Ben, persona non grata'yım yani istenmeyen kişiyim. Ben, kötü biriyim....

seraphimax

Alcatraz Kuşçusu....
Kayıtlı Üye
10 Ocak 2011
248
0
46
İstanbul
Burada sizlerle belli başlı iki derdimi paylaşmıştım. Bulunduğum yerlerin imkanları çok zayıf, bir çocuğum var ve onu hakkıyla okutmak istiyorum diye. Bir de kardeşimi anlatmıştım. Bir teyzem, ABD'den Türkiye'ye tatile gelmiş kuzenim falan... Epey geniş bir akraba çevrem var, ama ben bu akraba çevresinde persona non grata'yım yani istenmeyen kişiyim.
Kardeşim konusunda arkadaşlarımız (Allah hepsinden ayrı ayrı razı olsun, hepsiyle görüşüyorum) kardeşini hiç bırakma dediler. her gün arıyorum, telefonunu açmıyor. Artık kendimi telefon sapığı gibi hissetmeye başladım. Kardeşime bundan tam üç hafta önce dedim ki, kardeşim, oğlumun okul çantası çok feci yırtıldı,dikmek onarmak imkansız, burada da son derece kötü çantalar oldukça pahalı,oğlum için bir çanta gönder, ben sana parasını takdim ederim dedim. Şimdi bu kötü bişey mi, telefonu açmamasını gerektirecek bişey mi? Sonuçta istediğim kişi yeğeni.
ABD'den tatile gelmiş kuzenimin geçtiğimiz günlerde doğumgünü vardı, telefona çıkmaya bile zahmet etmedi. Bazen teyzemi arıyorum, evde oldukları halde, ananeme yok dedirtiyorlar, kapıların açılıp kapanma sesinden, terlik tıkırtısından anlıyorum. Bu bir kere iki kere değil.
Kardeşim telefonunu açmaz, teyzem konuşmak istemez, kuzenim yok dedirtir, babam şeytan görsün onun yüzünü der, ben kime ne yaptım? parasıyla bile bişey istenmiyor akrabalardan. Oğlum 15 günlük tatile girdi, kitap satın alayım, okutayım, test kitabı alayım, kardeşim baksın alsın bana da abla fiyatı bu desin, abla kardeş, dayı yeğen arasında bunlar olur mu? Onların düşünmesi mi yoksa benim istemem mi normal? Onlar Avrupa gördü, ABD gördü, lüks alıyorlar, lüks yaşıyorlar diye beni hor görmeleri mi lazım, tamam eşimle aramla sorunlar vardı ama onları çözdüm, sonuçta el ile sorunumu çözdüm, öz akrabam ile sorunlarımı çözemedim. Ne var yani tele çıksalar, koca ananeme yok dedirtiyorlar, anlamıyorum. Benim büyük mimari projelerde evlerim home ofislerim yok diye, ben dünyaca ünlü markalardan giyemiyorum diye mi aşağılanıyorum, kardeşim işadamı her yere ortak, ablası Türkiye'nin uzak bir yerinde kocası ile vatan bekliyor diye mi aşağılık acaba? Sırf Allaha kitaba küfrediyor, içki içip annemi tekmeliyor, hepimizi döve döve pestil ediyor diye babamın yanından annemle ayrıldık diye mi ben aşağılık bir insanım?
Herhalde öyleyim. Öyleyim ki böyle muamele görüyorum.Acaba Milletvekili falan olsaydım nasıl olacaktım?
 
Kendınıze haksızlık edıyorsunuz.
Onları yucelten sızın onlara bakıs acınız.
Yoksa ınanın, kımı duygulardan yoksun kısıler ne kadar zengın olsa da madde anlamında,
manevı anlamında dıpte yasıyorlardır.
Sız belkı kucucuk bır armagana yukledıgınız anlamla mutlu olabılıyorken,
onlar malıyetını yıllarca calıssak da karsılayamayacagımız hedıyeler ıle, mutlu olamazlar.

Sanırım sızın sorununuz ıstenmeyen kısı olmak degıl,
guven eksıklıgınızın olması.
Yoksa, ustunuzdekı kıyafet X marka degıl dıye sızı ıstemeyen kısılerı, nıcın onemseyesınız kı?

ınsana verılebılecek en buyuk ceza nedır, bılıyor musunuz?
Kendını suclu hıssetmesı.

