beni bu düşüncelerden kurtarın!!!!!

Yaşın çok genç ya ondan olabilir
Ben de istemezdim herhalde 26-27de anne olmak
Daha yaşayacak çok şey var

zeytinagaci .!.:

Arkadaşlar yaşım 25.
3.5 senedir evliyim.
Derdin ne derseniz aslında çok saçma.
Çoğu kadının aksine
Ben çocuk sahibi olMAmakla kafayı bozdum şu sıralar.

Ben bebek istemiyorum şu an. Ama ileride de istemeyeceğimden korkuyorum. Çünkü eşim hayatımızın bir döneminde istiyor. 5 sene sonra diye anlaştık ama ben sürekli günlerim azalıyor eyvah 4.5 sene kaldı falan bunun gibi panik halindeyim. Sanki yarın doğuracakmışım gibi korkuyorum. Büyük de konuşmayayım diyorum ama sanki biri sizin çocuğunuz olmaz dese içimden bi oh derim gibi hissediyorum.

Evlenmeden önce yüzeysel olarak konuştuk bu meseleyi. Eşim çocukları sevmediğimi bilir ama ben de kesin istemiyorum dememiştim. Olur tabi zamanı gelince demiştim. O zaman biyolojik saatim gelir diyordum. Ama bende öyle bi saat yok galiba.

Çevremdeki bazı yaşıt arkadaşlarımın da benden küçüklerin de çocuğu oldu. Onları gördükçe daha çok soğudum daha çok korkuyorum. Çocuk bakmak istemiyorum.

Bu düşünceleri kafamdan nasıl atabilirim?
Düşüncesi bile beni gerim gerim geriyor. Ortada fol yok yumurta yok ben neden bu kadar takıyorum ki?

Genişletmek için tıkla...

Türkiye nüfusu 80 milyona ulaştı zaten milli hasılatta büyük kayıp olmaz şaka bir yana psikolojik destek alsan belki faydası olur ...

merisina .!.:

Türkiye nüfusu 80 milyona ulaştı zaten milli hasılatta büyük kayıp olmaz şaka bir yana psikolojik destek alsan belki faydası olur ...

Genişletmek için tıkla...

niye ki anormal bir şey değil sonuçta istemeyebilir

Kendiliğinden olur böyle şeyler ileride gelir o his bence.

Allah gönlünüze göre versin çocuk büyütmesi çok zor benim iki tane var Allah eksikliğini göstermesin.İstemiyorsanız yapmazsınız bunda bişey yok,ama çocuk sevmemenizi anlayamıyorum.Benim bi kuzenim var kız 29 yaşında şuan ikiz kız kardeşleri oldu bu bıkmıştı çocuk bakmakdan ağlardı sorun çıkarırdı vs bigün bana çocuklardan nefret ediyorum dedi geçenlerde konuşduk daha evlenmedi bile çocuk istiyorum diyor ay dedim hani sen sevmiyodun güldü geçti dedi,sizinkide geçecek çok şükür siz evlisiniz yaş 25 eeeee benim kuzen napsın işi zor sevgilisi bile yok

justholdmetight .!.:

niye ki anormal bir şey değil sonuçta istemeyebilir

Genişletmek için tıkla...

Ama eşinin istemesi ilerde sıkıntı doğurabilir istemek de istememek de tek taraflı olunca çok zor .

Cocuk buyuk sorumluluktur ne guzel bunu anlayip ona gore hareket ediyorsunuz. Zaten yasiniz genc, vaktiniz cok. Basbasa olmanin tadini cikarin. Elbet bir gun istersiniz

srpcnrdnz .!.:

Seninle aynı şeyleri hissediyordum. Hatta hamileliğimin son anına kadar acaba yapmasa mıydım bile dedim. Çok klişe olacak ama anne olduktan sonra iyi ki olmuş diyorsun. Bambaşka bir şey ya bir evladının olması. Sen yine de kendini hazır hissettiğin zaman anne ol. Hamileliği falan kendine zehir etme.

