- 30 Mayıs 2015
- 14.300
- 13.963
- 298
şuan o kadar sinirliyim ki,alttan ala ala tepeme çıkarmışım farkında bile değilim.
Görümcem geldi normalde farklı bir şehirde oturuyorlar. Kızlarıyla birlikte geldiler,çok severim kendisini gayet de güzel anlaşıyoruz.
Arar konuşur sohbet ederiz geldiğinde keyifli zaman geçiririz.
Bugün kahvaltoya davet ettim hepsini,eşimin annesi olacak kadını da tabi.
Kendisi ile anlaşamıyoruz birbirimizi sevmiyoruz ama ben her zaman saygılı davrandım bu kadına,baktım olmuyo muhattap olmadım. Çünkü hiç bir şekilde laftan anlamayan bir kadındır kendisi. En son geçen hafta geldiğinde yine başladı çocuğa bakamıyorsun demeye. Yine alttan aldım kendi evimde problem çıkarmamak için,bana lütfen bunu söyleme artık doğum yaptığımdan beri hep aynı şeyi söyleyip duruyorsun rahatsız oluyorum. Çocuğuma yalnız baktım 4 aya kadar hiç de bir problem yaşamadım çok şükğr diyip konuyu kapattırdım..
Ggelelim bu sabaha,günüm içine s.tığı sabah.
Çok güzel bir kahvaltı hazırladım,hep birlikte kahvalto yaparken oğlu ile tartışmaya başladılar ve sesini öyle bir yükseltiyor ki anlatamam. Ben gerildim zaten çocuk da yanımda o da etkileniyor haliyle biraz sessiz konuşun diye defalarca uyardık görümcemle.
Kadın bu sefer dönüp dolaşıp bana sarmaya başladı “ senin karın da senin gibi,beni hiç yüceltmiyorsun,karın da çocuk büyütüyor görücem ben onu”gibi gibi şeyler söylemeye başlado bende konu nasıl bana döndü dedim,görümcem de aynı şekilde konuyu jameyaya getirmene gerek yok anne şuan mevzu jameya değil dedi. Ben kendime çay koymaya kalktım bağırıyor da bağırıyor.
Biraz sessiz olur musun burda çocuk var Diye sakince tekrar uyardım ama boşa uyardım.bana onunla durmadan tartıştığımı söyledi ki şok oldum asla muhattap bile olmuyorum sürekli konuları kapatıp geçiştiriyorum,bazen güzellikle anlatıyorum anlamayınca laf sokuyorum ama şu 5 yıllık evliliğimde bir kere bile tartışmadım onunla. Bende o an gerilip ben seninle sohbet bile etmiyorum ki ne ara tartışıcam dedim,daha da alevlendi sen kimsin asıl ben seninle muhattap olmuyorum,oğlum için yan yana geliyorum diye bas bas bağırmaya. Bende oğlun için bir araya geliyorum dedim ve tam mutfaktan çıkıcakken üstüme yürüyüp önümde duran bebek arabasını ittirmeye başladı! İçinde çocuk var!
Bende terbiyesizleşme yeter artık diye sesimi yükseltiim,köpek diye bir kelime etti ama tam duymadım ne dediğini. Sanırım orda bana hakaret etmeye çalışmış. Herneyse bidaha bu eve gelmicem diye bağırıyor ve el kol hareket etmeye başladı bana doğru. Geri çekildikçe önümüze görümcemin kızı geçti. Yani o hale nasıl geldiğini bile anlamıyorum aramızda çocuk var,çocuk dediğim 4 aylık bebek,ve o inatla ittirip üzerime geliyor.sonra çekip gitti bidaha da gelmz. Beddua ede ede gitti. Allah herkesin gönlüne göre verir merak etme dedim ve sende büyütüyorsun diyip çıtı evden. Ellerim tir tir titredi sinirden. Böyle bir ruh hastası manyak insan görmedim bu zamana kadar o kadar çok alttan aldım ki. Artık kendimi tutamıyorum bu kadına karşı. Bana sarmasından bıktım artık.
