Bebeğimi kaybettim... :(

Benim oğlumun adını anneannesi koymuştu. Muhammed Mustafa meleğimin ismi. Kulağına öyle okumuş dayısı. Ben hastanedeydim, yıkanırken göremedim oğlumu. Morg'dan alıp götürecekleri zaman gördüm. O buz gibi odada vedalaştım kuzumla. Öptüm yüzü buz gibiydi... Doktorlar alırken yanağının derisini kaldırmışlar. Onu gördüm daha da içim yandı. Canını acıtmışlar oğlumun. Elimde tek kalan bu iki fotoğraf...
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Merhaba . Diğer formda da vardın yasemin ama merak edip hikayeni okudum. Aynı şeyleri yaşamışız. Off off. Ben de 6 ağıstos tarihind bebeğim tam 40 haftalıkken kaybettim. Hareketlerini hissetmiyordum ama sın zamanlar bebek büyüdü desemde o gün hep içimde bi sıkıntı vardı. Üstelik 1 gün önce kontroldeydim ve bi sorun yoktu. Annem zorla götürdü hastaneye vee doktor kalp atışı yok dedi. Sonrasını zaten hayal meyal hatırlıyorum. Eşime ben mi haber verdim onu bile bilmiyorum. Hergece gözümü kapattığımdao anı görüyorum.yarın tam 3 ay olacak. Ama ağlamadığım 1 günüm yok daha. Herşeyi hazırdı çikolatalar. Hastanede dağıtılacak süsler herşey herşey. Off çok zor2 ay kadar ilaç kullandım. Dayım psikiyatr o verdi. Sonra bıraktım. Ama arasıra ağlama nöbetleri geçiriyorum. Hala bilemyenler soruyo bebek nasl hayırlı olsun diye. Off yok diyorum bebek melek oldu. Bu acı geçer mi geçmez ama yaşıyoruz bu acıyla. Umarım başka acılar yaşamayız
 
Başın sağolsn canım. Resme çok bakma bari. Benim telefonda ultrason görüntüsü var ona bile bakmamaya çalışıyorum. Her baktığımda ağlama krizleri çünkü
 
Başın sağolsn canım. Resme çok bakma bari. Benim telefonda ultrason görüntüsü var ona bile bakmamaya çalışıyorum. Her baktığımda ağlama krizleri çünkü
Senin bebeğine ne teşhis konuldu. Benim bebeğimin tüm sonuçları çıktı ama hepsi temiz. Bir sürü doktora götürdüm hamileyken yapılan tüm testler, nst sonuçlarını, detaylı ultrason ve ultrason görüntülerini ve bebeğimi kaybettikten sonra yaptırdığım genetik test sonucunu... Hepsi aynısını söylüyor... Sebepsiz bebek ölümü... Çok nadir görülüyormuş bu tip ölümler... Resmine bakmadan yapamıyorum ki, çok özlüyorum oğlumu. Detaylı ultrasondaki video görüntüleri var oradaki hareketleriyle resmi birleştirmeye çalışıyorum aklımda. Ne kadar da şirin bi bebek olurmuş oğlum... Ama melek olup, uçtu gitti... Yine de şükrediyorum. Rabbim oğlumu melek olarak yaratmış ve bana da o meleği taşıma şansı verdi.
Ağlama krizleri bende de oluyor ama evde yalnızken. Eşimi üzmek istemiyorum... Diğer insanların ve onun yanında güçlü olmaya çalışıyorum. Göz yaşımın akmadığı tek bir günüm bile yok... Oğlummm, Cennet kokulum... Ben hastanede iken oğlumu yıkayıp, defnettiler. Ev mis gibi cennet kokusuyla dolmuş...
 
Düşünüyorum acaba fazla mı sevdim, fazla mı üstüne titredim de Rabbim ondan aldı diyorum... Sigara içiyordum bebek düşünmeden bir yıl önce bırakmıştım sırf herhangi bir zararı olmasın bebeğime diye. Hamileyken evde temizlik maddelerini bile kullanmıyordum kimyasallar oğluma zarar vermesin diye... Tüm hayatım O olmuştu. Alış verişe her çıktığımda ona bişiler alıyordum, kendime değil... Ona yararlı olacak şeyleri yiyiyordum, zararlı olan şeylerden canım çekse bile yemiyordum... Ben bu kadar sakınırken onu, böyle sonuçlanması... Sezaryeni bile onun için oldum. Beni her muayene ettiklerinde sanki bebeğime zarar veriyorlardı... Zaten suyumu patlatırken resimde de göründüğü gibi zarar vermişler, yanağındaki deriyi kaldırmışlar... Daha fazla dayanamadım ve sezaryen olsun dedim.
Sen de mi sezaryen oldun? Doktor ne kadar süre korunmanı söyledi?
 
