Bebeğini kaybeden ve 6 ay sonra hamile kalabilecek melek anneleri

ben kötüyüm
bebeğimi kaybettikten sonra yeni bebek için yanıp tutuşuyorum ama
bu ay regl oldum
çok mutsuzum

Lütfen üzülme; zaten vücudunun ve ruhunun toparlanması lazım. Böylesi inan daha iyi. Belki bana kızıyorsun, saçmaladığımı düşünüyorsun. Ben önce sağlıklı olmanı isterim. Bebek zaten olacaktır. Öncelikle bu acılardan sıyrılmış, ruhen sağlıklı bireyler olmamız lazım.
 
Son düzenleme:
Merhabalar,

ben de bebegım 8 haftalıkken kaybetmıstım.bır doktor en az altı ay beklemem gerektıgını slyledı ama baska bır doktor beklemeye gerek yok hamıle kalabılırsın dedı ve ben bır ay sonra hamıle kaldım.o acıyı ıcımde tasırken yenıden anne olacagım haberı her seyı unutturdu.saglıklı bır bebegım oldu cok cukur.aklınıza kotu seyler getırmeyın ve calısmalara hemen baslayın.
 

kızmıyorum canım neden kızayım ki
bu acı geçmez ki ne kadar beklersem bekleyeyim
ama yeni bir bebek en azından azaltır
çok şükür bir sorunum yok sadece rahimağzı yetmezliği
sebebi ile kaybettim bebeğimi
sonradan anlaşıldı keşke başından anlaşılsaydı
ama nasip değilmiş ne yapalım
iki melek verdim ben cennete
üçüncüyü vermek istemiyorum
bende kalsın istiyorum
ben çabuk toparlandım çok şükür
tevekkül etmem lazım verende allah alan da allah elden bişey gelmiyor ki
 
merhaba ben de oğlumu, keremimi, meleğimi kaybedeli 11 gün oldu.
26 haftalık doğum yaptım ve oğlum 46 gün direnebildi.
biz de boşlukta kaldık ve hemen olmasa da bir kaç ay sonra bebek düşünüyoruz. doktorum rahimde ve dikişlerde bir sorun olmadığını kendimi hazır hissettiğimde anne olabileceğimi söyledi. hepimiz için en hayırlısı olsun inşallah
 
Allah sabır versin canım, inşallah Allah biz melek annelerine yeni sağlıklı, uzun ömürlü melekler nasip edicek. Sen ruhen ve bedenen toparlanmaya gayret et. Benim de 6 ay oldu bebeğimi kaybedeli, inan bu 6 ay çok zor geçti ama ancak toparlayabildim kendimi. Acele etme sakın. Allah sana ve eşine sabır versin canım...
 

Bu aralar ben de çok kötüyüm. 4 Nisanda oğluma hamile olduğumu öğrenmiştim. 1 Nisanda ilk belirtisini vermişti, onun benimle olduğunu 1 Nisanda anlamıştım. Yarın 1 Nisan. Ben yarın ne yapacağım?
 
bugün meleğim 110 günlük olacaktı ama bn tam 107 gündür onsuz yaşıyorum gün saymaktan kendmi alamıyorum nisan 15 itibariyle çalşmalara başlıcaz:))) umarım meleğim bize sağlıklı uzun ömürlü hayırlı kardeşlerini yollar ki bi an önce olsa çok sevinirdim bana da dr lar 6 ay dedi ama dayanmayacağım resmen dr la pazarlık yaptım:))) çok canm yanıo kızımı çok özledim bu acı geçmez ama kızım kardeşlerini yollarsa en azından hafifler...
 
Bu aralar ben de çok kötüyüm. 4 Nisanda oğluma hamile olduğumu öğrenmiştim. 1 Nisanda ilk belirtisini vermişti, onun benimle olduğunu 1 Nisanda anlamıştım. Yarın 1 Nisan. Ben yarın ne yapacağım?


