Bebekten sonra...

Luthientr .!.:
Valla gece boyu uyuyormuş artık 4 yaşında :p öyle diyorlar. Anaokuluna gidiyor sabah hem yoruluyormuş orada akşama daha sakin oluyormuş.

Ben rahatladım çok valla. İlk 3 ay berbattı ama. Emmedi, çok uğraştım. Gece gündüz sağdım. Gece 2 saatte 1 süt sağıp makinayı temizlemek ne demek bilen bilir :p gaz vardı vs çok çok zordu bana. Şimdi çok rahat (13 ay) yani tabi eskisi gibi değilim. Oturup sabah akşam dizi film kitap artık yok ve genç kız olana kadar olamayacak ama ilk zaman gibi 45 dakikalık kabus uykuları da yok yani. Yürüyor birlikte 2 saat park park gezdik. Bebekken mümkün değildi sağma makinasından 2 saat uzaklaşabilmem :p bildiğiniz yoğun bakım makinasına bağlı kadın gibi 3 ay sağma makinasına bağlıydım :p

Kısacası şimdi çok şükür insan gibi uyuyorum 2-3 saat kesintisiz 😬 buna çok şükrediyorum. Sanırım benim için uyku çok çok önemli. Diğer zorluklar vız geliyor uykumu almışsam.
Genişletmek için tıkla...

Benim de ilk 3 ayım berbat geçti hem kolik hem alerjik hem emmedi. 1 yıl diyet yaptım. Gece 2 saatte bir süt sağmak iğrenç bir şeydi ya. Sağma makinasını düşünmek zorunda olmak berbattı. Hiçbir yere gidemiyordum. Kimseye anlatamıyorum. Amaaan mama ver diyorlar. Ağır lohusayım. Sütüm geliyor. Nasıl vereyim mamayı. 8. Ayda ben işe başladım. memeye düştü birden döndü. Gece saat başı uyanıp emiyordu. Tuhaf bir bağımlılık oldu bir dönem. Allahım buna şükür diyordum yeter ki sağmıyorum. 🥲
Şu an 2 yaşında. Buna şükür ya. Ben razıyım bu hallere. Gece 1 veya 2 kez uyanıyor hemen geri dalıyor.
İştahsız ve sürekli hastalanan bir bebek. Ama umrumda bile değil şu an. İletişim kurabildiğim mutlu bir beybi kendisi.🥲
 
Ben de bebeğimi cok çok seviyorum.Ama bazen ben de böyle hissediyorum.Esimle sanki aramda farklı bir duvar oluştu.Ama bu benden kaynaklı.Cunku eskiden kendime çok dikkat ederdim.Spor yapar sağlıklı beslenirdim.Simdi fiziğim çok bozuldu ve kendimi gollumun ikizi gibi hissediyorum.
 
Ben bu olayın iki suçlusu oldugunu düşünüyorum : çocuğuna tapan, hayatti çocuğundan ibaret olan anneler ve cocuk sorumlulugunu almayan babalar. Sizde hangisi var bilmiyorum ama cocuktan sonra bozulan evliliklerin cogunda bunlardan ya biri ya ikisi var bence.
Ya kadinlar cocugum da cocugum, anayim ben anaaa moduna aşırı kaptiriyor. Hayati bebek oluyor ne yedi ne icti organik beslenecek, kiyafetleri corabina kadar utulenecek filan. Aman cocugumun uyku duzeni, aman cocugum rahat etsin, cocugum koynumda yatsin koca gitsin salonda yatsin. Ben anayım zaten kadınlık neyime. Cinsellik mi o da ne, ben oncelikle anayım. Zaten her seyden once cocuk gelir benim kendime vakit ayirmam mi? Aslaaa. Kendime ruhsal ve fiziksel olarak bakmama gerek yok, cunku en onemli şey analık. Kocam ne hali varsa gorsun, ben cocugumla ilgilenmem lazim.

Ya da erkekler kadina destek olmuyor, destek beklenir korkusuyla evden kactikca kaciyor. Cocukla, onun aglamasiyla , sorumluluklariyla muhatap olmamak icin kendini olabildigine soyutluyor esi ve cocugundan. Arkadaslarla çıkayım eve gidip yorgun argin cocuk aglamasi mi cekicem. Karim cocukla yorulmus olacak ona destek olmak benim rahatimi bozacak. Aman kaç kaç. Ne kadar az iletişim kurarsam o kadar az sorun dinlerim. Benim isim gucum var uykumu almam lazim ben ayri odada yatayim. Üffff yine benden ev işi, bebege yardim vs bekleyecek bu kadından da gına geldi ama. Aman uzak olsunlar benim kafami yormasinlar da cinsellik de olmasa olur.

