• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Başlıksız..

PaNickYok

Avare üye
Kayıtlı Üye
7 Ocak 2017
971
29.984
438
Bugun çocukluğumdan geriye kalan son dede'mi kaybettim..

Biyolojik dedem değil, zaten kendi dedelerimi hiç tanımadım onlar ben doğduğumda yoklarmış zaten..

Babam 42 yaşında siroz hastası 4 çocuklu bi adamken hamile kalmış bana annem..

Babam hep aldırmaktan yanaymış, hastayım ben, bu bebek babasız kalır demiş ama annem beni doğurmuş sonuç olarak..

Benim çocukluğum babamın hastalıklarıyla geçti, ambulanslarda, yoğun bakım önlerinde..

Orda beklerken kapı her açıldığında baban öldü diyecekler korkusuyla geçti ergenliğim..
Karaciğer naklinden sonra aldıgı ilaçlar, hastalık, gördüğü tedaviler onu iyice yaşlandırmıştı..

Babamın kolunda gezerken, herkes onu dedem sanardı..

Sizce bi anne baba en son kaç yaşında çocuk sahibi olmalı? ki çocukları onları kaybetme korkusu yaşamasın..

Babamı uzun yıllar süren hastalıktan sonra 7 yıl önce kaybettim ve ogün yinede Allaha şükrettim, çünkü ben doğmadan başlamıştı hastalığı..
Rabbim onu bana bağışladı, düğünümü yaptı, torununu bile gördü..

Biz gurbet çocuğuyuz, vatandan uzakta kültür farkı gözetmeden bin bir memleket insanlarla birlikte kucak kucağa büyüdük..


Dedemizde tek değildi, amcamızda, teyzemizde..Herkes candı, akrabadanda yakındı..

Bugün babamdan yadigar, onun can dostu son dede'mi kaybettim..

Hayır kim kaldıki bi büyük gidip elini öpeceğim? Eskilerden hatıra ne kaldı?

Neden yazdım bilmiyorum ama ben geri kalmayı sevenlerdenim galiba..

Eski hikayeleri dinlemeyi, dedelerin kucağında sohbetleriyle uykuya daldığım günleri çok özledim

Araki bulasın..

Anasını babasını, Ata'sını gerici bulanlar..
Ben ileri bakınca hiçbirşey göremiyorum..

Başsız kalmış gibiyim..

Sevgiler..
 
Son düzenleme:
Basın sağolsun canım Rabbim cümle gecmislerimizle cennetinde kavustursun.
Gurbet duygusunu ben de bilirim. Orada doğulu batılı surali burali olmazsin. Orada sadece Türksündür ve tüm Türkler de senin canındandir kanindandir adeta...

Keske bunlarin kıymetini herkes bilebilse...
 
Basın sağ ol olsun. Allah babana da dedene de rahmet etsin ... Bende severim eskileri... Kimsem yok desem yeridir... Dedem yok, ananem yok, babaannem yok ( iyi ki yok!) İsin kötü tarafı babam da yok bir anacığım var.. Hani ver elini öpeym diyebileceğim oturup onun hikayelerini dinleyeceğim hiç yaşlı yok çevremde... Ama zamanla alışıyor insan mecburen alışıyor...
 
Başınız sağ olsun. Size kalan; güzel anılar ve onlar fiziken gitse bile ruhlarının sizi seven, koruyan, zaman zaman yol gösteren enerjisi.
Ben bir dedemi hiç görmedim, diğerini de çok az gördüm ve pek sıkı bir ilişkimiz yoktu. Bence çok şanslısınız, sizi seven ve sevip saydığınız birileri olmuş en azından.
 
Başın sağolsun, Allah sabır versin.

"Sizce bi anne baba en son kaç yaşında çocuk sahibi olmalı? ki çocukları onları kaybetme korkusu yaşamasın.."
Bu sorunun belli bir cevabı yok, annemin bir arkadaşı 28 yaşındaydı öldüğünde, geride 2 yaşındaki kızı kaldı, bir akrabam 40 yaşında anne oldu şu anda 74 yaşında.
 
Başınız sağ olsun. Size kalan; güzel anılar ve onlar fiziken gitse bile ruhlarının sizi seven, koruyan, zaman zaman yol gösteren enerjisi.
Ben bir dedemi hiç görmedim, diğerini de çok az gördüm ve pek sıkı bir ilişkimiz yoktu. Bence çok şanslısınız, sizi seven ve sevip saydığınız birileri olmuş en azından.
Amin canım, güzel düşuncelerin için sağol..
 
