Sebep bu mu?arkamdan iş çevriliyor yahut yıllar süren arkadaşlarımla ilgili çok can sıkıcı şeyler öğreniyorum. Ama canımı en çok okul işi yakıyor.
İnsanları yargılamak da basitleşti. Teşebbüsüm ya da yaptığım yok sadece bazen çıkmazda hissediyorum ve aklıma ölünce her dert bitecek gibi şeyler geliyor... Sebebin de özellikle okul yaşantım olduğunun altını tekrar çizeyim.Sebep bu mu?
sebebi yazmamışsınız ki tam olarak.
İntihar ne kadar basitleşti böyle,
Arkadaşlıklar can sıkıntısına tuz biber ekiyor evet ama asıl problemim okul yaşantım... Başarısızlığı kaldıramıyorum. İş bir şekilde bulunur ama onca emekten sonra iyi bir yerlere gelmek istiyorum. Arkadaşlıklar konusunda haklısınız ama derslerle ilgili halihazırda problem yaşadığım dönemde üst üste gelince daha kötü hissettiriyor bana...Her dönem kurduğun arkadaşlıklarla ilgili yanılgılar yaşayabilirsin
Senin yaşında çok normal
Kendini dipte de hissedebilirsin herşey kontrolden çıkmış olabilir ama şöyle düşün 2 sene sonra yaşadığın sıkıntılardan kaç tanesi senle kalacak
Hayatında ailenle ilişkilerin iyi ise gerisi olur gider
Sosyal ağlarda lise ortaokul zamanında dersleri çok kötü olan arkadaşlarımla görüşüyorum hepsi bir şekilde hayatlarını düzenlerini kurmuşlar hayatlarına devam ediyorlar
Daha hayatının baharındasın, seni seven bir ailen var onları düşün arkadaşlardan biri gider diğeri gelir bizlerin hayatları da öyleydi
Öldükten sonra diğer taraf daha zor orda kaçış da yok
Emeğine yazık etmemek istiyorsan çalışmanı sürdüreceksinArkadaşlıklar can sıkıntısına tuz biber ekiyor evet ama asıl problemim okul yaşantım... Başarısızlığı kaldıramıyorum. İş bir şekilde bulunur ama onca emekten sonra iyi bir yerlere gelmek istiyorum. Arkadaşlıklar konusunda haklısınız ama derslerle ilgili halihazırda problem yaşadığım dönemde üst üste gelince daha kötü hissettiriyor bana...
Emeğine yazık etmemek istiyorsan çalışmanı sürdüreceksin
Çalışmamana mazeret bulmak yerine odaklanmak için çözüm arayacaksın yapamıyorsan kabulleneceksin
30unu geçmiş bir kadın ve bir anne olarak diyorum ki evlatlarımız bizim göz bebeğimiz hayatımızın en vazgeçilmez tadı
Tabiki başarılarını istiyoruz ama biz sizi başarısız olsanızda başımıza taç yaparız. Üzülürüz belki hep en tepede en iyi yerlerde görmek istiyoruz evlatlarımızı ama can sağlığı bambaşka
Oyüzden kendini nasıl iyi hissedeceksen öyle yap annenle konuş otur kucağına ağla o bilir çıkış yolunu
Derslerimde iyi değilim arkadaşlarımla da diye insan kendi Canından vazgeçemez ailen ne yapacak sensiz besledi büyüttü emek verdi sevdi böyle bir son için mi
Hayat karmaşık değil seçenekleri kullanıp kendini büyütüteceksin
Sevmedigin bir bolumde misin? Arkadasliklara cok fazla bel baglama. Sadee iyi vakit gecirmeye bak fazla beklentin olmasin.