Allah evlat isteyen herkese nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

yalnız değilmişim demek.. allah bağışlasın güle güle büyütün. Benim annem hayatını bize harcayan haddinden fazla fedakâr bir kadındı. Belki de onun gibi olmak bana korkutucu geliyor.

abibmesin .!.:

çok mantıklısınız. sırf heves uğruna çocuk yapanlar var. Sonuç hüsran oluyor sonra. Eşinizle açıkça konuşsanız olmaz mı? çocuk sevmeyenler başkasının zoruyla çocuk yapmamalı.

Genişletmek için tıkla...

eşim hiç zorlamadı hazır olmamız zaten 5 seneyi bulur dedi. Ama benim de bir çocuğum olsun isterim seni de sen isteyene kadar beklerim dedi.
Ben ya hiç istemezsem adamı bu kadar oyaladığımla kalır diye gereksiz bir paniğe kapıldım son 3 aydır bu düşünceler kafamda..

Bilgece .!.:

O zaman siz de çocuk yapmayin. Madem istemiyorsunuz neden dert ediniyorsunuz ki?

Genişletmek için tıkla...

Bence de aslında bu kadar basit galiba :) gereksiz paranoya yapıyorum durduk yere. Çevremdeki herkesin isteyip benim istememem beni bu düşüncelere itti. Son aylarda peşpeşe hamilelik ve doğumlar oldu en son yakın arkadaşım geçen hafta doğurdu belki de ondan böyle ayarlarım şaştı iyice.

tuce_tuce .!.:

ayyy çok tatlısın valla bak bence senin derdin çocugun sorumlulugunu almak istemiyor olman kendını rahat bırak canım benim sonuçta istemedikten sonra olaganüstü bir durum olmaz çocugunda olmaz

Genişletmek için tıkla...

:)) evet sorumluluk istemiyorum. İşten çıkınca eşimle sokaklarda geze geze evime gitmek gece ben acıktım diyip kokoreç yemeye falan gitmek istiyorum. Hani benim ayağımı bağlayan bişey olmasın istiyorum galiba. Gece uyuyamamak benim için ölüm gibi mesela. Ben günde 9 saatten az uyursam kendime gelemem. Ama arkadaşımın bebeği gece 2 saatte bir emiyormuş. Benim için tam bir kabus sanki :/

Dilay80 .!.:

Böyle düsünen kadinlari anliyamiyorum ama var tabii ki... Yasam sizin secim sizin ama esiniz istiyorsa ona haksizlik... Sizin gibi düsünen bi arkadasim vardi, esi acayip cocuk düskünüydü ve istiyordu... Arkadasim sirf esim icin bitane yaparim diyordu... Sonuc! Ilkini yapti, üc yasina girmeden ikincisi dogdu, ikiside planli ve istekliydi ve suan tanidigim en iyi annelerden bitanesi, sevgi dolu... Yasiniz daha genc, bukadar kafaya takmayin, zamana birakin... Allahtan hayirlisini isteyin, tuaf düsüncelere girmeyin, allah aratmasin...

Genişletmek için tıkla...

Tabi haklısınız. Bir şeyi istememek ile ona sahip olamayacak olmak çok farklı şeyler. Belki de olmuyor diye doktor doktor gezmek zorunda kalabiliriz. Ben kendimi çok sıktım bu konuda. Mesela doğum kontrol hapını falan bi saat geçirsem bi acaba mı diyorum. O ay 1 gün reglim gecikse karalar bağlıyorum. Biraz bu düşünceden uzaklaşmam lazım..

_dea_ .!.:

Biyolojik saatiniz zırlayana kadar unutun kalan zamanı bence. :)
Zaten o zaman siz de istersiniz.
Zaman sınır koymayın kendinize. Çocuksuzluk da çocuk sahibi olmak da ayrı güzel.
E istemezseniz de yapmazsınız, herkes çocuk sahibi olmalı diye bir kural yok.
Vakit koymak sizi sıkıntıya sokmuş biraz. :)

Genişletmek için tıkla...

doğru tespit bu hakikaten! Zaman sınırı koyunca geri sayım sayacı gibi bende bir panik hali oluştu. Biraz düşünmeden yaşamam lazım. Kadınlar gününde bir organizasyona katıldım. Bütün çocuklu kadınlar "böyle bir şeye nefes almaya ihtiyacımız vardı aylardır çocuklar olmadan ilk kez bir yere gidiyoruz dediler. Ben şok oldum...

