- 17 Şubat 2015
- 54
- 19
- 18
- 30
- Konu Sahibi umutyoksunu
-
- #101
Iste bende bunu anlamiyorum. Ben sinirlenince sussan ben ztn sakinlesecegim. Ama susmuyorsun diyor. O insan sinirleniyor, sinirlenince anlayis bekliyorda ben insan degilmiyim. Sinirlenemezmiyim. Ustelik ben lohusayim, iki cocuk ev ustumde. Benim sinirli olmam daha normal degilmi. Ama niyeyse benim alttan almami bekledi hep. Almiyorum sinirliyse timaraneye gitsin. Ben psikolog degilim.En büyük sorun kocanin sorumsuz ve keyif düşkünü olmasi.Tüm sorumlulugu kadina yükle kadin sinirlenince siddet uygula.kadinin siniri hic yok mu.Alttan alsa olmaz miydi.hep sorumluluk duygusuzdan yoksun erkeklerin sucu bu durumlar
Oyuncagida kafasina atmak istemistim ayagina geldi. Ayagina hafifce dokundu.Bu adam dayakçı değil mi?????????????????????????????????????????????????
Allah aşkına kadın oyuncak attı diye tokat mı atması gerekirdi?????? Oyuncak atınca canı mı acımış nolmuş uf mu olmuş??????
Size akıl fikir diliyorum
Oyuncagida kafasina atmak istemistim ayagina geldi. Ayagina hafifce dokundu.
Dürüst cevap vereceksin biliyorumIste bende bunu anlamiyorum. Ben sinirlenince sussan ben ztn sakinlesecegim. Ama susmuyorsun diyor. O insan sinirleniyor, sinirlenince anlayis bekliyorda ben insan degilmiyim. Sinirlenemezmiyim. Ustelik ben lohusayim, iki cocuk ev ustumde. Benim sinirli olmam daha normal degilmi. Ama niyeyse benim alttan almami bekledi hep. Almiyorum sinirliyse timaraneye gitsin. Ben psikolog degilim.
Kadın halimle biri kafama bişey atsa yemin ederim soğuk kanlı olamamOyuncagida kafasina atmak istemistim ayagina geldi. Ayagina hafifce dokundu.
Neden bir bebeğe hava aldırmayı yada bir doktora götürmeyi düşünmediniz. Yani bebek o kasar huzursuz ağlıyor ve sıkıntı yaşıyorsa doktora gitmek tek çözüm. Kendiniz çözemediğiniz için birbirinize şiddet uygulamışsınız. Bebek olduktan sonra çiftler çok uç noktalara varacak şekilde davranıyor bunu çoğu kişi yaşıyordur en az bir sinir krizi geçirmeden olmuyor nedense.Gece 3 oldu uyuyamiyorum. Saatlerdir ic sesimle konusuyorum, cok yoruldum. Birileriyle konusmaya ihtiyacim var. Ama konusabilecegim kimse yok. Bunun birgun benim basima gelecegine hayatta inanmazdim. Esimle uzun seneler gorustukten sonra evlendik. Ikimizde universite mezunuyuz. Iyi bir isim ve sosyal statum var. Esimden daha yuksek gelirim var. Bunun sosyal statuyle okumuslukla alakasi yokmus.
