- 30 Kasım 2019
- 12.532
- 40.221
- 598
- Konu Sahibi siirlihayat
-
- #21
Çünkü ağır bir sorumluluk ve tatmak istemiyoruz.
Çünkü ağır bir sorumluluk ve tatmak istemiyoruz.bilmiyorum böyle kadınıda gördüm erkeğinide sizden duydum bana hep ilginç gelmiştir bir insan böyle bir özelliğim var neden tadmak istemez en azından 1 tane çocuk getirmek ister
Ay instada biri çıkıyor sürekli keşfetime onun da kocası hamile kaldığı için terk etmiş.Rahatına düşkündür eşiniz. Konfor alanından çıkmak zorunda kalmak istemiyor belli ki.
Arkadaşımın ileri yaşlardaki eşi de böyle düşünen bir tip ama onun çocukları vardı zaten ilk evlilikten. Sonra bizimki hamile kalınca adam bunu terk etti. 11 ay sonra bebeğin yüzünü görmüş bir yerden ve koşarak geri dönmekle kalmadı, çocuğuna kendisinin kopyası olduğu için hayran kaldı. Kadına çok lüks sitede daireler, yat, şahane bir araba, mücevherler aldı ve çocuğuna resmen tapıyor. Değişik işler bunlar.
Eğer ki bir taraf istemiyorsa dünyaya gelen çocuğa eziyet olur.Ama dizinde çocuk isteğinizi elinizden almamalı.Selamlar.
Gerçekten çok çaresizim. Kafam karışık ve kimseyle konuşamıyorum.
Eşimle 4 yıldır evliyiz. Ben 30 o 41 yasinda. Asla çocuk sahibi olmak istemiyor. Benim öyle duygularım yok diyor. Sen istiyorsan yaparım diyor en fazla. Bu benim gururumu kırıyor. Eğer bu konuda düşüncen buysa benim evlenmeden önce bunu bilmek hakkımdı diyorum. Sadece susuyor. İş nereye varacak bilmiyorum. Ben onu bir şeylere ikna etme çabasında da değilim. Sadece haksızlığa uğramış hissediyorum. Seviyorum eşimi fakat bir gün bir karar vermem gerekecek gibi hissediyorum. Gerçekten anlayamıyorum bir insanın nasıl böyle duyguları olmaz? Üstelik bana çocuk sevmiyorum gibi bi neden falan da sunmuyor. Öyle duygularım yok deyip geçiyor. Fikirlerinizi bekliyorum
Kesinlikle. Bilmek sonuna kadar hakkımdı fakat şimdi yaşadığım durumda haklı olmak da umrumda değil. Teşekkür ederim iyi dileklerin içinSize bunu baştan belirtmemesi çok büyük bir bencillik. Belirtseydi en azından sizde ona göre davranırdınız. Eşlerden birinin çocuk istememesi bence boşanma sebebi. Çok zor bir durum umarım kolay başa çıkabilirsin
Kim bilmiyordum da çok garipmiş. Sanki kadın tecavüz edip zorla hamile kaldı, korunsaymış paşamız.Ay instada biri çıkıyor sürekli keşfetime onun da kocası hamile kaldığı için terk etmiş.
Bunları hiç konuşmadık değil. Bana evlilik öncesi bu konulardaki yorumu her şey zamanında güzeldir vs gibi genellemelerden ibaretti. Net bi tavır çizmemiştiİkiniz de birbirinize söylemeliydiniz. Evlilik öncesi çocuk yapar mıyız, yaparsak ne zaman yaparız konuşulmuyorsa ne konuşuluyor?
Olan olmuş artık. Eşiniz dürüst davranmış. Çocuk orta yolu olmayan bir karar. Ya fedakarlık yapacaksınız ya boşanacaksınız. Kadın için çok ciddi bir fedakarlık. Çünkü bundan 15 yıl sonra eşiniz vazgeçtim çocuk istiyorum diyebilir ve yapabilir de. Ama sizin için çok geç olacak. O nedenle çok iyi düşünüp karar vermeniz lazım.
Bence karar verecekseniz biran önce vermelisinizSelamlar.
Gerçekten çok çaresizim. Kafam karışık ve kimseyle konuşamıyorum.
Eşimle 4 yıldır evliyiz. Ben 30 o 41 yasinda. Asla çocuk sahibi olmak istemiyor. Benim öyle duygularım yok diyor. Sen istiyorsan yaparım diyor en fazla. Bu benim gururumu kırıyor. Eğer bu konuda düşüncen buysa benim evlenmeden önce bunu bilmek hakkımdı diyorum. Sadece susuyor. İş nereye varacak bilmiyorum. Ben onu bir şeylere ikna etme çabasında da değilim. Sadece haksızlığa uğramış hissediyorum. Seviyorum eşimi fakat bir gün bir karar vermem gerekecek gibi hissediyorum. Gerçekten anlayamıyorum bir insanın nasıl böyle duyguları olmaz? Üstelik bana çocuk sevmiyorum gibi bi neden falan da sunmuyor. Öyle duygularım yok deyip geçiyor. Fikirlerinizi bekliyorum
Hayır ilk evliligimizSizden once bir evliligi veya cocugu varmi?
