Bebeğimi kaybettim... :(

Ben oğlumun odasını topladım. Ama bazen dolabın kapısını açıyorum onun için aldığım ama hiç giyemediği kıyafetlerinin kokusunu almaya çalışıyorum. Hepsini kaldırdım oysa ki
Ben kaldıramadim, hepsi hala yerli yerinde duruyor odaya giremedigim için. Hepsini öpe koklaya yerlestirmistim. Hadi oğlum gel artık diyordum eşyalarını yerlestirirken... Meğer hareketsiz bedenini kucaklamak varmış kaderde... Sen neden ve kaç haftalık kaybettin melegini? Benim melegimin ölüm nedeni olarak sebepsiz bebek ölümü kondu. Hiç bir sebep yok...
 
büyük gecmis olsun canim,basin sagolsun öncelikle...ben de bebegimi kaybettim,yaklasik on haftalikti...ben unutamadim ama allah böylesini nasip etti,herseyde bi hayir vardir diyorum...sana da sabirlar diliyorum...kendine biraz zaman tani,fiziksel ve ruhsal olarak biraz bekle...hakkinda hayirlisi olsun...
 
Sebepsiz dendi bizede. 35 haftalıktı. Otopsi yaptıramadık. Kıyamadım
Bazen oluyor çok üzgünüm dedi doktorum.
Eşyalarını ben de tek tek hazırlamıştım. Kıyafetlerini ve dolabını tek başıma hazırladım. Pazar lavanta keselerini hazırladık eşimle bi sonraki pazar yoktu meleğim.
2 ay oldu neredeyse. Şu an bile acısı taze. Zamanla göz yaşı azalıyor ama yürekteki sızı aynı...
 
Genetik testi ne bilmiyorum. Yurtdışına gönderilen kan tahlilini yaptırmıştım. Amniyosentez yerine herşey yolundaydı. İstirahat etmem gerekiyordu ama iyiydi... 2 gün sonra kontrolüm vardı. En hareketli olduğu saatler akşamdı hareket etmedi... İçimde düşünmeye korktuğum o hisle aradım doktorumu... Dolabını açtım gitmeden eşyalarına dokundum. Kokladım... Sonrası ise kabus
Herşey bitmişti
 
Odasını toplamak zor çok acı
Ama yüzleşmek gerek. Kabullenmek için o odaya girmek gerek. En azından benim için öyle oldu. Öpe koklaya hazırladığım eşyaları yine öpe koklaya kaldırdım. Sanki geri gelecekmiş gibi özenle.
 
inan çok üzüldüm moralim bozuldu.senin ne yasadıgını ınan yasamadiğim için bilemem allah düşmanıma yaşatmasın.ama bir anne olarak yüreğim cız etti burnumun direği sızladı üstlik 34 haftalık erken dogum yaptım uyanırken bebeğim öldü mü diye sormuşum hep.çok korkmustum ona bişey olucak diye çok şükğr yaşiyor.bu acının hiçbir şekilde tarifi yok ama git destek al kesinlikle hatta şuan kadar durdugun hata kesinlikle yarın git görüş bir doktorla.allah yardımcın olsun oğlusun seni cennete beklıyor sen kendini onun yaşayamdiği hayatı yaşamaya başka evlatlar dogurmaya hazırlla.hayırlısı buymus demekki.senin sınavın bu asla isyn etme
 
Psikologların ne diyeceğini biliyorum. Bütün olumsuz yaşanabilecekleri söylüyorum kendime. Ama kalbim kabul etmiyor beynimin dediklerini. İlaç kullanmakta istemiyorum. Olurda tekrar istersem hamile kalmayı diye

Zormuş çok zormuş. Gerçekten sadece yaşayan bilirmiş. Evladımın toprağını sevmek varmış yazgımda.
 
Biz o kadar zaman isim bulamamıştık kuzuma. Pazar günü (senin lavanta kesesi hazırladığın Pazar günü ile aynı Pazar, bebeklerimizden 3gün arayla ayrılmışız maalesef ) ismine karar verdik oğlumun. Pazartesi günü de internetten bebek şekeri ve kokulu sabunlarını sipariş etmiştim, sadece onlar eksikti çünkü... Pazartesi gece yarısı kaybetmişim yavrumu. Salı sabah zaten kontrolümüz vardı NST'de kalp atışlarını alamadılar. Kız dedi NST bozuk olabilir telaşlanma hemen, doğumhaneye gönderdi beni oradaki NST'ye girmem için. Ben de telaşlanmadım çünkü o NST zaten problemliydi, daha önce şahit olmuştum... Ama diğer NST'de de kalp atışları yoktu. Doktor hemen ultrasonu istedi, kendi gözlerimle de gördüm meleğimin, oğlumun kalbi atmıyordu... Beni bırakıp gitmişti, artık cennet kuşuydu oğlum. Her saniyesi bugün gibi aklımda. Ultrasondaki o görüntü, kalbinin atmadığı o görüntü gözümün önünden gitmiyor... Her gördüğümde daha çok aşık olduğum oğlum artık yoktu... Sezaryenden çıktıktan sonra beni uyandıran anesteziste sorduğum ilk soru "Oğlum yaşıyor mu? oldu. Gözümle görmeme rağmen hala içimde bir umut varmış. Soğuk bedenini kucağıma aldıktan sonra kabullenebildim kaybettiğimi... Melek oğlum, ne kadar da güzeldi. Ben hiç bu kadar güzel bir yeni doğan görmemiştim... Gören herkes de çok güzelmiş çook diye bahsediyormuş... Ben böyle bebeklerin özel olduğuna inanıyorum. Hepsi de o kadar güzel oluyorlar ki... Melek çünkü onlar. Rabbim onları melek olsun diye yaratmış... Bizler de o meleklerin annesi. Çok zor sabretmesi ama sabrın sonunda inşallah büyük mükafatımız...
 