Bebeğiniz çok tatlıymış tıpkı bir melek gibi...
Allah sabırlar versin evlat acısını yaşamayan anlamaz sanırım Allah kimseye yaşatmasın
 
Başınız sağolsun
Yaşadığınız çok acı bir tecrübe Allahım kimseye yaşatmasın
Benim iş yerimde bi arkadaş bebeğini doğum esnasında kapattı psilojisi baya bozuldu ama hep teselli etti kendini şimdi cennete o daha mutludur Allah daha çok sevmiş onu ...diye tam 7-8 ay sonra hamile kaldı hep tedirgindi ya gene aynı şeyleri yaşarsam die ama kızını sağlıklı getirdi dünyaya eminim unutmamıştır ilk bebeğinin acısını ama kızı teselli oldu ona çok mutlu görünüyor:)
umarım en kısa sürede Allahım size de yaşatır bu sevinci:)
 
Bebeğiniz çok tatlıymış tıpkı bir melek gibi...
Allah sabırlar versin evlat acısını yaşamayan anlamaz sanırım Allah kimseye yaşatmasın
Aminnn cümlemize... Rabbim kimseye böyle acı yaşatmasın. Dünyada yaşanabilecek en büyük acıymış... Oğlumu kaybetmeden bir gün önce ofisteki arkadaşlardan biri bi arkadaşının başına gelen olayı anlatmıştı. 38. haftada bebeğinin kordonu düğümlenmiş ve bebeğini kaybetmiş. Duyduğumda gözlerimden yaşlar süzüldü, Ya Rabbim sen annesine sabır ver çok zor, çok acı bir durum dedim. Sonra oğlum aklıma geldi, Ya Rabbim sen bana bu acıyı yaşatma, oğlumu sağ salim kucağıma almayı nasip et dedim ama meğer Rabbim aynı acıyı bana da yazmış. Ertesi gün ben de aynı acıyla yanacakmışım meğer...
 
Canım hiçbi teşhis konulmadı. Bilinen hiçbi sebep yok su azalması kordon dolanması hiçbişi yoktu. Otopsi yaptırmadık. Bilmiyorum yani. Ani bebek ölümü muhtemelen. Genetiğe bende baktıracağım . Nasıl bakıyorlar kanmı alıyorlar. Yani bizde bi sorun olsa ne bileyim bu kadar sona kadar gelenezdij diyorum ama bilmiyorum
 
Aminnn. İnşallah. Tüm melek annelerinin kucağını sağlıklı bebeklerle doldursun Rabbim. İyi dilekleriniz için teşekkür ederim...
 
İnternette bile şöyle yazıyordu. 9 aylık bebek ölümü çok nadirdir bu yüzden endişelenmenize gerek yok. Ama oldu işte
 
Evet cnm bende sezeryan oldum. Doktor 6 ay dedi. Ama bi daha kontrole filanda gitmedim. Sadece 10 günlükken gitmiştim. Başka gitmedim rahim toplamışmı dikişler nask hiç bilmiyrm. Aynı doktorada gitmek istemiyorum.
 
Evet cnm bende sezeryan oldum. Doktor 6 ay dedi. Ama bi daha kontrole filanda gitmedim. Sadece 10 günlükken gitmiştim. Başka gitmedim rahim toplamışmı dikişler nask hiç bilmiyrm. Aynı doktorada gitmek istemiyorum.
Bende hep kızım olsun istedim . Hep hayorlısı dedim ama kız olsun dedim bende ondan oldu diyorum. Allahın verdiğini beğenmedim işte neler geldi başıma. Bidaha hamileliği allah nasip ederse cinsiyetini söylemeyin dicem doktora. Gerek yok mnemli olan sağlıkla doğabilmesi
 
İnternette bile şöyle yazıyordu. 9 aylık bebek ölümü çok nadirdir bu yüzden endişelenmenize gerek yok. Ama oldu işte
Bebeğimden doku ve kan örneği alınmıştı. Ben bebeğime baktırdım, eşim ve bana genetik test yapılmadı. Doktorum bir problem çıkacağını zannetmiyorum ama yine de bir bakalım demişti. Dediğin doğru, kalıtsal bir problem olsaymış bu aya kadar gelmezmiş. Vücut daha önce sonlandırırmış gebeliği ama çok nadir de son haftalara kadar gelebiliyormuş. Ben de 7.aya gelene kadar hep kaybetme korkusu yaşadım. Sanki kaybedecekmişim gibi hissediyordum bebeğimi, doğru düzgün eşya bile almamıştım oğluma bu yüzden. 7. ay bittikten sonra dedim tamam oğlum, artık gelsen bile Allah'ın izniyle bir şekilde yaşarsın. Ama olmadı... Bu şekilde kaybedebileceğimi hiç düşünmemiştim meleğimi...
 
Kesinlikle öyle. Ben hiç denemedim erkek ya da kız olsun diye. Rabbim hayırlı, sağlıklı bir evlat nasip et diye dua ettim hep. Şimdi diyorum bir evlat bundan daha hayırlı olabilir mi? Annesini almadan Cennete girmiycek oğlum. Aslında şükretmeliyiz, Rabbimin sevdiği kullarındanmışız demek ki. Bize meleklerinin annesi olmayı nasip etti...
Şimdi benim içimde de ikinci bebeğim erkek olsun diye bir istek var ama tabii Rabbim hayırlısını nasip etsin...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…