• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebeğimizin altını değiştirmek dert oldu…

Sizin çocuk sahibi olduktan sonra bütün varlığınızı annelik üzerine kurmak gibi bir tercih mi?

Mesela gerekli olduğunda yapabilir değil. Adam karısına kendine layık görmediği bir işi yapmak zorundasın diye dayatıyor. Bu bebek tek kişiyle yapılmadı. O çocukla bağ kuracağı anlardan biri de altını temizlemek.
Siz kendinizi yorulmuyor görebilirsiniz ama bunun mental olarak bile bir yükü var. Bir noktadan sonra siz de bunaldığınızda anlarsınız.
Veya onun bunalmaması durumu normalleştirmez.
 
Ben genelde burdaki kadınların yazdıklarını okuyunca gidip kocama sarılıyorum. Bir öküzle sınanmadığım, bir odunu saçma sapan argumanlarla kendime kabullendirmeye çalışmadığım için şükür üstüne şükür ediyorum 😂
Bunu yazmaya gidiyordum. Dün gece bebeğim çok huysuzdu emzirmeye çok kalktım. Sabah işe gitmeden uyanınca almış bezini değiştirmiş, oyun oynamaya başlamış bir de ikimize kahve yapmış. Bunları yaptığı halde hala erkek diye biliyorum erkekliğine bi zeval gelmiyor yani yapınca 😂
 
Sevgili kardeşim ,hani haksızlığa uğradığında kavga et tamam da bebeğin bezini değiştireceksin diye de kavga edilmez bence.Evdeysen sen değiştir ; sen yokken mecbur yapacak zaten.Şimdiden öğretsen ne öğretmesen ne.Kusura bakmayın ama kadınlar erkeklerin yapacağı işler konusunu cidden abarttı ,ortalık kadın kılıklı adamlarla doldu. Bu şekilde evliliği yıpratıp boşanırsan o bebeğin bezini hep sen değiştireceksin sonunda.Kazancın ne olacak?
Çok yanlış geldi yorumun. Her şeyi yapsın demiyor ki. Sadece bebeğin sorumluluğunu paylaşmak istiyor. Toplumumuzdaki erkeklere bakınca en ufak yaptığı şey bir sürü tebrik alırken kadının ufacık beklentisi ufacık yapmadığı şey bir sürü tepki görüyor. Çocuk sahibi olmaya gelince okey ama sorumluluğunu almam mantığı yanlış geliyor. Senin istediğin zaman değil benim istediğim zaman yaparım demesi zaten ayrıca saçma.
 
Oğlum 3 yaşına kadar babası değiştirdi altını ama şuan kızımızın değiştirmiyor korkuyorum bişyey olacak diye diyor ıslak mendili alıp alıp bıraktı yapamadı bende hak verdim açıkçası. Belki gerçekten tedirgin oluyodur bilemiyorum. Ama kimi de erkek alt mi değiştirir kafasında olabiliyor cidden
 
Adam yapamıyor değil ki yapmak istemiyor, zaten öğrenme ile derdi olsa kendisi söylerdi göster bende bi deneyim vs diye. Evde zaten yemek temizlikle işide yokmuş, bebek bakımındada yok ee ne yapcak bu adam? Devrilip yatmak için mi evlenmiş.
Birde yukarda erillik yorumları gördüm şaka gibi gerçekten, siz evde ne yaşıyosunuz hanımlar böyle ya.
Benim eşim emzirme dışında tüm bakımları yaptı, nöbetten geldi bebeğimizi aldı ben uyumaya devam edeyim diye kahvaltı hazırladı beni öyle uyandırdı ki bir iki kez değil aylarca, bu adam aynı zamanda bana eşya taşıtmaz perde tül astırmaz ağırlık gerektircek şeyleri “kadınım” diye yaptırmaz.
Kadınlık/erkeklik başka anne/babalık başka.
 
her iki cocugumun doğumumda kocam refakatçi idi, hastane de ilk o altını değiştirdi hala da banyoları ıvır zıvırı ondadır,
gece emzirmeye kalktığımda altan kesi dikişi beni zorlardır gece uyandırır alt değiştirtirdim.
bence onu yaparsa ev hakimiyeti elden gidecek, ona iş yükü ekleyeceksin diye korkuyor
 
Ben dışarı çıktığımda eşim değiştirebiliyor bebeğimizin altını veya yorgun oldugumda o uyutuyor. Benim için yeterli, bunların dışında ben ilgilenmek istiyorum zaten bebeğimle.

