- Konu Sahibi kaderiminoyunu
-
- #161
Konu sahibi arkadaşım yaşadıklarını fazlasıyla yaşayacağımı tahmin ediyorum...Bende Bolu'dan Marmarise gelin gidiyorum... 12 saatlik yola gidiyorum...Sen yine şanslısın arada yine anneni,babanı görüyormuşsun canın sıkılsa moralin bozuk olsa hemencicik anacığının şefkatli kollarına gidebilirsin ama ben öyle değil 2-3 ayda bir belki o da maddi durum el verdiğince...Yine ailen,eşinin ailesi,akrabaların aynı şehirde imiş...Biliyor musun benim gittiğim şehirde marmariste tanıdığım tek bir insan dahi yook...Ne kendi ailem ne nişanlımın ailesi kimseciklerim yook..Bu durum o kadar koyuyor ki...Sokağa çıksam yabancı turistler,tanımadığım insanlar...Ve eşimin çalışma saatleri oldukça sinir bozucu...Kendisi turizimci olduğu için malesef sabah 8 akşam 12 ve ben sabahtan gece yarısına kadar dört duvar arasında kalacağım...Bense Bolu'dan ailesinden en fazla 1 hafta ayrı kalmış garip şimdi gurbet ellere gidiyor...Düğünüme 2 ay kaldı eşyalarım kolilendi şimdi marmarise evime yola çıkıyor...Eşyalarımı paketlemek o kadar zor geliyor ki...Annemin,babamın,abimin yüzüne bakamıyorum ne zaman baksam içimden birşeyler kopuyor nasıl dayanırım diyorum...Acı-tatlı geçirdiğimiz zamanlar aklıma geliyor...Güldüğümüz,ağladığımız.. birbirine çok bağlı bir aile idik...O kadar çok büyük konuştum ki Bolu'dan asla başka bir ile gelin gitmem demiştim kaç kere büyük konuşmamak lazımmış...Keşke bende senin gibi ailem ile aynı şehirde olsaydım...Kayınvaliden kayınpederine gelince kim sana ne diyebilecek ki başkasının yanına gitmiyorsun ananın,babanın yanına gidiyorsun buda senin en büyük hakkın...Velhasıl kelam zor olsada artık herşeyi kabullenme vakti geldi...Kimse kabullenemese de hayatın koşuşturmacasına kapılıp gidiyor işte...Rabbim herşeyi gönlüne göre versin..Selamatle...
ana gibi yar olmaz arkadaşlar..
bu akşam yaşadığım bir olayı anlatıyım
anneannem hasta olduğu için annem gelemiyor yanıma
doğuma az bir zaman kaldı
ve bütün hazırlığımı kendim yapmak zorunda kaldım
günlerdir temizlik yapıyorum
bebeğin kıyafetlerini yıka ütüle
camlar perdeler vs...
dört görümcem var kaynanamda karşımda
biri bile bişeye ihtiyacın var mı yardım edelimmi demedi bugüne kadar
neyse..
akşam kaynana gelmiş var yine bunda bişey durduk yere gelmez dedim
tamda tahmin ettiğim gibi
eşim mutfağa gitti o çıkar çıkmaz bana yarın misafirim gelecek yardıma gel demez mi :S
ölür müsün öldürür müsün
karnım burnumda benden yardım bekliyor ki benim yardıma ihtiyacım varken..
annen olsa işte kıyamaz bile ..
kızlar yorumları tek tek okudum allah rzı olsu n hepinizden şimdiye kaar bişey yazamadım net yoktu yeni aldık ama öldüm valla siz yokken....