Bir ara bana da oldu.2. Sınıfta çalışıp çalışıp 8 dersin 6sından kalmayı başardım.Sürekli ağlıyordum yemek yiyemiyordum,en sevdiğim şeyleri bile hem de.Arkadaşlarımla ilgili boşluk yaşıyordum ben de.Böyle depresif devam ettim ama sonuna kadar sürmüyor.2 sene başka ünide yaz okuluyla telafi ettim.İyi ki de yaz okuluna gitmişim.Zamanında bitti.Zor muydu zordu.Saçmalamayıp baştan halletsem daha iyiydi.
d vitamini al. kedi kopek edin . cikolata muz ye. sevdigin kim varsa saril. ve masaj yaptir. ciddiyim.Ne yapacağımı bilmiyorum. Arkadaş çevrem ve okulumla ilgili problemler yaşıyorum. Her şeyden bıktım yaşayasım gelmiyor. Çok stresli bir okul yaşantım var. Aile yaşantım ve ilişkim çok güzel ama yine de kendimi çıkmazda hissediyorum. Biliyorum dünyada ne problemler var, yaptığım nankörlük... Ama gerçekten delirecek gibiyim, normalde hayatımda hiçbir dönem düşünmediğim intihar artık sık sık aklıma geliyor da yapmıyorum ama yapacak hale gelmekten korkuyorum. Derslerim kötü gidiyor, çalışamıyorum konsantre olamıyorum ve başarısızlık beni cidden mahvediyor. Hayatımın bu dönemine kadar hiç başarısızlık yaşamamıştım ve çaba harcamadan hep bir şekilde başarı elde edebiliyordum ama artık çalışsam da olmayabiliyor, bu yüzden kaldıramıyorum. Bir dönem psikologa gittim çok işe yaramadı, anksiyete ve depresyon gibi bir sıkıntım yok gibi görünüyor. Kendimi aptal hissediyorum, çok aptal. Arkadaş çevremde de problem yaşıyorum, arkamdan iş çevriliyor yahut yıllar süren arkadaşlarımla ilgili çok can sıkıcı şeyler öğreniyorum. Ama canımı en çok okul işi yakıyor. Yaşadığım şeyle alakalı teşhis beklemiyorum ama benzer durumlardan geçen insanlar var mı? Dersine çalışmaya çalış tavsiyesi istemiyorum, lafı bile beni delirtiyor çünkü, yapamıyorum... Çok gelecek kaygısı taşıyorum, ya iyi ortalamayla mezun olmadığımdan iş bulamazsam diye... Ya da eskiden çalışmayı dört gözle bekleyen ben şimdi mezun olunca çalışmasam evlensem evde otursam diyorum. Psikolojim aşağı yukarı bir senedir cidden kötüledi, içimi dökmek istedim.
Aynı haldeyiz okul hayatım ve yakın çevremde ki arkadaşlarımla problem yaşıyorum. İntihar etmeyi düşünmesem de okuldan ayrılmayı çok düşünüyorum zor bir okul hayatım var ve başarısız oluyorum ben henüz çözemedim umarım sen çözüm bulursun konun takipçisi olacağım. :)
Çok tatlısınız :) demin annemle babama sarılıp tatlı yedim, iyi hissettirdi epey, ama bunlar da anlık çözümler maalesefd vitamini al. kedi kopek edin . cikolata muz ye. sevdigin kim varsa saril. ve masaj yaptir. ciddiyim.
Mühendislik bölümündeyim, çok açık vermemek için net bölümü özelden yazabilirim gerekirse :) Çevremdekiler tarafından tanınmak konusunda paranoyam var da...Bölümünüz neydi
Anladım canım benim sık dişini biraz daha olumlu şeylere odaklan kendini değerli görmüyosun kendine sürekli olumlama yap gaza getir kafayı olumsuza alıştığında beyin o yönde çalışıyor değiştirebilirsinMühendislik bölümündeyim, çok açık vermemek için net bölümü özelden yazabilirim gerekirse :) Çevremdekiler tarafından tanınmak konusunda paranoyam var da...
degil devam et. mutluluk hormonlarini incele bak kendini bulacaksin..Çok tatlısınız :) demin annemle babama sarılıp tatlı yedim, iyi hissettirdi epey, ama bunlar da anlık çözümler maalesef
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?