- 28 Ağustos 2015
- 1.657
- 2.413
- 133
- Konu Sahibi Surekli_Karisik
-
- #41
Bırakın yapsın hiç alttan almayın, kendi çok istiyorsa git gel yapsın ama çocuğu taşımasın hergün hergün.
Bakın gördüğünüz gibi
esinizin cevabı nasıl algılandığınızi gösteriyor
ben size bosan da görelim gibi bir şey ifade etmeye calismiyorum
sadece karşınızdaki insanların sizin düşüncenizi dikkate alnaya deger bulmadigini söylemeye çalışıyorum
ben ve çocuğum gitmiyoruz buyur sen git de bir hafta sonum var onuda zehir etmeyin de sert bir şekilde ve net.
Peki ne öneriyorsunuz?
Hemen şu an gidip dilekçe vermekten başka yapılacak bir şey var mı sizce?
Bunu tüm samimiyetimle soruyorum.
Aynı soruyu siz de bana sorabilirsiniz. Evet, bu kesin bir kurtuluş bana göre, yapamayacak da değilim ama bundan başka kesin kurtuluş yolları var mı diye de düşünmeden edemiyorum.
Deneyeceğim. Umarım işe yarar. Teşekkür ederim.
ben olsaydım hiç gitmezdim bir süre
zaten o süre içinde eşiniz o gerçek yüzünü gösterir
konunuzu bilmiyorum ama tecrübemde insan başta kendini gösteriyor ama biz fedakar olduğumuz için görmüyoruz
gözümüzü açtığımızda karşıdaki bizi değiştirmeye çalıştığını anlıyoruz savaş yerine geri çekilmeyi seçiyoruz
eğer ki hır gür çıkarırsa boşanın derim
İnanın zaten eşimin annesini çekecek zerre sabrım kalmadı. Bu gerçekten sondu. Şayet huzursuzluk vermeye devam ederlerse, eşim de buna göz yumarsa, bir dk bile düşünmeyeceğim artık.
Savaşmakmış, uğraşmakmış. Yeter harcadım bu kadar zamanımı. Gitsin yaşasınlar birlikte.
Kesinlikle böyle yapacağım, bir süre böyle oldu zaten, eşimle de çok iyiydik, ama ailesinin "biz onu çok seviyoruz, torunumuzu çok seviyoruz, sizden başka kimimiz var, hep sizi düşünüyoruz, görmek istiyoruzları" bir süre sonra işi bozmaya başladı. Onlar bizi seven ve düşünen iyi niyetliler, ben ise olumlu adım atmayan oldum.
Denenmedik başka bir şey de kalmadı, bu defa hiç gitmeyeceğim ve dediğiniz gibi eşimin tavrına göre son noktayı koyacağım.
Teşekkür ederim.
Konularına şöyle bir göz attım da, sanırım sen de sıkıntı yaşıyorsun. Ne diyebilirim ki, en iyisi olsun hakkımızda.seni çok iyi anlıyorum ama yine savaşmak istiyorsun en kötüsü de biz kabul etmiyoruz aslında çok fazla fedakarlık ettik olmuyor diye bırakıp gitmek pes etmek sanıyoruz aslında onu yapmak karşı tarafı bunları kabul etmediğimizdendir. takılma fazla gerekirse çık git evden anladığım kadarıyla ya ayakların üstünde duruyorsun ve ailen arkanda böyle durumda çocuk sizden daha çok hırpalanıyor unutmayın.
rica ederim
ne olursa olsun sonunda inşallah mutlu olursunuz
Konularına şöyle bir göz attım da, sanırım sen de sıkıntı yaşıyorsun. Ne diyebilirim ki, en iyisi olsun hakkımızda.
Benim bir mesleğim var ama çalışmıyorum, öğretmenlik için atama bekliyorum ama ailem sağ olsunlar, hep destekler bana. Giderim ailemin yanına, oturup dersimi çalışırım diye düşünüyorum.
Ama işte benim de canımı sıkan, çocuk var ve ailesi olmadığı zaman eşimle iyi anlaşıyoruz, bu konu dışında pek ciddi kavga etmeyiz. Hoş bu konu zaten beni bitirdi ama yine de düşününce, ailesini dışımızda tutunca iyi bir evliliğimiz var, bu yüzden ayrılıktan önce sürekli ailesini uzak tutma yöntemlerini arıyorum.
Yine de olmazsa, boşanmaktan çekinmem.
sen elinden geleni yaptın.Merhaba sevgili hanımlar.
Benim konularımı hatırlayanlarınız olacaktır mutlaka. Şu an yine bi'öfke patlamasıyla kendimi buraya attım.
Ne yapmalıyım, nasıl yapmalıyım diye soramıyorum artık, şayet üretecek pek bir çözümün kalmadı.
Bundan 6-7 ay önce pek çok konu açtım, eşime boşanma davası açtım bir çocuğum olduğu için ilk ve son şans vererek, şartlarımı bildirip eşimle barıştım.
Meseleye gelecek olursak, son zamanlarda yine eşimin ailesi yüzünden sık sık tartışır olduk. Bizden uzağa taşındılar 15 gün önce, rahat edeceğim derken, her gün gitme görüşme istekleri başladı.
Kv imaları ise beni ayrıca çıldırtıyor. Eşim evinizde hayırlı oturun diyor, kv "vaaay demek siz biz olduk, kardeşin hayırla oturalım diyor, sen oturun diyorsun, bizi kendinden ayrı görüyorsun" diyor.
Eşim, "şurayı şöyle yapın, misafir geldikçe düzeltirsiniz" diyor, kv "vaaay ne demek misafir, siz her gün geleceksiniz canım" diyor.
Eşim o an ortalarda cevaplar veriyor geçiştiriyor ama annesi çağırdığında da bana "çocuğu görmek istiyorlar, çok ısrar ediyorlar" diyor, gitmesem başka bir şeyi bahane edip küsüyor.
Bugün yine arayıp çağırdı, ben de artık beni her gün çağırmayın, haftada bir gideriz yeter, biz boşanmadan siz rahatlamayacaksınız dedim ve bir sinir harbi yaşandı.
Gerçekten bu kadın bizi ayırmadan rahat etmeyecek.
Tabi benim anasının ağzına bakan kocam da.
Nasıl tavır cesareti gösteriyor ons hayret ediyorum , haftada bir gidip gece kalmak da hiç az değil kiEvet. Hiç gitmeyeceğim yani. Kendince tavır yapıyor.
bu mesajın çok yanlış olmuş.whataspp
haklıysan bırak küslük uzasın.Fakat eşim küstüğü zaman tavrım ne olmalı, işte onu bilmiyorum. Ben barışmak için adım atmıyorum ki, kendimi haksız da görmüyorum; o da aynısını yapacaktır. O zaman da küslük uzayıp gidiyor.
haklıysan bırak küslük uzasın.Fakat eşim küstüğü zaman tavrım ne olmalı, işte onu bilmiyorum. Ben barışmak için adım atmıyorum ki, kendimi haksız da görmüyorum; o da aynısını yapacaktır. O zaman da küslük uzayıp gidiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?