üzülmemek elde değil ki
ama olsun allahım yeni bir bebek verir inşallah onunla nice nisanlar geçirirsin umarım
 


canım biliyorum aynı acıları bende yaşıyorum ama gün gün saymak daha kötü
o zaman alışmak zor olur
takdiri ilahi yapacak birşey yok
yeni bebeğin için umutlu ol artık
bende yeni bir bebek olacağında acımı unutmayacam bunu çok iyi biliyorum
ama seninde dediğin gibi bir nebze olsun hafifleyecek acımız
 

Seni bizden başkası anlayamaz acını çok iyi biliyoruz.ama bi taraftan görmediğin için şanslısın..onun yüzü gözünün önüne gelecekti. hep..Rabbim yine vericek..sabır..
 
merhabalar,umarım yanlış yere yazmıyorumdur.Bende yaklaşık 2 hafta evvel 7 haftalık bebeğimi kaybettim.Doktor içeride parça kaldığını söyledi ve ilaç verdi bir hafta sonra tekrar gelmemi söyledi,benim sorunum şu ben ilacı kullandım ama kanama bitince kes demişti,kestim,vucudumdan herhangi bir parça düşmedi,sizce ne yapmalıyım,kalan parçaların beni zehirleme ihtimali varmı sizce?
 
Seni bizden başkası anlayamaz acını çok iyi biliyoruz.ama bi taraftan görmediğin için şanslısın..onun yüzü gözünün önüne gelecekti. hep..Rabbim yine vericek..sabır..

görseydim genede merakım giderdi
yavrumu görmek hakkımdı diye düşünüyorum
altı ay karnımda taşıdım sonuçta
her gece acaba nasıl bir yüzü vardı diye düşünmekten kurtulurdum
zaten hep sabır diyorum
vardır allahın bir bildiği
tekrar böyle bir acıyla sınamaz inşallah tek duam bu artık
 

Oğlumu ben de göremedim. Ama görmeyi çok isterdim. Çektiğim acı daha da fazla olmazdı heralde, zaten yeterince acıydı. Rüyalarımda onu gördüğümde sadece beyaz bir yüzü oluyor, kaşını gözünü seçemiyorum. O rüyalarımda çok mutlu oluyorum ma uyanınca, herşey bomboş oluyor.
 


canım inanırmısın ne zaman allahım bebeğimi göster diye yattığımda mutlaka görüyorum
bende rüyalarımda avunuyorum işte
olsun ama orada görmek bile çok güzel
 