ISSIZZ .!.:

bende bir aralar sizin gibi düşünüyordum...
hatta aman başıma bela mı açacağım demiştim. ..bben daha kendime bakamıyorum asla istemem demiştim...

daha demin bu konu yüzünden çok ağladım..cÇünkü aartık çok çok istiyorum...
büyük konuştuğum için allah bana ceza verdi...bbenim için dua edin nolur allahım benimde sağlıklı hayırlı bi bebegim olsunn...

Genişletmek için tıkla...

Öyle düşünmeyin neden ceza versin... demek o zamanlar düşünceleriniz bu yöndeymiş. O zaman istemiyorsunuz diye şimdi bunun karşılığı böyle bir şey değildir . Üzmeyin kendinizi olur inşallah en kısa zamanda hayırlısıyla...

elalale .!.:

saatin gelmemis canim:)
ben cocuklari severdim ama asla dogurmam derdim.
su an 2 cocugum var ve her an sukrediyorum.

Genişletmek için tıkla...

ne güzel allah bağışlasın.. işte o duyguyu bilemediğim için belki de..

gul_cann .!.:

İçimden ağlamak geldi şuan ben 5 yıldır uğraşıyorum demekki ulşılamaz şeyleri daha çok istiyo insan.

Genişletmek için tıkla...

Olur inşallah gulcnnn
insan hep kendine olmayanı daha büyük tutkuyla istiyor. Ben de böyle diyorum ama belki benim bebeğim olmayacak bilmiyorum ki hayat hiç planlara göre gitmiyor. Ama siz ümidinizi kaybetmeyin lütfen....

tatlibikiz .!.:

Bu dunyaya cocuk mu getirilir zaten

Genişletmek için tıkla...

insanlar çok fazlalar
Ülkenin hali ortada
Doğursam nasıl koruyacağım
Okuldan eve gelirken başına her şey geliyot insanların bu ülkede. Beni her şey ama her şey korkutuyor.

Sephoraa .!.:

30 yaşındayım, hala böyle düşünüyorum. O biyolojik saat çalmıyor bir türlü. Ben kendi halime bıraktım kendimi, bakalım ne zaman olacak.

Çocuklardan nefret eden, çocuk dokunduğunda bile dokunulan yeri 3-5 defa yıkayan bir arkadaşım var. 37 yaşında anne oldu bir ay önce. Onun saati anca ötmüş işte. Ben de o yaşları bulurum diye tahmin ediyorum.

Eşinle bunları konuşmayı dene, inan çok iyi geliyor. Kendi içinde yaşamaktansa eşinle konuşarak daha kolay atlatırsın bu ruh halini.

Genişletmek için tıkla...

Sephora eşim bu konuda beni ciddi şekilde dinlemedi.. bu konuyu tekrar açıcam. Ve özellikle bir tarih belirleyerek plan yapmanın beni strese soktuğunu söyleyeceğim. Hem o zaman eşimin "çocuğumuz olunca şunu şunu yaparız " gibi günlük konuşmalarına serpiştirdiği cümleleri tavana bakarak geçiştirmek zorunda kalmam :)

Çocuk olmaan önce afedersin camış gibi uyuyan bir çifttik Uykusuzluk kim ben kimdi? En çok bunu düşünürdüm. Çocuk ağlayacak duymayacağım,emzirme saatini geçireceğim aç kalacak diye kendi kendimi yerdim :)
Şimdi çocuklarım odaları da uyurken nefes alışverişleri hızlansa duyuyorum. Bebek telsizinden tabi :) dediğim gibi yaşamayınca anlamıyor insan ama herşeye adapte oluyorsun

zeytinagaci .!.:

yalnız değilmişim demek.. allah bağışlasın güle güle büyütün. Benim annem hayatını bize harcayan haddinden fazla fedakâr bir kadındı. Belki de onun gibi olmak bana korkutucu geliyor.