Iki sorunlu anlayistan evlilikler 💩 oluyor
 
Ama bu normal ya, kim yasamadi ki?
Bebeler kucukken biz de cok tartıştık eşimle. 2 oğlum var benim ve cok haraketliler, 3 5 yaslarinda zaten bir hayatimiz yoktu anca onlari durdurmaya calisiyor ve yoruluyorduk sonrasinda da a senin gozunun ustunde kasin mi var diyorduk. Bence normal. Simdi 12 yillik ana babayiz, her sey yolunda:)
 
Snapdelisimiyimneyim .!.:
Cocuk evliliği güçlendirir normalde bence sizde ters tepmiş. Rabbim size huzur versin ne diyim bebeğinizle hem siz hem eşiniz ilgilensin babalık mi ağır geldi acaba
Genişletmek için tıkla...
Hayır tam tersine eski nesiller bile söyler, çocuk en iyi giden evliliği bile temelinden sallar. İletişimi güçlü ilişkiyi yürütmeye kararlı çiftler bu kriz durumunu aştıkları zaman evlilikleri güçlenir. Konu sahibi kendi evliliğindeki durumun istisna, gark olduğunu düşünmesin diye yazıyorum bunu
 
Bebeği olanları şu konuda da uyarayım da sonra eşekten düşmüş karpuza dönmesinler. Benim ufak bu sene kreşe başladı. Hastalıktan yarısında gidemedi. Büyük kızla beraber dokuz yıl oluyor halen bakıcıdan kurtulamadım. Memlekete uzakta yaşıyoruz, anne kv yardıma çağıramıyoruz. Yatılı büyüklerin zorluğu da ayrı bir konu zaten onu geçelim… burnu tıkanır, ateşi çıkar, doktorların randevuları dolu… her hafta antibiyotik başlar, eşimle birbirimizi suçluyoruz habire. gezme tozma bitti hasta olacak diye korkuyoruz dışarı çıkmaya. Ha bunlara maddiyat falan eklenince gerçekten daha da zorlaşır. Velhasılkelam ilkokula başlayan çocuk ancak bağımsız olabiliyor özbakımda…
 
Asiri anormal değil tüm düzen değişiyor milat gibi bir sey ama zamanla oturuyor
Zaten uykusuzluk tecrubesizlik ilk cocukta insan kamyon çarpmış dönüyor
 
Hellohappiness .!.:
10 yıllık evlilik ve 2 çocuklu hayattan bildiriyorum: Gelmeyin tünelin ucu bomb.k bi yere çıkıyor. İyi siz bir tek eşinizle sorun yaşamışsınız. Ben eşim ve tüm sülalesiyle.. çocuğun evliliği güçlendirdiğini söylemiş bir arkadaş. Evet çocuk yokken bu sorunları yaşasaydın direkt boşardın. Ama çocuk var diye 1500 kere düşünüyorsun. O manada güçlendiriyor olabilir.
Genişletmek için tıkla...
Ayyy offff koptum 😂😂 Hele ki son iki cümle kaşe mühür imza 😂💘
 
Bizde tam tersi oldu, eşim ile çok mutluyduk ama ara ara tartışırdik her çift gibi, şuan 4 aylık bir oğlumuz var çok çok daha mutluyuz, evimize neşe geldi, o etkilenir diye bırak tartışmayı sesimizi bile yükseltmeden konuşuyoruz. Eskiden sonunu düşünmeden hareket ederken şimdi o var diye bütün önceliğimiz onun huzuru oldu. Yani anlam veremiyorum, iyiyken bebekten sonra kötü olmak nasıl mümkün olur ki? Aksine ciftlerin daha çok aile olması birbirine bağlanması gerekmez mi?
 
blackwidowspider .!.:
Kızım 3 yasinda , eskiyi çok özlüyorum. Kesinlikle hiçbir şey aynı olmayacak
Genişletmek için tıkla...
Cocuklarim o yaştayken ben de boyle düşünüyordum iste ama asıl hicbir sey ayni kalmayacak!
Görmüş geçirmiş olanlar yazsın da, konu sahibine extra depresyon yüklenmesin bence.
Zaten sıkıntıda olan kadına bu cümleyi kurmak ne kadar mantikli ki?
 
begum9987 .!.:
Bizim alt komşumuz buraya taşındıklarında 3-4 yıllık evli bir çiftti, sonra çocukları oldu. Çocuk doğduktan 1 yaşına gelene kadar sürekli kavga ettiler. Bağrış çağrış evlerinden eksik olmuyordu. 1 yıl sonunda düzeldiler, kavgaları bitti.

