Merhaba sevgili kk üyeleri,
Ben 5 aydır psikiyatrik tedavi görüyorum, oğlumun doğumundan sonra sorunlarım başlamıştı. Şu son zamanlara kadar her şey yoluna girmişken babam beni maalesef sürekli dibe çekiyor.
Çok negatif, çok kavgacı, dediğim dedik, inatçı, torunu haricinde zamanlarda gerçekten bazen çekilmez oluyor.
Yani babamı anlatmaya kelimeler yetmez, önceden tolere edebilirken çocuktan sonra bunda çok zorlanmaya başladım. Annem deseniz yazık dün babamdan boşanacağım artık yetti canıma diyordu.
Gelelim meseleye, bugün doktora gittim. Doktora bu durumdan da bahsettim; babamla konuşmanın onu doktora götürmenin imkanı yok.
Doktor da bana verdiği ilaçtan babama yarım doz vermemi; kendisini iyi hissederse doktora gitmeyi daha kolay kabul edebileceğini söyledi.
Fakat babama böyle bir şekilde ilaç vermem mümkün değil, ölümden kurtuluş olduğunu bilse içmez. Gizli vermek aklıma gelmekle birlikte bunu da doğru bulmuyorum ama gerçekten hayatımız çok negatif nefes almak istiyorum. Hele annem. Yazık kadın 24 saat birlikte.
Bu arada ilaç ile ilgili şöylebir şey söyleyeyim;emzirirken kullanılabilen bir antidepresan.
Durum bundan ibaret, bu hayatı böyle yaşamak mı; yoksa gizliden ilaç verip sınucuna göre hareket etmek mi?