Benden 40 günümü istiyor..

bencede gitmelisin...tavsiye eden teyze yenilen yemeklerden bahsetti demişsin. bazen abdestli temiz ellerden, dualarla yapılmış bir yemek bile şifa olabilir sana...
 
allah yardımcınız olsun inş çocuklarınıza bağışlasın hastalığınızı tam olarak bilmiyorum ama bütün hastalıkların ilk ilacı huzur ve inançtır bence ,
dualarımız seninle inş atlatacaksın bunları
 
bence kesinlikle gitmelisin. sen orda dua ederken bizde senin için burda dua edicez. umarım bu 40 günün sonunda bize müjdeli haberi verirsin...bian önce sağlığına kavuşman dileğiyle.....
 
Çok zor bir durum.. Güvenebilecek misin o dedeye? Tanımadığın etmediğin insanlar.. Telefonun yok, bir şey olsa nasıl ulaşılacak.. Gerçi ben kötü niyetli olduklarını da sanmıyorum ama yine de üzerinde düşünülmesi gereken bir durum.. Eşin ne diyor?

Ve de geçmiş olsun canım..
 
Son düzenleme:
Allah yardımcınız olsun. Rabbim acil şifalar versin.
bende olsam sanırım giderdim. bende manevıyata cok ınanıyorum
keşke gitseydım demektense gitmek ve denemek cok daha ıyıdır.
motıvasyon cok onemlı. sızın gıbı cocuklarına ve esıne baglı, guclu
bır annenın bu hastalıgı yenecegıne Rabbımın ıznıyle ınanıyorum.
deneyın derım
 
Degisik bir durum...ama arinma icin tum dervisler neden yalnizliga cekilir bunu anlatmaya calisiyor dedem ..yoksa beklentisi ne olabilir ki daha fazla,hem oyle bir sey yapsa esin colugun cocugun yerini yurdunu biliyor olacak basilir iceri atilir yaka paca..manset olur sansasyon yaratir... Su yonden bakiyorum 40 gun onemlidir hep bizler icin bebegin bile kirkini bekleriz ...kirkbir kere masallah deriz biseyi kirk kere soylersen olur deriz...orada ilk gunler kendi basina once tedirginlikle gecireceksin alisma fasliyla..bunyen bu alisik olmadigin duruma adapte olmaya calisacak ama hic kimseyle olacak bu..sadece kendinle kendi ruhunla dusuncelerinle basbasa kalacaksin..kendini anlatacaksin kendine kimse anlatmayacak ya da kimsenin seni anlamasina gerek duymayacaksin.sorumlulugun olmayacak biraz daha hafifleyeceksin hafifledikce uzerinden tortularini atar gibi daha da yaklasacaksin alemlerin yaraticisina ve kendine...belkide bazi seyleri cozeceksin icinde dunyevi veya uhrevi farkinda olmadan damlaya damlaya göl olacaksin ve tadina varacaksin yalnizligin..hep cikarlar daglara az bir katikla yasar ve hayatin anlamini nasil cözerler yasamis bilgeler bir avuc uzum ve findikla mi? Oku vahyi sadece kelimeler icin midir yoksa etrafimizdaki her olay bir kitap gibi okunabilir mi aslinda?farkindalipgimiz mi artiyor biraz daha yalniz kalinca,su karsi agacin dalindaki kusa ayri mi bakiyoruz gecen buluta damlayan yagmura yorulmadan her gun dogan gunese aya?

Belki cok edebiyat yaptim..ama sanki gitmelisin..kendini kesfetmelisin..ve GERİ DONMELİSİN
 


Meraba. Acaba bu karışım nasıl bir karışım tam olarak bir fikriniz var mı? Benim 2 yaşında amcamın oğlu da beyin tümörüyle savaşıyor. Bende böyle bir umut herşeyi araştırıyorum. Bir bilginiz varsa mesaj olarak atar mısınız bana.
 
rabbim şifanızı versin sizi eşinize çocuklarınıza ailenize bağışlasın bence istihareye yatıp direk rabbimize sorun




bu arkadasıma kesinlikle katılıyorumm..istihare sizin ışıgınız olsun..

