- 28 Eylül 2014
- 1.518
- 1.380
- 158
- Konu Sahibi kesenmakas
-
- #41
Bir ihtimal kendini iyi hissetti ilaç verdiğimizi söyleyip psikiyatra götürebilir miyiz diye düşünmedim değil. Doğru olmadığını bilmekle birlikte acaba kafamda sabahtan beri
Bir ihtimal kendini iyi hissetti ilaç verdiğimizi söyleyip psikiyatra götürebilir miyiz diye düşünmedim değil. Doğru olmadığını bilmekle birlikte acaba kafamda sabahtan beriAntidepresanlar düzenli kullanılmalı.. Hadi ilaçları bir şekilde bir kaç gün verdiniz bağışıklık kazandı Üçüncü dördüncü gün düzenli bir şekilde veremediginizde vücudu çok daha aksine tepki verebilir.. bu durumlar daha büyük sıkıntılar başka hastalıklar da doğurabilir.. O yüzden böyle ilaç kullanması her türlü sıkıntılı .. Siz iradesi dışında asla ilaç vermeyin
Bizde özür yok. Çünkü maalesef ben de onun kızıyım. İkimiz de burnumuzdan kıl aldırmıyoruz. Ben babam gibi bir anne olmak istemedim. Ne zaman ki öfkem çocuğuma yansıdı hemen tedaviye başladım. Şimdi oğlumun babamdan etkilenmesini de istemiyorum. Çünkü sürekli kavga halinde evde annemle varken benimle. Konuşması bile kavga ederekBeni de evden kovdu gittim yine ben özür diledim lçünkü gunlerce konuşmadı benimle
Dayanamıyorum çok üzülüyorum onu çok seviyorum ben de ama cidden çok ama çok zor bir insan oldu cıktı
Bir ihtimal kendini iyi hissetti ilaç verdiğimizi söyleyip psikiyatra götürebilir miyiz diye düşünmedim değil. Doğru olmadığını bilmekle birlikte acaba kafamda sabahtan beri
Bu yöntem aklıma gelmemişti. Teşekkür ederimNormalde de gitmemiş zaten; Bence şöyle birşey deneyin Psikolog ile görüşün Benimle ilgili doktorum sizinle de görüşmek istiyormuş derseniz Belki sizin iyiliginiz için gitmeyi düşünebilir.. Psikolog alttan girer üstten çıkar ikna eder belki
Babam da biz ona kızınca ilaç verip de öldürün derBenim annem de babam da ilerde yaşlanıp bizle basedemeyecek duruma gelirseniz, sakinleştirici verebilirsiniz derler hep. Bence babanızın kullandığı başka ilaçlar varsa bir doktora yada eczaciya danisilip verilebilir. Sonuçta o kişinin de psikolojik olarak sağlığı için yapıyorsunuz.
O zaman hiç vermeBabam da biz ona kızınca ilaç verip de öldürün der
Amin hepimize. Siz de inşallah çözüm bulursunuz.Herkes ne kadar üstüne gelmiş. Seni çok iyi anlıyorum. Komşumuzun kocasını yalan dolanla muayene ettirip (adam evdekileri doğramaya kalktı ben hasta değilim diye) gizli gizli ilaçları verdilerbu sayede düzeldi. Kadın ağlıyordu arada kapımı çalın beni doğrarsa bulun diye
Babam da hasta bence. Birkaç hastalık okudum ve aynı babamı anlatmışlar. Hem de birden fazla hastalık. Doktora gidelim desek gitmez. Biz de kardeşlerimle düşündük. Bulduğumuz çözümler: 1- Doktorla konuşup muayenehane dışında bir yerde sözleşip abimin arkadaşı gibi sohbet edilecek. Tesadüfen karşılaşmış gibi. Maliyetli olur muhtemelen ama annemden önemli değil2- eğer doktor çıkamazsa annem muayene olmam lazım deyip babamla gidecek ve sohbet edilecek. Babam çok sever konuşmayı hiç zorlanmaz yani. Bunların kötü tarafı ilaç verilirse gizli içirecektik. 3- babamı korkutmak. Biz üçüncüyü yaptık. Aslında olmamasına rağmen senin atalarında alzheimer vardı kesin sen de çıkacak dedik. Hiç yoktu hayır demedi. Annen (89) hatırlamıyor kimseyi, onun da annesi(105) kimseyi bilemedi bu hastalık genetik dedik. Aslında onların ki yaşlılığın bir süreci kesinlikle alzheimer yok. Ama babam haklısınız dedi. Gidip kontrol ettirelim gerekirse ilaç kullanırsın geciktiririz hastalığı dedik. Böylece ilaç durumunu da garantiledik. Bir gün öncesine anneme randevu alıp beraber girip anlatalım herşeyi diye düşünüyoruz.