Onceki evliliginde olumsuz bi deneyim yasamis olabilir cocukla ilgili yada zaten bir cocugu varsa istemeyebilir
Bir aylık çocuğum var ve eş bozuntusu çocuk istiyordu sözde ,şimdiyse zerre yüzüne bakmıyor .baba olmadan nasıl olacak zaten babalık duygusuhep söylenir ya kadın bebek rahmine düştüğü andan itibaren annedir, baba kucağına alınca Baba olur diye, bence çok doğru. Kesin bir dille reddetmemesi, açık kapı bırakması olumlu bir işaret. Sorumluluk sahibi biri mi?
Zaten bana sizin de dediğiniz gibi herhangi bi nedenle gelse belki orta yolu bulacağız. Hiçbir neden fikir sunmaması benim canımı sıkıyor.OIabilir, ne güzel eşiniz dürüst davranmış. Her insan dünyaya kendinden bir parça getirmek istemiyor, çünkü herkes dünyayı aynı görmüyor.
Bu konuları keşke evlenmeden önce ciddi bir şekilde konuşsaydınız. Madem yeni öğrenmişsiniz eğer çocuk sizin için olmazsa olmaz ise ayrılmayı düşünün.
Çok haklısınız. Zaten kendimi öyle bir duruma sokmayi asla istemiyorumBaba olmaya hazır olmama duygusu anlaşılabilir ama öyle duygularım yok demek söylemeyemediği birşeyi bastırmak gibi geldi bana içinde hazmedemediği yaşadığı yada açıklayamadığı bir durum olabilir bir kadının en doğan hakkı anne olmayı istemek ve olmak ama bir babanın çocuk doğduktan sonra ilgilenmemesi ve istememesi çocuga çok daha büyük bir haksızlık oldukran sonra fikirlerinin değişeceği kanaatindeyin ama birgün hamile kalırsanız o bebegin içinizde taşıdığınız varlığını anlamazsa o hamilelik size zulüm olur bnce daha mantık çerçevesinde konuşmak gerekir
Kandırmıs tabiki bunu evlenmeden önce belirtmeliydiSelamlar.
Gerçekten çok çaresizim. Kafam karışık ve kimseyle konuşamıyorum.
Eşimle 4 yıldır evliyiz. Ben 30 o 41 yasinda. Asla çocuk sahibi olmak istemiyor. Benim öyle duygularım yok diyor. Sen istiyorsan yaparım diyor en fazla. Bu benim gururumu kırıyor. Eğer bu konuda düşüncen buysa benim evlenmeden önce bunu bilmek hakkımdı diyorum. Sadece susuyor. İş nereye varacak bilmiyorum. Ben onu bir şeylere ikna etme çabasında da değilim. Sadece haksızlığa uğramış hissediyorum. Seviyorum eşimi fakat bir gün bir karar vermem gerekecek gibi hissediyorum. Gerçekten anlayamıyorum bir insanın nasıl böyle duyguları olmaz? Üstelik bana çocuk sevmiyorum gibi bi neden falan da sunmuyor. Öyle duygularım yok deyip geçiyor. Fikirlerinizi bekliyorum
Asla öyle düşünmüyorum. Ben onu hiçbir şeye zorlamam. Kendimi de böyle bir konuma sokmam. Zaten ben bu adamı nasıl değiştiririm diye düşünmüyorum ki. Ben bu düşünceyle nasıl başa cikarim, bir gün karar vermem gerektiğinde ne yapacağım bunları düşünüyorumBen de çocuk istemem, gayet doğal bir hissiyat bu. Baştan konuşmuş muydunuz? Eşiniz çocuk sahibi olmak istemiyor, siz istiyorsunuz o halde tek bir seçenek kalıyor o da ayrılmak. Ne o zorlanmalı ne de siz isteğinizden geri kalmalısınız. Zorla yapılan hiçbir şey güzellik getirmiyor. Çocuk doğunca alışır vs düşünmeyin istemeyen asla alışmıyor.
Resmen geçiştirmiş. Hesap sormak hakkınız ama haklılık şu an işinize yaramıyor. Eğer çocuk sahibi olmak çok önemliyse sizin için yolları ayırmaya bakmalısınız. Çünkü dediğim gibi bu orta yolu bulunacak bir konu değil. Bugün hamile kalsanız bu adam sorumluluk da üstlenmek istemeyecek. Her zorlandığınızda ben demiştim, sen istedin olacak.Bunları hiç konuşmadık değil. Bana evlilik öncesi bu konulardaki yorumu her şey zamanında güzeldir vs gibi genellemelerden ibaretti. Net bi tavır çizmemişti
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?