:)) evet sorumluluk istemiyorum. İşten çıkınca eşimle sokaklarda geze geze evime gitmek gece ben acıktım diyip kokoreç yemeye falan gitmek istiyorum. Hani benim ayağımı bağlayan bişey olmasın istiyorum galiba. Gece uyuyamamak benim için ölüm gibi mesela. Ben günde 9 saatten az uyursam kendime gelemem. Ama arkadaşımın bebeği gece 2 saatte bir emiyormuş. Benim için tam bir kabus sanki :/

Genişletmek için tıkla...

seni hiç unutmuyorum buralarda gördükçe takipçinim sen hatırlamazsın ama eşin askerliği yarılamıştı sevgilim ise daha yeni başlamıştı ben bi konu açmıştım galiba yada şafak sayarken mi konuştuk bilmem bana dedin ki şuanda sana bakınca kendimi gördüm uzun süreli ilişki şafak sayma özlem vs demiştin şuanda ben sana diyorum sende kendimi gördüm canım bende evleniyim sorumluluk istemiyorum galiba kocamın elinden tutayım istediğim saat istediğim yerde olayım istediğim saat uyuyup istediğimde uyanayım adamı öperken bebe sesiyle öpmeyi bırakımıyım falan filan iste en iyisi sen çocuk yapma belki bir günn biyolojik saatin çalar ve anne olmak istersin :) doğru zaman işte o zaman inan

zeytinagaci .!.:

..



doğru tespit bu hakikaten! Zaman sınırı koyunca geri sayım sayacı gibi bende bir panik hali oluştu. Biraz düşünmeden yaşamam lazım. Kadınlar gününde bir organizasyona katıldım. Bütün çocuklu kadınlar "böyle bir şeye nefes almaya ihtiyacımız vardı aylardır çocuklar olmadan ilk kez bir yere gidiyoruz dediler. Ben şok oldum...

Genişletmek için tıkla...

:) Çünkü biz full time annelik seviyoruz. Bir de marifet sanıyoruz. :)
Hayatı bitiren çocuk değil "kutsal(!) annelik" algımız.
Elbette eskisi gibi olmuyor lakin; nasıl bir evliliği olacağına kişi kendi karar verip normları bir kenara itebiliyor ya, anne çocuk ilişkisini ve aile biçimini de kendi algısına göre şekillendirebiliyor.
Demem o ki dışarıdakilere de pek kulak asmayın, bu konuda da kendinize bu kadar baskı yapmayın.
Rahat olmakta fayda var. :)

Bende senin gibiyim.. Şanslıyım ki benim eşim de istemiyor :)

Bir dakika sonrasına garantimiz yok ki . Çok derin düşünüyosunuz.4,5 yıldan bahsediyosunuz. Olacagı varsa olur zaten sen istesende istemesen de. İnsanın çabası bir yere kadar. Hem bilemezsiniz ki olunca da neden bu kadar beklemişim dersiniz kim bilir . Eşinizinde isteğini göz ardı etmeyin. Sonuçta o insan da o duyguyu tatmak ister.Tek taraflı düşünmeyin sadece bu olayı.

Surrender .!.:

evrene bunu gönderıyorsun ya, o alır bunu ve sana en ıstedıgın zamanda
önceden ıstemedıgın şeyi vermez ve hasret kalırsın. nıye kendını kasıyorsun kı,, tamam işte şuan cocuk dusunmuyorsunuz
niye aklında sürekli çocuk korkusu tasıyorsun?
boşver cevreyı, insanları... ev alıcaz, yazlık alıcaz.. falan fılan bahanelerıyle ıstemıyoruz deyıp kestırıp at ve kendını de büyük konusturma herkes çocuk ısteyecek dıye bır kural yok ki..

