Nerden başlasam bilmiyorum ama biraz uzun olacak affınıza sığınıyorum eşimle 5 yıl önce evlendik evlilik içinde tartışmalarımız oluyordu bende ona o da bana bağrıyorduk sonra genelde benim alttan almalarımla haklı bile olsam barışıyorduk ama bu tartışmalar giderek dozunu arttırdı eşim bir iki defa da şiddet uyguladı ve bunları hep ailemden gizledim bazen işin içinden çıkamadığımda onun ailesinden yardım isterdim kayınvalidem Allah var önceden çok severdim hem benim tarafımda olurdu ama oglunada tavır almadı gelelim işlerin çıkmaza girdiği döneme bir süre denememize rağmen cocugumuz olmadı ikimizde çok istiyorduk bir aşılama ve bir
tüp bebek derken ilk denemede hamile kaldım çok mutluydum sanki hiç birşey beni üzemezdi artık ama böyle olmadı gebelik sonucumu öğrendiğim zamanlar eşimin aileside burdaydu neyse eşim çok takınlığı kafada kuran biridir ailesini memlelete götürmeye gitti benim babamıda oradan alacaktı dönüşte memleketimiz aynı babamda biraz öksürüyormuş baban korona olmuş neden söylemiyırsun sen hamilesin diye yoldq veryansınlar başladı bana bende babama arkada oturmasını ve maske takmasını söyledim öylede oldu neyse eve geldi bbam eve hiç girmedi arabasını aldı ve gitti evde benim üzerime yürüdü hamile olmama ve daha yeni öğrenmemize rağmen biz kutlıycağmuz yere bunları yaşadım neyse ailesi araya girdi barıştık tabi o arada eşimin ağzı çok bpzuk dışarda melek gibi görünür eve gelince içinden mahalle karısı çıkar gelelim doguma dogumuma yakın ben doğum iznine ayrıldım ve evde yalnızdım ailen neden gelmiyor evde yalnızson dedi bende ailemi çağırdım geldiler eşim ailemle anlaşamamaya başladı iki hafta sonra dogumum oldu annemde çok inat bir kadındır ben ne dersem tersini yapıyor hastanede eşimin aileme laf sokmaları başladı evde de annem inat sürekli cocuga yeni dogmuş su falan vermeye çalışıyor eşimde bunu duydu bana sğrekli annene söyle cocugu sallmasın cocugu öpmesin bana mesaj atıp duruyor bende annemi uyarıyorum bu arada ben annemlede tartışıyorum süreklş inatlaşmaları ve müdahaleleri yüzünden bu arada sütüm stresten yetmiyor oğluma ben sürekli bunun strei içindeyim cocukta açlıktak aglıyor ve kontrollere git gel kilo alamıyor çok az mama veriyorum ama eşim cpcuga mama verdim diye yapmadığını bırakmadı bu arada ailemde panik oluyordu cpcuk sürekli ağladığı için onun içinde sinirlerim bozuluyordu neyse ben hergün ağlıyorum annemde bu halimi görüp anladı eşim kardeşini arayıp bizi şikayet etmiş kardeşide sözde annesini aradı kayınvalidemde gelmişti onun telefonunda konuşurken siz onları ayırmaya çalışıyorsunuz vs dedi anneme bende de burda ipler koptu annem aradı babamı gel beni al diye eşim de annemi kovmak için kapıları dolapları çarpıyor annem gtti onada o şekilde gitmesine çok moralim bozuldu biz eşimle konuşmuyoruz bu arada kayınvalidemde beni sıkıştırıyor sen konuş diye bende neden ben konuşacakmışım dedim yapan o herşeyi annemde gidince babamla konuşmuş sen bizden gizliyorsun sana birşey yapıyorsa gerekeni yap dedi eşim için eşimde bunu duymuş neysr kayınvalidem gtti biz yine kavga ediyoruz aileme küfür ediyor benim üzerime yürüdü yine sonra konuşmadık bir süre bu arada bebeğim ne meme emiyor ne mama yiyor çıldırmak üzereydim bende boşanıcam sendeb dedim eşime günlerde odada oturdu çıkmadı eve geldi odaya geçti bi şekilde barıştık geldi sensiz yapamam dedi annem eve zıp zıp almıştı zıp zıpın kayışı koptu cocuk düşüyordu az daha bunu görünce eşim yine başladı konuşmaya küffürlere bende anneme birşey demesin diye onu savundum banada demediğini bırakmadı ben napıcam artık delirmek üzereyim eşim aslında kötğ bir insan değildir çok ilgilidir eviyle düzgün bir insandır dışarıyla işi olmaz evinde işindedir banada çok ilgiliydi hamile kalmadan önce doğumdan sonra fiziğime laf etmeye başladı emziremediğim için göbeğim duruyor boşanmak son çare daha yeni çocuğumuz var ne yapacagımı bilmiyorum çekip de gidemiyorum cocuguna cok baglı onları ayırmak istemiyorum ama ben artık bu adama dayanamıyorböyle bir evliliğin içine nasıl çocuk yaparsınız ne kadar bencilsiniz o çocukların saygı ve sevgili yuvaya ihtiyacı var sizlerin ego tatmini için dünyaya gelmemeliler, ben de çok çocuk istememe rağmen sizin eşinizin huylarına benzeyen birinden boşandım güçlü olun kendi ayaklarınız üzerinde durum bir erkeğe ihtiyacınız yok yaşamak için kaldı ki böyle osikopat biriyle asla ömrünüzü çürütmeyin ben 1 yıl sonra boşandım hala kendimi affedemiyorum keşke daha erken olsaydı diye tayini beklemek zorunda kaldım umarım çocuğu kurtarırsınız böyle kötü bir yuvadan
