- 25 Mart 2019
- 271
- 296
- 23
- Konu Sahibi ayyuzlum01
-
- #1
İlk ay ben. Cok fenaydım ne yani annemi oldum hc bsey eskisi gbi olmuycak dıyordum sonra b bakdm meger b yarım eksikmis insan oldugumu anladım nedne yasadıgımı hissettm bana guc veren bir cift goz var smdi ve herseyi onla yapmak istiyorum cok harika b duyguiyi akşamlar. ben 9 aylık evliyim. . Bebek sahibi olma konusunda korkularım var. hamilelik doğum süreci ve sonrası. beni korkutuyor. Sonra hayatımın değişecek olması. Şu an belli bir rutinde devam ediyor hayatımız. akşamları yürüyüşe çıkma haftasonları piknik yapma gezme dolaşma.Bebek sahibi olunca sanki bunları hiç yapamayacak gibi hissediyor insan. 4yaşındayeğenim var gerçekten çok zor bir bebekti. uyutması zor yemek yemesi zor. hala daha o şekilde. Ve çevreden duyduğum doğum anıları. Gözünü korkutuyor ınsanın. Eşimin arkadaşının bebeği oldu. Sanki eşim de bebek istıyor gibi ben de daha çok erteleme taraftarıyım. Sizin hayatınızda ne gibi değiişiklikler oldu
Senin gibi düşüne düşüne 38 yaşına geldimiyi akşamlar. ben 9 aylık evliyim. . Bebek sahibi olma konusunda korkularım var. hamilelik doğum süreci ve sonrası. beni korkutuyor. Sonra hayatımın değişecek olması. Şu an belli bir rutinde devam ediyor hayatımız. akşamları yürüyüşe çıkma haftasonları piknik yapma gezme dolaşma.Bebek sahibi olunca sanki bunları hiç yapamayacak gibi hissediyor insan. 4yaşındayeğenim var gerçekten çok zor bir bebekti. uyutması zor yemek yemesi zor. hala daha o şekilde. Ve çevreden duyduğum doğum anıları. Gözünü korkutuyor ınsanın. Eşimin arkadaşının bebeği oldu. Sanki eşim de bebek istıyor gibi ben de daha çok erteleme taraftarıyım. Sizin hayatınızda ne gibi değiişiklikler oldu
Kac yasındasınıziyi akşamlar. ben 9 aylık evliyim. . Bebek sahibi olma konusunda korkularım var. hamilelik doğum süreci ve sonrası. beni korkutuyor. Sonra hayatımın değişecek olması. Şu an belli bir rutinde devam ediyor hayatımız. akşamları yürüyüşe çıkma haftasonları piknik yapma gezme dolaşma.Bebek sahibi olunca sanki bunları hiç yapamayacak gibi hissediyor insan. 4yaşındayeğenim var gerçekten çok zor bir bebekti. uyutması zor yemek yemesi zor. hala daha o şekilde. Ve çevreden duyduğum doğum anıları. Gözünü korkutuyor ınsanın. Eşimin arkadaşının bebeği oldu. Sanki eşim de bebek istıyor gibi ben de daha çok erteleme taraftarıyım. Sizin hayatınızda ne gibi değiişiklikler oldu
27 yaşımda anne oldum. Kızım 9 aylık. Evet zor bebek sahibi olmak ama dünyadaki en güzel şeyiyi akşamlar. ben 9 aylık evliyim. . Bebek sahibi olma konusunda korkularım var. hamilelik doğum süreci ve sonrası. beni korkutuyor. Sonra hayatımın değişecek olması. Şu an belli bir rutinde devam ediyor hayatımız. akşamları yürüyüşe çıkma haftasonları piknik yapma gezme dolaşma.Bebek sahibi olunca sanki bunları hiç yapamayacak gibi hissediyor insan. 4yaşındayeğenim var gerçekten çok zor bir bebekti. uyutması zor yemek yemesi zor. hala daha o şekilde. Ve çevreden duyduğum doğum anıları. Gözünü korkutuyor ınsanın. Eşimin arkadaşının bebeği oldu. Sanki eşim de bebek istıyor gibi ben de daha çok erteleme taraftarıyım. Sizin hayatınızda ne gibi değiişiklikler oldu
Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeyecektim. Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa bir alanda rekorumu kıramayacaktım. O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim. Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç. Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar kendimden geçmeyecektim. Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım. Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım. Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim. Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti. Büyüdüğünde arkadaşlarınla birlikte partilerde Süper Anne olarak eğlenmeyi hayal edemeyecektim. Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik. Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım. Telaşsız sevişmenin hayalini kuramayacaktım. Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım. Annesinden zorla ayırdılar diye 'Uçan Fil Dumbo!' çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım. Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi. Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım. Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım. 38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı. Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım. Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim. Sen olmasaydın eğer ben asla 'anne' olmayacaktım.Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım |
Yazı çok güzel bebek sahibi olayı hiç istemiyor değilim. Sadece daha sonraya erteleme fikri var bendeAlıntı
Ben anne olmasaydım eğer...
Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeyecektim.
Hamileliğim esnasında 80'li kilolara kadar çıkıp kendi çapımda ilk defa bir alanda rekorumu kıramayacaktım.
O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.
Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç.
Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar kendimden geçmeyecektim.
Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım.
Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım.
Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim.
Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti.
Büyüdüğünde arkadaşlarınla birlikte partilerde Süper Anne olarak eğlenmeyi hayal edemeyecektim.
Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik.
Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım.
Telaşsız sevişmenin hayalini kuramayacaktım.
Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım.
Annesinden zorla ayırdılar diye 'Uçan Fil Dumbo!' çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım.
Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi.
Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.
Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım.
38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı.
Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım.
Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim.
Sen olmasaydın eğer ben asla 'anne' olmayacaktım.Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?