Tabii ki herkesin kendi tercihi.

Durup dururken ataerkil yapıdaki bir adama bebeğin altını değiştir dersen kavgadan başka birşey çıkmaz.
Aslında kilit cümleyi söylemişsiniz “ben ilgilenmek istiyorum”, eşinizin kendi bebeğiyle sizin gibi ilgilenmek istememesi normal mi?
Yani ataerkil diyorsunuzda burada ev işlerinden bahsetmiyoruz, çocuk bakımından bahsediyoruz.
 
bebek iki kişiyle yapılır. bebeğin sorumluluğu yapan 2 kişidedir. bu sorumluluk eşittir. anne de baba da eşit derecede sorumludur. anne şu kadar baba şu kadar sorumlu diye paylaşım olmaz. anne de baba da o bebeğe bakmaz zorunda. zorunda yani ötesi yok. bebeği yaparken iyi de bakarken mi zor?

öylesine sinir oluyorum ki bu zihniyetteki erkeklere. Onları baba yapmak da hata. Babalık onların neyine..
 
İki kızım var. Eşim kız çocuğunun annesi varken annesi almalı altını derdi hep. Kakasını aldığını hatırlamıyorum. Mecbur kalırsa ben yada başka bir kadın almayacaksa almıştır bikaç kez. Çok saçma ben erkek çocuğum olsa erkektir sen al mı diyecektim. Erkeklerin kaçma yöntemleri işte
 
E müstehak 3 aydır tsnıdığın adamla evlen koşa koşa doğur ne bekliyordun ki? Ben olsam ne yemek ne temizlik ne ütü ne çamaşır hiçbir şey yapmam oldu hem paranı yesin hem kölesi ol. Beraber yaptınız onun da görevi yapacak benim 2 aylık bebeğim var 1 haftadır gece uyanıp bakmıyorum bile babası bakıyor sen her şeye tmm dersen tepene çıkar o ortamı gerim gerim ger sorun çıkar kavga çıkar asla huzur verme laftan anlamıyor. 1 şans ver güzelce konuş anlamıyorsa o evde asla huzur verme
 
Maalesef ataerkil bir ailede yetişen erkek buna dönüşüyor tabi istisnalar elbette vardır. Benim eşim de bol kız kardeşli bir evde yetişmiş ilk evlendiğimizde sinir krizi geçirecek gibi oluyordum. Şükür yontuldu çocuk olmadan değiştirebildim.
Birbirinizi pek tanımadan çocuk olmuş sıkıntılar üst üste binmiş. İşe başladığınızda belki sorumluluklarını hatırlar.
 
Evleneli 1 yıl oldu ve plansız bir şekilde 1 çocuğumuz oldu şu an 2 aylık. Eşim çocuğumuzun altını hiç almaz üstünü giydirmez bunlar benim sorumluluğumda oldu nedense. Bir defasında annem eşime sen de öğren çocuğun altını birlikte alın şeklinde birşey söyledi eşim yok ben yapamam dedi.Ben de bebeğimiz küçük çekiniyordur düşüncesi ile kendisini zorlamadım birşey söylemedim bu konuda. Az önce yine geldi çocuğun altını alsana pis durmuyor dedi. Gel aşkım beraber alalım sen de öğren yavaş yavaş dedim. Birden eşim sinirlendi “yok artık, o kadar da değil, yardım ediyorum zaten sana, iyice saçmaladın” şeklinde konuşup gitti yanımdan sinirli sinirli. Ben de sinirlendim konuşmaya çalıştım bak birkaç ay sonra işe başlayacağım ayrıca spora başlamayı düşünüyorum bikaç saatliğine sana bırakmam gerekecek nasıl olacak dedim. Ayrıca yardım ediyorum dediğin şeyler senin görevin babasın ya sen ikimiz de sorumluyuz bişeylerden dedim. Sen de annesin al çocuğunun altını dedi yine gitti sinirli sinirli. Ama ben sindiremediğim için konuşmaya çalıştım çocuğumu babasına bırakıp aklım kalmadan bikaç saat işlerimi halletmek istiyorum diye. Daha beter oldu herşey ben anneymişim nasıl çocuğumu bırakıp spora gitmeyi düşünüyormuşum, o uygun bulmuyormuş daha erkenmiş, 6 ay bi olsunmuş sonra bakarmış duruma göre, zaten doğum kilolarımı vermişim hala neyin derdindeymişim sorun çıkarmaya yer arıyormuşum vs. Her bunları söylediğinde ben de susmadım tabi birbirimize girdik. En sonunda “bi annen söyler yap diye bi sen ne yapmaya çalışıyorsunuz siz” deyince delirdim. Çünkü annemle anlaşamadığını kafa yapısının uyuşmadığını söylüyor ve annemin böyle demesi zoruna gitti. Ben yapmıyorum yapmak istemiyorum yapmak istediğim zaman bakarız diyor. Bu konuşmaları kaldıramıyorum artık saten evliliğimiz çokta düzgün değil bişeyleri toparlamaya çalışıyoruz derken böyle saçma sapan konular büyüyor. Düzgünce deseki canım ben korkuyorum yapamam vs yine anlayacağım ama iyice abarttın saçmalama istersen filan deyince çıldırdım yoksa ben mi abartıyorum. Konuşmak istediğim çok şey var ama kafamı toplayıp yazacağım. Bu konuda ben mi abartmışım kendimi suçlu hissettirdi yine. Huzurumuzu ben bozuyormuşum..
Sen haklısın o haksız
 
