beceremiyoruz biz bu isi

Cankuslarınannesi, sen çok gerginsin ve bunu çocuklarına geçiriyorsun. Herkes bunu söylüyor, sen de biliyorsun. Çocuk bu yaramazlık yapar. Terapiste gitmelisin. Bu senin için bir zorunluluk olmuş, rahatlama amaçlı değil yani. Evet rahatsızlıkların kötü, gerginlik yapıyor muhakkak ama o iki çocuk ne kadar kıymetli. Tabi ki yaramazlık yapacaklar, mızıldayacaklar, sen onlar gerildiği zaman ortamı yumuşatarak örnek olmalısın ki onlar da ruh hallerini düzeltmeyi öğrensinler. Buraya yazman iyi, en azından konuşutorsun ve sorunun kendinde olduğunu görebiliyorsun. Çocuklu insan gece 12 lere kadar barlarda kalacak değil elbette, sen de elindekiyle mutlu olursun, böylece çocukların da mutlu olur.

Bak benim eşim de senin gibidir. Hele evden ayrılınca hemen hastalanır, hastalanınca sinirlenir, kısacası kontrole demediği her ortamda ve olayda gergindir. Ve zehir edebilme potansiyeli vardır yani durumu. Geçen sene arkadaşlarla yurt dışına gittik. Hemen ateşlendi, 4 günün 3 gününde yattı. Ben de ne kadar gezmek istiyorum, gündüz otobüsün gezidrdiği yerlere geldi, akşam serbesttik, herkes eşiyle çıktı, bizimki yatakta. Bu ülkeye bir daha gelemeyeceğiz, gel keyifle takıl, nane limon çayı, taze sıkılmış portakal ısmarlarız diyorum ama yok. O olmayınca akşam ben kendim çıkamıyorum, çünkü erkeksiz dolaşılabilecek bir ülke değil.

Bütün babalar her sabah çocuklarıyla havuzda, oğlumun deli gibi içinde kaldı, ben de havuza girmek istiyordum diye çok ağladı. Sebebi babasının uykusundan kalkıp erken havuza sokamaması, ben kapalı olduğum için giremiyorum onunla. Çok severim eşimi ama ömür törpüsüdür yani bazen.

Bu durumda iki seçeneğim vardı:

1)ya ben de gerilip kavga edip, ne olduğunu anlamadan geri gelecektim ve oğlumun aklında mutsuz bir tail bırakacaktım. Çocuk da böylece ileride tatilleri hep gerginlik zamanları olarak hatırlayacaktı ve daha gitmeden gerilmeye başlayacaktı.

2)ya da üzülsem de bunu mutsuzluk sebebi yapmadan oğlumla eğlenecektik.

İkinciyi seçtim. Boşver istanbul da da havuz var, oraya götürürüm ben seni dedim. otelin parkına götürdüm, koşturduk, yabancı çocuklarla sohbet ettik. sonra kafeye gittik, meyve suyu, pizza yedik. Saat 11 leri buldu, o sırada şehre gezmeye inmiş arkadaşlar geldi, bizi gördüler, onlar bize katıldı, sohbet devam. Oğlum uyuyakaldı, odaya götürdüm, odaya çay kahve söyledik, günlük yazdım, eşimle sohbet ettik. Oda kısmı hariç bunların hiçbirinde eşim yoktu. Ve şimdi oğlum biz geçen sene de oraya gitmiştik diye keyifle anlatıyor.

Bunları kendimi anlatayım diye yazmadım. Yanlış anlamanı istemem, yalnızca aynı durumda iki farklı yaklaşımı göstermek istedim kendi tecrübemle.

Annelik zor zanaat. Okulda, işte hep yeni kazanımlar ediniyorsun ve mesai bitiyor ama annelik öyle mi? Mesai diye bir şey yok zaten, full time ve devamlı kendini sorgulayarak, kimi zaman karakterini zorlayarak yapıyorsun.

Geçen mahalle çocuklarını topladım bizim eve, oynuyorlar. Eşim geldi gün içinde. Kendine iş mi arıyorsun sen diyor. Haklı, ne uğraşayım başka çocuklarla kendi evimde ama benim çocuğum tek çocuk. Evde sıkılıyor, ona oyun arkadaşı bulmak için uğraşıyorum artık.

Küçüğün 1 sene sonra çok daha kolay bir çocuk olacak. Ve seni büyük ölçüde rahat bırakacaklar emin ol beraber oynayarak. Bol bol sohbet et bence, sıkıntını paylaş ve psikoloğa git.
 
Aslında büyük kızınızın uykuya düşkün olması büyük bi nimet.
Bu görüntülü Bebek telsiz lerinden alıp o uyuduğu Zaman'lar dışarı çıkabilirsiniz eşinizle.
Fazla uzaklaşmazsınız bir sıkıntı olursa hemen dönersiniz odaya.
Yani uyuyor diye dert yanmanıza gerek yok bence asıl uyumayan çocuk sıkıntı.
 