Sız bulundugunuz durumdan oturu kendınızı suclamaya devam ettıgınız surece,
huzura eremezsınız.
Once kendınıze guven duymasını ogrenın, gurur duyun kendınızle, sevın.
Insan kendını sevmeye baslarsa, sartlar ıyılesmese de, ruhu ıyılesır.
Bu da bulundugu sartları ya kabullenmesını saglar, (sız su durumda kabullenmıyor gorunuyorsunuz)
yada bulundugu sartları degıstırebılmek ıcın heves ve farklı bır bakıs acısı edınmesını saglar.

Dıye dusunmekteyım...
 
Kendınıze haksızlık edıyorsunuz.
Onları yucelten sızın onlara bakıs acınız.
Yoksa ınanın, kımı duygulardan yoksun kısıler ne kadar zengın olsa da madde anlamında,
manevı anlamında dıpte yasıyorlardır.
Sız belkı kucucuk bır armagana yukledıgınız anlamla mutlu olabılıyorken,
onlar malıyetını yıllarca calıssak da karsılayamayacagımız hedıyeler ıle, mutlu olamazlar.

Sanırım sızın sorununuz ıstenmeyen kısı olmak degıl,
guven eksıklıgınızın olması.
Yoksa, ustunuzdekı kıyafet X marka degıl dıye sızı ıstemeyen kısılerı, nıcın onemseyesınız kı?

ınsana verılebılecek en buyuk ceza nedır, bılıyor musunuz?
Kendını suclu hıssetmesı.

Sız bulundugunuz durumdan oturu kendınızı suclamaya devam ettıgınız surece,
huzura eremezsınız.
Once kendınıze guven duymasını ogrenın, gurur duyun kendınızle, sevın.
Insan kendını sevmeye baslarsa, sartlar ıyılesmese de, ruhu ıyılesır.
Bu da bulundugu sartları ya kabullenmesını saglar, (sız su durumda kabullenmıyor gorunuyorsunuz)
yada bulundugu sartları degıstırebılmek ıcın heves ve farklı bır bakıs acısı edınmesını saglar.

Dıye dusunmekteyım...

Peki o zaman niye bana bunu yaşatırlar niye beni dibe çekmeye çalıştıkça kendilerini her gün biraz daha büyümüş bulurlar ki, ben sadece biraz huzur istiyorum, herkesin akrabası gibi akrabalarım yanımda olsun, onlarla mutlu olayım istiyorum.
 
Peki o zaman niye bana bunu yaşatırlar niye beni dibe çekmeye çalıştıkça kendilerini her gün biraz daha büyümüş bulurlar ki, ben sadece biraz huzur istiyorum, herkesin akrabası gibi akrabalarım yanımda olsun, onlarla mutlu olayım istiyorum.

Yanılgılar ıcındesınız de ondan bunları yasıyorsunuz.
Su ısaretledıgım cumlenız de hangı konuda, ne gıbı yanılgılarınızın oldugunun gostergesıdır.

Herkes dıye genelleme yapmanız bır hata bana gore.
O vakıt herkesın ıcıne bende gırıyorum
O halde bılmelısınız.
Ne benım, ne de esımın akrabaları yanımızda degıl.

Huzur ıstıyorsanız, onu sız bulacaksınız, sartlarınıza ya ayak uyduracaksınız ya da ıyılestıreceksınız.
Bırılerının sıze huzur temın etmesını bekleyemezsınız.

Bu kısıler sızı cok mu uzuyor, sıze menfaatlerı yok dıye onlardan memnun degıl mısınız?
Cıkarın oyleyse hayatınızdan onları, ne beklıyorsunuz kı?
 
İnsanın akrabası hayatından nasıl çıkar ki? Sizin ya da eşinizin akrabalarınız yanınızda olmayabilir, yani madde anlamında mesela 10 dakikalık uzakta olmayabilir, ya da aynı kentte yaşamayabilirsiniz, ben de aynı durumdayım. Ben de akrabalarımdan uzaktayım ama siz telefon açtığınızda size manevi olarak destek olacak, ya da sizin aramanızı beklemeyip sizi arayacak hal hatır soran akrabalarınız mutlaka vardır. Ben akrabalarım yanımda olsun derken tam olarak bunu demek istiyorum. Günlerce aramazsam, günlerce aramazlar. Aradığımda ya lütfen konuşurlar ya da teli açmazlar. Ben tam olarak neden böyle diyorum, normali nedir? Akrabalar birbirlerini ararlar mı yoksa sadece biri mi arar? Akrabalar biribirlerinin dertlerini paylaşırlar, biribirlerini düşünürler, merak eder ve özlerler. Ben aramazsam arayanım olmadığı için istenmediğimi, arada idare edildiğimi düşünmeye başladım.
 