Adam kolayını bulmuş işin. Onun iş seçme lüksü var senin yok. Sen çok mu gönüllüsün alt almaya ? Mantık bu o zaman. Erkekler yapmasa da olur diyenleri de anlamıyorum. Kadın çocuğu kendine bağlayıp mı gezsin ? Nefes almaya hakkı yok mu? Bu yapmasın diyenler kendi eşi yapmadığı için normal karşılayanlar. Yok valla yapsın. Tek ayakla koşulmuyor. Yapsa daha konforlu bir hayatları olur. Ama böyle sadece adamın hayatı konforlu
 
Adam kolayını bulmuş işin. Onun iş seçme lüksü var senin yok. Sen çok mu gönüllüsün alt almaya ? Mantık bu o zaman. Erkekler yapmasa da olur diyenleri de anlamıyorum. Kadın çocuğu kendine bağlayıp mı gezsin ? Nefes almaya hakkı yok mu? Bu yapmasın diyenler kendi eşi yapmadığı için normal karşılayanlar. Yok valla yapsın. Tek ayakla koşulmuyor. Yapsa daha konforlu bir hayatları olur. Ama böyle sadece adamın hayatı konforlu
ya çocuğun altını temizleyip dışarı öyle çıksa 2-3 saatlik bir işini rahatça yapabilir

yani adam diğer şeyleri halletse, çocuğu koyup kanguruya/ana kucağına neyse, ev süpürse, yemek yapsa, uyutsa, ek gıdaya geçtiğinde mamasını yapsa verse mesela ya da koysa arabasına marketi pazarı görse gelse, altını almıyorsa da almasın -benim kafam böyle açıkçası.

ama konudaki adam hiç o tınıyı vermiyor, o konuda size katılıyorum.
 
Evleneli 1 yıl oldu ve plansız bir şekilde 1 çocuğumuz oldu şu an 2 aylık. Eşim çocuğumuzun altını hiç almaz üstünü giydirmez bunlar benim sorumluluğumda oldu nedense. Bir defasında annem eşime sen de öğren çocuğun altını birlikte alın şeklinde birşey söyledi eşim yok ben yapamam dedi.Ben de bebeğimiz küçük çekiniyordur düşüncesi ile kendisini zorlamadım birşey söylemedim bu konuda. Az önce yine geldi çocuğun altını alsana pis durmuyor dedi. Gel aşkım beraber alalım sen de öğren yavaş yavaş dedim. Birden eşim sinirlendi “yok artık, o kadar da değil, yardım ediyorum zaten sana, iyice saçmaladın” şeklinde konuşup gitti yanımdan sinirli sinirli. Ben de sinirlendim konuşmaya çalıştım bak birkaç ay sonra işe başlayacağım ayrıca spora başlamayı düşünüyorum bikaç saatliğine sana bırakmam gerekecek nasıl olacak dedim. Ayrıca yardım ediyorum dediğin şeyler senin görevin babasın ya sen ikimiz de sorumluyuz bişeylerden dedim. Sen de annesin al çocuğunun altını dedi yine gitti sinirli sinirli. Ama ben sindiremediğim için konuşmaya çalıştım çocuğumu babasına bırakıp aklım kalmadan bikaç saat işlerimi halletmek istiyorum diye. Daha beter oldu herşey ben anneymişim nasıl çocuğumu bırakıp spora gitmeyi düşünüyormuşum, o uygun bulmuyormuş daha erkenmiş, 6 ay bi olsunmuş sonra bakarmış duruma göre, zaten doğum kilolarımı vermişim hala neyin derdindeymişim sorun çıkarmaya yer arıyormuşum vs. Her bunları söylediğinde ben de susmadım tabi birbirimize girdik. En sonunda “bi annen söyler yap diye bi sen ne yapmaya çalışıyorsunuz siz” deyince delirdim. Çünkü annemle anlaşamadığını kafa yapısının uyuşmadığını söylüyor ve annemin böyle demesi zoruna gitti. Ben yapmıyorum yapmak istemiyorum yapmak istediğim zaman bakarız diyor. Bu konuşmaları kaldıramıyorum artık saten evliliğimiz çokta düzgün değil bişeyleri toparlamaya çalışıyoruz derken böyle saçma sapan konular büyüyor. Düzgünce deseki canım ben korkuyorum yapamam vs yine anlayacağım ama iyice abarttın saçmalama istersen filan deyince çıldırdım yoksa ben mi abartıyorum. Konuşmak istediğim çok şey var ama kafamı toplayıp yazacağım. Bu konuda ben mi abartmışım kendimi suçlu hissettirdi yine. Huzurumuzu ben bozuyormuşum..
Korkmuyor mu ki iş üzerine kalsin istemiyor. Bebegi ona birakip biryerlere gidemeyin de istiyor olabilir yani niyeti kotu
 