Okuduklarımdan anladığım çocuklar kuralsız ve esnek davranıyorsunuz huyları böyle demek ne demek size uyum sağlamaları gerekli biraz katı ve disiplinli olmakla çözülür.
Aile çocuk dostu bir otel seçin, uyku yemek düzenli olursa gerisi açık alanlarda havuz park mini clup şeklinde ilerler siz sadece güvenlik önlemleri ile ilgilenin lütfen.
 
Ben iki küçük çocuğum ile tek başına apart da tatil yaptım ve gayet de keyif aldım desem ne düşünürsünüz? Kitap da okudum sahilde,gece müzik de dinledim haa clup de değil sokak dan eve gelen sesle idare ettim önmeli olan bakış açınız yoksa odaya tıkılmak ya da mızmızlık yapar die düşünmeyin siz alan tanıyın onlara
 
Annelerimiz kadar benzermiş. Üzülerek söylüyorum ki sevindim :) böyle devamlı olumsuz ve güven kırıcı bir anneye sahip olan bir benmişim gibi geliyor çoğu zaman, arkadaşlarımın annelerinin ne kadar destek ve arkadaş gibi olduğunu gördükçe.

Annem ilahiyatçı olduğu için sürekli dini gerekçeleri de olurdu; Dinen anne çocuğunu emzirmek zorunda bile değil vs. Hep ona ne kadar yük, ne kadar yaramaz, mesleğini yapmasına engelmişiz gibi büyüdük.

Bir tatile gitmeden önceki en klasik sözü beni rezil ediyorsunuzdu. Çok hatırlarım; hep 3 kardeş bir yere gitmeden önce bu sefer Annemizi nasıl rezil etmeyeceğiz diye planlar geliştirdiğimizi.

Bu atılmıyor insanın üzerinden. O yüzden cankuşlarınannesi henüz daha erkenken, hayatını gözden geçirir ve çok daha mutlu bir insan olur inşallah.benim annem kendini hep haklı görür mesela, konu sahibinin kendini sorgulaması bile onun için iyi bir şey.

30 yaşındayım tam. Ve aklım daha yeni yeni başıma geldi. Annemi umursamayı yeni öğrenebildim.Tek çocuktan şikayet ederim mesela. Yıllarca tek çocukta kalma sebebim, annemin devamlı bana erken yaşta anne olmamın ne kadar büyük bir hata olduğunu telkin etmesiydi, hayatımı mahvetmiştim. Şunu da yapmadın, bunu da yapmadın. Yıllarca kendimi ona kanıtlamaya çalıştım içten içe. Pek çok şey de yaptım ama Bir çocuğun kardeşsiz çok eksik olduğunu hiç göremedim, geç olana kadar. Sonra aslında ne kadar umrunda olmadığımı gördüm, anca 30 olunca.

Severim, yıllarımı onun işlerine verdim, evladı olarak onun için çok şey yaptım ve yaparım ama hiçbir işimde ona güvenmem.
 
Ebeveynlerinin mutsuzluğunu paylaşan iki çocuk var bence ortada sadece.
Başka bişi göremedim.
Sizin çocuklarınızdan dert yanmanızdan değil de devamlı mutsuz ve depresif ruh halinizden bıktık gerçekten.
 
Anne konusunda gerçekten içimi dökmeye kalksam ciltler dolusu kitap olur ama aynen dediğin gibi umrumda değil, hiçbir zaman memnun edemedim onu hep başkalarının çoçcukları harika oldu ben tü kaka, öss de türkiyede ilk 10 bin içinde idim, toplum tarafından saygınlık kriterlerinde ilk sıralarda olan bir meslek edindim ama annem bana açıköğretim okuyup bankaya işe giren kızı örnek gösterirdi "bak hiç boş kalmadı hemen nasıl işe girdi azimli kız " diye, hayır ben bırak iş aramayı mecburi hizmetimi bitirmeden diplomamı alamadım ama bunu ona anlatamazsın.
Aynen dediğin gibi o her zaman haklıdır.. Ben de evlendikten hemen sonra hamile kaldım bana da saydırdı bir sürü, zaten eşimi kendine damat olmaya layık görmüyordu, havalı değildi polisti, savcı hakim olsa kaymakam olsa olabilirdi, bir de bu damattan çocuk haberi alınca ne aceleniz vardı, iyi düşündünüz mü vs... Canımı sıktı kapattı tlfu ve sonra düşük yaptım "iyi oldu daha erkendi" !!!!! Dedi!!!

Sonra 3 düşük yaptım ama yanında hep güçlü durmak zorunda hissettim, biz de 6 sene olmamışız beni en iyi annem anlayacak, dertleşecekken kalkıp başkalarının hamileliklerini çocuklarını anlattı...
Bende kayış koptu burda... Bu zamana kadar da sallamazdım ama kalbini de kırmamaya özen gösterirdim, artık umrumda değil... Ama ona da Bu lazımmış yeni anladım, ben ne kadar ağzıma geleni saydırdı isem birer birer geri adım attı..