benim evliiğe adepte olucak bir düzenim evim yok ki..ondan ben buakadar etkilendim....ayrı evde olsaydım bukadar koymazdı aynı evde yaşarken evliliğe alışmak neredeyse imkanız i evlendiimi bile bilmiyorum ..kendi düzenim kendi mufağım kendi makinem kendi bzdolabım ayrı düzenim olsaydı annemlerde aklım hep evimd eolurdu ama bir hafta annemlerden kalsam hiç gözüm arkada değil çüü bana ait bişey yok....eşim var...o da bu hayattan memnun
buara yine yalvarıyorum 1 haftalığına gideyim diye hayır dior inşallah izin alabiirim
kendini misafir gibi hissetsende
aileni istediğin zaman görüyorsun
o kadar çok isterdimki sabah evimden çıkıp anneme gidip
akşamda evime dönmeyi
aradaki 12 saatlik mesafe ancak tatillerde bunu yapmamı sağlıyor
hele ki doğuk büyüdüğün memleketi geride bırakıp gitme zorunluluğu
tatil bitişi ayrılmak insanı çok yaralıyor
3 yıl olmasına rağmen her dönüşümde ağlarımda ağlarım
bu gibi durumda olanlaı düşünüp şuan ki durumuna şükret
istediğin zaman aileni görmek o kadar büyük bir nimet ki
senin şuan için sadece zamana ihtiyacın var
kolay değil
Benim duygularıma tercüme olmuşsun aynı durumdayım bende
Canim.. Bana msj atmissin ama benim henuz msj hakkim dolmadigi icin yazamadim sana cvp.. Kayinvalide kayinbabayla ayni evi paylasmak zor.. Bunu en iyi ben bilirim.. Bende ayni evde oturuyorum henuz.. Ve ne zaman cikicagim da belli degil.. Esim cikmak istiyor ama ne zaman cikariz onu da bilmiorum.. Ilk zamanlar cok diretirdim , yeni evlendik anlamiyorum hicbise.. Esimle oturmak istesem yanyana dogru duzgun ne bakisioduk ne bi fis fis aramizda konusalim.. Askim, hayatim diyelim.. Hersey laf oluyordu. Evde bide gorumce var. sagolsun o da ortaligi karistirirdi hep. Sora hicbise olmamis gibi odasina girerdi. Benimki anlatmakla bitmez. Herkes kendince yasiyor iste biseyler. Senin derdin bana az gelir. Benimkisi sana az gelir. Ama aslinda hepimiz de kendimizce sikintilarimizi yasiyoruz. Bazen bakiyorum arkadaslarima, bazisi evde calismiyor bebek buyutuyor, bazisi ise gidip geliyor , bazisi da 5 caylarinda. Dyorum hayat ne guzel size, ne karisan var ne dirdirlanan. Kendin harca parani, kendin alisverisini yap evine, yemegini pisir tasir, kocana suslen puslen, aksamin gelmesini bekle heyecanla. Malesef hicbirini yasayamadim ben. Kucukken hep yattigim yerde derdim ki acaba kimle evlenicem ben anne. Annem de derdi kizim sansin guzel olsun. Allah cirkin sansi versin sana. Derdim o ne be anne ? Cirkin sansi da neymis? Annem derdi cirkinin sansi ayakucunda ,guzelin sansi da alninda olurmus. Sans gelince ayakucundaki hemencecik gider, taa alnina gelene kadar ayak ucundaki ucar gider derdi. Guzel annem bana bole dualarda bulunurdu, artik tuttu mu tutmadi mi hayat gostericek. Bende oyle bi konusuyorum ki sanki hayatim olaganustu degisicekmis gibi.. :) bu halimle bile gulebiliyorum. Yasadiklarim cok zordu. Ama Allah yine de saglik versin yapacak baska biseyim yok ki. Cicim aylari cicim aylari derler hep. Merak ederdim cicim ayi neymis. Ben tatmadim ki onu. Ama ben hep suna inaniyorum, eger icin rahatsa Allah seni biliyor ve bi sekilde sana cektigin sikintilari unutturucak. Artik bilemezsin ne sekil.. Ya bir bebek, ya bir sans.ya bir ev. Bi yol tutacak sana. Sana tek diyebilicegim sey, esinle sakin ama sakin onun ailesi yuzunden ters