- 28 Mart 2014
- 16.087
- 55.120
- 598
katılıyorum yazdıklarınıza. Hatta eşime de okudum yorumunuzu.
katılıyorum yazdıklarınıza. Hatta eşime de okudum yorumunuzu.Çocuk bakımı zor zahmet gerektirir sabır gerektirir.
Eğer çocuğunuz olduktan sonra aşk,sevgi vs bitiyorsa,ilgi/alaka azalıyorsa demek ki zannettiğiniz kadar büyük bir aşk yokmuş aranızda.
Bizim kadınlarımız genelde "ben anayım taam mı?" modunda gezinirler. Erkeklerimiz de iki bebe ağlamasında soluğu kahvede Osman emmiyle pişbirik oynamakta alır.
Sabırlı olunursa zor olan süreçler birlikte gayet güzel atlatılır.
3 yılı geçti bizim de. Şu an il dışında burnumda tütüyor mesela. Ki biz kızımızın rahatsızlığı yüzünden 1 yılı bebek ağlamasıyla geçirdik.
laBuradaki bir konuda @ema1 arkadaşımız 'Ama genel olarak aşkın büyüsü çocuktan sonra bozuluyor yani aşık olarak evlenende hayal kırıklığı yaşıyor' dedi
Etiketledim diye sorun etmez umarım.
Bu sözleri bi çok kişiden duyuyoruz malesef
limonlupasta06 ve ben evli , aşık henüz yeni çocuk düşünen arkadaşlarınız olarak sizlerin düşüncesi nedir bilmek istiyoruz
İnsan endişeleniyor
Hahah kesinlikle şekerim bende kocama güvenerek doğuyorum,deli gibi istiyo ben bakarım diyo bakalım bakmazsan bavulun kapı önünde hazır dedimVhalla ben bir kac ay sonra cevabimi vereyim
kocama guvenerek doguruyorum vhalla
yoksa nerde bende o cesaret
Rabbim tez vakitte nasip etsin. Nerde isteyen varsa cümlesine inşallah.Çocuksuz da bomboş bu ev
Amin inşallah canım ❤Rabbim tez vakitte nasip etsin. Nerde isteyen varsa cümlesine inşallah.
Canım neler yaşamışsın çok üzüldümBak beni kimse uyarmadı bu yüzden kızıyorum ablama da anneme de fakat ben tecrübelerimi paylaşayim....
Bence hayır aşk bitmiyor...
Sadece o zorlu süreci birlikte bilinçli bir şekilde atlatmaniz gerek...
Öncelikle hamilelik süreci ben çok zor bi hamilelik geçirdim hatta bundan önce bebeğim karnında ölmüştü psikolojim bozuldu eşimi bile suçladım sonra bebek ultrason resimleri çöpe atıyordu ben gizli saklı birini saklamıştım bakıp bakıp ağlıyordum ... neyse 2 ay sonra tekrar hamile kaldım bunlar kolay şeyler değil ilişkiniz yıpranabiliyor o donem çok iyi davrandı... 2. Hamilelegimde midem çok bulandı ama öyle boyle değil her şeyden bulanıyordu asla yemem yapamadim evi temizleyemedim herşeyi esim yaptı esim eve gelene kadar ac bekliyodum tabiki hem ev iş esim çok zorlandı strese girdi bende fazla nazliyim duygusalim ne derse alınıyorum zor zaman geçirdik ama.bulantim geçince düzeldi... bak bunları küçümseme bunlarda kolay şeyler değil ilşkiyi yıpranabiliyor... sonra gebeliğimin son 1 ayı o kadar zor geçti ki bi ilaç bende alerji yaptı ve 1 ay hastanede yattım hep ağlıyordum vücudum bir ayda 30 kilo su topladı vücudum değişti ayağa kalkamıyorum ama esim allah razi olsun her gün bakimimla her şeyimle ilgilendi yıllık iznini hastanede benimle ilgilendi beni hep sevdiğini söyledi ben şımarıklık yaptım biraz ve esim büyük strese bunalıma girdi ben farketmedim ... hele isin en zor yıpratıcı kısmını söylüyorum lohusalık ben lohusa depresyonuna girdim eşim de deoresyondaydi çünkü ona 9 dogutturdum ... ben eşime bagiriyodum bebegime dokunma diye düşün normali baba be begi sevince mutlu olursun ama o psikoloji öyle bir seyki çok yıpratıcı hele birde eşimin annesi babası gelip 10 gün bende kalıp benden hizmet bekleyince tabi herşey batıyor sana esinle aranda senin annen benim babam olayına girdik iste aşkımızı yıpratan en önemli süreç bu oldu malesef... bu süreçte eşimi o kadar çok özledim ki başbaşa kalmayi romantik bi an yaşamayı çok özlemiştim ben eşimi ozleyince çok strese girerim sinirli olurum ama sadece 3 ay sonra her şey yoluna girdi eşimle konuştuk ağladık sarıldık geçti şimdi eskisi gibi romantizm yapiyo bana eski halimize geri döndük ama nele yaşadım neler çektim ama buda geçer yahu denke gerek sabir gerek yoluna giriyor inşallah çok uzun oldu ama bebek isteyenler tüm bu süreci göze almalılar bu yüzden evliler bile bitebilir bu yüzden yazmak istedim
hic birsey olmuyor korkma2 yıl oldu yeni sayılabilir sanırım aşk deyince hep bu soru geliyor
Aşığız seviyoruz
Benim gibi düşünen biri daha varmışBence evli kadınların en büyük hatası çocuk aşkıyla eş aşkını karşılaştırmak.
