- Konu Sahibi kelebek088
-
- #1
canım bende oyle oluyorum bazen sıkma canını tatlım bazen çokk hassas alıngan oluyorum herseyi ciddiye alıyorum yanlış yorumluyorum aslında bu küçük seylerin birikip patlaması yerinde zamanında ağzımıza gelen cevapları soylemiyoruz kırmamak adına sonra içimizde patlıyo
Canım hepimiz hayatımızın bazı dönemlerinde kendimizi güçsüz ve yorgun hissedebiliriz.Belliki hayatın koşuşturması yormuş senide biraz.İlerleyen yıllarda bu günlerini belkide gülümseyerek hatırlıyacaksın.Kendine biraz zaman ayırmaya çalış,arkadaşlarının eleştirine tepkileride ,senin doğru bildiğini söylemene engel olmamalı.Müzik senin için hızlıydıysa hızlı,seni kabul edecek arkadaşların fikirlerine saygı göstermeyi bilmeliler.Hayatta sana bol şans ve mutluluk diliyorum.Şu kısacık ömrümüzde kendini ufak şeyler için üzme.Şeniz
canım benim ailemde öyle.bizi sevdikleri ve bizim için endiselendikleri için öyle yapıyorlar.peki ailen seninle hiç ilgilenmese bu seni üzmez miydi?bence sükür et canım.aile kavramını bilmeyen,senin yerinde olmak isteyen cok insan var.en zor durumda bile hayatta sükür etmemiz gereken yerler var.
arkadaslıklarının bitmesine gelince;canım inan aileden gerisi bos.heleki seni bırakan arkadas için üzülmeye degmez.bazen hersey üstüste gelir ama bu dönemi psikolojine zarar vermeden atlatmak senin elinde.kpss sıkı calısırsan Allah emegini boşa cıkarmaz canım.insallah atanırsın cnm üzülme dua et bol bol:1hug: :teselli:
Ben de şükrettim hep hiç isyan etmedim. Ama bazen bazı şeyler de bir yere kadar diyor insan. Evet şükredilmeli bu iyi birşey. Ama hiç istediğim gibi yaşayamadım üniversite hayatını... Halbuki bir kere yaşanacak bişeydi. Bir akşam bir eğlenceye bile gidemedim. Şimdi ne olacak atanacağım, bür süre çalışacağım, evleneceğim sonra... Çoluk çocuk... Bu mu yani? Hepsi bu kadar mıydı? Gerçekten herşey üstüste geliyor. Önceden her gün kapını aşındırıp dert anlatanlar senin sıkıntıların olunca çekip gidiyor. Ben hep ağlanacak omuz oldum. Kimsenin omzunda ağlamadım. Başkalarının yaralarına merhem oldum. Kİmse benim yaralarıma aldırmadı ama... Şimdi de 4 duvar arasında bir halimi hatırımı soran biri yok. Ben kimseye bişey yapmadım ki... Ben bunları hak etmedim ki... :1no2:
canım cok iyi anlıyorum seni.kıyamam ya :teselli: ben ünv aileden uzakta okudum ve bin pişman oldum.okuldan eve gel bi sürü iş.yemek,temizlik,camasır,bulasık...ömrümün yarısı gitti sanki.bunlarla ugrasmaktan bi yere gidemezdim.ev-okul arası mekik dokuyordum.bana göre sen sanslısın o konuda.ne güzel okuldan gelince sıcak yemegin önünde,camasırların yıkanıyor,kira-fatura sorunu yok..bide böyle düsün canım...
canım cıkarcı insan dolu.dedigin gibi gelirler senin omuzunda aglarlar ama sen bi derdini anlatmak istesen dinleyen olmaz.bunlar bize hayat tecrübesi..bende cogu arkadasımdan kazık yedim ama inan hiç üzülmedim.çünkü degmez..hayatta senden baska degerlisi var mı?bence yok..kimsenin seni üzmesine izin verme.çünkü sen cok degerlisin:teselli:
bir başka yolculuk dalından düşmek yere..
yaşadığından uzun..
ağacın yüksekliğince
dalın yüksekliğince rüzgarda..
ve bir yeni ömür vardığın çimen yeşilliğinde...
bence o çimen yeşilliğine az kaldı ...tüm sıkıntılar gelecek güzel şeylerin habercisidir..yerimseniben
Tabi o da başka bakış açısı... İnsanın evinde okuması büyük kolaylık ama bazen diyorum ki "ailemi düşündüm, kardeşlerimi düşündüm, aldığım puan aynı bölümü Türkiye'nin en iyi üniversitesinde okumama yetecekken ben onlar maddi açıdan zorlanmasın diye evimde okudum. Keşke şimdi de atanmak istiyorum diyince yanlış anlamasalar. Keşke zamanında evinde okudu ama üniversite bu lise değil deyip anlayış gösterselerdi."