beni istemeyeni ben hiç istemem der çekilirim bu ısrarınız niye,
bence siz onların karşısında kendinizi aşağı görüyorsunuz, komplekse girmişsiniz diyebilirim,
akraba konusuna gelince benim de etrafımda akrabalarım yok, çok da önemli değil benim için,
gün geliyor akrabalarımız kazık atabiliyolar:24:
 
Onyargılı ve oldukca pesımıst bır bakıs acınız var.
Benı arayan akrabalarımın mutlaka var oldugunu nereden bılıyorsunuz?
Sıze akrabalarımdan yedıgım ıhanetlerı anlatacak degılım.
Fakat yedıgım ıhanetler sonucu cok genıs sulalemden
bır kac kısı harıc kımse ıle gorusmedıgımı bılmenız faydalı olur sanırım.

Normalı nedır dıye sormussunuz.
Bu farklılık gosteren bır durumdur.
Bana gore halamı yıllarca gormemek normaldır.
Ama yegenlerımı gormemek normal degıldır.
 
Siz neden kendinizi küçümseyecek kelimeler kullanıyorsunuz ki,
yani etrafınızdaki herkes sütten çıkmış ak kaşık,kötü olan siz ve
bunu başkaları değil,kendi kendinize siz söylüyorsunuz...
Belli ki,sizi nedeni ne olursa olsun dışlamışlar,konuşmak istemiyorlar,
o zaman sizde aramayın .biliyorum benim için çok ama çok zor ,size bunu söylemek,
ama sizin hayata geçirmeniz daha zor olacak...
yani babanızın eziyetlerine boyun eğmediğiniz için,
ya da eşinizin ve yavrunuzun yanında olsuğunuz için size tavır alıp,görüşmüyorlarsa
Allah herkesin yolunu açık etsin deyin ve bir daha aramayın...
Herkes birgün hatasını anlayacaktır unutmayın...
 
İnsanın akrabası hayatından nasıl çıkar ki? Sizin ya da eşinizin akrabalarınız yanınızda olmayabilir, yani madde anlamında mesela 10 dakikalık uzakta olmayabilir, ya da aynı kentte yaşamayabilirsiniz, ben de aynı durumdayım. Ben de akrabalarımdan uzaktayım ama siz telefon açtığınızda size manevi olarak destek olacak, ya da sizin aramanızı beklemeyip sizi arayacak hal hatır soran akrabalarınız mutlaka vardır. Ben akrabalarım yanımda olsun derken tam olarak bunu demek istiyorum. Günlerce aramazsam, günlerce aramazlar. Aradığımda ya lütfen konuşurlar ya da teli açmazlar. Ben tam olarak neden böyle diyorum, normali nedir? Akrabalar birbirlerini ararlar mı yoksa sadece biri mi arar? Akrabalar biribirlerinin dertlerini paylaşırlar, biribirlerini düşünürler, merak eder ve özlerler. Ben aramazsam arayanım olmadığı için istenmediğimi, arada idare edildiğimi düşünmeye başladım.

insanlar sırf akrabalık bağları var diye aramazlar birbirlerini, eğer karşılıklı sevgi, saygı varsa, ortak yönleri varsa , güzel paylaşımlar yaşayabiliyorlarsa ararlar, özlerler ....eğer bir insanla aranızda sevgi saygı varsa , bişeyleri paylaşabiliyorsanız bunun ille de akraba olması gerekmiyor ...kısacası kendinize akrabadan daha yakın dostlar edinebilirsiniz .... babamın 2 arkadaşı vardır biz onları amcalarımızdan daha yakın biliriz mesela , amcalarımın arayıp sorması bazen bize eziyet gelirken arkadaşlarının sesini duymak mutluluk sebebidir ....
bir de şu geldi aklıma ; akrabalarınız kendi aralarında çok sıkı fıkı görüşüyorlar da sadece siz mi dışlanıyorsunuz ? kendi aralarında da görüşmüyorlarsa bu derece komplekse girmenize gerek yok ki.... yok eğer dışlanan sadece sizseniz e o zaman şöyle bir dönüp kendinizi sorgulayarak hatalarınızı bulup telafi yönüne gidebilirsiniz belki
 