Sizin de öyle olur. Bebekli hayat evliliği, insanın düzenini çok değiştiriyor. Erkekler de genelde baba kavramına, bebeğe daha zor alışıyorlar. Anneler gibi değiller. Maddiyatta etkiler her şeyi
Genişletmek için tıkla...
Uykusuzluk,özgür olamama,sürekli bebekle gezme durumu,gece ağlama nöbetleri,uykusuzluktan şişmiş gözlerle işe gitmek..Bu dönemde stresten eşler birbirine çok kırıcı davranıyor..Bebek büyüyünce bu sıkıntılar da azalıyor.. sonra da bir düzen bir aile olunuyor işte..
 
Lupetta .!.:
Bu yorum üzdü... Ben de sanırım... Eşime söylediğimde "hayır hiçbir şey bitmedi" diyor ama bugün eşim, ben ve bebiş yürüdük öyle. Yanımızdan bi çift geçmiş, eşim "çocuk kızın elini öptü" dedi, "Eee" dedim. "Ne bileyim biz de öyleydik ya ondan" dedi. Dedim "bak ben bazı şeyler bitti dediğimde hayır diyorsun bir de" dedim. Önceden evde sürekli durup durup öperdi, yolda el ele yürürken durup elimi öperdi... Ne bileyim... Bitti işte
Genişletmek için tıkla...
İyi gene dürüst davranabiliyor eşin. Benimki sonsuz bir inkar içinde...Ne onda eski heyecan kaldı ne bende, cinsellik desen aylarca yapmasak aramayız ama ısrarla normalin bu olduğunu, herkesin üç aşağı beş yukarı aynı şeyleri yaşadığını ;beni hala eskisi gibi sevdiğini ve herseyin çocuktan oncesi gibi olmasını beklememin saçma olduğunu söylüyor eşim...
 
Çocuk bir evlilik dinamiği içinde atom bombası etkisidir, hasarı ancak yıllar sonra görebilirsiniz.
Şahsen ben ve eşim dibini yaşamış, hatta eşimin bence psikolojik olarak delirdiği, leş birine döndüğü dönemler yıllar oldu.
Şuan geriye baktığımda ne yaşadığımız günlere ne hayatımıza anlam veremiyorum çünkü gerçekten büyük bir sınav bu.
Geçti.
 
Lupetta .!.:
Hanımlar iyi pazarlar.

Ben neredeyse 8 senelik evliyim. Evliliğimizin 6. yılında "artık zamanıdır" deyip bebek düşünmeye başladık. Çok şükür de hemen nasip oldu, Allah isteyen tüm güzel anne babalara nasip etsin.

Şu an bebeğim 1 yaşında. 6 yıllık evliliğimde sorun sıkıntı yok denecek kadar azdı. Ne zaman ki bebek oldu maddiyat biraz bozuldu haliyle. Ondan bağımsız olarak da bizim tartışmalar arttı (en azından ben öyle düşünüyorum) 6 yılda etmediğimiz kavgayı bebeğin ilk 6 ayında ettik. Sonrası da yine sık tartışmalarla devam ediyor.

Yemin ediyorum artık psikolojim bozuldu. İnstagramımda evlenen, bebek bekleyen bir çift, yeni doğum yapmış bir kadın görsem "bitti işte" diyorum. "Onların hayatı da aşkı da bitti artık" diyorum. Bebeğimi çok çok çok seviyorum. Orda zaten sıkıntı yok. Ama eşimle asla eskisi gibi olamayacağımı düşünüyorum...
Genişletmek için tıkla...
Bebek konusunda halâ emin olamayıp erteleyen ama bi yandan da aslında isteyen biri olarak her zaman bu soru işaretleri bende de vardı çok garip, madem bu kadar yıpratıcı o zaman nasıl bu insanlar 2-3 çocuk yapıp mutluluk pozları kesiyorlar? yoksa hepsi bi illüzyon mu? özellikle çocuklu mutlu bi evlilik gerçekten yok mu? bir de şu sosyal medyada sanki marifetmiş gibi 2.yi 3.yü yaptıklarında mutluluklarına mutluluk katılmış gibi neden davranıyor bu insanlar? Sorunuza cevap vermiş olmadım kusura bakmayın tecrübem olmadığı için bu arada
 
