Merhaba
33 yaşındayım, evliyim. Benim annem, babam çok ilginçti ailem. Babama baba demeden büyüdük. Annem babama karşı agresifti, cünkü babam cok ilgisizdi. Onun evinde oturuyordu babam. Sonra babanem öldükten sonra babam evden gitti. Ben evlenirken hiç yardımcı olmadı. Korona oldum ölümden döndüm hep kendimiz gittik geldik. Annemde gel dedi gelmicem dedi yanına. Evi var babamın sat cocuklarına yardım et ev Alıcaz biz. Kalanına bankaya koyarız dedi babam ben evi satmam gelmem dedi. Ben zor günler geçirdim hiç yanımızda olmadı. Eşimin babası daha baba gibi davranıyor. Geçen kayınpederime demiş ben birşey yapamam gelsinler burda yaşayalım demiş. Konu para da degil ama benim için bitti diyorum. Herşey para degil ama neden bazı insanlar böyle anlamıyorum. Annem kardeşimi bıraktı iki kadını. Oda evlenecek yakında aile soruyor utanıyor. Siz napardınız
Babanızın zamanında size iyi babalık yapamadığına üzüldüm fakat baba hiç evini satıp yardım etmek zorunda değil ki zaten 1 tane barınma hakkı olarak sahip olduğu evi varmış. Evlenirken herkes kendine güvenmeli anasına babasına değil.
Babanız babalık sorumluluklarını yerine getirmemiş olabilir ama ev konusunda haksız bir tarafı yok. Annenizle ayrılmışlar ve birlikte yaşamak zorunda değil. Evi satsa nerede yaşayacak size gelsinler yanimda kalsınlar demiş ev konusunda haksız değil bence
Adamın babalık yapmaya hiçbir zaman gönlü olmamış, gerçekten size ev parası vereceğine inanıyor musunuz? kendinizi babasız farz edin, öyle yaşayın bence
Eşinizle beraber göğüsleyeceksiniz hayatı, akıl mantık alıyor mu hiç, evini satıp size yardım etmesini?
Evi satıp parasını verse, o parayla napmayı düşünüyorsunuz?
Annenizin çağırma sebebi de zaten evi satıp parasını versin diye, adam güvencesini niye satsın.