Ben kötü biriyim,kimse beni sevmiyor dedikçe bu durumu kendinize daha çok çekiyorsunuz,farkında mısınız ? Daha önceki konunuzu okudum,hayatınızdan memnun değilsiniz.Akrabalarınızın sizin sahip olmadığınız koşullara sahip olmaları sizi böyle düşünmeye itiyor olabilir.Maalesef ki gözden uzak olan gönülden de uzak oluyor.Onlar sizin ne kadar güç durumda olduğunuzu anlamayabilirler.
Eğer konuştuğunuzda sürekli yakınıyor ve sitem ediyorsanız,bu yüzden sizinle konuşmaktan kaçınıyor olabilirler.
Tüm aile karar alıp elbirliği ile sizi dışlamış gibi yazmışsınız.Neden öyle yapsınlar ki ? Buna sebep olarak maddi koşullarınızı göstermeniz kendinize de onlara da haksızlık olmuş.İlişkilerinizi düzeltmeye,en sevdiğiniz,en yakın bulduğunuz akrabanızdan başlayabilirsiniz.Siz olumlu adımlar attıkça aile içinde olumlu bahsedilen birisi olursunuz ve herşey daha iyiye gider.
 
insanlar sırf akrabalık bağları var diye aramazlar birbirlerini, eğer karşılıklı sevgi, saygı varsa, ortak yönleri varsa , güzel paylaşımlar yaşayabiliyorlarsa ararlar, özlerler ....eğer bir insanla aranızda sevgi saygı varsa , bişeyleri paylaşabiliyorsanız bunun ille de akraba olması gerekmiyor ...kısacası kendinize akrabadan daha yakın dostlar edinebilirsiniz .... babamın 2 arkadaşı vardır biz onları amcalarımızdan daha yakın biliriz mesela , amcalarımın arayıp sorması bazen bize eziyet gelirken arkadaşlarının sesini duymak mutluluk sebebidir ....
bir de şu geldi aklıma ; akrabalarınız kendi aralarında çok sıkı fıkı görüşüyorlar da sadece siz mi dışlanıyorsunuz ? kendi aralarında da görüşmüyorlarsa bu derece komplekse girmenize gerek yok ki.... yok eğer dışlanan sadece sizseniz e o zaman şöyle bir dönüp kendinizi sorgulayarak hatalarınızı bulup telafi yönüne gidebilirsiniz belki

Hayır, kendi aralarında da çok sıkı fıkı görüşmüyorlar, bir kuzenim iki kardeşi ile görüşmez, ben kendi kardeşimle görüşmek isterim görüşemem, kimse kimseyle birbirlerini aramadıkları müddetçe görüşmez. Yakın dostlarım olmaz mı,kardeşimden çok yakın dostlarım var. Onlarla da görüşüyorum. Ama benim anlamadığım şu, kompleks olduğunu da zannetmiyorum. akraba ile görüşmeyi istemek neden kompleks olsun ki ben bunu anlamıyorum, ben kardeşimi aramak istiyorum telefon açıyorum ama bana ya geri dönmüyor ya telini açmıyor. Bu neden olur? Ya da bunun neresi kompleks?
Kuzenimi doğumgünü için arıyorum telefona çıkmıyor bunun neresi kompleks?
Ananem evde olan kişiler için bile evde yok diyor bunun nedenini sormak mı kompleks?
Ya da niye böyle diyorlar? Onları arayıp hal hatır sormak, hasbıhal etmek mi kompleks ben anlayamadım?
 
Bu zamana kadar arayan hep siz olmuşsunuz,
bir müddet aramayın,sormayın,
bakalım merak edip arayacaklar mı??
halanızı,teyzenizi yada kuzeninizi bilemem ama
kardeş kardeşe tavırda alamaz,küsemez de.
hiçkimseyi takmayın kafanıza,ama kardeşinizin nedenlerini öğrenmeye çalışın derim...
 
Bu zamana kadar arayan hep siz olmuşsunuz,
bir müddet aramayın,sormayın,
bakalım merak edip arayacaklar mı??
halanızı,teyzenizi yada kuzeninizi bilemem ama
kardeş kardeşe tavırda alamaz,küsemez de.
hiçkimseyi takmayın kafanıza,ama kardeşinizin nedenlerini öğrenmeye çalışın derim...

İşte tam olarak buradayım. Niye biz birbirimize tavırlıyız? Sadece bana değil, herkes biribirine karşı mesafeli, ben bunu kabul etmeyip kırmaya çalışıyorum, aramasalar bile ben arıyorum, hallerini merak ediyorum, bir arkadaş yazmış, çok yakınıyorsun durumundan diye, ben doğumgünü kutlamak için aradığımda asla durumumdan bahsetmem.Kardeşim niye telefonumu açmıyorsun diye sormak da beklenti olduğu için değildir.
Bir de şunu söylemek isterim, Rabbime binlerce şükür, kendimize yetiyoruz, hırslı bir insan olmadım. Sadece bulunduğum şartları iyileştirmeye çalışmak, ya da bu şartlarda neler yapılabilir, ehven-i şer denileni araştımak için akrabalardan yardım istemek onların benden kaçmasını gerektirecek şeyler midir...
Aslında çok haklsınız, bir süre aramamalıyım herhalde.Ya da onların yaptılları gibi, evde yokum ya da servis dışıyım demek lazım...
 
