ikimizde 40 yasindayiz ve bosanmisiz 1,5 yil birlikteyiz onun ailesi beni istemdi bizim sorunlarimiz genelde görüstükden sonra benim onun az ilgisinden sitemlerimdi.biz almanyada yasiyoruz yaz tatillerinde köyüne ailesinin yanina gittiginde beni hic aramazdi genelde günde bir iki kez arardi msj yazmayi sevmez ama bu ikinci gidisinde ben sabrettim sitem etimicem dedim geri döndügünü facede okey oynadigini görünce anladim o sinirle onu defalarca aradim ama kiz kardesi cikdi sakin bidaha arama cok kötü olur dedi bes dakka sonra kendi aradi bulusalim dedi ben bulusmadim aksam yine aradi ertesi gün de hic birsey belli etmedi ben özlem dolu bulusmaya gittim, ve bana garambolaya geldigini annesi sütümü helal etmem dedi hastaymisda ve bu evlendi ama bana olan duygulari daha cok yogunlasmis kendini yeni esine adapde edememis ben tabii sok oldum bi yanlis evlilik yapmis bu yasda biri nasil evlilige zorlanabilir üstelik bana hep evlenmeyi düsünmüyorum diyordu evlensemde senden ayrilmam diyordu eski esi de hala bunu bekliyordu belki döner diye simdi kizini göstermiyor benden de ayrilmak istemiyor ben olmaz diyorum evde onu bekleyen biri var o kadinin hic bir günahi yok bunu ona yapamam diyorum kafam allak bullak birdaha görüsmicez dedim bu hala bulusmak konusmak istiyor olmazsa arkadas kalalim diyor ben hic birini kabul etmiyorum ama daha bi günlük olay ben cok kötüyüm bu yasda mantik diye birseyde kalmadi bende, bugün yine aradi inanmiyorum dedim insan kizini beni kaybedecegini bile bile evlenmez illaki sende istedin gönlüne yatti dedim hakaret et bagir cagir diyor ama böyle konusma bana güzel birsey söyle diyor önceleri sen istemiyorsan saygi duyarim derdi simdi brakma beni diye neden yalvariyor napcam ben devam edemez bittmesi gerek nasil basaracam bunu aklimdan cikmiyor aklima geldikca kendimi tutamiyorum onun yaninda da agliyorum ben hep varim diyor ama cocugu oldugunda esine alisdiginda kendisi gidecek eninde sonunda bitecek kalbimle aklim savas icinde nasil atlatcam bu durumu bana akil verin elim kolum kalkmiyor iki gün sonra cok bekledigim yeni isime basliyorum bu halde nasil konsantre olcam bimiyorum bana kenini sorumlu hissediyor annen sütünü helal etmiyor diye evlendin bende hakkimi helal etmiyorum dedim napcaksin simdi sana ihdiyacim var diyor sarilmak istiyor dokunma bana diyorum duydugumda gitmek istedim arabamin anahtarini aldi her istedigini yapcam diyor nasl olcak diyorum nasil esin varken görüseceksin benle diyorum yokken görüsemiyordukki bu arada esi köyde kaldi annesi ameliyat oldu ona bakiyor sonra gelecekmis ve 20 yil bunu beklemis bizmki mantik evliligi yapmis aklinca bi hafta beraber kaldilar dün ögrendim bunu yüzüne bakacak halim yok dedi ama tl de söylemek istemedim adam bana sariliyor zorla kac kez öpmek istedi ama izin vermedim zorla sarildi kollarina agladim evlisin artik dokunma bana dedim o orda seni beklerken sen benle burdasin ya kendi derdimi brakdim birde esini düsünüyorum ya hatta esi buna sormus senin sevgilin varmis diye buda kimden duydun söyledi öyle kapanmis konu ya bu yasima kadar kimseyle böyle olmadim esim zaten hep aldatti beni hic sevemedim onu ama bu farkliydi cok doluyum kimseyle konusamiyorum arkadaslarim hic kimse bu iliskimi bilmiyor ona hem ihdiyacim var hem görüsmem dogru degil adam yanimda ama dokunamiyorum cünki bana ayit degil artik cok kötüyüm nolur birseyler yazin