Evleneli 1 yıl oldu ve plansız bir şekilde 1 çocuğumuz oldu şu an 2 aylık. Eşim çocuğumuzun altını hiç almaz üstünü giydirmez bunlar benim sorumluluğumda oldu nedense. Bir defasında annem eşime sen de öğren çocuğun altını birlikte alın şeklinde birşey söyledi eşim yok ben yapamam dedi.Ben de bebeğimiz küçük çekiniyordur düşüncesi ile kendisini zorlamadım birşey söylemedim bu konuda. Az önce yine geldi çocuğun altını alsana pis durmuyor dedi. Gel aşkım beraber alalım sen de öğren yavaş yavaş dedim. Birden eşim sinirlendi “yok artık, o kadar da değil, yardım ediyorum zaten sana, iyice saçmaladın” şeklinde konuşup gitti yanımdan sinirli sinirli. Ben de sinirlendim konuşmaya çalıştım bak birkaç ay sonra işe başlayacağım ayrıca spora başlamayı düşünüyorum bikaç saatliğine sana bırakmam gerekecek nasıl olacak dedim. Ayrıca yardım ediyorum dediğin şeyler senin görevin babasın ya sen ikimiz de sorumluyuz bişeylerden dedim. Sen de annesin al çocuğunun altını dedi yine gitti sinirli sinirli. Ama ben sindiremediğim için konuşmaya çalıştım çocuğumu babasına bırakıp aklım kalmadan bikaç saat işlerimi halletmek istiyorum diye. Daha beter oldu herşey ben anneymişim nasıl çocuğumu bırakıp spora gitmeyi düşünüyormuşum, o uygun bulmuyormuş daha erkenmiş, 6 ay bi olsunmuş sonra bakarmış duruma göre, zaten doğum kilolarımı vermişim hala neyin derdindeymişim sorun çıkarmaya yer arıyormuşum vs. Her bunları söylediğinde ben de susmadım tabi birbirimize girdik. En sonunda “bi annen söyler yap diye bi sen ne yapmaya çalışıyorsunuz siz” deyince delirdim. Çünkü annemle anlaşamadığını kafa yapısının uyuşmadığını söylüyor ve annemin böyle demesi zoruna gitti. Ben yapmıyorum yapmak istemiyorum yapmak istediğim zaman bakarız diyor. Bu konuşmaları kaldıramıyorum artık saten evliliğimiz çokta düzgün değil bişeyleri toparlamaya çalışıyoruz derken böyle saçma sapan konular büyüyor. Düzgünce deseki canım ben korkuyorum yapamam vs yine anlayacağım ama iyice abarttın saçmalama istersen filan deyince çıldırdım yoksa ben mi abartıyorum. Konuşmak istediğim çok şey var ama kafamı toplayıp yazacağım. Bu konuda ben mi abartmışım kendimi suçlu hissettirdi yine. Huzurumuzu ben bozuyormuşum..
Bu adama asla başka çocuk yapmazsın inşallah
 
