- Konu Sahibi BlackandBlack
-
- #61
Kimin aklına gelirdikü canım. Ama ben düşünüyorum da bazı şeyler konuşmuştum içine doğmuş sanki hep aklıma geliyor. Benim allahıma şükür bi oğlum daha var 6 yaşında onla avunuyorum okula götürüyorum onu okula başladı o da. Oğluma 6 aya kadar söylemedik bende de hep düşük riski vardı sonra söyledik oğlım para biriktiyordu kardeşine oyıncak alcakmış. İnsnırmısın içinden 10 tl alsam nasıl ağlıyordu kardeşimin onlar diye. Bu olaydan 1/2 gün önce tüm parasını çıkarttı verdi babasına istemiyorum ben bu parayı dedi. Niye dedik kardeşine hediye alcan. Dedik. Hayır istemiyorum artık dedi ve bebeğimde gitti demek içine doğmuş yavrumun kardeşinin öleceği.Bebeğimden doku ve kan örneği alınmıştı. Ben bebeğime baktırdım, eşim ve bana genetik test yapılmadı. Doktorum bir problem çıkacağını zannetmiyorum ama yine de bir bakalım demişti. Dediğin doğru, kalıtsal bir problem olsaymış bu aya kadar gelmezmiş. Vücut daha önce sonlandırırmış gebeliği ama çok nadir de son haftalara kadar gelebiliyormuş. Ben de 7.aya gelene kadar hep kaybetme korkusu yaşadım. Sanki kaybedecekmişim gibi hissediyordum bebeğimi, doğru düzgün eşya bile almamıştım oğluma bu yüzden. 7. ay bittikten sonra dedim tamam oğlum, artık gelsen bile Allah'ın izniyle bir şekilde yaşarsın. Ama olmadı... Bu şekilde kaybedebileceğimi hiç düşünmemiştim meleğimi...
Sen de İstanbul'daymışsın... İstanbul'un neresindesin?Kimin aklına gelirdikü canım. Ama ben düşünüyorum da bazı şeyler konuşmuştum içine doğmuş sanki hep aklıma geliyor. Benim allahıma şükür bi oğlum daha var 6 yaşında onla avunuyorum okula götürüyorum onu okula başladı o da. Oğluma 6 aya kadar söylemedik bende de hep düşük riski vardı sonra söyledik oğlım para biriktiyordu kardeşine oyıncak alcakmış. İnsnırmısın içinden 10 tl alsam nasıl ağlıyordu kardeşimin onlar diye. Bu olaydan 1/2 gün önce tüm parasını çıkarttı verdi babasına istemiyorum ben bu parayı dedi. Niye dedik kardeşine hediye alcan. Dedik. Hayır istemiyorum artık dedi ve bebeğimde gitti demek içine doğmuş yavrumun kardeşinin öleceği.
Maalesef hiç birimizin elinden hiç bir şey gelmiyor... Keşke kendi ömrümden oğluma verebilseydim de yaşasaydı oğlum... ama olmuyor, hiç bir şey yapamıyoruz...Rica ederim keşke elimizden başka birşeyler daha gelse
Anadolu yakasındayım cnm çamlıca tarafı. Sende mi ist dasınSen de İstanbul'daymışsın... İstanbul'un neresindesin?
Sağlık ocağına gitmiştim doktor erkek bi doktor erkeklerde daha rahat olurlar bilirsiniz . Tabi ben ağlıyorum adamın karşısında üzülme çok oluyo böyle dedi. Biz bebek doğana kadar büzüm üçin anne önemlidir dedi. Doğduktan sonra bebek önemlidir dedi. Ya sana bişi olsaydı dedi ki biliyorsunız hepimiz zehirlenebilirdik. İnşallah başka evlatlarımız olcak onlarla gülcez. Yerinü tutmaz ama onlarda bizi cennette karşılayacaklar inşallah. Görcez meleklerimizi. Dünyada cehennemi gördük inşallah ahirettte de cenneti görürürzMaalesef hiç birimizin elinden hiç bir şey gelmiyor... Keşke kendi ömrümden oğluma verebilseydim de yaşasaydı oğlum... ama olmuyor, hiç bir şey yapamıyoruz...