Hiç ikisi aynı şey olabilir mi?
Biri ikinize ait bir parça, ikinizin ortak meyvesi.
Diğeri sizin hayatınızın aşkı, ruh eşiniz.
İkisinin de yeri de tadı da çok farklı. İkisi de birbiriyle kıyaslanmamalı, birbirinin yerine konmamalı.
Üzgünüm ablalarım ama hatayı burada yapıyorsunuz, eşiniz şikayet etmekte haklı.
Kocanın yerine çocuk koyulur mu hiç? İkisinin de aşkı da tadı da bambaşka olmalı.
Ben bu konuda yengemi çok takdir ederim. ''Önce kocam,'' der her zaman. 2 tane çocuğu var ama hala önce kocam gelir benim için, kocam olmasa çocuklarım olmazdı, onlar sonradan geldi diyor. Çok tebrik ediyorum doğrusu, evlenince ben de böyle olmak istiyorum.
:) bazi erkekler dedigin gibi olabilir canimBence sikinti her zamanki gibi erkeklerden kaynaklaniyor. Cocuk dogduktan sonra da karsilarinda herzaman dort dortluk kadin bekliyorlar. Cocuk agliyor diye kiyameti koparan erkekler var, bir cocugu susturamiyorsun ne bicim kadinsin diye. Biz kadinlar hep sucu kendimizde ariyoruz. Acaba bizde eksik ya da yanlis birsey mi var diye. Yok anacim bizde birsey yok. Ne varsa cinsi bozuk kocalarda var.
Ben böyle düşünmüyorum. Sadece eşime ayırdığım vakit azaldı benim. İki buçuk senelik evliyim. Eşime hala aşığım. Eksilmedi. Aşkın büyüsü azalmadı. Hiçbir hayal kırıklığı da yaşamadım. Sadece sevgim boyut değiştirdi. Aşkım daha derinleşti. Ben bu duruma azalma olarak değil boyut değiştirme olarak baktım hep. Güven sadakat duygusundan emin oldum kızım olunca. Ben bunları yaşadım diğer insanlar neler yaşadı da bu şekilde yorumladılar bilemem tabi.
Ben de sizdenimBenim gibi düşünen biri daha varmış
Ütopik değilim demekki
aminn inşallahBurayı okuyan , içlenen, evlat sahibi olmak isteyen ve emanete iyi bakabilecek herkese Rabbim nasip etsin hayırlısıyla. Amin .
SevindimmBen de sizdenim
Es baska cocuk baska
Cocugum oldu hayatimin aski o oldu adam da kosede minder oldu sozleri benim icin gecerli degil
Aşkı öldürüyormus.Korkma
Ben bakarım sen yap kız
Annemle babam çok affedersiniz hala tavşanlar gibi ya psikolojim bozulduBenim gibi düşünen biri daha varmış
Ütopik değilim demekki
Canım evladını hayırlarla kucağına al inşallah herşey çok güzel olurBunun cevabını doğumdan sonra verebilicem sanırım.Ama tabi daha hamileyken bile değişiyor bazı şeyler.Eşim terapiye gidiyo evliliğimizin bozulmasından korkuyorum,karım beni unutup sadece çocuğa adayacak kendini diye korkuyorum falan filan anlatmış hep.
Biz bir söz verdik,çocuğu mümkün olduğunca çok anneme bırakıp gezip tozucaz, baş başa kalıcaz inşallah.Yoksa ben lohusa depresyonundan ömür boyu çıkamam
Birbirinize doyamadan çocuk yapmayın ama onu bilir onu derim.Ben daha doyamamıştım eşime.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?