Hayır, kendi aralarında da çok sıkı fıkı görüşmüyorlar, bir kuzenim iki kardeşi ile görüşmez, ben kendi kardeşimle görüşmek isterim görüşemem, kimse kimseyle birbirlerini aramadıkları müddetçe görüşmez. Yakın dostlarım olmaz mı,kardeşimden çok yakın dostlarım var. Onlarla da görüşüyorum. Ama benim anlamadığım şu, kompleks olduğunu da zannetmiyorum. akraba ile görüşmeyi istemek neden kompleks olsun ki ben bunu anlamıyorum, ben kardeşimi aramak istiyorum telefon açıyorum ama bana ya geri dönmüyor ya telini açmıyor. Bu neden olur? Ya da bunun neresi kompleks?
Kuzenimi doğumgünü için arıyorum telefona çıkmıyor bunun neresi kompleks?
Ananem evde olan kişiler için bile evde yok diyor bunun nedenini sormak mı kompleks?
Ya da niye böyle diyorlar? Onları arayıp hal hatır sormak, hasbıhal etmek mi kompleks ben anlayamadım?

Canım, kötü bir insan olduğun ile ilgili düşüncelerini kafandan atmaya çalış, yok böyle birşey.. Ancak sen söyledikçe, beynin bunu kaydediyor ve öyle olduğuna inanıyor. Bu çok tehlikeli..

Bell ki akrabaların kendi aralarında da öyle çok sıkı ilişki içinde değiller, yani belki de bu durum sana özel değildir.
Kardeşinle ve babanla yaşadığın zaten çok özel bir durum. Onu normal akrabalık ilişkisi olarak değerlendirme. Kardeşin ne zamandır telefonlarına çıkmıyor, aslında çok ilgiliydi seninle. Acaba seni arayamamasının iş yoğunluğu vs gibi bir sebebi olabilir mi?

Kuzenin belki hakikaten evde yoktu, anneannenin belki misafiri vardı? Bu da bir ihtimal. Ha diyelimki evdeydi, yok dedirtti. Evet sinirlenirsin tabi, hoş değil. Ama sana özel de değil. Benim kendi öz amcam bayramda yok dedirtti kendisine, çok ağladım. Sebebi de babamla (tamamen benim haklı olduğum bir konuda) tartışmış olmamızdı. Tartışma bile denemez, babam arkamdan son derece alakasız kişilerin bulunduğu bir ortamda konuşmuş hakkımda, hiç hoş şeyler de söylememiş. Telefon açıp "baba ne söylemek istiyorsan, yüzüme söyle, o zaman çözebilir belki" dediğimde yüzüme kapattı, yani amacı sorunları çözmek değil. Herkes beni kötü bilsin, tanısın. Ona yetiyor.
Ya işte bu yüzden amcam evde olmasına rağmen çıkmadı telefona..
Evde olduğunu şuradan biliyorum, önce oğlu açtı telefonu, "bir saniye veriyorum abla" dedi. Ki aslında benim sevmediğim birşeydir, birbirini asla arayıp sormayan akrabaların bayramda, senede 1 defa araması.
Ve ben telefonda beklerkende, "şeyy, gitmiş babam, pardon" diyebildi.
Ben de bir daha asla aramadım onu, kaç bayram geçti üstünden. Ne yani ben bayramını kutlamasam veya sen kuzeninin d.gününü kutlamasan birşey mi kaybedeceğiz??..

Canım, eğer eminsen.. Yani evde olup da yok dedirttiğine o zaman boşver, arama bir daha.
Yakınlığına karşılık vermeyen insanla sosyalleşsen ne olacak ki? Dostlarım var demişsin, ne mutlu.. İlla ki akrabadan beklememek gerek..

Ben yazmıştım bir yerlerde, belki denk gelmişsindir. Kızım 2 yaşındayken ameliyat oldum, kızımı emanet edecek 1 Allahın kulunu bulamadım.. Hastanede hem kendime, hem kızıma baktım. Ha ama sorarsan belki 150 tane akrabam var, bak haftaya mevlid okutmam lazım. Birini çağırmayı unutsam küsüp darılırlar.. Ama işin düşsün, elinden tutan olmaz, ASLA..