dusme. Biliyorum ne kadar kaynananlar iyi olabilir de bunun iyi olup olmamasiyla hicbir alakasi yok. Neticede o bir kayinvalide!! Ne kadar iyi olabilir ki? Babaannem melektir benim. Kanatsiz melegim o benim. Ama o bile bazen kaynanaligi tutuyor. Diyorum anneme niye bole bole dedin. Diyo kizim bise demedim ki. Iste bu. artik o psikoloji onlarda yer etmis. Diyosun iste laf ediyosun, nesi demedim! Diyemiyorum iste babaanneme. Biliyorum cunku benimde basimda var. ama esinle aranin cok iyi olmasi lazim. Sevginizi bir tutun. Onu sikbogaz etmemen hep senin yararina olur. Biliyorum zor gelebilir, seni anlamiyo olabilir ama bu bir kural demiyim de. Bu boyle olmasi lazim diyim sana. Sen anla iste arkadasim. Sakin bozma arani esinle. Bazi seyleri duymamazliga gel. Kulaklarini tika. Icinden dua et zor geliyorsa. Annenleri mi ozledin. Esine soyle epeydir gormuyoruz ziyaret edelim gel, de! Bilmiyorum nasi sikintilar icinde oldugunu ama simdilik bunlari soyleyebilirim sana. Ben bunlari soyluyorum ya sana, sanma ki uygulayabiliorum cogunu. Terzi kendi sokugunu dikemezmis. Ama napalim canim , iste biraz biraz yapicaksin. Allah'a emanet ol arkadasim. Kendini de uzme inan kendine ediyorsun kimseye degil..
Kızlar yargılamak adına sormuyorum cidden ama siz ne bekliyordunuz ki
İnsan kendi annesine babasına yeri gelince tahammül edemiyor
Siz bu adamlar için, neden aşiret halinde yaşamayı kabul ettiniz
Önce siz kendinize değer vermelisiniz ki sonra başkaları değer versin
Çok hizmet etmek istiyorsanız da oturun kendi anne babanızın hizmetini edin
Ne bu evde kalmış gibi düzen vs. kurulmadan körü körüne evlenmek
Kimse buna değmemeli
İşte insan evlenirken bilemiyor .insanın basireti bağlanıyor galiba
eskiden negüzeldi herşey.....sıcacık sobanın yanında annemin yaptığı sıcacık bir çorba babamın verdiği güven...nekadar güzelmiş bekarlık...az bi hasta olsam babam hemen hasteneye götürürdü cebinde parası olmasa borç ilaç alırdı..annem iş yaptırmazdı ben hastayken koşa koşa gider meyve alırdı iyileim diye..başımdan ayrılmazdı...kardeşlerimle sarılmak onları koklamak ...babamı sevmek..annemi sevmek...herşey okadar güzelmiş ki meğer....onlarsız hergeçen günüme yanıyorum.hayattalar ama ben onları göremiyorum .onlarsız yaşıyorum...bazen hep beraber oturmaya gidiyoruz biyerlere annemlerde geliyor ..kalkma zamaı gelince kayınpederimin peşine takılıp gitmek onları arkamda bırakma çok zoruma gidiyor..halbuki eskiden babamın peşine takılırdım onlarla beraber gelir beraber giderdik..şimdi ne onlarla gidiyorum biyerlere ne onlarla kalkıyorm...onlara misafir olmak nekadar ağır..birden bire misafirleşiyorsun...23 senemi koyunlarında geçirdiğim anama babama..küçük kardeşim bile uzaklaştısanki benden..halbuki ben onla yatardım onu ben büyütmüştüm....şimdi yanlarında bikaçgün kalsam ya kaynanam ya kayınpeder bişe dermi diyerek kalıyorum ..ama eskiden ölemiydi ne onlar vardı ne sorumluluklar...masumca onların yanındaydım..şimdi el oldum..beyaz gelinlikle eşim elimden tuttu götürdü beni..bunları ben istedim eşimle mutluyum ama ailemin sevgisi daha ağır basıyor..bazen diyorumki heşeyi bırakıp gideyim yanlarına eskiye dönelim yine...ama bu artık ikansız artık evli bir kadın oldum...evin en nazlı kızı değilim..biça gün yanlarında dursam batar oldu etrafa....onlara geri dönüşüm yok artık misafir gibi arada görürüm işte....ama yetmiyor aylarca kalsam belki anca geçer özlemim....