Emin olun birçok kadının yaşadığı çevre baskısını yaşıyorsunuz, yaş kaç olursa olsun, insanlar bir kadının büyüyüp serpildiğini fark ettikleri andan itibaren sevgilin var mı, evlenmeyi düşünüyor musun, yaşıtların evlendi sen ne zaman evleneceksin, arkadaşların evlendi de çocukları bile oldu, yoksa senin kısmetin mi kapalı sorularına maruz kalıyor, evleniyorsunuz susmuyorlar, bu sefer de çocuk ne zaman sorusu başlıyor, çocuğunuz oluyor eee kızına/oğluna kardeş lazım 2. ne zaman diyorlar, 2 çocuğunuz oluyor, ikisi de kızsa veya erkekse, 3. belki farklı cinsiyetten olur, 3. yü de doğur diyorlar, çevre her daim sizin özel hayata bodoslama dalmayı kendine hak görüyor.
Yaşadıklarınızı çoğumuz yaşadık, ya kulak tıkayacaksınız, ya karşınızdakini susturmak için sessiz kalmayıp lafı yapıştıracaksınız ya da karşı atağa geçip karşınızdakini özel hayatıyla ilgili soru bombardımanına tutacaksınız.
Ne kendinizi ne eşinizi bu konuda bunaltmayın, birlikteliği çocuk sahibi olmak için görev haline getirmeye başladığınız zaman siz de eşinizde rencide olursunuz, birbirinizle sanki yalnızca bebek için beraber oluyormuş hissine kapılırsınız.
Çocukla ilgili düşünceleriniz çevrenizin baskısına göre şekillenmesin, siz ne istiyorsunuz önemli olan bu, yoksa emin olun çevre doğum yapsanız da susmayacak, doğum kilolarını konuşacaklar, bebeğinizin gelişimini kendi bebekleriyle kıyaslayacaklar, ben 2. ye hamileyim hadi sen ne zaman bebeğine kardeş yapıyorsun diyecekler, normal doğursanız sezeryanı, sezeryanla doğursanız normal doğumu övecekler, anneliklerini sizle yarıştıracaklar, onlara konu çok :)
Boşverin çevreyi, evliliğinizden keyif almaya bakın, bebek olacağı varsa olur, olmasını istiyorsanız da çevrenin sizi soktuğu bu stresle olmaz, bebek rahat ve sakin bir kafa istiyor, aklınızı kurcaladıkça olacağı varsa da olmuyor.
Mutlu olun anın tadını çıkarın.