Ben bebek bekliyorum ve yurtdışında yaşıyorum kimse kimsenin çocuğuna da evcil hayvanına da karışmıyor burda. Evcil hayvan şurdan çıktı, bugüne kadar hamile olmadığım için ve burda çok kişide hayvan olduğu için dikkatimi daha çok o çekmişti, Türkiye’de herkes sevmeye çalışır beslemeye çalışır vs diye. Şimdi bebek beklediğim için çocuklu aileleri de gözlemliyorum, örnek kimse kimsenin çocuğuna müdahalede bulunmuyor veya çocuğa şeker bilmem ne ikram etmiyor, veya düştü diyelim yerinden kaldırmak için harekete geçmiyor çünkü anne babasının müdahale etmesi bekleniyor. Burdaki yorumları okuyunca Türkiye’de durum bu kadar vahim mi diye şaşırdım, ben kimsenin bebesine müdahale etmem, benimkine de ettirmem. Kayınvalidemin arada metroda otobüste yanındaki çocuğa çantasından şeker çıkarıp vermişliği olmuştur, onu da durdururum, belki özel beslenme gereksinimi var, belki annesi yapay şeker vermiyor?
Siz de biri müdahale edecek olursa ‘ben annesi olarak böyle uygun görüyorum üçüncü şahısların fikrini kendi süzgecimden geçirmeden çocuklarıma uygulamıyorum, teşekkür ederim.’ diyip yürüyün.
Şöyle iğneleyici iğneleyici cevap verebilmek isterdim.