Amannn nerden girdim bu kadar ayrıntıya kafanı şişirdim, sallamayalım biz artık koca kadın olduk, evet onarılmaz yaralarımız var (kendi adıma hiç değilse) ama o yaralarla yaşamayı öğrendim, annemdir sağlığı yerinde olsun bu bana yeter
 
Kiz yabanci anne gavur gelin idolumsun sen bebegim ya. Takipteyim
 
Canım kreşler veya bakıcılar oluyor otellerde. Gittiğiniz yerde varsa 1 saat bile çocuğu bırakıp oturmak çok iyi geliyor insana. Sonra enerjin de moralini de toplayıp daha pozitif oluyorsun.
 
Canım kreşler veya bakıcılar oluyor otellerde. Gittiğiniz yerde varsa 1 saat bile çocuğu bırakıp oturmak çok iyi geliyor insana. Sonra enerjin de moralini de toplayıp daha pozitif oluyorsun.
Bende ayni seyi yazacaktim.. tatile gideceginiz yeri iyi arastirin havuzda ve parklarda coxuklari oyalayan onlarla ilgilenen birileru var .. bazi tatil koylerinde bu hizmeti veriyorlar .. iyi arastirip secin bence..
 
Bu arada yaklasik 1 senedir k.k ya giremiyirdum o zamanda sikayetciydiniz hala da bende iki cocuk buyutuyorum biri 2 biri 4 bucuk yasinda bazi seylerden mahrum kaliyorum malesef aynaya bile bakamadigim sacimi dahi taramaya firsat bulamadigim gunler oluyor bugun disardaydik kizima yeni tuvalet egitimi verdim yaklasik 1 ay oldu bugun gittigim yerde 3-4 defa altina yapti kacirdi daha dogrusu oglum desen hic yapmadigi hareketleri yapti inanamadim gun iyimi gecti kotumu bir on3mi yok artik olan oldu ama surekli bunlari kafaya takarsam hayattan sogur evde huzur birakmam ama coxuklarimin bu gunlerini ozlicem birgun buna eminim su an uyuyorlar ve butun gun beni ne kadar yorduklarini unuttum bilee.. onlar yeterki iyi olsunlar.ve senn iyi ol mutlu olmaya calis onlar daha da iyi olacaklar emin ol....
 
Hem öğlen uyuyan,hem de aksam 20:30'da uyuyan cocuklar..
Sen altlarindan irmaklar akan cennetin icine dusmussun haberin yok.
Hemde kizi 7 yasinda benim oglan dort yasinda gun icinde bir dakika durmuyor oglen yatirmak istesem bir ton kavga gurultu aksam 10 da daha da uykusu yokmus beyimizin guresmek istiyor babasiyla kizimda abisi yatmadan yatagina girmez
 
İlk mesajınızı okudum ona göre yorum yazıyorum. Eşiniz otoriter bir insan değil sanırsam.
Babanın bana göre biraz sert mizacı olmalı. Çocuklar hem sevmeli hem korkmalı.
Bir ara bakıcılık yapmıştım. O yüzden bu kanıya vardım. Baktığım çocuğun Ailesi bilinçli bir aile ama babası biraz sertti. Babasının çocuğa olan iltifatlarını biliyorum çocuk söyleyip duruyordu. Bi gün baktım gözlerinden yaşlar akıyor dudağını ısırıyor ses çıkarmadan ağlıyor. Babası vurmuş. Daha dört beş yaşlarında. Vurmuş derken öyle sopayla dövecek insan değil elini değdirmiş. Ama çocuk hiçbi zaman annemi ya da babamı daha çok seviyorum demedi hep ikisini de çok seviyorum derdi. Biz el çocuğu olduğu için sesimizi yükseltmezdik 6 sene baktık hiç şımarıklık etmedi. Bi şey yapma elleme desek yapmazdı ellemezdi. Babası geldiğinde buna kızardı çabuk ol diye bu da hızlı hızlı hazırlanır hem korkar hem babasının kucağına zıplardı öperdi cimcime. İyiki de babası böyleymiş dedim yoksa çok çekerdik. Annesi de çok rahat o yüzden. Anneler sert olunca olmuyor anne daha ilgili olduğundan çocuk zıttına gidiyor. Baba tavır aldığında anne destek çıkmalı bu bile yeter.
Şimdi komşumuzun bi çocuğu var. Anne de baba da çocuğun ağzına bakıyor haralde aman ağlamasın diye.. Bütün gün avazavaz bağırıyor. İllallah ettik. Annesi yanımızda bi sus bile demiyor.
Kısaca ben az bir korkunun insanoğluna verilmesi gerektiğini düşünüyorum. Ama bu konuda anne yüz göz olmamalı. Tatlı dille babadan taraf olmalı. İkisi de tatlı tatlı olursa bayar :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…