gerçekten 2 3 gelinli ailelerde bu durum daha bir gözlemleniyor. tek abi tek gelin tek görümce yuvarlanıp gidiyoruz biz
dediğim gibi bizimde kavgalarımız oluyor ablamla;
o alışveriş manyağıdır avm'lerdeki her reyonu didik didik eder bende koruması gibi yanında dikilirim yalıkazığı misali. garibim sinirlenir
"titanya sen git bi sigara iç yoksa (o anda elinde ne varsa) kafana geçircem şunu." der kıp kırmızı bir suratla. bende azad edilmenin rahatlığı ile giderim sigaramı içerim. sonra çıkışta buluşunca
"bir daha senle bir yere gidersem 2 olsun"der söylenirde söylenir yol boyu.bende içimden
"ohhhhhh" çekerim (alışveriş yapmaktan nefret ederimde)
ama bi bayram seyran olur yine aynı curcuna...
yada tam tersi olur
mesela o fenerlidir ben bursasporlu bilmeden yorum yapar
"abla say ilk 11'i fenerin"derim saf saf bakar..
bende "ya daha ilk 11'i bilmiyon hala fenerliyim diyon kabahat bende senle futbol tartışıyom" derim
ama ertesi hafta aynı muhabbet
ve bu tartışmalar oldukça yüksek sesli oluyor abimle annemle bir köşede sinik vaziyette bizi izliyor falan ...
ama sonunda birimiz "çay yap kız bana" "kahve yapıom sanada yapçam" gibi abuk bir cümleyle barışıyoruz
yani aileye gelen insanı gelin olarak değilde abla - kardeş olarak benimsemekle ilgili..
ama haklısınız...
sıfat değil insanlık önemli...
ben tarihe spora hastayım böyle yetiştim
o kıyafet ve dizilere hasta..
ama ortak noktamız
2mizde insanız
karşı tarafıkardeş olarak görebiliyoruz