verdiğim örnek bunun yanında devede kulak olucak ama evliliğimin ilk günlerinde belki sıkıntıdan belki nazardan benim boynumda ve cenemde bir yara cıktı..ama nasıl bir yara..1 lira buyuklugunde içi bir suru su tolamıs noktacıklar..ordan ceneme..eczaneden ilaç aldık..ama gittikce buyuyo olucak gibi değil.doktora gıttım kesinlikle su değirme dedi..antibiyotikli bir krem ve antibiyotık verdi..ben bunları ıcıyorum..gittikce daha da kotu oldu..aksama size resmini de koyarım..bu arada akrabamızın dugunu için bursanın bi köyüne geldik.beni görenler hemen beni bi teyzeye götürler..eli varmış.ocaklardan..(ne oldugunu bilmiyorum öle dediler). butun kremı sıldım sabunla yıkadım..teyze benim basımda bıseyler okuyup kibrit çöpü kırdı..üç gün aksam ezanında gel dedi..çesme basında biriken yosunları okudu sürdü..bıçakla kesilmiş gibi yara tamamen kayboldu..izi bile kalmadı..bunun gibi duydugum çok değişik bikaç hikaye daha var..

demem odur ki canım kardeşimm Allah ın hikmetinden sual olunmaz..o ol derse herşey olur..böle insanlar cok kalmadı artık..kotu niyetli ınsanlardan aman hurafe diyenlerden sahip çıkamadık bu değerlere..allah tez zamanda şifanı verir inş..
 
esen hanım ebru32 arkadaşımızın ısırgan otunu konusuna katılıyorum ben küçükke bir komşumuz vardı 7-8 yaşlarındaydım yanı 22 yıl önce falan kadın hastalandı beyninde kanser var dediler ve sonra iyleşti herkes ölecek diye beklerken oda ısırgan otunun tohumunu balla yedim kurtuldum demişti ve evinin içinde ısırgan otunun tohumunu kuturdu deneyin derim mutlaka karakovan balı marketlerde bile satılabiliyor artık inşallah uzun bir ömür verir allah size o komşumuz hala yaşıyor
 
en azından keşkelerin olmaz gitip gör araştır inşaallah allah şifanı verir benim annem 16 yıl önce adını bile anmak istemediğim hastalıktan vefat etti o zamanlar bizede otlarla tedavi eden birine yönlendirmişlerdi otları aldık ama düzenli kullanmadık inanmadığımız için ve keşkelerim şu an bile mevcut belki bir umut olurdu diye acil şifalar
 
Ablacım çok geçmiş olsun gözyaşlarımı tutamadım okudukça. Allah seni yavrularına, eşine, sevdiklerine bağışlasın inş.
Benim ananemde kan kanseriydi kaaaççç sene önce ben küçücüktüm o zamanlar annem bizi bırakıp ananemi istanbulda doktor doktor dolaştırdı. hiç bilmediği yer tek başlarına neler neler yaşamışlar. her doktor başka bişi demiş. Sonuç alamadan döndüler bizde kaldı bi süre serumlar takıldı ilaçlar verildi. Anneme bigün şey demiş; raporlarını incelemiş benim kanımda tümor var ben kanser değilim ki demiş. Tümörün ne olduğunu bilmediğinden... Kanser olmadığı düşüncesi mi artık bilemiyorum dediğim gbi ozamnlar çok küçüktüm yendi ananem hastalığını. Şimdi 23 yaşımdayım ve maşallah ananem o kadar sağlıklı ki her işini kendi görür hiç boş durmaz.
Teyzem de geçen senelerde göğüs kanserine yakalandı göğsü alıncak dediler. Ama o da tedaviye yanıt verdi pozitif düşüncesiyle. ve bi arkadaş demiş ısırgan otu diye teyzem onu hep içerdi hastalığı sırasında annem taze taze götürürdü her seferinde. Isırgan otu ne mucize bişidir.

Hiç olmadık yerlerden umut çıkabilir yeter ki siz moralinizi yüksek tutun.
Allah'ım acil şifalar versin...dualarımız sizinle..
 
Selam, Senin eski konunu okumuştum, okurken ne kadR AĞLADIĞIMI tahmin edemezsin. ne kadar kötü bir durum falan diye çok üzülmüştüm. Beş gün önce bi tandığım hataydan olduğum şehire tatile gelmişti annesi gile. çok basit bir amelyat olacaktı burda olayım ne farkeder ki dedi. üç çocuğu var. en büyüğü daha 11 yaşında. Kadıncağız amelyata girdi ve kalbi durmuş vefat etti. okadar üzüldümki Sen en azından ne kadar yaşayacağını biliyorsun o kadıncağız hiç bir şey bilmeden eşi hatayda kalmıştı onunla bile vedala<şmadan vefat etti ne kadar acı... diyeceğim şey Kesinlikle git kesinlike.. AMA LÜTFEN ARAŞTIR O TEYZEYLE BAĞLANTINI KESME araştır soruştur ama git. şöyle düşün, tamam çocuklarından ayrı kalacaksın ama ALLah a yakın olacaksın bol bol 40 gün boyunca dua edip ibadet etmek? bence değer kesinlikle git. bişeyleri göze almak gerek. Ben olsam araştırır ve giderdim. Düşünsene gerçekten iyileşip dönüyorsun evine. ALLAHIM sana bu fırsatı veriyor bence. Sana bi kapı araladı. gitmekte gitmemekte senin kararın fakat düşüncemi merak dediyorsan şuan düşünyorumda Tek bir an bile düşünmeden giderdim ucunda ne olursa olsun.. Allahım şu güzel mübarek cuma hatırına dualarını kabul eyler inşALLAH...
 