36 haftalık hamileyken doktor kontrolüne gittiğimde bebeğimi kaybettiğimi öğrendim. Oysaki daha 3 gün önce kontrollerde her şey normaldi ve gece yatarken hareketlerini hissetmiştim. Her şeyi hazırken, oğlumu kaybetmek... Tüm hayallerin yarım kalması... Ve işin garip tarafı hiç bir sebep bulunamadı... Normal doğumla doğurtmayı çalıştılar bebeğimi ama olmadı. 12 saat suni sancı vermelerine rağmen herhangi bir açılma olmadı ve sezaryanla doğdu bebeğim. Şimdi ben yeniden bebek sahibi olmak istiyorum. Bazı doktorlar 12 ay, bazıları 6 ay, bazıları ise 2-3 ay beklemem gerektiğini söylüyor. Özellikle bu kötü deneyimi yaşayan ya da çevresinde yaşayan bir yakını olan arkadaşlar bana bu konuda yardımcı olabilirler mi??
Ayrıca psikolojik destek almalı mıyım? 50 gün geçmesine rağmen her an aklımda oğlum ve sık sık ağlama krizleri geçiriyorum. Bu ne zaman geçecek? Normal mi?
Yardıma çok ihtiyacım var...
Aminnn, inşallah canım. Rabbim en kısa zamanda kucağımızı doldurur inşallah... Ben Kurtköy'de oturuyorum...Sağlık ocağına gitmiştim doktor erkek bi doktor erkeklerde daha rahat olurlar bilirsiniz . Tabi ben ağlıyorum adamın karşısında üzülme çok oluyo böyle dedi. Biz bebek doğana kadar büzüm üçin anne önemlidir dedi. Doğduktan sonra bebek önemlidir dedi. Ya sana bişi olsaydı dedi ki biliyorsunız hepimiz zehirlenebilirdik. İnşallah başka evlatlarımız olcak onlarla gülcez. Yerinü tutmaz ama onlarda bizi cennette karşılayacaklar inşallah. Görcez meleklerimizi. Dünyada cehennemi gördük inşallah ahirettte de cenneti görürürz
Aminn. İnşallah. İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim. Rabbim tez zamanda size de sağlıklı, hayırlı bir evlat nasip eder inşallah...Başınız sağolsun, acınızın tarifi tesellisi yoktur eminim, tek dileğim kendinizi daha mutlu hissedeceğiniz günlere en kısa süre içinde kavuşmanız.. Ben 2 hamilelik yaşadım ama birinde kalp atışı oluşmadığı için kürtaj oldum, öbürü zaten kimyasaldı. İnsan onlarda bile üzülürken sizin durumunuzu hayal bile edemiyorum..Allah size ahirette meleğinizle sonsuz mutluluk versin, bu dünyada ise bir daha ne size ne de başkasına böyle acı yaşatmasın..İnşallah sağlıklı ve hayırlı evlatlarınız olur....
Kurtköy mü. Viaporta gidip gelirmisin. Eşim viaportta çalışıyor.Aminnn, inşallah canım. Rabbim en kısa zamanda kucağımızı doldurur inşallah... Ben Kurtköy'de oturuyorum...
. Mezarlığa ne kadar sıklıkta gidip geliyorsunuz kızlar. Ben haftada 1 gidiyorum . 2 gün kendime geleniyorum. Bi yandan gitmim kötü oluyoum diyorum ama bi yandan da çok gitmek bebeğimle konuşmak istiyorum. Çok mu sık gidiyorum sizceKurtköy mü. Viaporta gidip gelirmisin. Eşim viaportta çalışıyor.
Evet viaportun bi arka caddesinde oturuyorum ben. Sık sık giderim oraya. Nerde çalışıyo eşin?Kurtköy mü. Viaporta gidip gelirmisin. Eşim viaportta çalışıyor.
