uzun bi aradan sonra merhaba....
kuzucugum kollarımda işte şimdi bu sewrüweni anlatmaya geldi sıra tabi kuzum uyanmazsa...:ecrin_bebek:
25 kasım sabahı korku heyecan ve bilinmezliğe uyandım..o sabah hersabahtan daha farklıydı benim içinn..doktorum 3 gün önceden bu güne randewu werdi,bi gün önceden eşimle dısarı cıktık yemek yedik sahıle gittik deniz kokusunu içime çektim oldum olası denizisewmişimdir..saat 10 bucukta eve annemlerın evine geldik zaten oradaydım uzun bı suredır..
aksam cay ve su dısında bısey yemedım de ıcmedımde..cok gergın ve heyecanlıydım artık bekleyıs ın sonuna gelmıstık..kanamalar korkularla dolu bı37 hafta gerıde kalmıstı cok sukur..kuafore gıtmıstım sabahtan saclarım ıcın..saat gece 12 olmustu son hazırlıkları kontrol edıp yatagıma gıttım eşime sarılıp konusmaya basladım..korkuyorum dedım nasıl olacak ne olacak bılmıyorum ama aklım karma karısık dedım..oda bana korkma yarın bebikimiz kollarımızda olacak dedi..öyle ya bu melegımden once bı melegımı kaybetmıstım ve çift rahımlı oldugum ıcınde hamılelıgım rısklı ve zro gecmıstı hatta bazı doktorlar olmaz düşer bıle demıstı..ama benım doktorum olacak dıye benı hep motıwe etmıstı..ve zorlada olsa uyumaya calısmıstık esım ben ve mınık paşam..
sabah 7 de fırladım yataktan..giyindim eşimi kaldırdım cantamı aldım anneme sız sonra gelın benım daha orda ıslerım olacak dedım elını öptüm aglayarak cıktım anne cok korkuyorum dedım..
annem hıc korkma kollarına alınca unutacaksın herseyı dedı..eşim le kapıya ındık kapıda cocukluk arkadaımla karsılastık sarıldım agladım yıne dedım korkuyorum dıye ama oda korkma dedı..ama gel gorkı benım ıcıme anlatılacak sey degıldı..arabaya bındık ve 5 dk zonra hastanedeydık..dogumhaneye gırdım esım cantamla beraber kapıda benıbeklıyord..bekleme gıt askım dedım öptüm ve ıcerı gordım..
lagman yapıldı ne korkunc bıseydi:kedi:wc ye zor attım kendımı 8 kere gıtmısımdıropuyorumnanaktan ebeler tamam gıt yatısın yapılsın dedıler,eşimle odanın onune gıttık yatısım yapıldı uzerımı degıstırdım ve beklemeye basladım.. sankı nst ye gırıp gıdecekmısım gıbı hıssettım bı an..beklerken annecım geldı eşim dısarı cıktı..bekledık bı sure annem elımı tuttu benım yaslar gözumden bosaldı..eee anne oluyorsun klolay degıl kızım dedi,hemşire gelıp hadı bakalım hazırlanalım dedı..saat10,20 sıralarıydı..
eşim yok ama dedım gelır dedıler... endişeli bı sekılde hazırlanmaya gıttımsüreklı eşim gelsın dedım..hazırlık bıtmek uzereydı sonda takıldı uzerıme bı onluk werıldı we sedye yatak getırıldı..sırt ustu yattıgım ıcın canım acıyordu her ıkı yerden..asansorle amelıyathaneye gıdecekken babamı gordum baba dedım o agladı ben agladım..erkan nerde dedım anneısnı almaya gıttı gelıcek dedıler,,bekleyın dedım beklemedı hemsıreler..cok daha endısem arttı esımı goremeden gırecektım amelıyaata,,son kez bakındım ama yetısemedı..bu beni çok üzdü ama yapacakbişeyim yoktu..amelıyathaneye alındım ıcerde o pozısyonda bekledım 10 dakıka doktorum gelıp nasılsın elıf dıye bacagıma wurdu..ıyı degılım gonder benı ewe gıdeyım dedım aglamaya basladım..güldü bana yapma dedi 9 ay bu gunu bekledık korkular kaygılar gerıde kaldı dedı ve gıttı..
sonra gelıp ahmat beyın hasası senmısın dedıler ewet dedım haydı gıdıyoruz dıye gulumsedı hasta bakıcılar..amelıyathaneye gıdıyorduk ve ben tıtrıyordum korkudan..içerı gırdık soguk gurultulu kalabalık bı yerdı..ısıklar sesler iyice ürktüm sadece uyuyacagım bırazdan dıyerek sakınlesmeye calıstım..
benım herzamankı ebemı gordum ve ne olur bebegımı ılk eşim kucalasın dıye rıca ettım tmam dedı..
ve doktorum geldı elıme ıgne soktular canım epey acıdı..doktor geldı ve uzerıme kat kat yesıl bezlerden serdı serdıkce yuzume geldı ve nefes alamıyorum dıye seslendım..anestesı uzmanı hazırız doktor bey dedı doktorum karnıma ılacı dokreken cokk üşüdüm aglıyordum..anestesı uzmanı gozyaslarımı sıldı ve korkma bebıs kızmı erkekmı dedı..erkek dedım gulumsedı ve baslıyoruz dedı doktor ve ben uyudum...
çok değişik bi acıyla ayıldım annecim dıye ınlıyordum.. hemsıre dedıkı en cok annecım dedı bebegını bıle sormadı dıye guluyordu..bebegım ıyımı herseyı yerlı yerındemı dedım eşim ın sesını duydum eevet askım bebegımız cok guzel,ve cokda saglıklı dedı..sonrasınd auyudum yıne..gozlerımı zorla annemın esıyle actım goguselrıme yaklastırmıstı bebegımı emmesı ıcın ama sut yoktu..we bebegım actı...3 günde sütüm gelmedi..
bebeğimi ilk kucagıma aldıgımda benım olduguna ınanamadım,sankı o 37 hafta karnımdakı o degıldı..kuzum benım nasılda aranıyordu actı mama verdık ıkı kere ama sonra süt vermek ıcın gece gunduz ugrastım dogum sonrası 6 gun ıskenceydı ama 6. gunde bebegımın gobegı dustu dıkısım alındı ve sutum geldı..yanı hersey duzeldı..şimdi kuzum 34 günlük bi kuzu..3.500 52 cm dogdu şimdi 4.850 ve 58 cm..uyandı yıne o yuzden eksık yazdım ama su bı gercek annelık guzel ve kutsal
anacıgımı daha ıyı anlıyorum ve ellerını bırakıp ayaklarını öpüyorum......