Kadın evliliğinde hep kendini ikinci plana atan kişi oluyor çocuk doğunca 25. Plana atıyor. Birinci sıradan ikinci sıraya düşen erkek de fedakarlık yaptığını falan düşünüyor sanırım. Yaptığı yarım şeylerde de eşine yardım etmiş oluyor sanki aynı evde yaşayıp aynı çocuktan sorumlu değilmiş onun da görevleri yokmuş gibi. Kadın da istiyor ki azıcık görülsün duyulsun ihtiyaçları istenmeden anlaşılsın.(safım benim n.h görürler)
Hamilelikte ve lohusalıkta yaşananlar hiç unutulmuyor, hiç. Keşke içime atmak, çözüm sunmak, verimkar olmak ve anlayışlı olmak yerine olay çıkartıp söylenip dışıma vursaydım, pişmanım.

Not: gayet ideal bi evliliğim vardı. Saygısı sevgisi gözle görülen, örnek gösterilen, kendi içimizde yaşadığımız. çocuk konusunu 5-6 sene düşünüp oturttuktan sonra gündeme aldık o da hiç bekletmeden aramıza katılıverdi. Hamileliğim, doğumum, bebeğimin genel hali çok şükğr çok iyiydi. Sorun çıkarmayan bi ikili olduk oğlumla.


konu sahibi sayesinde yalnız olmadığımı farkettim teşekkür ederim konuyu açtığınız için. Yazsam roman olur benim işler. Hele korona dönemi yalnızlığına rastlamış bi doğum aileden uzakta olmak falan of yani.
 
Çocuk evliliğin dinamiklerini değiştiriyor. Biz çocuklardan önce eşimle gezer, tozardık. Çocuklar oldu, konularımızın %90’ı çocuklar oldu. Birinin maması diğerin kakası, birinin aşısı diğerinin gazı derken başka gündemimiz olmuyor. Uykusuzluk, yorgunluk zaman zaman haliyle ikimizi de gergin yapıyor.
Ben bunun geçici bir dönem olduğuna inanıyorum. Aradaki saygıyı, sevgiyi kaybetmedikçe kalıcı hasar almayız diye düşünüyorum.
 
glitterpowder .!.:
Bebek konusunda halâ emin olamayıp erteleyen ama bi yandan da aslında isteyen biri olarak her zaman bu soru işaretleri bende de vardı çok garip, madem bu kadar yıpratıcı o zaman nasıl bu insanlar 2-3 çocuk yapıp mutluluk pozları kesiyorlar? yoksa hepsi bi illüzyon mu? özellikle çocuklu mutlu bi evlilik gerçekten yok mu? bir de şu sosyal medyada sanki marifetmiş gibi 2.yi 3.yü yaptıklarında mutluluklarına mutluluk katılmış gibi neden davranıyor bu insanlar? Sorunuza cevap vermiş olmadım kusura bakmayın tecrübem olmadığı için bu arada
Genişletmek için tıkla...
Bence yapı ile alakali.
Benim çevremde gördüğüm sakin anne babanın yüzde 90 çocuğu da sakin.
Mesela komşum var kadın sessiz adam da öyle ve iki çocukları var şuan ikisi de ayni.
Geçende Bebek görmeye gittim.
Çocuk yanimizda bir uyudu dört saat kalkmadi.
Ve kadın üçüncüyü düşünüyor.
İçimden tabi dusunursun dedim.
Benim çocuk iki buçuk oldu ve hala aşırı yaramaz huysuz bunaltıcı.
Yani tamam çocuk büyük adam gibi durmaz ama bu da aşırı hareketli ve memnuniyetsiz.
O kadar uğraştım doğduğundan beri ama genetik bambaska olay.
Genetigi değiştiremiyorsun.
Aynı kaynanama benzemiş onun gibi bakıyorum.
Çok eleştiriyordum kaynanami bir insan nasıl boyle olur diye aha çocuğum da öyle oldu.
Öyle istee.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Çocuğum olduktan sonra yaşadığım pişmanlık hissi…
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
6K
cakiltasi061
C
A
Evlilik hayatim
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
2K
asel yusuf
A
K
Ne Yapmalı?
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
2K
absurdizm
absurdizm
B
Boşanmak istiyorum yavrum var ailemi ve onu üzmemek için karar veremiyorum yardım edin lütfen
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
Umurumdaydi
U
M
Kızlar tanıştığım kişi ile yardımınıza ihtiyacım var. Lütfen bana fikir verir misiniz?
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
2K
Umurumdaydi
U
Back
X