Sorum tam olarak başlıktaki gibi arkadaşlar
Aldıysanız kimden ve ne kadar sürelerle aldınız ?
Ben bu süreçte çok yalnız hissediyorum kendimi
Aldım, alıyorum.
Kızım doğmadan önce eşim işten ayrılmıştı bebeğin ilk günlerini kaçırmamak için. Ki zaten iş nedeniyle annemin yanındaydık, iyi denk gelmişti. (Biraz dağınık bir sistemimiz var) Yani doğumdan sonraki süreçte ilk 3 ay hem eşim hem annem vardı. Ben bebeğe baktım, eşim bana baktı, annem temizlik - çamaşır vs ilgilendi.
Eşim faklı bir şehirde çalışmaya başlayınca yanına taşındık, bebeği bakıcıya vermemek için annem bizim yanımıza geldi bu sefer. Zaten yalnız yaşıyordu, ona da değişiklik oldu diyebilirim.
Yuvarlanıp gidiyoruz işte.
Annem kreş yaşına kadar yanımızda olur en az diye düşünüyorum. Benim şansım eşim ve annemin çok iyi anlaşıyor olması.
Okullar tatil edilince annem ciddi bir rahatsızlık geçiren anneannemi görmeye gitmişti, işler ciddileşince kaldı dönmedi. Yaklaşık 2,5 aydır başbaşayız hanımefendiyle. Olmuyor mu, oluyor. Ev daha dağınık, çamaşırlar Allah'a emanet.
Bir robot süpürgem var, adı Katya. Elim ayağım, kolum bacağım, gözümün bebeği, evimin çiçeği. En azından sil süpür derdim olmuyor, müthiş bir rahatlık. Ben uyguna almıştım, sonra baya zamlandı. Makul bir şey bulabilirseniz kesinlikle tavsiye ederim.
Yaaa öyla mi ? Bana şuan alştr bebeği her ağladığında alma yannda uyumasn dyorlar.. ben kıyamadığım için alyorm yanmda uyutuyorm ama
Öyle diyenleri lütfen dinlemeyin.
Bebeğiniz gezegene yeni indi, koskoca dünyada sadece sizi tanıyor ve onun için her şey çok büyük ve korkutucu.
Kokunuzu, sıcaklığınızı hissetsin, güvende olduğunu, sevildiğini bilsin. Düşünsenize eliniz kolunuz bağlı, en sevdiğiniz insan sizi duyuyor ama cevaplamıyor.
Benim tosbağa da hep kucaktaydı. Hiç de öyle kucak delisi değildir, evde tıpır tıpır dolanır. Sokağa çıkabilse sokakta da dolanacak da, daha kısmet olmadı karantina meselesinden.
Güle güle büyütün, koynunuzda kokunuzla mutlu büyüsün.