- Konu Sahibi kaderiminoyunu
-
- #181
nası az görüşüm canım aynı evin içinde yaşıyorum alışamam ben 2 yıl 3 yıl geçsede alışamamtatlım inan bana bu geçici bi durum ailen ne kadar mesafede bilmiyorum ama daha sık görüş cümbür cemaat deilde kocanla git sadece akşamda gel yat eweinde huzurlu huzurlu kocana biraz daha açık yürekli samimi olmaya çalış ona biraz daha sırtını yasla ben tam 2 sene alışamadım ama kimmseye belli etmedim her hasta olsuğumda başım ağrıo deyip annemin babamın sıcaklığını koşuşturmalarını özlediğğim için ağladım geçicek sadece kabullen sen de onları örnek alıp bi yuva kurmaya ewlendin şimdi kocaman aile oldunuz böyle düşün ve kayınpederin kaynanan çok sık değilde az görüş ben kendi anne babamı onlarla kıyaslardım hep bi suçları yokken canı ilan ederdim kendime onları içim içimi yerdi o yüzden zaman bırak herşei
annen baban çok iyi bakmış sana bir yandan böyle ailen olması çok iyi ne güzel şevkat dolu bizimkilerde hasta olunca böbrek taşı sorunum var doktor parayla diye bağırıp çağırıyolar nerdeyse yediğim yemeğin parasını isticekler diye korkuyorum artık ondan az yiyorum zaten
alışırsın inşallah böyle olmaz çünkü ilerde seninde çocukların olucak sende çocuklarını aynı şevkatle büyüt bak ne güzel örnek bir ailen varmış mutlu olursun inşallah
ah canım sanki benim hislerimi alatmışsın bende sabahın köründe gidiyorum onlarla kahvaltı yapmayı okadar özlüyorumki ..sabah annecim balkondan bakıo kimooo diyo beni görünce nasıl şaşırıp seviniyo..hemen beraber kahvaltı hazırlayıp yapıyoz...ama zaman su gibi akıp geçio işte tutamıyorum zamanı onlarlayken...şimdi yeni geld,im yanlarından çok kötü oldum yine...ama kaynanam bu masm duygularımın önüne geçmeye çalışıyoben evleneli 2 yıl olacak neredeyse, hala her baba evinnden dönüşte gözlerim dolar, çoğunda otobüsten eve gelene kadar ağlarım.
bu durumumu evliliğmde beklentilerimi pek bulamadım, maddi çok sıkıntı yaşıyorum, huzursuz hissettiğim çok oluyor kendimi ona da bağlıyorum.
baba evine gidince ne dert kalıyor, ne keder. her şey bol, neşe, güleryüz. her haftasonu bir gün mutlaka giderim.
sabahın köründe gider gece saatine kadar kalırım ama sanki hemen zaman geçiyor gibi.
o gece eve gelince de sabaha kadar dört dönerim yatakta ah zamanı geri alma şansım olsa
bende 5 senelik evliyim neredeyse hala aynı duyguları yaşıyorum..ve benim babam yaşlandıkça daha merhameti olmaya başladı ben şuan onun yanında olup şuanki baba kız ilişkimizi yaşamayı çok isterdim..22 yaşındayım çokda duygusalım ablam evden üniversite için ayrılalı 6 sene oldu..biz artık 4 kişilik her hafta sonu mangal yakan film seyreden bi aile değiliz..ben geliyosam ablam gelemiyo o geliyosada ben burda olamıyorum hep bi eksiğimiz var..baba şevkatini tartışmanın mümkünatı kıyaslamanın mümkünatı varmıdır?bence hayır...kıyaslanması çok zor çünkü eşsizdir bana göre...bazen rüyamda görüyorum babamın evinde olduğumu okuluma gittiğimi arkadaşlarımı daha sonra uyanıyorum..ela yapma diyorum o hayat yok artık senin için ki gerçekten de öyle tek şansım kabullenmek başka çare yok kızlar..ama herkez demekki aynı duyguları yaşıyomuş benmi sadece derdim bazen...
şuan 1 haftalığına geldim buraya hep içim bi buruk..hayat bu sanırım
evliliğimin ilk iki yılında benzer duygulardaydım. aileme çok yakın oturmamın da etkisi vardı. onlar oradayken benim kendi evimde yalnız oturmam çok saçma geliyordu ve evde duramıyordum bu sebepten. hep oraya gitmek istiyordum. ama yedi yıl geçti şimdi eşim şehir dışına cıkınca annemlerde kalmam gerektiğinde o kadar zoruma gdiyor ki.
alişılıyor yani sıkma canını.. :)
evet yinede şükür ayda 1 de olsa görebiliyorum şükür allahıma ama yetmiyo işte neden ayda 1....ölümlü dünyada onlarsız geçen günlerim nedenŞükür etmek lazım, sene de bir kez bile olsa görebilmek, sesini duyabilmek iyidir hiç göremeyecek olmaktan..
Sanırım evliliğe alışana kadar veya beklentilerinin dışında gelişen olaylar karşısında herkes aynı duyguları yaşıyor..
tatlım çok duygulandım yaa aynı şeyleri hissediyoruz ama sen biraz küçük evlenmisin nasıl kaldırdın o yaşta evliliği yaa..en kötüsü de o hayatın artık olamayacağını bilme...onlara misafir olmak....eskisi gibi sürekli yanlarında olmamak ...1 ay kalsan herkezin laf yapması ..eskiden ölemiydi bu yaşa kadar yanlarındaydık şimdi kalmaya gelince herekeze batıyo...kabullenemedim ben hala evlendiğimi ..zaten bu evde evliliği nasıl benimseyip kabullenebilirimdimki
şuan ailenin yanındasın heralde ay negüzel ama gerçketn insan burk oluyor 1 hafta sonu yine ayrılıacağız o 1 haftalık süreçte okadar değerli ki yaşadığıız herşey...
canım yapcak bişeyimiz varmı kimse zorla evlendirmedi sonuçta bizi tek çaren artık evlendiğini ve eskiye dönüş olmicağını kabul ettirmen kendine sen boşansanda emin ol bazı şeyler eskisi olicaktır duygular değişiyo çünkü...hayat bu kurallar bu benim 2 yaşında bi kızım var şimdi hayat onun için geçicek..oda ayrılıcak birgün...RABBİM.en kötü günümüzü böyle eylesin...sana tek tavsiyem dua etmen ozaman görüceksin içinin sıkıntısı geçicek hafifliceksin..yoksa inan bana anne babamıza duyduğumuz duyucağımız hasret 60 yaşındada olsa dinmicektir
İlk zamanlar hep zor olur
Ben babamı küçük yaşta kaybettiğim için zaten hiç dört dörtlük bir ailemiz olmadı ..
o yüzden hep annem için ağladım ilk aylarsonra alışıyorsun ister istemez en çokta çocuğun olduğu zaman alışıyorsun çünkü sende artık aile oluyorsun ..
şimdi tek bir isteğim var ALLAH cümlemizin çocuklarıyla yaşamasını nasip etsin .. kızımla babası oyun oynarken sarılırken daha bi duygulanıyorum diyorum ki kızım şanslısın sen benim yaşamak istediğim anları yaşıyorsun ,, dilerim hep yaşasınlar ,,
iş ayrılığa gelirse eşim şimdiden ağlıyor büyüyüp gidecek diyekızım kimbilir nasıl ağlar
ALLAH ailenin eksikliğini göstermesin kimseye ,, sağlıklı olmaları bile yetiyor uzakta olsa ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?