ben sizin yerinizde olsam giderdim....
allah şifanızı versin..
sizi evlatlarınıza bağışlasın...
 


ne güzel anlatmışsınız :) bayıldım yazım tarzınıza, hayata bakışınıza, düşüncelerinize....

ben kanserin dertten, üzüntüden olduğunu düşünürüm hep, belkide bu 40 günde Allahın yardımıyla iç huzuru yakalayıp, hastalığı yenebilirsiniz, önlemleriniziz alıp gitmelisiniz bence..
 
dün akşam inanılmaz bir tesadüf eseri yazılarınızı okudum.benimde 10 yaşında otizmli bir çocuğum var. onu uyuttuktan sonra buraya bakıyorum sık sık. deşarj olmak için,günün sıkıntılarından az bir nebze uzaklaşmak için.kadınız ya malum..süsümüze düşkünüz ne de olsa...dert ya bizimkiler;selülitlerle savaş,kırışıklıklar,doğal yöntemlerle kurtulmalar nasıl olur diye bakınırken işte bir tesadüf yazınıza denk geldim gecenin bir yarısında.ağladım evet hem de çok ağladım.ama tüm yazılanların sonuna geldiğimde gülümsüyordum; sanki bir kitap okuyor gibiydim. çok ünlü bir yazarın yazmış olduğu yaşanmış bir hikayeyi anlattığı bir kitabı.dram vardı kitapta,gizem,mistik bişiler,mücadeleler ve sonu mucize olan bir kitaptı.sonunu biliyordum.içimde yüreğimin ta derinlerinde bu mucizeyi hissedebiliyordum sanki. herkes de buna inanıyor bunu biliyorum. hiç düşünmedim gitmeyeceğinizi.biliyordum çünkü.diyorum ya,bu kitabın sonunda mucize olacak.sen çünkü daha önce yenmiş olduğun illeti tekrar yeneceksin. hepimizin ağzından yüce Allahımıza havale olan dualarımızla,güçlü maneviyatla,pozitif düşüncelerle. Allah yar ve yardımcın olsun,hepimizin olsun.Allaha emanet olun...
 
Bence önce oraya yerleşmeden önce dediğiniz gibi önceden araştırın. İmkansız diye bir şey yoktur. Sadece tek bir doktor mu 1 yıllık ömür biçti size? Başka doktorlarda mı aynı şeyi söylüyorlar? İnşallah iyileşirsiniz. Umarım çarenizi bulursunuz. Konunuzu okuyunca "Neden ?" diye sormak geldi içimden.. Neden Allahım neden Hayallerle gerçekler bu kadar zıt olamaz, olmamalı...
 
ama aklıma takılanları yazmadan edemicem.
öncelikle mutlaka gitmelisin.
fakat demişsin ya eşimle civar köylerden araştırcaz diye, ya araştırdığınızı dede duyarda rahatsızlık duyarsa,
ne bilim bu tip insanlar değişkendir, sen bana inanmadın maden niye geldin diyebilir.
ümidini kırmak değil derdim, ama gitmeden ordan birilerini bulsanız.
AĞRILI kimse yokmu bu forumda, ne olur sanki o köyü ve çevresini bulsanızda birine haber gönderseniz öncesinde.
yada o dediğiniz teyze araştırmış mı gitmeden, dedenin huyu suyu nasılmış.
offf çok merak konusu olcak bu. dört gözle iyi haberlerini bekliyoruz inşallah, dualarımız senin öncülüğünde senin gibilere...
 
Canım her işte bir hayır vardır belki manisaya gitmende ki hayırda budur bence gitmelisin Rabbim tez zaman da şifanı verir inşallah
 

benim dedem karaciğer kanseriyle 20 yıl yaşamıştı
hemde bi kocakarı ilacıyla
doktorlar 1 haftalık ömrü kaldı, eve götürün yatağında ölsün demişlerdi halbuki..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…