Bir önceki konunu okumuştum ama yorum yapmamıştım. İnan çok sevindim o hödükten kurtulduğuna. Geçmiş olsun, seninle gurur duyuyorum sana kendini iyi hissetirmeyen bu kişiden kurtulma cesaretini gösterdiğin için. Umarım geri dönüşü olmaz. Kucaklıyorum seni.
Fazlasıyla rahat bir ailede yetiştim, babam bir kere olsun kıyafetime bir şey demedi ama geçmişte ben de Antalya gibi bi yerde şort giymeme askılı giymeme karışan, laf söyleyen, kavga çıkaran erkeklerle görüşmüştüm. Şimdi bu şekilde düşünen birisiyle bırak sevgililiği arkadaş bile olmam. Bundan hoşlanan sahiplenilmeyi kısıtlanmayı seven kadınlar da var elbette ki ama sen bunu yazdığına göre hoşuna gitmiyormuş diye düşündüm. Ailelerin farklılıkları siz ikiniz kendi aranızda ortak noktada buluşabildiğiniz sürece önemli olmaz sonuçta ailelerle evlenilmiyor, günümüzde de o kadar yakın kalınmıyor ailelerle eskisi gibi bir şekilde idare edilebilirdi o. Ama ikiniz ortak noktada buluşabildiğinizde oldurdu. (İçimde kalmıştı eski konuya yazamadığım için, buraya iki konuyla birleşik bi mesaj yazmak istedim)
Ne kadar süredir birlikteydiniz bilmiyorum ama inan o kişi seni hak etmiyormuş. Ne olursa olsun insan nemfoman olmadığı sürece sevdiğinden başkasını isteyemez midesi kaldırmaz. Sanal sex de gerçeğini de yapamaz başkasını aklından bile suçluluk duymadan geçiremez. Kendi değerini bu kadar düşürme hâlâ onu düşünerek onu özleyerek. Yarın öbür gün senin onu bırakmakta ciddi olduğunu, çantada keklik olmadığını anlayınca dönmeye çalışır. En romantik jestleri yapar yeminler eder sözler verir. Affetsen de 2-3 hafta bile geçmeden eskisine döner herşey ve tekrar aldatıldığınla kalırsın. Bu tarz konuları arat burada, böyle olacağı tecrübeyle sabittir, seni bir kere aldatan, aldatabilen bunu tekrar yapabilir ve yapar da.
Sana bunları yaşatan bunları yapabilen bir insanı nasıl özleyebiliyorsun onu da pek anlamış değilim, bir yorumunda sormuşsun normal mi diye ama hayır normal değil. Bence de olayı takıntıya dönüştürmüşsün ve aslında onu özlemiyorsun. Sadece alışkanlık ve boşluktan böyle hissediyorsun. İyi günlerinizi, anlarınızı düşündüğün için özlediğini düşünüyorsun. İletişime geçme hiç bir şekilde ve bir iki hafta içinde anlayacaksın onu özlemediğini. Gerçekten özlüyorsan da bunu sakın yanlış anlama ama psikolojin bozulmuş, bazı sorunların var demek, normal bir şey değil bu. Kurtulduğun için helva lokma falan dağıtman lazım üzülmek yerine inan ucuz kurtulmuşsun ve ileride bunu daha da iyi anlayacaksın. Acısı da düştüğün boşluk da zamanla geçecek ve çok daha mutlu çok daha iyi olacaksın. Benzer şeyleri yaşamış birisi olarak sözüme güven, umarım her şey istediğin gibi olur : )