Ben sadece bir kere gidebildim. O da bebeğimi kaybettiğim 2.haftaydi. Ben gidemiyorum. İçim acıyo, içim yanıyor... oğlumun mezarı da Ümraniye hekimbasinda bana uzak. Yakın olsa da gidemezdim gerçi...Meza
. Mezarlığa ne kadar sıklıkta gidip geliyorsunuz kızlar. Ben haftada 1 gidiyorum . 2 gün kendime geleniyorum. Bi yandan gitmim kötü oluyoum diyorum ama bi yandan da çok gitmek bebeğimle konuşmak istiyorum. Çok mu sık gidiyorum sizce
Gönül kahvesi. Ama pek cafede durmuyor. Ben haftada 1 gelirim genelde şimdi izinli olduğumdan geliyorum. Görüşelim bigün.Evet viaportun bi arka caddesinde oturuyorum ben. Sık sık giderim oraya. Nerde çalışıyo eşin?
Benimkide yeniköyde bana da uzak. Dedesinin yanına gömdüler yavrumu. Gittiğümde ağlamaktan adama bile dua edemedim hiç. Eşim götürüyor beni de yoksa tek gidemem çünkü çok kötü oluyorum orada ayakta bile duramıyorum ordan çıkıncaBen sadece bir kere gidebildim. O da bebeğimi kaybettiğim 2.haftaydi. Ben gidemiyorum. İçim acıyo, içim yanıyor... oğlumun mezarı da Ümraniye hekimbasinda bana uzak. Yakın olsa da gidemezdim gerçi...
Çok isterim. İkimizin de müsait olduğu bir gün görüşelim muhakkak...Gönül kahvesi. Ama pek cafede durmuyor. Ben haftada 1 gelirim genelde şimdi izinli olduğumdan geliyorum. Görüşelim bigün.
Tamam canım ben yazarım sana. Görüşelim mutlaka. Ağlarız anca off off.Çok isterim. İkimizin de müsait olduğu bir gün görüşelim muhakkak...
Geçiyor canim geçiyor.Öncelikle cok cok gecmis olsun,Allah yerini tez zamanfa saglikli hayirli evlatlarla doldursun.Aci ilk günkü gibi olsaydi kimse yasayamazdi.Unutulmaz ama acisi ilk günkü gibi de olmaz.Yine hayatina bakacak,gülecek egleneceksin.Ayni durumu ben de yadadim,ilk zamanlar zordu ama suan hamdolsun iyiyim.Sen bes alti aya hazir hissedersen dra gidip muayene ol o da uygun görürse tekrar denersin.İcini ferah tut,boy boy cocugu olanlarin genelde bir tane kaybi olabiliyor.Cevremde cok duydum ama ondan sonra da kac tane evlatlari olmus yani.36 haftalık hamileyken doktor kontrolüne gittiğimde bebeğimi kaybettiğimi öğrendim. Oysaki daha 3 gün önce kontrollerde her şey normaldi ve gece yatarken hareketlerini hissetmiştim. Her şeyi hazırken, oğlumu kaybetmek... Tüm hayallerin yarım kalması... Ve işin garip tarafı hiç bir sebep bulunamadı... Normal doğumla doğurtmayı çalıştılar bebeğimi ama olmadı. 12 saat suni sancı vermelerine rağmen herhangi bir açılma olmadı ve sezaryanla doğdu bebeğim. Şimdi ben yeniden bebek sahibi olmak istiyorum. Bazı doktorlar 12 ay, bazıları 6 ay, bazıları ise 2-3 ay beklemem gerektiğini söylüyor. Özellikle bu kötü deneyimi yaşayan ya da çevresinde yaşayan bir yakını olan arkadaşlar bana bu konuda yardımcı olabilirler mi??
Ayrıca psikolojik destek almalı mıyım? 50 gün geçmesine rağmen her an aklımda oğlum ve sık sık ağlama krizleri geçiriyorum. Bu ne zaman geçecek? Normal mi?
Yardıma çok ihtiyacım var...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?