Evet biliyorum kimsenin beni üzmesine izin vermemeliyim. Çok haklısın ama bazen olmuyor işte. Kafana takıyorsun istemeden. Teşekkür ederim yorumların için. Kendimi değerli hissetmeye ihtiyacım var bu aralar. Çünkü nerdeyse ölsem de bir kalsam da kimse için yok ki farkım diyecek durumdayım.
Öyledir değil mi? Umarım öyle olur. Bir de kazanmazsam bir de atanamazsam işte o zaman gör sen burda açtığım konuları. ecinnili senağlama Seni takip ediyorum biliyorsun. O günkü konuda da demiştim. Gülmeye ihtiyacım olduğunda arıyorum yorumlarını diye. Ama şu iki üç gündür sana da gülmüyorsam vay benim halime... :1no2:
rica ederim canım.kimsen olmaz olur mu.bak bizler yanındayız.derdimi anlatacak kimsem yok diyorsun ama bak bizlere anlatıyorsun,dertlerine derman olmak istiyoruz..hiç üzülme bu sıkıntılar gecici..atanmak istediginde ailen aslında yanlıs anlamıyor canım.atanırsan senden ayrıkalacaklarına üzüldükleri için öyle diyorlar..üzülme tamam mı hayatım.inan bu sıkıntılar gecici.Allah saglık versin hersey yoluna girer:1hug:
oyyy kıyamam sana ya ağlama sakın hep pozitif ol ayrıca gir profilime istatislikten tüm mesajlarımı arat.. konularımı bul takıl bana hayatını yaşa bebek sengözlerimebaksanab
ağlama öyle ama güzel düşün güzel olsun herşey kendine inan güven azcık olumsuz herşeyi at kafandan ..:teselli:
O kadar bunaldım ki... Belki de hiç derdim yok bilmiyorum... :1no2: Bu aralar sanki tüm dünya üzerime geliyor... Bu aralar sanki anlaşılamıyorum. Hata bende mi bilmiyorum.
Gittikçe kpss yaklaşıyor. 4 yıldır okuyorum. Atanmak istiyorum artık. Yıllardır ailemin yanındayım. Üniversiteyi bile istediğim gibi okuyamadım. Çok uhde kaldı içimde. Kafamı duvarlara vurduğum oldu. Bugün "artık atansam nasıl güzel olur." dedim. Babam küstü bana ciddi ciddi "bizden sıkıldın mı?" diye. Halbuki 4 yıllık üniversite yaşantımın her adımına karışmışlardı. Şu saatte nereye, ne zaman geleceksin, nereye gidiyorsun? Gezi yapılıyor günü birlik... Gitme! dediler. Ara sıra başkaldırdım ama çok da büyüttmeden... Daha kötü oldu. Ama hiç sizden sıkıldım demedim. Ailem onlar benim diyemem ki...
Sonra az önce facebookta bir videoya yorum yaptım. Artık benim oynamadığım çok sevdiğim arkadaşlarımın olduğu bir halkoyunları ekibinin videosuydu. Arkadaşlarımın hepsi "sen bizi nasıl eleştirirsin?" diye üzerime geldi. Söylediğim şey de alt tarafı "Müzik biraz hızlı değil mi? Figürler anlaşılmıyor." tarzı bişeydi.
Erkek arkadaşım keza... Acaba ben mi hep yanlış cümleler sarfediyorum...:çok üzgünüm:
Çok sıkıldım hayatımdan, kendimden... Bu yıl sınav için etkinlikleri bırakınca da dostum zannettiklerim terketti gitti. Hayatta kimseye güven olmuyor. O kadar yalnız hissediyorum ki kendimi... Ve o kadar bunalmış.. Çaresiz... Güçsüz...senağlama
nerde gördüklerim
nerde o beklediğim
rengi başka
tadı başka.. (aklıma yeni türkünün bu şarkısından başka bişey gelmiyor)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?