Görümcem geldi normalde farklı bir şehirde oturuyorlar. Kızlarıyla birlikte geldiler,çok severim kendisini gayet de güzel anlaşıyoruz.
Arar konuşur sohbet ederiz geldiğinde keyifli zaman geçiririz.
Bugün kahvaltoya davet ettim hepsini,eşimin annesi olacak kadını da tabi.
Kendisi ile anlaşamıyoruz birbirimizi sevmiyoruz ama ben her zaman saygılı davrandım bu kadına,baktım olmuyo muhattap olmadım. Çünkü hiç bir şekilde laftan anlamayan bir kadındır kendisi. En son geçen hafta geldiğinde yine başladı çocuğa bakamıyorsun demeye. Yine alttan aldım kendi evimde problem çıkarmamak için,bana lütfen bunu söyleme artık doğum yaptığımdan beri hep aynı şeyi söyleyip duruyorsun rahatsız oluyorum. Çocuğuma yalnız baktım 4 aya kadar hiç de bir problem yaşamadım çok şükğr diyip konuyu kapattırdım..
Ggelelim bu sabaha,günüm içine s.tığı sabah.
Çok güzel bir kahvaltı hazırladım,hep birlikte kahvalto yaparken oğlu ile tartışmaya başladılar ve sesini öyle bir yükseltiyor ki anlatamam. Ben gerildim zaten çocuk da yanımda o da etkileniyor haliyle biraz sessiz konuşun diye defalarca uyardık görümcemle.
Kadın bu sefer dönüp dolaşıp bana sarmaya başladı “ senin karın da senin gibi,beni hiç yüceltmiyorsun,karın da çocuk büyütüyor görücem ben onu”gibi gibi şeyler söylemeye başlado bende konu nasıl bana döndü dedim,görümcem de aynı şekilde konuyu jameyaya getirmene gerek yok anne şuan mevzu jameya değil dedi. Ben kendime çay koymaya kalktım bağırıyor da bağırıyor.
Biraz sessiz olur musun burda çocuk var Diye sakince tekrar uyardım ama boşa uyardım.bana onunla durmadan tartıştığımı söyledi ki şok oldum asla muhattap bile olmuyorum sürekli konuları kapatıp geçiştiriyorum,bazen güzellikle anlatıyorum anlamayınca laf sokuyorum ama şu 5 yıllık evliliğimde bir kere bile tartışmadım onunla. Bende o an gerilip ben seninle sohbet bile etmiyorum ki ne ara tartışıcam dedim,daha da alevlendi sen kimsin asıl ben seninle muhattap olmuyorum,oğlum için yan yana geliyorum diye bas bas bağırmaya. Bende oğlun için bir araya geliyorum dedim ve tam mutfaktan çıkıcakken üstüme yürüyüp önümde duran bebek arabasını ittirmeye başladı! İçinde çocuk var!
Bende terbiyesizleşme yeter artık diye sesimi yükseltiim,köpek diye bir kelime etti ama tam duymadım ne dediğini. Sanırım orda bana hakaret etmeye çalışmış. Herneyse bidaha bu eve gelmicem diye bağırıyor ve el kol hareket etmeye başladı bana doğru. Geri çekildikçe önümüze görümcemin kızı geçti. Yani o hale nasıl geldiğini bile anlamıyorum aramızda çocuk var,çocuk dediğim 4 aylık bebek,ve o inatla ittirip üzerime geliyor.sonra çekip gitti bidaha da gelmz. Beddua ede ede gitti. Allah herkesin gönlüne göre verir merak etme dedim ve sende büyütüyorsun diyip çıtı evden. Ellerim tir tir titredi sinirden. Böyle bir ruh hastası manyak insan görmedim bu zamana kadar o kadar çok alttan aldım ki. Artık kendimi tutamıyorum bu kadına karşı. Bana sarmasından bıktım artık.