Yaşamayanların anlayabileceği bir durum değil. Çok zor gerçekten. Allah sabır versin
Rahmetli babam çok sinirliydi. Hemen hemen her akşam mutlaka bişey çıkardı evde. Bi kavgada eline bıçak bile almıştı. Doktora zorla götürmüştük bi dönem. İçmemişti ilaçlarını kahvesine katıyodum. Bitince bıraktım iknada edemedim doktora gitmeye. Bilirim evde ki huzursuzluğu Allah yardımcınız olsun.Merhaba sevgili kk üyeleri,
Ben 5 aydır psikiyatrik tedavi görüyorum, oğlumun doğumundan sonra sorunlarım başlamıştı. Şu son zamanlara kadar her şey yoluna girmişken babam beni maalesef sürekli dibe çekiyor.
Çok negatif, çok kavgacı, dediğim dedik, inatçı, torunu haricinde zamanlarda gerçekten bazen çekilmez oluyor.
Yani babamı anlatmaya kelimeler yetmez, önceden tolere edebilirken çocuktan sonra bunda çok zorlanmaya başladım. Annem deseniz yazık dün babamdan boşanacağım artık yetti canıma diyordu.
Gelelim meseleye, bugün doktora gittim. Doktora bu durumdan da bahsettim; babamla konuşmanın onu doktora götürmenin imkanı yok.
Doktor da bana verdiği ilaçtan babama yarım doz vermemi; kendisini iyi hissederse doktora gitmeyi daha kolay kabul edebileceğini söyledi.
Fakat babama böyle bir şekilde ilaç vermem mümkün değil, ölümden kurtuluş olduğunu bilse içmez. Gizli vermek aklıma gelmekle birlikte bunu da doğru bulmuyorum ama gerçekten hayatımız çok negatif nefes almak istiyorum. Hele annem. Yazık kadın 24 saat birlikte.
Bu arada ilaç ile ilgili şöylebir şey söyleyeyim;emzirirken kullanılabilen bir antidepresan.
Durum bundan ibaret, bu hayatı böyle yaşamak mı; yoksa gizliden ilaç verip sınucuna göre hareket etmek mi?
Merhaba. Geçmiş olsun sizi çok iyi anlıyorum. Benim rahmetli babamında psikolojik rahatsızlığı vardı.sizden tek farkı babam doktora giderdi. Ama doktorun verdiği psikolojik ilaçları almazdı. Ben delimiyim derdi. Ama hayat hem bize hem ona zindan olurdu. Sonra annem doktoru ile konuştu. İlaçlarını almıyor diye doktorda ozaman gizli verin demiş. Çünkü eğer ilaçlarını alamazsa hem sizin için hem onun için durum çok kötü olur demiş. Bende hatırlamaya başladığım zaman ya yemeğine koyardık. Yada ekmeğine sürerdik. İlacını aldıktan 1/2 saat sonra babam çok iyi bir insan oluyordu. Bir kaç zaman böyle idare ettik. En son annem ilacını verdiği sırada babam ile konuştu işte sana doktor tavsiyesi ile ilaçlarını gizli veriyoruz diye. Babamda ozaman durumu çok çabuk kabul etti. O zaman dan sonra hep kendi aldı ilaçlarını. Maalesef 3 ay önce akciğer kanserinden kaybettim babamı. O psikolojisi iyi olmadığı zamanları bile çok özlüyorum.Merhaba sevgili kk üyeleri,
Ben 5 aydır psikiyatrik tedavi görüyorum, oğlumun doğumundan sonra sorunlarım başlamıştı. Şu son zamanlara kadar her şey yoluna girmişken babam beni maalesef sürekli dibe çekiyor.