Merhaba bayanlar. Dun tesadufen burayi buldum, ve yazdiklarinizi okumaya basladim. Hiss etdiklerimiz hemen hemen ayni. Nasil bir aciysa bu herkesin kalbini ayni anda sekilde yakiyor. Ben 14 nisan, 2012 gece saat 1:00 da normal dogus yapmak icin hastaneye gitdim. 9 ay icinde ne benim nede bebegimin hic bir sorunu yokdu. Tek sorun benim asiri kilo almamdi, ama doktorum ustunde cok fazla durmadi ve normal dogum yapa bilecegimi soyledi. Gece birde sancilarim basladi ve hastaneye gitdik, gitdiyimizde artik 2 cm aclisi oldugunu soylediler, hemen guc iyneleri yapib beni dogum masasina cikardilar. Aslinda hersey normaldi, ikimizinde hic bir sorunu yokdu, tek sorun benim gucsuzlugumdu. Hersey iki saat icinde olub bitdi. Cok fazla denememe ragmen bir turlu, bebegimi dunyaya getiremedim, ve dunyaya geldiyinde artik cok gecdi. O ani hic unutamiyorum, onu oyle ayaklarindan basi asagi tutduklari o ani. O an cok sevindim sonunda dogdu diye, ama bebegim aglamamisdi ve bu beni cok korkutmusdu. Bir kac kez tokatladilar, sora telasla onu masaya aldilar, uzerini giydirdiler ve diger odaya goturduler, ben o an sadece noldu, niye aglamiyor, neler oluyor diye sorular soruyordum o anda. Dogumda yirtiklarim oldugu icin o an masadanda kalkamiyordum. Ama oysa o gidib neler oldugunu gozumle gormegi o kadar cok istiyordumki,yapa yanliz o halde biri bir seyler soylesin diye caresizce kivranip durdum. Tam bir saat yasadi oglum. Sesini duymadigim gibi yuzunu bile goremedim, 9 ay karnimda ne umutlarla, hayallerle tasidgiim oglumun.Ailem yavas yavas beni onun oldugu gercegine hazirladilar, once bir umud var diyib oyaladilar, Gece 3:00 da olmusdu, ve 4:00 da artik ben onun oldugunu bildim. Canim o kadar cok yanmisdiki, ama sanki ruyadaymisim gibi tam anlamamisdim. oldugunu. Once kendimi suclayip durdum benim yuzumden oldu diye benim gucsuzlugumdu olmesine neden. Sora 5:30 beni masadan indirip yataga aldilar. Sorada Sabah 8 gibi giyinib, oglumu orada birakip, dikislerim yuzumden yuruyemiyordum, annemlerin yardimiyla asagi indim, ve kucagim ve karnim bombos eve gitdim. Oysa oraya geldiyimde bebegimle birlikde cikacagimi dusunmusdum. o anin sokuyla pek bir sey anliyamamisdik, ama soradan anladik ki, aslinda butun suc doktorunmus. Benim normal acilisim varken, o bir kac saat beklemeden guc iynelerini, yapdigi icin bebek hizla gelmisdi ve sorada ben tamamen gucumu kayb etmisdim (kusura bakmayin aslinda turkce tibbi bakimdan cumeleleri tam kuramiyorum), o an annem doktor niye sezeryan yapmadiniz diye sorunca , hersey normaldi ne diye salaydimki, gibisinden salakca bri cevab vermisdi. Sora es dost herkes aslidna onun hatasi oldugunu, normal acilis varken ne diye o iyneleri yapdigini, aslinda bir kac saat bekelmesi gerekdigini ve 3.5 cm acilisda yapmasini gerekdigini, o zaman bu kadar zor olmuyacagini soylediler. Ama hersey bosuna cunki , o gitmisdi artik yokdu. Yuzunu bile gormeden, bir kez bile olsun kucagima almadan onu kayb etmisdim. Cekdigimin acinin tarifi yok, ama bence ailemden, ve yakinlarimdan cok siz beni anlarsiniz, cunki hepimiz ayni seyleri hiss ediyoruz. Tam uc hafta oldu, aglamakdan ve keskelerden baska bir sey yapdigim yok. Isin kotusu doya doya aglamama bile izin vermiyorlar. Asla isyan etmem, kendi verdi kendi aldi derim. Ama onu unutamiyorum. Surekli elim karnimda, o tekmelerini ozledim. Eve geldiyimde cantamda bir kac seyi kalmisdi, oysa ben onlari ne hayallerle almisdim. Eve onsuz donmemek icin yalvarmisdim taniriya. Bunu yasadigima hala inanmiyorum. Ben eskiden hayati dolu dolu yasamayi seven, herkesi gulduren biriydim ama simdi sanki ben ben diyilm. Sanki o gece o bebekle birlikde benide oldurduler. Hic bri sey ovutmuyor beni. Bir tek dun sizin yazilarinizi okudugumda bir az sakinlesdim.Es dost herkes seni anliyoruz diyor, ama bence bu duyguyu yasamayan anlamaz, beni bir tek sizler anlarsiniz.Hic bir sorun yokken niye boyle oldugunu anliyamiyorum. onu coook ozluyorum. Ben gormedim ama oysa o kadar guzel oldugnu soyluyorlar ki, gorenler sanki bir melekdir diyor. Ruyamda bile goremiyorum. Herkes normale dondu, bir tek ben donemiyorum, o gunde takili kaldim. Yeni bir bebegin olunca herseyi unutursun diyorlar, ama bence bu aci gecmez. Tam 20 gun icinde dikislerim iyilesdi, ama kalbimdeki yaram bri turlu iylesmiyor. Bu arada tam karar veremesekde ben oglumun isminin Ugur olmasini istemisdim. Ama olmadi
 
Son düzenleme:

Bende ayni senin gibiyim. Onun yuzunu bile goremedim. Aslinda gordugum tek sey saclariydi, oysa dogdugunda karnimin ustune koymuslardi, bir daha goremiyecegimi bilseydim, ona ski ski sarilirdim. Canim cooook yaniyooorr.
 

Arkadaslar ben tam 27 kilo almisdim. Ama nedense salak doktorum bunun normal olmadigini soyleyemedim. keske daha onceden bu siteye girseydim, o zaman belki daha bilgili olurdum, ve normal dogum deyilde sezeryan olsaydim, o zaman simdi kucagim bos, gozlerim yasli kalmazdim.
 

sevgli ugurbocegi yazdıklarını okudum ve çok üzüldüm rabbim kucağına sağlıklı bir bebek versin inşallah.Bu doktorların ihmalkarlığı vurdumduymazlığı insanı kahrediyor gerçekten belki aldığın 27 kilo başka bir bünye için sorun oluşturmayabilir ama sana fazla gelmiş olabilir niye önlem almıyor doktor anlamıyorum.Benim arkadaşım hamileyken tam 40 kilo aldı ama doktoru her an takipteydi ne tansiyon sorunu çıktı ne şeker ne de başka bir şey.Allah işini gerçekten iyi yapan doktor gibi doktorlarla karşılaştırsın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…