Evleneli 1 yıl oldu ve plansız bir şekilde 1 çocuğumuz oldu şu an 2 aylık. Eşim çocuğumuzun altını hiç almaz üstünü giydirmez bunlar benim sorumluluğumda oldu nedense. Bir defasında annem eşime sen de öğren çocuğun altını birlikte alın şeklinde birşey söyledi eşim yok ben yapamam dedi.Ben de bebeğimiz küçük çekiniyordur düşüncesi ile kendisini zorlamadım birşey söylemedim bu konuda. Az önce yine geldi çocuğun altını alsana pis durmuyor dedi. Gel aşkım beraber alalım sen de öğren yavaş yavaş dedim. Birden eşim sinirlendi “yok artık, o kadar da değil, yardım ediyorum zaten sana, iyice saçmaladın” şeklinde konuşup gitti yanımdan sinirli sinirli. Ben de sinirlendim konuşmaya çalıştım bak birkaç ay sonra işe başlayacağım ayrıca spora başlamayı düşünüyorum bikaç saatliğine sana bırakmam gerekecek nasıl olacak dedim. Ayrıca yardım ediyorum dediğin şeyler senin görevin babasın ya sen ikimiz de sorumluyuz bişeylerden dedim. Sen de annesin al çocuğunun altını dedi yine gitti sinirli sinirli. Ama ben sindiremediğim için konuşmaya çalıştım çocuğumu babasına bırakıp aklım kalmadan bikaç saat işlerimi halletmek istiyorum diye. Daha beter oldu herşey ben anneymişim nasıl çocuğumu bırakıp spora gitmeyi düşünüyormuşum, o uygun bulmuyormuş daha erkenmiş, 6 ay bi olsunmuş sonra bakarmış duruma göre, zaten doğum kilolarımı vermişim hala neyin derdindeymişim sorun çıkarmaya yer arıyormuşum vs. Her bunları söylediğinde ben de susmadım tabi birbirimize girdik. En sonunda “bi annen söyler yap diye bi sen ne yapmaya çalışıyorsunuz siz” deyince delirdim. Çünkü annemle anlaşamadığını kafa yapısının uyuşmadığını söylüyor ve annemin böyle demesi zoruna gitti. Ben yapmıyorum yapmak istemiyorum yapmak istediğim zaman bakarız diyor. Bu konuşmaları kaldıramıyorum artık saten evliliğimiz çokta düzgün değil bişeyleri toparlamaya çalışıyoruz derken böyle saçma sapan konular büyüyor. Düzgünce deseki canım ben korkuyorum yapamam vs yine anlayacağım ama iyice abarttın saçmalama istersen filan deyince çıldırdım yoksa ben mi abartıyorum. Konuşmak istediğim çok şey var ama kafamı toplayıp yazacağım. Bu konuda ben mi abartmışım kendimi suçlu hissettirdi yine. Huzurumuzu ben bozuyormuşum..
Konu alt değiştirmek değil.. baba olmaya hiç hazır değilken pat diye baba oldu.. sorumluluk almak istemiyor.. yaptığı en basit şeyleri bile dile getiriyor halbu kl yapması gereken şeyler zaten.

Sen annesin ve oda artık baba sen nekadar bakıyorsan oda bakıcak. Ama istemiyor.. korku felan değil adam sorumluluk taşıyacak biri değil tek taraflı istekle çocuk yapılmış... kucağınıza büyütmeniz gereken küçük bir insancık verildi geri dönüşü olmadığını anlatıcaksın..

Bu arada şu anne veya kaynana her kimse olaylara karıştırmayın inada bindiriyolar sonra. 3. Şahısları karıştırmayın evliliğinize..

Adam zaten skıntıya strese gelemiyor zaten pat diye baba olmuş. Üstüne gitmeyin daralıyor hatta inadı tutuyor ters tepiyor sorumluluk alacagı varsa da daha da uzaklaşıyor. Çift terapistine gidin en kısa sürede çözmeye çalışın ortada el kadar bebek var sonuçta. Aşırı üzüldüm ya olan olmuş sağlıklı ömrü olsun ama işte bu yüzden planlı bir gebelik önemli. Şakası yok geri dönüşüde..
Rabbim sağlık huzur versin umarım tez vakitte alışır eşin☘️
 
Bu alt değiştirmede moda oldu anlamıyorum. Etrafta alt değiştirme hikayeleri. Eşim ben varken hiç değiştirmez bende talep etmem. Ama kızım bebekken ben işteyken gayet güzel yapardı. Oğlan da kızı kursa götürünce bebeğe bakıp gene yapar. Yani mecbur kalınca yapıyorlar merak etmeyin.
 
Back
X