Genişletmek için tıkla...

kayınvalide geçen gün bizden torun beklediğini beyan etti de. Korkularımı o hortlattı galiba :))

garfieldandodie .!.:

benim çevremde bir sürü cocuk istemeyen insan var hepsi ne istediginin ne istemediğin farkında.çocuk güzel ama bir ömür sorumluluk.şimdiden kendinize stres yaratmayın akışın bırakın belki zamanla fikrinz değişir

Genişletmek için tıkla...

henüz bu sorumluluğa hazır olamayacağımızı düşünüyorum. biraz daha olgunlaşmam gerek anladığım kadarıyla..

vikidedi .!.:

çok incelikli düşünüyorsunuz sizi tebrik ediyorum
olsun da nasıl olsa bakılır deyip çocuk dünyaya getirmemişsiniz
bazen ben bile annem babam ikisi de çalıştığı halde keşke maddi şartları daha iyi olsalarmış diyorum

Genişletmek için tıkla...

eşimin borç içinde yüzen ve asgari ücretle çalışan kardeşinin evlendikten 10 ay sonra çocuğu olması beni çok daha derin düşünmeye yöneltti. Allaha şükür benim kimseye muhtaç olmadan yaşayabileceğim bir gelirim olmasına rağmen cesaret edemiyorum yani.

sosyoloji12 .!.:

hiiim sana su kadarini soyleyeyim
10 yillik evliyim, 37 yasindayim ve evlendigim gunden itibaren hic cocuk istemedim. hep acelesi yok, birgun nasilsa isterim diyordum. ve her ay en buyuk korkum hamile kalmakti. baslarda esim istiyordu ama zamanla biz iki kisilik dunyamiza o kadar alistik ki o da istemez oldu. ta ki 2 yil once hamile kalincaya dek.. e olsun bakalim yasimiz geciyor derken, dusuk yaptim. iste o zaman anladim ki ben anne olmak istiyorum.
simdi kizim 1 yasinda ve yan odada uyuyor :))
onu canimin ici diyerek seviyorum. anlatilmaz yasanir.. tarif edilemez bir duygu bu..
birgun bunu icinde hissedersen, hazir oldugunu anlarsin...
henuz cook gencsin, hayatin tadini cikarmaya bak :))

Genişletmek için tıkla...

sizin gibi olacağım galiba :))
allah bağışlasın, o duygu eminim başkadır..

justholdmetight .!.:

Yaşın çok genç ya ondan olabilir
Ben de istemezdim herhalde 26-27de anne olmak
Daha yaşayacak çok şey var

Genişletmek için tıkla...

di mi just?
daha yapmadığım o kadar çok şey var ki!

flawless- .!.:

Kendiliğinden olur böyle şeyler ileride gelir o his bence.

Genişletmek için tıkla...

zaman gösterecek o zaman....

NAZ__24 .!.:

Allah gönlünüze göre versin çocuk büyütmesi çok zor benim iki tane var Allah eksikliğini göstermesin.İstemiyorsanız yapmazsınız bunda bişey yok,ama çocuk sevmemenizi anlayamıyorum.Benim bi kuzenim var kız 29 yaşında şuan ikiz kız kardeşleri oldu bu bıkmıştı çocuk bakmakdan ağlardı sorun çıkarırdı vs bigün bana çocuklardan nefret ediyorum dedi geçenlerde konuşduk daha evlenmedi bile çocuk istiyorum diyor ay dedim hani sen sevmiyodun güldü geçti dedi,sizinkide geçecek çok şükür siz evlisiniz yaş 25 eeeee benim kuzen napsın işi zor sevgilisi bile yok

Genişletmek için tıkla...

çocukları sevmemek nefret etmek gibi değil tabi.
ama görünce içim kıpır kıpır olmuyor.
elinden tutasım, okşayasım, kucağıma alasım gelmiyor.
genelde görmezden gelmeye çalışıyorum.
bebeği olan arkadşlarımı da görme sıklığını azaltıyorum.

merisina .!.:

Ama eşinin istemesi ilerde sıkıntı doğurabilir istemek de istememek de tek taraflı olunca çok zor .