Başın sağolsun, Allah sabır versin.

"Sizce bi anne baba en son kaç yaşında çocuk sahibi olmalı? ki çocukları onları kaybetme korkusu yaşamasın.."
Bu sorunun belli bir cevabı yok, annemin bir arkadaşı 28 yaşındaydı öldüğünde, geride 2 yaşındaki kızı kaldı, bir akrabam 40 yaşında anne oldu şu anda 74 yaşında.
Abla kader kısmet başka bişi, oralar hiç belli olmuyor fakat keyfi 45 yaşından sonra çocuk yapanları çok anlamıyorum..O çocuk 20 yaşına geldiğinde ana babaya çocuk gibi bakmak zorunda kalıyor..

Yani elbette bakacak, kendini bilenin görevi ama hani erken yaşta çocuk yapma fırsatı, durumu olupta yapmayanları..
45inden sonra hadi çocuk yapalım diyenleri anlayamıyorum..
Konu dışı oldu ama laf lafı açıyor :)
 
Abla kader kısmet başka bişi, oralar hiç belli olmuyor fakat keyfi 45 yaşından sonra çocuk yapanları çok anlamıyorum..O çocuk 20 yaşına geldiğinde ana babaya çocuk gibi bakmak zorunda kalıyor..

Yani elbette bakacak, kendini bilenin görevi ama hani erken yaşta çocuk yapma fırsatı, durumu olupta yapmayanları..
45inden sonra hadi çocuk yapalım diyenleri anlayamıyorum..
Konu dışı oldu ama laf lafı açıyor :)

Ben doğurmak istemem, hala bile bir tane var ikinci de olsun diyorlar, aile baskısı görüyorum ama sıfırdan başla, okuluna koştur, arkadaş çevresini irdele, hem ahlaki, hem manevi, hem okul eğitimini ver derken yapamam, tam gezip kafamı dinleyeceğim yaşta istemem ama belli bir yaştan sonra evlenmiş veya çok uğraşmış ama olmamış, çocuk hasreti çeken insanları da anlayabiliyorum ama tabii genel anlamda çocuğun doğumundan yetişkin bir birey olup kendi hayatını idame ettirecek yaşa kadar ki süreçte çocuğunuzun hayatında her bakımdan aktif rol oynayabilmeniz önemli, çocuğun anne babaya bakması kısmı da kişiden kişiye değişir, ben bana bakmak mecburiyetinde değil diyenlerdenim, çocuğu dünyaya getirirken sormuyorum çünkü, istiyorum doğuruyorum, ben onu büyütmek zorundayım ama o bana bakmak zorunda değil, çocuklar anne babaya baksın diye dünyaya gelmiyor, ama neslini devam ettirmek ama ülkesindeki dünyadaki insanlara yardım etmek amacıyla dünyaya geliyorlar, çocuk anne babaya bakar görüşü yeni bir bireyin dünyaya geliş amacını dar bir alana hapsetmek demektir bence.
 
Ben doğurmak istemem, hala bile bir tane var ikinci de olsun diyorlar, aile baskısı görüyorum ama sıfırdan başla, okuluna koştur, arkadaş çevresini irdele, hem ahlaki, hem manevi, hem okul eğitimini ver derken yapamam, tam gezip kafamı dinleyeceğim yaşta istemem ama belli bir yaştan sonra evlenmiş veya çok uğraşmış ama olmamış, çocuk hasreti çeken insanları da anlayabiliyorum ama tabii genel anlamda çocuğun doğumundan yetişkin bir birey olup kendi hayatını idame ettirecek yaşa kadar ki süreçte çocuğunuzun hayatında her bakımdan aktif rol oynayabilmeniz önemli, çocuğun anne babaya bakması kısmı da kişiden kişiye değişir, ben bana bakmak mecburiyetinde değil diyenlerdenim, çocuğu dünyaya getirirken sormuyorum çünkü, istiyorum doğuruyorum, ben onu büyütmek zorundayım ama o bana bakmak zorunda değil, çocuklar anne babaya baksın diye dünyaya gelmiyor, ama neslini devam ettirmek ama ülkesindeki dünyadaki insanlara yardım etmek amacıyla dünyaya geliyorlar, çocuk anne babaya bakar görüşü yeni bir bireyin dünyaya geliş amacını dar bir alana hapsetmek demektir bence.
Aynı şeyleri düşünüyoruz abla..
Konumu önemseyip güzel yorumlarını eksik etmedin, cansın..Teşekkürler:KK200:
 
Back
X