“Ben hariç herkes mutlu” hissi

Ben ilgilenmesem de kıyaslanmaya maruz kaldığım olabiliyor. Zaten bu benim anlatmak istediğim aa ben mutsuzum başkaları da mutsuz iyi bari anlamında değil kesinlikle eğer öyle anlaşılıyorsa. Bir tek sen bu durumda değilsin, sadece senin başına gelmiyor bunlar, herkeste olur böyle şeyler diye bir nevi “neden ben” dememek aslında
 
Her üzümün çöpü olmak zorunda değil. Konu şey gibi olmuş üzülmeyin arkadaşlar en mükemmel sandıklarımız bile fecaat hayatlar aşıyor rahat olun yo hayır bazı insanlar gerçekten mutlu dertsiz zengin güzel sağlıklı hepsini birden vermiş Allah şans talih ne derseniz. Kendimizi herkes mükemmel hayatlar yaşamıyor diye neden teselli etmeye çalışıyoruz. Zira bazı insanlar gerçekten mükemmel hayatlar yaşıyor. Kerimcanın dediği gibi whatever
 
herkeste var o hisler .tek ben mutsuzum herkes mutlu hissi
Herkes mutlu olu
Maddi konular direk kendini ele veriyor zaten
Hele ayranı yok içmeye ama kendini zengin göstermeye çalışan tipler nasıl bir kompleks içindeler anlayamıyorum
 
instagrama bakınca benim sinirim bozuluyor.Herkes evli, mutlu, tatillerde,çiçekciler bunlara çalışıyor, kocalariyla yemeklerde, çocuklarıyla spor piyano vs değişik değişik kurslarda.
Herkes zengin ve çok mutlu sorunsuz yaşıyor gibi.En azindan benim çevrem de öyle.
Ben de çareyi instagrama bakmamakta buldum.Kiskanmak değil yanlış anlamayin.Ama ben 40 tane sorunla uğraşırken kör gözüne parmağa da gerek yok.Herkesin hayati kendine.
 
O ilişkim bittikten sonra yani yasını tuttuğumdan degil tabii bir daha kimseyle olmadı bir şekilde devamı gelmedi, yürümedi önceden sorun etmiyordum ama içime sinen biri olmayacak gibi geliyor bazen
 
Ben de en son kapatmıştım hesabımı gayet mutlu ve huzurluyum şu an. En azından bazı bildiğim gerçekleri orada süsleyip lanse edişlerine şahit olmuyorum. Samimiyetsiz gelmeye başlıyor zaten iyice yakında Facebook gibi olur
 
O ilişkim bittikten sonra yani yasını tuttuğumdan degil tabii bir daha kimseyle olmadı bir şekilde devamı gelmedi, yürümedi önceden sorun etmiyordum ama içime sinen biri olmayacak gibi geliyor bazen
Olur gider ben de bir daha İstediğim gibi sevip Sevilemeyecek gibi hissediyorum umarım büyük yanılıyorumdur
Bir de biraz hasarlı ilişkiler atlatınca daha temkinli davranıyorsun istesen de güvenilmiyor kolay kolay
 
Kesinlikle sosyal medya en büyük etken bu konuda
 
Benim de hayatıma çok özeniyorlar gülüyorum oysa öyle dertlerim sağlık problemlerim var ki gerçekten kimse göründüğü insan değil herkes içinde koskocaman bir okyanus taşıyor
 
Sürekli seyahat eden yerinde duramayan biriyim. Antalya'da okurkende bizde her hafta gezi düzenlemek zorunluydu turizm okuduğum için sınıf arkadaşlarım, çevrem her şey çok güzeldi okurken. Ama bu dertsiz tasasız mükemmel bir hayat yaşadığım anlamına gelmiyor. Hocalarım, akrabalarımda bana hep '' hayat sana güzel valla iyi geziyorsun okumaya mı gittin gezmeye mi?'' derlerdi. Hayır Antalya'ya gitmişim bi zahmet gezeyim zaten mezun olunca bu şansım azalacaktı ki öylede oldu :) İkincisi şuna açıklık getireyim kimsenin kusursuz bir hayatı yok hatta öyle travmalarımız var ki bırak başkalarına anlatmayı kendimize bile hatırlatmamak için çabalarız. Gezmek tam bu noktada bir ihtiyaç oluyor işte. Şahsen benim en büyük ilacım bana kötü anılarımı unutturan, küçük şeylerle mutlu olmamı sağlayan, yüzümde gülümsemeye sebep olan şeydir seyahat etmek farklı yerler görmek tabi o zamanlar ekonomi bu kadar kötü değildi ben 35 tl'ye tura katıldığımı hatırlıyorum Bunu insanlar sosyal medyada kendilerini mutlu gösteriyorlar diye adlandırıyorlar ama aksine o insan o şekilde mutlu olduğu için geziyor uçuyor. Sosyal medya bizim için bahane aslında. Ve neden kötü bir anımı, yaşantımı sosyal medyaya yansıtayım ki? Bu daha da eleştirilirdi bence. Duygu Özaslanın kilo aldığı bir dönemde çektiği video vardı ağlayarak çekmişti hatta herkes ''ne saçma niye ağlayarak video çeker ki insan delirmiş '' gibi yorumlar yazmıştı. Yani geziyorsun kusursuz sanıyorlar ağlıyorsun deli diyorlar bırakın herkes istediğini yaşayıp yansıtsın. Şu bi gerçek dertsiz insan yok. Kimileri yansıtabiliyor kimileri de sadece pozitif halini gösteriyor. Lisede hocalar benim mutlu bir ailemin olduğumu sanardı bir ara konusu açılmıştı o zamanlar oysa ki üvey babamla uğraştığım ağlayıp çığırdığım, kabuslarımın olduğu bir dönemdi. Sadece şöyle bir özelliğim var gün boyu ağlasamda etrafımdaki insanlara negatif enerjili, asık suratlı olarak, dertli biri olarak görünmek istemiyorum yapamıyorum. O ağlamanın ardından ortama girdiğimde her daim gülümserim aksi halde hiçbir zaman depresyondan çıkamazdım.
 