Teşekkür ederim. Eminim ki daha küçük olmasına rağmen senin acın da çok zordur. Ben oğlumdan önce kimyasal gebelik geçirmiştim. Onda bile gözyaşlarımı tutamamıştım neden düştü gitti diye... Senin de başın sağ olsun...
 
En yakınlarımızın bile anlamadığı anlayamadığı tek başına bir yas yaşıyoruz BİZ.
Maalesef öyle. İzmir'de yaşıyormuşsun ve mühendismişsin sen de benim gibi. Ben de İzmirliyim. Ne kadar çok ortak noktamız var arkadaşım... Aynı acıyla tanışmamız 3 gün arayla... Keşke tek ortak noktamız mesleklerimiz ve İzmir olsaydı... Keşke bu acıyı yaşamasaydık hiç de biz de şuan bebeklerimizle ilgilenseydik diğer anneler gibi... Keşke... Keşke...
 
Hayırlısı buymuş... Dilim söylüyor ama kalbim de söyleyebilse... O kadar çok özlüyorum ki bebeğimi... Hiç bir bebek de yerini alamayacak biliyorum. O benim ilk göz ağrım, ilk umudum, ilk bebeğim, en büyük aşkım... Başka bir bebek doldurabilir mi yerini... :S
 
Evet keşke bu acı ortak noktamız olmasaydı.
 
Başka bir bebek doldurmayacak yerlerini. Onlarla birlikte kaybolan hayallerimiz, umutlarımız yeni bir bebekle can bulacak sadece... Acıları kalplerimizde, burnumuzda sızı, gözümüzde yaş olarak kalacak...
 
Başka bir bebek doldurmayacak yerlerini. Onlarla birlikte kaybolan hayallerimiz, umutlarımız yeni bir bebekle can bulacak sadece... Acıları kalplerimizde, burnumuzda sızı, gözümüzde yaş olarak kalacak...
Maalesef öyle olacak. Benim anneannemin de ilk bebeği 2 yaşında vefat etmiş. 83 yaşında anneannem hala Mustafam der ağlar. üzerinden 60 yıl geçmiş ama hala yüreğinde acısı. Bizim de öyle olacak... Bir yanımız hep eksik kalacak...
 
Allah büyük sabır versın herseyı hazır dogsa yasayacagı bir ayda.senın sınavın bu unutma bebeğin cennet kapısında beklıyor senı.allah sağlıklı sıhhatlı evlatlar nasip etsin sana
 
Allah büyük sabır versın herseyı hazır dogsa yasayacagı bir ayda.senın sınavın bu unutma bebeğin cennet kapısında beklıyor senı.allah sağlıklı sıhhatlı evlatlar nasip etsin sana
Amin... Rabbim sizin evlatlarınıza da sağlıklı, hayırlı, uzun ömürler versin inşallah...
 
Canım ben kefeniyle sarilabildim sadece yıkanmaya gidemedim. İçim kopuyo yaa kizima aldığımız herşey hazırdı annemler gelip topladı odasını tam bi daha hamile kaldım derken oğlum sapasağlam doğdu ve 3 gün bi damla süt almadan bi kere kucagma alamadan oldu
 

Eklentiler

  • IMG-20150717-WA0025.webp
    18,5 KB · Görüntüleme: 161
Benim 2. tosuncuk melegim
 
Bende izmirdeyim meleklerim asarlık mezarlıkta güzel kuzum İsra kayra oğlum Mustafa Miraç...arkadaşlar ben bebeklerimi rüyamda görüyorum o kadar mutlular ki emin olun bizim yanımızda olsalar biz o kadar imkânlar sunamazdik diye düşünüyorum. Biliyorum bunu söylemek çok zor ama ne olur onlar için eşyalarını kaldırın inanın en çok iç acıtan şey o düşler hayallerle alınan eşyalar. Ama anlam yüklemeyi bi tarafa birakmamiz gerekiyor. Ben 3 aydır antidepresan kullanıyorum esimle ve inanmicaksiniz ama iyi geliyor. Acimiz ortak ama inşallah sevincimiz de ortak olsun melek anneleri
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…