Çok negatif, çok kavgacı, dediğim dedik, inatçı, torunu haricinde zamanlarda gerçekten bazen çekilmez oluyor.
Yani babamı anlatmaya kelimeler yetmez, önceden tolere edebilirken çocuktan sonra bunda çok zorlanmaya başladım. Annem deseniz yazık dün babamdan boşanacağım artık yetti canıma diyordu.
Gelelim meseleye, bugün doktora gittim. Doktora bu durumdan da bahsettim; babamla konuşmanın onu doktora götürmenin imkanı yok.
Doktor da bana verdiği ilaçtan babama yarım doz vermemi; kendisini iyi hissederse doktora gitmeyi daha kolay kabul edebileceğini söyledi.
Fakat babama böyle bir şekilde ilaç vermem mümkün değil, ölümden kurtuluş olduğunu bilse içmez. Gizli vermek aklıma gelmekle birlikte bunu da doğru bulmuyorum ama gerçekten hayatımız çok negatif nefes almak istiyorum. Hele annem. Yazık kadın 24 saat birlikte.
Bu arada ilaç ile ilgili şöylebir şey söyleyeyim;emzirirken kullanılabilen bir antidepresan.
Durum bundan ibaret, bu hayatı böyle yaşamak mı; yoksa gizliden ilaç verip sınucuna göre hareket etmek mi?
Siz gizli verseniz dahi hic bir doktor gizli verdiginiz ilacı ek olarak sizin receteye eklemez. Sizin birakip kendi hakkinizi babaniza vermeniz gerekir sürekli. Etik hic degil zatenMerhaba sevgili kk üyeleri,
Ben 5 aydır psikiyatrik tedavi görüyorum, oğlumun doğumundan sonra sorunlarım başlamıştı. Şu son zamanlara kadar her şey yoluna girmişken babam beni maalesef sürekli dibe çekiyor.
Çok negatif, çok kavgacı, dediğim dedik, inatçı, torunu haricinde zamanlarda gerçekten bazen çekilmez oluyor.
Yani babamı anlatmaya kelimeler yetmez, önceden tolere edebilirken çocuktan sonra bunda çok zorlanmaya başladım. Annem deseniz yazık dün babamdan boşanacağım artık yetti canıma diyordu.
Gelelim meseleye, bugün doktora gittim. Doktora bu durumdan da bahsettim; babamla konuşmanın onu doktora götürmenin imkanı yok.
Doktor da bana verdiği ilaçtan babama yarım doz vermemi; kendisini iyi hissederse doktora gitmeyi daha kolay kabul edebileceğini söyledi.
Fakat babama böyle bir şekilde ilaç vermem mümkün değil, ölümden kurtuluş olduğunu bilse içmez. Gizli vermek aklıma gelmekle birlikte bunu da doğru bulmuyorum ama gerçekten hayatımız çok negatif nefes almak istiyorum. Hele annem. Yazık kadın 24 saat birlikte.
Bu arada ilaç ile ilgili şöylebir şey söyleyeyim;emzirirken kullanılabilen bir antidepresan.
Durum bundan ibaret, bu hayatı böyle yaşamak mı; yoksa gizliden ilaç verip sınucuna göre hareket etmek mi?
Size demiyorum yanlis anlamadim iyi niyetli dedim.Lütfen yanlış anlamayın ama ben sizi anlamadım. Şimdi sizin emzirirken ağrı kesici bile kullanmamanız benim antidepresan kullanmam arasında nasıl bir ilişki var?
Siz gizli verseniz dahi hic bir doktor gizli verdiginiz ilacı ek olarak sizin receteye eklemez. Sizin birakip kendi hakkinizi babaniza vermeniz gerekir sürekli. Etik hic degil zaten
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?