İlk çalıştıgım şubede bir kadın muhendis vardi gerçekten cok begebirdim güçlü duruşunu falan sonra birgun bir yerde karsilastik oturduk evlenmus cocugu vardi önceki şubede arkadaş olacak kadar samimiyetimiz yoktu ama karsilastigimizda sanki bi arkadasiymisim gibi esinin bazı durumladini evlilikte ev islerine destek olmayidini üstelik buna ragmen beklentilerinin coklugundan bahsetmişti çok şaşırmistim o güçlü durus evdede devam ediyor zannetmiştim xok sasirmistim herseyin disardan göründüğü gibi olmadigini sanirim ilk o zama anlamustim
 
Ben bunu hiç beceremiyorum ya. Beni gören direkt anlar yani bir şeyler olduğunu. Beni gören direkt anlar yani bir şeyler olduğunu. Hiç kamufle edemiyorum Mimiklerimle. modum Düşükse güzel bir eğlencede olsam bile toparlayamam kendimi o ruh halini yaşamam lazım biraz kendi içimde
 
Ya tabi huy karakter meselesi herkes aynı olamaz ama bu moral bozukluğunu çok yansıtmanız hem çevrenizin size bakış açısını kötü etkiler hem de sizi depresyona sürükleyebilir. Bir nevi kendimi iyileştirme yöntemim bu benim :) Gülümseyip mutlu olacağım şeyleri yaparsam o kötü moddan çıkabiliyorum. Ama tabi her şeyi içine atacaksın anlamına gelmiyor. Bu yüzden bana hep özellikle instagramdan '' ne kadar neşelisin, pozitifsin, hep gülüyorsun '' diye mesaj atıyorlar. Sosyal medya dediğin poz verip paylaştığın bir platform sonuçta ne kadar önemli olabilir ki :)
 
Benim tamamen İnternet üzerinden yürüyen dijital bir işim var. Şirket resmi tatilleri asla atlamaz hatta hafta sonlarım da tatil. Çevremde herkes özenir, üstelik evden çalışıyorum falan herkes diyor ki oh tatilin bol, işin çok rahat. Halbuki bilen yok ben tatil de olsa en az bir saatimi ayırmak zorundayım rutin görevlerim için. Yarın pazar, üstelik denize gideceğim ama sabahın 9'unda yapmam gereken işler var mesela. Böyle tatil günlerinde herkes yatağındayken benim saatli yapmam gereken şeyler oluyor ve pc başına geçiyorum. O bana çok rahatsın diyenler acaba pazar pazar sabah dokuzda işle ilgileniyor olmak ister miydi merak ediyorum.
 
Ben de mutlu bir insanım, yapimda var pozitiflik
Ama açılan konuda anlatılan şey tamamen bakış açısına göre değişiyor.
Mesela kendimi tanımlamalarsam hayatım harika çünkü gencim ,güzelim, romantik komedi tadında-dolu dolu bir aşk hayatim var, her fırsatta tatil yapıyorum,bankada yüklüce param var, vaktim var, tek başıma alfabesini bilmeidgim ülkelere gidecek ozguvenim var.
Yani harika.
Ama başka bir bakış açısından bakarsak

31 yasindayim, hala koca bulamadım, yaşım geçiyor çocuk doguramadim, anne babamin evinde kalıyorum,akşam 10 olsun 'nerede kaldin' telefonları çalıyor,okuduğum bölümle ilgili neredeyse hiç calismadim, güzel bir kariyerim yok-potansiyelimi harcıyorum. Evim yok,arabam yok,hatta son aylarda işim bile yok ..


Yaniii hayata nereden baktiginla alakalı biraz da. Salt mutlu insan yoktur. İnsanız hepimizin derdi,sıkıntısı olacak, bir gün ağlıyorsak yarın gulecegiz yani. Çok da hayattan dram yaratmaya gerek yok, her şey insanlar için.
Benim çok sevdiğim biri ailesinin tek okuyanı olarak elle gösteriliyordu,küçücük yaşta ogretmen oldu. Derken otuzlarinin ortasında KHK ile ihraç edildi, hapse bile girdi, aklandı çıktı. O bile mesela olaylara iyi tarafından bakıyor. Buluştuğumuz zamanlar yeni bitirdiği kitaplardan bahsediyor heyecanla,evcil hayvaniyla ilgileniyor. Sigortasız, vasifsiz işlerde calisiyor ama hiç de ağzından 'hayat beni üzdü, kadersizim,sanssizim' kelimelerini duymadım. Çünkü benimkine benzer bir bakış aciisi var. Mesela "bu olaylar olmadan evlenseydim keşke" demiyor da "ya evlenseydim? Bir de eşin çocuğun sorumlulugunu cekecektim,onun stresini yaşayacaktik. Şükür bekarım da kendimi idare ediyorum" diyor
Yaniii bakisacisi herseydir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…