Genişletmek için tıkla...

evet bu iki kişinin ortak kararı olmalı.
eşim de baba olmayı çok isterse ondan bu hakkı çalmak istemem.

now or never .!.:

Cocuk buyuk sorumluluktur ne guzel bunu anlayip ona gore hareket ediyorsunuz. Zaten yasiniz genc, vaktiniz cok. Basbasa olmanin tadini cikarin. Elbet bir gun istersiniz

Genişletmek için tıkla...

sokaktan aldığımız kediyi bile mutlu edelim sağlıklı olsun diye 40 takla atıyoruz 1 haftadır. bir bebeğin sorumluluğunu tahayyül bile edemiyorum :)
anı yaşa diyosunuz yani.
ah bi yapabilsem bütün dertlerim biticek inşallah.. :)

zeytinagaci .!.:

kayınvalide geçen gün bizden torun beklediğini beyan etti de. Korkularımı o hortlattı galiba :))



henüz bu sorumluluğa hazır olamayacağımızı düşünüyorum. biraz daha olgunlaşmam gerek anladığım kadarıyla..



eşimin borç içinde yüzen ve asgari ücretle çalışan kardeşinin evlendikten 10 ay sonra çocuğu olması beni çok daha derin düşünmeye yöneltti. Allaha şükür benim kimseye muhtaç olmadan yaşayabileceğim bir gelirim olmasına rağmen cesaret edemiyorum yani.



sizin gibi olacağım galiba :))
allah bağışlasın, o duygu eminim başkadır..



di mi just?
daha yapmadığım o kadar çok şey var ki!



zaman gösterecek o zaman....



çocukları sevmemek nefret etmek gibi değil tabi.
ama görünce içim kıpır kıpır olmuyor.
elinden tutasım, okşayasım, kucağıma alasım gelmiyor.
genelde görmezden gelmeye çalışıyorum.
bebeği olan arkadşlarımı da görme sıklığını azaltıyorum.



evet bu iki kişinin ortak kararı olmalı.
eşim de baba olmayı çok isterse ondan bu hakkı çalmak istemem.



sokaktan aldığımız kediyi bile mutlu edelim sağlıklı olsun diye 40 takla atıyoruz 1 haftadır. bir bebeğin sorumluluğunu tahayyül bile edemiyorum :)
anı yaşa diyosunuz yani.
ah bi yapabilsem bütün dertlerim biticek inşallah.. :)

Genişletmek için tıkla...

boşver ister onlar hep. istesın dursunlar. ama sen asla bundan korkma
inan ılerıde ıstersın olmaz

eşin de anlayışlı davranıyormuş bu konuda sorun edecek hiç birşey yok ki ortada

5 sene sonra derken bakarsın 1,2 yıl içerisinde fikirlerin değişir bu istekle yanıp tutuşursun bile belli mi olur.

pelin66 .!.:

23 yasimda evlendim 30 yasima kadar cocuk istemedim.

Cocuk diyince aklima tatilde sezlonga uzanip kitap okumak, gece eglencelere katilmak yerine butun gun evladim guneste cok kalma, evladim bi bardak su ic diye velet pesinde kosmak, haftasonlari sinema, arkadas bulusmalari, gece fasillari yerine cocukla parkta kafa patlatmak vs geliyordu tuylerim diken diken oluyordu.
Sonra bunun hastaligi var, omur boyu devam edecek sorumlulugu var, dunyanin sapigi var, katili var, ekonomik krizi var, savasi, acligi, adaletsizligi var, boyle cirkin bir dunyaya masum bir cocuk getirip onu iyi ve duzgun bir birey olarak yetistirmeye calismanin bir yandan da tum bu cirkinliklerden korumanin sorumlulugu var... var da var... aklima bir tek mantikli neden gelmiyordu cocuk sahibi olmak icin... ayrica istemiyordum da... hani kimisinin cocuk gorunce ici kipir kipir olur falan ya, bende hic o istek de yoktu, iyi olsun benden uzak olsunlardi benim icin...

