Merhaba bayanlar. Dun tesadufen burayi buldum, ve yazdiklarinizi okumaya basladim. Hiss etdiklerimiz hemen hemen ayni. Nasil bir aciysa bu herkesin kalbini ayni anda sekilde yakiyor. Ben 14 nisan, 2012 gece saat 1:00 da normal dogus yapmak icin hastaneye gitdim. 9 ay icinde ne benim nede bebegimin hic bir sorunu yokdu. Tek sorun benim asiri kilo almamdi, ama doktorum ustunde cok fazla durmadi ve normal dogum yapa bilecegimi soyledi. Gece birde sancilarim basladi ve hastaneye gitdik, gitdiyimizde artik 2 cm aclisi oldugunu soylediler, hemen guc iyneleri yapib beni dogum masasina cikardilar. Aslinda hersey normaldi, ikimizinde hic bir sorunu yokdu, tek sorun benim gucsuzlugumdu. Hersey iki saat icinde olub bitdi. Cok fazla denememe ragmen bir turlu, bebegimi dunyaya getiremedim, ve dunyaya geldiyinde artik cok gecdi. O ani hic unutamiyorum, onu oyle ayaklarindan basi asagi tutduklari o ani. O an cok sevindim sonunda dogdu diye, ama bebegim aglamamisdi ve bu beni cok korkutmusdu. Bir kac kez tokatladilar, sora telasla onu masaya aldilar, uzerini giydirdiler ve diger odaya goturduler, ben o an sadece noldu, niye aglamiyor, neler oluyor diye sorular soruyordum o anda. Dogumda yirtiklarim oldugu icin o an masadanda kalkamiyordum. Ama oysa o gidib neler oldugunu gozumle gormegi o kadar cok istiyordumki,yapa yanliz o halde biri bir seyler soylesin diye caresizce kivranip durdum. Tam bir saat yasadi oglum. Sesini duymadigim gibi yuzunu bile goremedim, 9 ay karnimda ne umutlarla, hayallerle tasidgiim oglumun.Ailem yavas yavas beni onun oldugu gercegine hazirladilar, once bir umud var diyib oyaladilar, Gece 3:00 da olmusdu, ve 4:00 da artik ben onun oldugunu bildim. Canim o kadar cok yanmisdiki, ama sanki ruyadaymisim gibi tam anlamamisdim. oldugunu. Once kendimi suclayip durdum benim yuzumden oldu diye benim gucsuzlugumdu olmesine neden. Sora 5:30 beni masadan indirip yataga aldilar. Sorada Sabah 8 gibi giyinib, oglumu orada birakip, dikislerim yuzumden yuruyemiyordum, annemlerin yardimiyla asagi indim, ve kucagim ve karnim bombos eve gitdim. Oysa oraya geldiyimde bebegimle birlikde cikacagimi dusunmusdum. o anin sokuyla pek bir sey anliyamamisdik, ama soradan anladik ki, aslinda butun suc doktorunmus. Benim normal acilisim varken, o bir kac saat beklemeden guc iynelerini, yapdigi icin bebek hizla gelmisdi ve sorada ben tamamen gucumu kayb etmisdim (kusura bakmayin aslinda turkce tibbi bakimdan cumeleleri tam kuramiyorum), o an annem doktor niye sezeryan yapmadiniz diye sorunca , hersey normaldi ne diye salaydimki, gibisinden salakca bri cevab vermisdi. Sora es dost herkes aslidna onun hatasi oldugunu, normal acilis varken ne diye o iyneleri yapdigini, aslinda bir kac saat bekelmesi gerekdigini ve 3.5 cm acilisda yapmasini gerekdigini, o zaman bu kadar zor olmuyacagini soylediler. Ama hersey bosuna cunki , o gitmisdi artik yokdu. Yuzunu bile gormeden, bir kez bile olsun kucagima almadan onu kayb etmisdim. Cekdigimin acinin tarifi yok, ama bence ailemden, ve yakinlarimdan cok siz beni anlarsiniz, cunki hepimiz ayni seyleri hiss ediyoruz. Tam uc hafta oldu, aglamakdan ve keskelerden baska bir sey yapdigim yok. Isin kotusu doya doya aglamama bile izin vermiyorlar. Asla isyan etmem, kendi verdi kendi aldi derim. Ama onu unutamiyorum. Surekli elim karnimda, o tekmelerini ozledim. Eve geldiyimde cantamda bir kac seyi kalmisdi, oysa ben onlari ne hayallerle almisdim. Eve onsuz donmemek icin yalvarmisdim taniriya. Bunu yasadigima hala inanmiyorum. Ben eskiden hayati dolu dolu yasamayi seven, herkesi gulduren biriydim ama simdi sanki ben ben diyilm. Sanki o gece o bebekle birlikde benide oldurduler. Hic bri sey ovutmuyor beni. Bir tek dun sizin yazilarinizi okudugumda bir az sakinlesdim.Es dost herkes seni anliyoruz diyor, ama bence bu duyguyu yasamayan anlamaz, beni bir tek sizler anlarsiniz.Hic bir sorun yokken niye boyle oldugunu anliyamiyorum. onu coook ozluyorum. Ben gormedim ama oysa o kadar guzel oldugnu soyluyorlar ki, gorenler sanki bir melekdir diyor. Ruyamda bile goremiyorum. Herkes normale dondu, bir tek ben donemiyorum, o gunde takili kaldim. Yeni bir bebegin olunca herseyi unutursun diyorlar, ama bence bu aci gecmez. Tam 20 gun icinde dikislerim iyilesdi, ama kalbimdeki yaram bri turlu iylesmiyor. Bu arada tam karar veremesekde ben oglumun isminin Ugur olmasini istemisdim. Ama olmadi