Aslinda netim ama yinede siz olsaydiniz ?

Whiteright

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
30 Mayıs 2020
87
-51
3
Merhaba eşimden ayrıldım 2 sene olucak 1 senedir birlikteliğim var fakat bu kişi ile herşeyimi baştan konuşarak başladık bu yolda ilerlemeye benden yaşca küçük 9 yaş ve benim le ileriye dönük düşünüyor du bende 1 senedir birlikteyiz mutluyuz sorunlar oluyor tabi ama oğlum var 9 yaşında velayeti bende durumum. Yok diye babasının durumu benden daha iyi diye babayla kaldı ben de hergun ıs bulma ve bu kisiyle maddi durumumuz düzelicek diye alıcaz umuduyla avundum şimdi son konuşmada çocuğu istemediğini isi gücü koronayi o ne sürdü ve katı bir şekilde velayeti babaya ver istemiyorum seni istiyorum dedi aylardır çocuğumu gorsemde bugün umudum üçümüz mutlu yasiycak olmamızdi o umudum kalmadi çok katı bir şekilde seviyesizce konuştu
Belli bi yasa gelip işi gücü olmayıp koronoda ıssız kaldı hep destek oldum ama şu an içim kırık sevgi herşeye yetmiyo benim durumum baştan belliydi hep maddi düzelsin diye beklerken bunu duymk ve çocuğumdan vazgeçmeyeceğimi söyledim konuşmuyoruz şu an yeniden bir hayat kurmak istiyorum çocuğumu yanıma alıp
Is bulup inşallah
Bu ilişkide gelecek görmüyorum sorumluluk yok sadece sen onu ben dünyaya getirmedim diyo Iyide benim değerlim oğlum beni seven onu kabul etmeliydi diyorum bu şekilde konuşmamalıydı diye düşünüyorum ayrılcam
Siz de lütfen sağ duyulu ve nazik yardımcı olursanız sevinirim
 
Siz çocuğunuza ona buna sırtınızı dayayıp değil, basından beri kendi ayaklarınızın üstünde durup sahip cikmaliydiniz.
1 yılınızı heba etmişsiniz ama ders olmuştur umarım.
Yaşınız doğruysa 41 yasinda biraz daha insanlari tanıyabiliyor olmanız beklenir..
 
Oglunuzu başta kabul etmiş, artık istemedigini söylüyorsa bosverin kendisi bilir, siz evladinizi bırakmayın hiçbir kosulda
Haklisin ve çok seviyesizce konuştu gelecek kurarken korkuyorum demeler kötü konuşmalar yıktı beni soğudum beni seven herşeyiyle sever
 
Çok mantık yürütülecek bir durum yok ki..Çocuğun yeri annesinin yanıdır..Açıkçası üvey babam beni istemiyor die annem yanına almasa ondan nefret ederdim. Mecburiyet, hayat şartları vs. farklı ama böyle bir durum kabul edilemez. Bence çocuk her halukarda anneyle olmalı. Zaten aranızda 9 yaş varmış.Baba olmanın sorumluluğunu almak istememiş olabilir,yeterince olgun değildir vs vs.Siz düşündüğünüz gibi iş bulun, durumunuzu düzeltip evladınızı yanına alın.Eş yine bulunur. Ayrıca eş ne demek ki el demek bi yönden.Evlatla kıyas götürmez.
 
Kendince haklı olabilir ama bir adam için de çocuğunuzdan vazgeçmeyin. Belli ki adam çocuk arada bir gelse de sevecek bir tip değil, çoktan üzerini çizmeniz gerekirdi bu adamın neyini düşünüyorsunuz hala?
Hakli ise baştan girmiycekti ben körpe olsaymışım bu tarz istemiymişim bir sene geçmiş bunlari söyledi ben basta neyse o olurum ve seviyorsam degerlilerini bilirim uzmem
 
Sizi sevmediğini ben derhal anlıyorum. Siz nasıl anlamıyorsunuz.

Ben buna anlam veremiyorum.

9 yaş varmış zaten. Olmaz yani.

Olmasın da zaten.

Sizi sevmediği icin çocuğunuzu da sevemez.

Gerçek hayatta kendisinden 9 yaş büyük çocuklu kadına aşık olan bekar erkekler yok denecek kadar azdır. Istisnadır.

O istisna da pınar altuğdur. Ki onunda çocuğu yoktu.

Sıradan insanlarda böyle aşklara ben hiç rastlamadım .
 
Aynen böyle düşünüyorum seviyor olmak vs geçtim söyledikleriyle sevgimi incitti zaten neler düşünürken korkarken çocuğumu zorda olduğum için bıraktım alıyorum görüyorum ama hergun ağlıyorum düzelicek durumumuz diye ama bunları duymak bitirdi ve yeniden ben herşeye basliycam
 
Işte seviyorum vs kandim ve yazdıklarıyla seven bunları düşunmez dedim onada konuşmuyorum şu an
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…