Evet çok aradım sordum, hiç dönüş alamadım. Üzülen ben oldum, onlar evde yok ya da çalsın çalısn ben açmayım ile hayatlarında beni yok sayabiliyorlar. Ben onda değilim zaten, en ufak bişeyde asıl yüzleri ortaya çıkıyormuş ben bunları görememişim. Asıl ona üzüldüm. Evet, internette herşeyi kolayca arayabilirim, isteyebilirim ama önemli olan o değil, bizim de yeğenimiz var, bu evladın elinden tutalım diyen yok.
Hayat bugün acı bir ders verdi. Akraba var gününde ortaya çıkar, dost, ahbap, can yoldaşı zor gününde ortaya çıkar. Burada çok ince düşünceli, gerçekten çok kibar, insan evladı pırıl pırıl insanlar varmış. İşte bu konu ile bunları öğrendim. Çözüm üreten, üzülme diyen, yargılamayan, sorunun nedenini dibini kurcalayan, tozları silkeleyip üztünü parlatan, ha demek ki elimizdeki bu, buna göre düşünelim diyerek anında çözüm üreten son derece zeki arkadaşlarımız var.
Herkese ayrı ayrı teşekkürler.
Zaten ipek, chess, songül hemen gelirler yanıma. Özel ve pırlanta kadar parlaktırlar.
Hypatia zaten ayrı, onun ne kadar özel olduğunu da anladım.
herkese ayrı ayrı teşekkürler. Doğru kendimi hırpalamak için bahane bulmuşum.