Bugun bebegim cok agladi, bir sıkıntısı vardi, ememiyordu ve saatlerce susturamadik. Esimle bu sebepten birbirimize bagirip cagirmaya basladik. Bana isaret parmagini gostererek avazi ciktigi kadar bagirmaya basladi. Bende onun ustune oyuncak firlattim. O da ustume yuruyup parmaklarimi sıktı. Yuzuk parmagim hala aciyor. Sonra beni itti yataga dustum, koluma vurdu. Ben ayaga kalktm, sinir krizi gecirdim. Elime gecen herseyi firlattim aglayarak. Esim yanima geldi, o da esyalari firlatmaya basladi. Sinir krizi oyle gecirilmez dedi besigi kaldirip firlatti. Sonra yanima gelip bana tokat atti. Bu sahneler gozumun onunden hic gitmiyor saatlerdir. Ben alerjik astim hastasiyim, nefes alamadim bir sure aglamaktan. Biz kavga ederken bebegim uyuyakaldi. Onu besigine koyup salona gectim. O andan itibaren ozurdilemeye basladi. Saatlerdir aglayip ozur diliyor. Bana bunlari yasattigina hala inanamiyorum. 13 yildir birlikteyiz, ona verdigim butun emeklere yaziklar olsun. Gece sakinlestikten sonra acilen bir ev bulup gitmesini istedim. Artik ben o insana esim diyemem, yaninda uyuyamam, aile olamam. Aramiz iyi degildi, hep sorunlarimiz vardi. 2 cocugumuz var. Buyugu kres caginda. Ikinci cocugu hic dusunmuyordum, supriz geldi. Sorunlarimiz vardi ama bu boyutta degildi. Kiyamadim bebegime, hemde buyuk tek cocuk kalmasin istedim. Tek cocuk olsaydi simdi hersey daha kolay olurdu biliyorum. Ama suan nasil yaparim, altindan nasil kalkarim iki kucuk cocukla cesarete ihtiyacim var. Ailem yakinimda ama cok guvenebilecegim turden degil. Annemle sorunlarim var, bana destek olacagini sanmiyorum. Maddi olarak zorlanirim ama kalkarim altindan, ama iki cocuga tek basima nasil bakarim, nasil yetisirim. Misal bebegimi nasil yikarim tek basima. Altindan nasil kalkarim. Bunu yapabilenler varmi? Dogum iznindeyim, ise donmeden bakici bulacagim. Buyuk cocugum nasil etkilenmeden atlatir sureci? Bir tokat bir evliligi bitirmeye yetmezmi sizcede?
Yok kendimi hic suclamiyorum. Evet agresiftim terstim, ama insanim ve esref saatimin olmadigi anlar olabilir. 7-24 sakin ilimli olamamki. O beni gerginken sakin ol canim dese bende o sinirliyken onu yatistiririm. Ama o sinirli adam diye ben onu alttan alip yatistiracagim, ben kendim sinirlenmeyecegim hep sakin olacagim. Neden kadin oldugum icin sinirlenmeye hakkim yokmu benim. Yok oyle bir dunya. Bende oyuncak firlatmanin yanlis bir davranis oldugunun farkindayim. Ama ben o sinirliyken nasil bir sure uzak duruyorsam ondan o da benden uzak dursaydi.Hanımlar şaka mısınız gerçekten? Kadın doğum yapmış, ufacık bebek var, diğer çocuk var, bütün sorumluluk kadında. Onu da geçtim adam alıp oyuncağı fırlatıp bıraksaymış, tokat atmış,ellerini burmuş, koluna yumruk atmış. Oyuncak atınca hakedersin mi demek istiyosunuz, bu neyin kafası? Utanmasanız kadına hakettin diyeceksiniz ya. Ben sizde bir sorun görmüyorum konu sahibi. Taş olsa çatlardı siz alt tarafı bir oyuncak fırlatmışsınız. Böyle konuşanlara aldanıp " oyuncak atmasaydım olmazdı" diye sakın kendinizi suçlamayın. Lütfen...
+1000Yorumları çoğunu ağzım açık okudum.
Şiddetin hiç bir bahanesi olamaz. Şiddet hiç bir zaman affedilemez.
Eşinizin öfke kontrolü yokmuş, sizin de öyle. Yani ateşle barutsunuz.
Bugün küçük olan çocuklarınız yarın büyüdüğünde, akılları erdiğinde eşiniz o çocuklarınızın yanında size tokat atsa ne olacak?
Eşini kızdırmışsın, sakin düşün, iki çocuğun var hemen boşanmayı düşünme, süründür diyen hemcinslerime şaşırdım.
Şiddete verilen vize devamını getirecek. Eşiniz nasıl olsa beni affetti diyip devamını getirecek.
Ben olsam asla affetmem. 10 çocukta olsa affetmem.
Tabi ki son karar sizin.
İnternette rahat rahat gezememistir cocuk viziltisi dinlemiş ondan patlamistirŞu mesajınız olmasa stres patlaması olarak görüyordum ben de. İki çocuklu hayat kolay değil, sesler yükselebiliyor, bir de öfke kontrolü sorunlu ise bu yaşadığınız durum oluşuyor, çare tedavi olması.
Ama sizin eşinizin strese girecek bir durumu yokmuş ki, baya baya keyifçi, neyine sinirleniyor da patlıyor.
