Evde yatmiyorum. Evimin islerini yapiyorum, hafta da 2-3 kez barinaktaki hayvanlarla ilgileniyorum. Burda havalar soguk oldugunda sokakta yasayan insanlar icin yemek yapip, dagitiliyor. Ben de katiliyorum, ya yemek yapip götürüyorum ya da yapilan yemegi insanlara dagitiyorum. Vakit buldugumda da yabanci dilimi gelistirmek icin alt yazi olmadan film izliyorum, kitap okuyorum.Rapor alıp evde yatınca kime veya neye ne faydanız oluyor?
Bu işin size kattığı bir değer yoksa, yaptığınız iş sizi tatmin etmiyorsa yukarıda dediklerinizi yapabileceğiniz bir hayaliniz, bir planınız var mı?
Sürekli rapor alıp işe gitmemek yerine bir de psikolojik destek almayı düşündünüz mü?
Evet, tükenmis hissediyorum belki de. Bilmiyorum. Disardan bakildiginda hic öyle görünmüyorum, her zaman gülmeye calisirim, kimseye bisey belli etmem, cok iyi saklarim icimde kopan firtinalari. Belki de bu beni yordu. Is yerinde hic bir zaman hayir diyemedim. Herkese her seye yetismeye calistim. Bana haksizlik yapildiginda bile yuttum. Acaba bunlarin acisi mi cikiyor inan hic bilmiyorum.
Su an mesela kendimi is yerinde hayal ediyorum, masamin basindayim, tikir tikir bilgisayarda biseyler yaziyorum, tikliyorum, dosyalara bakiyorum filan. Gayet huzurlu hissediyorum. Ama aksam olunca, yatmadan önce söyle bi düsünce oluyor kafamda "aman Allahim, sabah uyanip ise gidecem". Bilmiyorum ki neden böyle gelgitlerim var.
Cok tesekkür ederim. Allah razi olsun.Keşke herkes sevdiği, anlamlı bulduğu bir işe sahip olsa. Bence meslegi gelir getirmesi, ihtiyaclarin karsilanmasi olarak algilamak daha saglikli. Zannediyorumki depresif bir donemdesiniz. Umarim saglikla atlatirsiniz.
Burda insanları eleştirmek doğru değil çünkü bazı insanların yapısı bu şekilde dünde bir konu okumuştum benzer bir olaydı bu yapı malesef değişmiyor bir yakın arkadaşım vardı aynı iş yerinde çalışıyorduk mesela izin günümüz mesaj atıyordu su kadar saat sonra iş başı yapcaz resmen ağlama krizlerine giriyordu hep şuan evde olsaydım böyle yapardim diye bütün gün bunu hayal ederdi hep mutsuzdu malesef yıllarca hep böyleymiş belki destek alabilirsiniz ama içinizden gelen buysa ne yazık ki geçmiyor bazı insanlar bu şekilde doğru yada yanlış demek mantıklı gelmiyor bana
Bayağı bayağı kıskandım o yüzden objektif yorum yapmakta zorlanıyorum aslında ama bence de patolojik bişe yaşıyorsunuz, mutlaka bi psikiyatri uzmanıyla görüşün.
Almanya'da o kadar kolay rapor alınabiliyor mu ya ben oraya takıldım. Kuralcı bir ülke diye biliyorum. Doktorlara ulaşmanın da çok kolay olmadığı söyleniyor. Bu detayda kayboldum.
Yazdıgım çözüm önerisinin üstüne hala aynı kısır döngü konunun aynısı yorum yapılınca böyle, konu sahibinin sorunu çözmek değil sadece esas istediği şey için gazlanmak istediğini anlıyorum...sen buraya işi bırak dememiz içün konu açmışsın
Nasil saygisizsinölebilirsiniz yani intahar edenle istifa edene karışılmazalman suriyelisi
Sen psikologa gitmelisin net! Depresyonda olan herkes depresyonda oldugunu bilmiyor emin ol..sen kendini degistirmelisin.. gerekirse hayir diyebilmelisin hakkini savunmayi ogrenmelisin gerekirse..sonucta hangi ise gidersen git ayniBunu bana herkes söylüyor. Cevremdeki herkes bana isi birak diyor. Ailem gel bize yerles, dinlen diye teklif bile etti. Babam iyi kazaniyor, kizim sen merak etme, ben sana yardimci olurum dedi. Ama sorun bu degil iste. Anlatamiyorum ki kendimi.
doğru söylüyorum ama acı bir gerçek bu malesefNasil saygisizsinvalla kucuk gordugun hor gordugun gelip seni bulur bir gun
Evet, tükenmis hissediyorum belki de. Bilmiyorum. Disardan bakildiginda hic öyle görünmüyorum, her zaman gülmeye calisirim, kimseye bisey belli etmem, cok iyi saklarim icimde kopan firtinalari. Belki de bu beni yordu. Is yerinde hic bir zaman hayir diyemedim. Herkese her seye yetismeye calistim. Bana haksizlik yapildiginda bile yuttum. Acaba bunlarin acisi mi cikiyor inan hic bilmiyorum.
Su an mesela kendimi is yerinde hayal ediyorum, masamin basindayim, tikir tikir bilgisayarda biseyler yaziyorum, tikliyorum, dosyalara bakiyorum filan. Gayet huzurlu hissediyorum. Ama aksam olunca, yatmadan önce söyle bi düsünce oluyor kafamda "aman Allahim, sabah uyanip ise gidecem". Bilmiyorum ki neden böyle gelgitlerim var.
Bunlar zaten basli basina depresyon ya da burn out belirtileri. Sana özel mesaj yazmak istedim ama kapali maalesef.
Bence bu yasadiklarinin büyükce bir nedeni de kamuda calismandan kaynaklaniyor. Kamuda özel sektör gibi is basindan asmadigi icin kafani yoramiyorsun. Dolayisiyla daha fazla dusunup daha fazla kendini dinliyorsun. Depresyonun iyice harlaniyor.
Bence eline kagit kalem alip isinin tüm arti ve eksilerini yaz sonra da bir karar ver. Ayrica disaridan baska bir üniversite de okuyabilirsin, bos vaktin kalmaz. Psikologa da gidebilirsin.
Yapilan bazi yorumlara da pes diyorum. Insanin sitki siyriliyor gercekten.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?