Canım sen candan olan,samimi olan 1 tane dost buluyorsan bu zamanda, inan öp, sarıl, başına koy..
Akraba olması şart mı? Aksine akrabalar hep rakip halinde..

Kendimden çok detay anlattım,ama özellikle anlatıyorum.
Annem hastanedeydi, ben daha 6-7 yaşlarındaydım. Teyzem de, halam da 2 adım yolda otururlardı, ama bana ve ablama konu komşu banyo yaptırırdı. Sandviç yemekten içimiz kururdu, komşular gelip yemek yapardı. Hala da unutmam, bir hacı teyzemiz vardı komşularımızdan. Bayramlarda muhakkak giderim kendisine, ama teyzeme gitmem. Telefon açarım, homurdanıp durur, gelmiyorsun diye.. Öyle işte canım.
 
demekki onlar seninle aynı duyguları paylaşmıyorlar malesef, bi insana bi duyguyu zorla hissettirmezsin ki, bu imkansız bişey, bence bu durumda yapılacak hiçbişey yok, eğer açık açık konuştun ve yine dönüş alamadıysan boşver gitsin, kim ne hali varsa görsün de, aksi taktirde yıpranan yine sen olacaksın, onlar ne üzülecek en yıpranacak, kendine edeceksin yani, ne gerek var...
şehrinizde bulunmayan herşeyide netten temin edebilirsin, çantaydı test kitabıydı internette güveilir sitelerde yığınla var, yani ben neden istedin anlamında demiyorum kimseye hiç bişey için muhtaç değilsin anlamında diyorum
 
canım,

kimi insanlar kötüdür ve böyle kötü davranırlar etrafa. onların bu davranşlarının sebebini kendinde aramak seni yıkıma götürür. boşver allah'a havale et.


çocuğun kaçıncı sınıf öğrencisi? bir de özel msjlarına bak :)
 
Canım, kötü bir insan olduğun ile ilgili düşüncelerini kafandan atmaya çalış, yok böyle birşey.. Ancak sen söyledikçe, beynin bunu kaydediyor ve öyle olduğuna inanıyor. Bu çok tehlikeli..

Bell ki akrabaların kendi aralarında da öyle çok sıkı ilişki içinde değiller, yani belki de bu durum sana özel değildir.
Kardeşinle ve babanla yaşadığın zaten çok özel bir durum. Onu normal akrabalık ilişkisi olarak değerlendirme. Kardeşin ne zamandır telefonlarına çıkmıyor, aslında çok ilgiliydi seninle. Acaba seni arayamamasının iş yoğunluğu vs gibi bir sebebi olabilir mi?

Kuzenin belki hakikaten evde yoktu, anneannenin belki misafiri vardı? Bu da bir ihtimal. Ha diyelimki evdeydi, yok dedirtti. Evet sinirlenirsin tabi, hoş değil. Ama sana özel de değil. Benim kendi öz amcam bayramda yok dedirtti kendisine, çok ağladım. Sebebi de babamla (tamamen benim haklı olduğum bir konuda) tartışmış olmamızdı. Tartışma bile denemez, babam arkamdan son derece alakasız kişilerin bulunduğu bir ortamda konuşmuş hakkımda, hiç hoş şeyler de söylememiş. Telefon açıp "baba ne söylemek istiyorsan, yüzüme söyle, o zaman çözebilir belki" dediğimde yüzüme kapattı, yani amacı sorunları çözmek değil. Herkes beni kötü bilsin, tanısın. Ona yetiyor.
Ya işte bu yüzden amcam evde olmasına rağmen çıkmadı telefona..
Evde olduğunu şuradan biliyorum, önce oğlu açtı telefonu, "bir saniye veriyorum abla" dedi. Ki aslında benim sevmediğim birşeydir, birbirini asla arayıp sormayan akrabaların bayramda, senede 1 defa araması.
Ve ben telefonda beklerkende, "şeyy, gitmiş babam, pardon" diyebildi.
Ben de bir daha asla aramadım onu, kaç bayram geçti üstünden. Ne yani ben bayramını kutlamasam veya sen kuzeninin d.gününü kutlamasan birşey mi kaybedeceğiz??..

Canım, eğer eminsen.. Yani evde olup da yok dedirttiğine o zaman boşver, arama bir daha.
Yakınlığına karşılık vermeyen insanla sosyalleşsen ne olacak ki? Dostlarım var demişsin, ne mutlu.. İlla ki akrabadan beklememek gerek..