O dediklerinizi yapmaya kalkarsanız adam bir haftaya kalmaz yine size saldırırSon durum: Cok pismanmis, evden gitmek istemiyormus, bizsiz yasayamazmis. Onu evden gonderirsem canina kiyarmis. Buda heralde affedilmek icin son kozu. Ne yaparsan kendine yaparsin, cocuklarina yaparsin beni ilgilendirmiyorsun artik dedim. Cok konustu ama bunu sindirmeyecegimi affedemiyecegimi belirttim. Evden gitme isini cozemedim. Kullanmadigimiz bir oturma odamiz var. O oda senin artik, salon ve yatak odasi benim. Benim alanima girme, cocuklar uyuduktan sonra odandan cikmayacaksin dedim. Kendi camasirin bulasigin yemegin artik sana ait. Biz artik kari koca degiliz, sadece cocuklar icin ev arkadasiyiz dedim. Bundan sonra ben cocugumla kendime yemek yapacagim benim yemegimi yemeyeceksin. Benim alanimda dolasmayacaksin. Kendi yemegini kendin hallet ve bir bardak bulasigini bile bana birakmiyosun. Ben artik senin karin degilim dedim. Beni hala cok seviyormus, ne dersem yapacakmis, psikologdan randevu almis. Benim artik inancim yok, yuzuny gormek istemiyorum. Ama evden giderse iki cocuga tek basima bakamam biliyorum kendimi. Cok caresiz hissediyorum kendimi. Bunlari sindirip hayatima devam etmek istemiyorum. Ama tek basima bir bebek bir ufak cocukla altindan kalkamam. Ne kadar sorumsuzda olsa cocuklarin bakiminda bana destegi buyuk. Anneme muhtac kalmak istemiyorum. Anneme muhtac olcagima olanlari sindirmek bile daha kolay benim icin. Detaya girmiyorum onada ayri bir konu acsam yeridir. Kendimi bu hayatta yalniz, caresiz, degersiz hissediyorum. Sanki tek basimayim, kimsesizim gibi nereye donsem o kisiye tosluyorum. Babamin evine gitsem 2 gun duramam orada annemden dolayi. Burda kalsam nefesim sksyr.
Son durum gece kendine ev bakip derhal gitmesini istedim. Gidene kadarda oturma odasinda uyumasini soyledim. Yastigini aldi, birasini acti oturma odasinda saatlerce oturdu. Arada gelip ozur dileyip sarilmaya calisti. Yakinda esyali bir ev bulup ivedilikle tasinmasini, ama her aksam 1-2 saat gelip cocuklarla vakit gecirmesini istedim. Bana mola olur hemde cocuklar babasindan kopmaz, ozellikle buyuk olan babasinin yoklugundan cok etkilenir. Bilmiyorum pek gidecek gibi degil.
Soranlar icin soyleyim, buyuk kizim kavga aninda cok sukurku okuldaydi. Kresten alinma saati geldigi sirada biz bu kavgayi yasiyorduk. Annemi aradim bebegin hasta oldugunu, hastaneye goturcegimizi soyledim. Dun gece orda kaldi, gelip evin ve bizim halimizi gorecegini orda anne diye aglamasi daha mantikli geldi.
Esim beni affetmezsen sbha kdr uyuyamam ben dedi. Akli sira vicdanini rahatlatacak. Beni ilgilendirmez uyuma dedim. Ardindan yarim saat sonra horlama sesi geldi.
Bu olay disinda hicbirsorunumuz yok tek bu olayimiz var diyemem. Zaten gecinemiyoruz. Evle ilgili sorumluklar benim uzerimde. Disari isleride bende. Ev isi, temizlik, utu, yemek, bulasik, bebegin tum bakimi, faturalarin takibi odenmesi, tamirat islerinde usta bulmak, cocugu krese goturup getirme, tum mali odemeleri takip, cocuklari doktora goturme bu isler bende. (esim maasini bana havale eder kenara cekilir, parayi yetirme skntsna ben duserim, o haslik alir benden, bira sigara yol parasi denklestikten sonra onun skntsi yoktur). Onun sorumluluklari ikinci cocuktan once hic yoktu. Ikinci cocukla birlikte birincinin banyosu, aksam uyutmasi, yemek yedirmesi ona gecti. Birde bebegim kucakci uyanik oldugu her an. Ben ev isi yaparken bebegi tutuyor. Sorumluluklari bu kdr. Aksamlari cocuklar uyuduktan sonra bira icer, saatlerce internette takilir. Keyifcidir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?