Sonra bir gun geldi acaba mi dedim... esim cok istiyordu yasim 30 a geliyordu, oyle mi boyle mi derken hamile kaldim zaten (doktor bana 7 senedir hap kullaniyorsun 3 aydan once hamile kalamazsin diyerek kandirdi hapi biraktigim ay hamile kaldim)
Hala bana neden cocuk yaptin dersen mantikli bir neden soyleyemem, sadece bir an geldi istedim, daha doğrusu ister gibi oldum, hamile kalinca sevdim onu, dogunca hayatimin aşkı oldu.

Kisacasi istemedigin surece cocuk yapmak zorunda degilsin. Bence esler birbirinin cocuk yapma istegine degil yapmama istegine saygi duymak zorundalar cunku cocuk dunyanin en agir sorumlulugu ve asla tek tarafin istemesiyle olmaz. Belli olmaz belki sen de benim gibi 30 ya da sonrasi bir yasta istersin, belki hic istemezsin...

Genişletmek için tıkla...

resmen aklımı okumuşsunuz..
çevredeki anne örnekleri yüzünden de böyle düşünüyorum ben.
hepsi öyle.
sürekli gözleri çocukta.
iki kelam edeceğiz. çocuk bir şey diyor. annesi benim lafımı kesip ona dönüyor.
ben de herhalde dedim bu işler böyle hep.
ama siz ve sizin gibi bir sürü anne de vardır o zaman :)
valla inşallah olacaksam ben de sizin gibi olurm

zeytinagaci .!.:

Arkadaşlar yaşım 25.
3.5 senedir evliyim.
Derdin ne derseniz aslında çok saçma.
Çoğu kadının aksine
Ben çocuk sahibi olMAmakla kafayı bozdum şu sıralar.

Ben bebek istemiyorum şu an. Ama ileride de istemeyeceğimden korkuyorum. Çünkü eşim hayatımızın bir döneminde istiyor. 5 sene sonra diye anlaştık ama ben sürekli günlerim azalıyor eyvah 4.5 sene kaldı falan bunun gibi panik halindeyim. Sanki yarın doğuracakmışım gibi korkuyorum. Büyük de konuşmayayım diyorum ama sanki biri sizin çocuğunuz olmaz dese içimden bi oh derim gibi hissediyorum.

Evlenmeden önce yüzeysel olarak konuştuk bu meseleyi. Eşim çocukları sevmediğimi bilir ama ben de kesin istemiyorum dememiştim. Olur tabi zamanı gelince demiştim. O zaman biyolojik saatim gelir diyordum. Ama bende öyle bi saat yok galiba.

Çevremdeki bazı yaşıt arkadaşlarımın da benden küçüklerin de çocuğu oldu. Onları gördükçe daha çok soğudum daha çok korkuyorum. Çocuk bakmak istemiyorum.

Bu düşünceleri kafamdan nasıl atabilirim?
Düşüncesi bile beni gerim gerim geriyor. Ortada fol yok yumurta yok ben neden bu kadar takıyorum ki?

Genişletmek için tıkla...

26-29 yaş arası böyleydim, ama zamanı gelince Mevla sevgisinide isteğinide veriyor zaten.
fazla kaygı, takıntı gibi bişey olmuş sanki, yada bebek olursa hayat tepetaklak olacak korkusu olabilir.
annelik duygusu doğuştan var olan ve zamanı gelince ortaya çıkan bi duygu zaten, isteyip istememekle sevgisi asla bağdaştırılamaz, 10 tanede olsa sevilir. şu an evlat sevgisini tarif edemicem ve anne olmadan önce gerçekten hiçbir anneyi anlayamıyor ve asla böyle olmam diyordum, ama solladım onları.bebek tutamayan ben 2 şer kg çocuklarıma ikisine birden kendim baktım.
kısacası anne olmadan önce böyle düşünmeniz normal;
insan yemediği meyvenin tadını tarif de edemez, canı da isteyemez
umarım hayırlı zamanda gönlünüze göre olsun:)