Ben yazmıştım bir yerlerde, belki denk gelmişsindir. Kızım 2 yaşındayken ameliyat oldum, kızımı emanet edecek 1 Allahın kulunu bulamadım.. Hastanede hem kendime, hem kızıma baktım. Ha ama sorarsan belki 150 tane akrabam var, bak haftaya mevlid okutmam lazım. Birini çağırmayı unutsam küsüp darılırlar.. Ama işin düşsün, elinden tutan olmaz, ASLA..

Canım sen candan olan,samimi olan 1 tane dost buluyorsan bu zamanda, inan öp, sarıl, başına koy..
Akraba olması şart mı? Aksine akrabalar hep rakip halinde..

Kendimden çok detay anlattım,ama özellikle anlatıyorum.
Annem hastanedeydi, ben daha 6-7 yaşlarındaydım. Teyzem de, halam da 2 adım yolda otururlardı, ama bana ve ablama konu komşu banyo yaptırırdı. Sandviç yemekten içimiz kururdu, komşular gelip yemek yapardı. Hala da unutmam, bir hacı teyzemiz vardı komşularımızdan. Bayramlarda muhakkak giderim kendisine, ama teyzeme gitmem. Telefon açarım, homurdanıp durur, gelmiyorsun diye.. Öyle işte canım.

Gerçekten çok haklısın canım. Çok haklısın. Beni anladığını biliyorum, ne demeye çalıştığımı, ne yaşadığımı anlamışsın. Çok teşekkürler önce bunun için. Dediklerininin altına imzamı atarım. Çünkü tam olarak yaşadığım bunlar. Tamam birinde misafir vardır, banyodadır, ya da hakikaten dışardadır ama müsait olduğu halde yok dedirtmek kötü.
Haklısınız gerçekten. Sosyalleşsem, akrabam var desem ne olacak ki, hal hatır bile sorulmayacaksa neden? Doğru, niye beynimi böyle üzüntü ile yıkmalıyım ki? Sağol İpek'im. :69:
 
Gerçekten çok haklısın canım. Çok haklısın. Beni anladığını biliyorum, ne demeye çalıştığımı, ne yaşadığımı anlamışsın. Çok teşekkürler önce bunun için. Dediklerininin altına imzamı atarım. Çünkü tam olarak yaşadığım bunlar. Tamam birinde misafir vardır, banyodadır, ya da hakikaten dışardadır ama müsait olduğu halde yok dedirtmek kötü.
Haklısınız gerçekten. Sosyalleşsem, akrabam var desem ne olacak ki, hal hatır bile sorulmayacaksa neden? Doğru, niye beynimi böyle üzüntü ile yıkmalıyım ki? Sağol İpek'im. :69:

Ah yakın olsaydık..:5:
Neyse buradan da yeteriz birbirimize..
Akrabalar hep yarış içinde canım, çocuklarını-kocalarını herşeylerini yarıştırıyorlar..
Çok samimi görüşen akrabalarda da kavga gürültü eksik olmuyor, inan..
Çoğu insan özellikle mesafe bırakıyor akrabasıyla.
Benim anneannem derdi ki, yedi kat yabancıya sırrını ver, ama akrabana verme..
Çünkü o 7 kat yabancı ile aran bozlursa, onu hayatından çıkartabilirsin ve sana zarar veremez hale getirebilirsin. Ama akrabalık silmekle, süpürmekle gitmez ve ona anlattığın herşeyi seni vurmak için kullanır.
Sinir hücrelerini öldürme böyle şeyler için canım benim, yerine yenisi gelmiyor. Oğluna lazımsın sen..:90:
 