şimdi hastalanınca beni babam gibi annem gibi kollayan yok....eşim ilgilenir ama onların yerini tutmuyor...annem iş yaptırazdı hastayken dedim yaa şimdi kaynanam öle mi az yatsam dayanır kapıya....kayınpeder sormaz bile neyin var diye..ben babamı istiyorum annemi istiyorum...dün teyzeme gittik sırf anneme benziyor diye hep baktım ona yanından ayrılmak istemedim nedense ona bakıkça uykum geldi bi şefkat gördüm anne şefkati.....bazen kayınpederim hadi babanlara gidelim dior hep beraber gidiyoruz ama bu bana çok koyuyor misafir gibi yabancıların içinde giriyorum o eve hele bide daha onlara doyamadan haid kalkalım deyince ozaman yaşlar boşanıyor gözlerimde..oyüzden olabildiğince kaçarım o adamla annemlere gitmekten..eşimle gidince böle olmuyorum ama mutlu oluyorum..ama onlarla gidince bambaşka oluyorum..beraber oturduğumuz içinde onları atlatıp bize gitmesi biraz zor oluyor....ben hiç iyi değilim napıcam böyle ..onlarsız nasıl yaşıcam 5ay oldu evleneli hala alışamadımve şuan hüngğr hüngür ağlıyorum özlemden fazla uzak değiliz ama yinede eskisi gibi olmuyor görmem lazım onları ayaklarına kapanıp bırakmayın göndermeyin nolur demek istiyorum çok ağlıyyorum napıcam ben
Kızlar yargılamak adına sormuyorum cidden ama siz ne bekliyordunuz ki
İnsan kendi annesine babasına yeri gelince tahammül edemiyor
Siz bu adamlar için, neden aşiret halinde yaşamayı kabul ettiniz
Önce siz kendinize değer vermelisiniz ki sonra başkaları değer versin
Çok hizmet etmek istiyorsanız da oturun kendi anne babanızın hizmetini edin
Ne bu evde kalmış gibi düzen vs. kurulmadan körü körüne evlenmek
Kimse buna değmemeli
eşim söyledi canım sen kızını hergün görüyon ona niye karışıyosun ben izin veriyorum demiş...eşim diyor ...oda bildiğini okuyor..oğlum sen yanlız kalma diye....Ayyyy bide kendi kızı hergün gelirken sana laf ediyo ölemi...İnşallah kısa zamanda kurtulursun o evden..bence eşinle konuş o söylesin annesine,doğru bi zamanda sakin bi dille kırmadan söyle.hayatım ben söylersem yanlış anlaşılır huzursuzluk olur ama kendi kızı nasıl özleyip geliyorsa bende öyle özlüyorum ailemi gitmek istiyorum annen biraz anlayış göstersin konuşurmusun onunla gibi bir konuşma mesela...Sen hiç muhattap olma..aynı evde yüzyüze bakıyosunuz sonuçta eşinide evliliğinide yıpratma ama aileni görmek kadar doğal bir hakkın olduğunu kabullenmelerini sağlamanız gerekir bunu yapacak olan tek kişide eşin..
verilmiş sadakan varmış..bazı erkekler sürekli kendi ailelerine değer verdirtirler.
kızın ana babasına ağız ucu ile saygılı davranır.
hep bana hep bana buda olmuyor.
ben niye senin ananın evinde yaşamak zorunda kalıyorum.
ben nişanlımdan ayrıldım geçen sene şöyşe demişti
ailemin evinde yaşıyalım ben onlarsız yapamam yok efendim o hastalıklarında anası bakmış ona.
ben burda 27 saatlik mesafe ile ailemi bırakıp doğuya gelin gidicem birde.
sanki bana ailem bakmadı.
sonra ayrı eve çıkmaya razı geldi
ama çalışıp evde olmadığı zaman anasının evinde kalacakmışım sabahleyin onlarla kahvaltı yapacakmış beyfendi.
anacı erkek...
canım sendemi beraber oturmak hatasına düştünİşte insan evlenirken bilemiyor .insanın basireti bağlanıyor galiba
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?