Burada sizlerle belli başlı iki derdimi paylaşmıştım. Bulunduğum yerlerin imkanları çok zayıf, bir çocuğum var ve onu hakkıyla okutmak istiyorum diye. Bir de kardeşimi anlatmıştım. Bir teyzem, ABD'den Türkiye'ye tatile gelmiş kuzenim falan... Epey geniş bir akraba çevrem var, ama ben bu akraba çevresinde persona non grata'yım yani istenmeyen kişiyim.
Kardeşim konusunda arkadaşlarımız (Allah hepsinden ayrı ayrı razı olsun, hepsiyle görüşüyorum) kardeşini hiç bırakma dediler. her gün arıyorum, telefonunu açmıyor. Artık kendimi telefon sapığı gibi hissetmeye başladım. Kardeşime bundan tam üç hafta önce dedim ki, kardeşim, oğlumun okul çantası çok feci yırtıldı,dikmek onarmak imkansız, burada da son derece kötü çantalar oldukça pahalı,oğlum için bir çanta gönder, ben sana parasını takdim ederim dedim. Şimdi bu kötü bişey mi, telefonu açmamasını gerektirecek bişey mi? Sonuçta istediğim kişi yeğeni.
ABD'den tatile gelmiş kuzenimin geçtiğimiz günlerde doğumgünü vardı, telefona çıkmaya bile zahmet etmedi. Bazen teyzemi arıyorum, evde oldukları halde, ananeme yok dedirtiyorlar, kapıların açılıp kapanma sesinden, terlik tıkırtısından anlıyorum. Bu bir kere iki kere değil.
Kardeşim telefonunu açmaz, teyzem konuşmak istemez, kuzenim yok dedirtir, babam şeytan görsün onun yüzünü der, ben kime ne yaptım? parasıyla bile bişey istenmiyor akrabalardan. Oğlum 15 günlük tatile girdi, kitap satın alayım, okutayım, test kitabı alayım, kardeşim baksın alsın bana da abla fiyatı bu desin, abla kardeş, dayı yeğen arasında bunlar olur mu? Onların düşünmesi mi yoksa benim istemem mi normal? Onlar Avrupa gördü, ABD gördü, lüks alıyorlar, lüks yaşıyorlar diye beni hor görmeleri mi lazım, tamam eşimle aramla sorunlar vardı ama onları çözdüm, sonuçta el ile sorunumu çözdüm, öz akrabam ile sorunlarımı çözemedim. Ne var yani tele çıksalar, koca ananeme yok dedirtiyorlar, anlamıyorum. Benim büyük mimari projelerde evlerim home ofislerim yok diye, ben dünyaca ünlü markalardan giyemiyorum diye mi aşağılanıyorum, kardeşim işadamı her yere ortak, ablası Türkiye'nin uzak bir yerinde kocası ile vatan bekliyor diye mi aşağılık acaba? Sırf Allaha kitaba küfrediyor, içki içip annemi tekmeliyor, hepimizi döve döve pestil ediyor diye babamın yanından annemle ayrıldık diye mi ben aşağılık bir insanım?
Herhalde öyleyim. Öyleyim ki böyle muamele görüyorum.Acaba Milletvekili falan olsaydım nasıl olacaktım?

akrabalarla görüşmek istemek kompleks değil,
ama kırmızıyla işaretledim, böyle düşünmek kompleks,
kendi değerini bil bence,
kendi aralarındada görüşmüyorlarmış madem
seninle görüşmeme sebepleri kırmızı ile işarediğim sebepler değilmiş bak
 
demekki onlar seninle aynı duyguları paylaşmıyorlar malesef, bi insana bi duyguyu zorla hissettirmezsin ki, bu imkansız bişey, bence bu durumda yapılacak hiçbişey yok, eğer açık açık konuştun ve yine dönüş alamadıysan boşver gitsin, kim ne hali varsa görsün de, aksi taktirde yıpranan yine sen olacaksın, onlar ne üzülecek en yıpranacak, kendine edeceksin yani, ne gerek var...
şehrinizde bulunmayan herşeyide netten temin edebilirsin, çantaydı test kitabıydı internette güveilir sitelerde yığınla var, yani ben neden istedin anlamında demiyorum kimseye hiç bişey için muhtaç değilsin anlamında diyorum

Evet çok aradım sordum, hiç dönüş alamadım. Üzülen ben oldum, onlar evde yok ya da çalsın çalısn ben açmayım ile hayatlarında beni yok sayabiliyorlar. Ben onda değilim zaten, en ufak bişeyde asıl yüzleri ortaya çıkıyormuş ben bunları görememişim. Asıl ona üzüldüm. Evet, internette herşeyi kolayca arayabilirim, isteyebilirim ama önemli olan o değil, bizim de yeğenimiz var, bu evladın elinden tutalım diyen yok.
Hayat bugün acı bir ders verdi. Akraba var gününde ortaya çıkar, dost, ahbap, can yoldaşı zor gününde ortaya çıkar. Burada çok ince düşünceli, gerçekten çok kibar, insan evladı pırıl pırıl insanlar varmış. İşte bu konu ile bunları öğrendim. Çözüm üreten, üzülme diyen, yargılamayan, sorunun nedenini dibini kurcalayan, tozları silkeleyip üztünü parlatan, ha demek ki elimizdeki bu, buna göre düşünelim diyerek anında çözüm üreten son derece zeki arkadaşlarımız var.
Herkese ayrı ayrı teşekkürler.
Zaten ipek, chess, songül hemen gelirler yanıma. Özel ve pırlanta kadar parlaktırlar.
Hypatia zaten ayrı, onun ne kadar özel olduğunu da anladım.
herkese ayrı ayrı teşekkürler. Doğru kendimi hırpalamak için bahane bulmuşum.
 
Back
X