Beni de bu çıkmazdan kurtarır mısınız? :(

mirrorr

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
2 Eylül 2012
73
0
0
Bursa
Dün bir konu açmıştım,ama kimse ilgilenmedi. Sanırım önemsiz veya yeni olduğum için. Tekrar sorunumu yazmak istiyorum,ama bu sefer sevgili olayimi karıştırmadan.
Uzun zamandır ne yaparsam yapayim,ne olursa olsun kendimi mutlu hissedemiyorum.
Anlık mutluluklar oluyor. Hiç olumlu düşünemiyorum,hep en kötüsünü dusunmekten hayatımı yasayamiyorum. Aklınıza ne gelirse onun en kötüsünü dusunuyorum,mutlu olmanın tadını çıkaramıyorum. Bu cok kötü bi durum. 21 yaşındayım,okuyorum. Ama evden okula sürekli,sevgilimlefe haftanın 2 günü görüşüyoruz. Evden genelde çıkamıyorum,annem sinir hastası ve panik atak. Bu yaşıma gelmeme rağmen hala korkuları var. Dışarda bana bir şey olur gibisinden. Annem sonuçta,dinlemek zorundayım. Ama ben cok bunaldim. Evde yapabilecek bir şeylerde bulamıyorum. Kendimi nelerle oyalayabilirim? Kendimi artik rahatlatmak istiyorum. Mutlu olayım ve uzun sursun istiyorum. Aile problemlerimiz kucuklukren beri devam ediyor. Ann intihar mektubunu 9 yaşımda bulmuştum. Ama cesaret edemedi. Rabbime bin şükürler olsun,hala hayatta. Biliyorum cok karnakarisik yazdım,cok özür diliyorum. Demek istediğim evde nelerle oyalanabilirim? Kafama cok takiyorum her şeyi. Ölmek bile istediğim oluyor aslında o kadar sacma bir düşünce ki. Ama pskolojim altüst. Yardımcı olursanız öyle sevinirim ki.. Cogunuzdan kucugum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Hepinize şimdiden cok tesekkir edip,busbuyuk öpüyorum:*

Dipnot: telefondan yazdığım için yazım hatalarım cok oldu ve duzeltemiyorum kusuruma bakmayın..
 
canım ya hiç öyle hep negatif düşünme benim annemde panik ataktı ahh neler atlattımm bende bi bilsen bi yere göndermezdi benide arkadaşlarım kalmaya giderlerdi topluca birbirine bana ne hacet kalmaya gitmek kesinlikle yasaktı oturmaya giderdim anca akşam ezanında eve ama bir çok genç kız bu durumlarla karşılaşıyor benimde çok canım sıkılırdı ne yapim diye akşamlarıda öyle çarşıya falan çıkamazdım ama gündüzlerimi değerlendirirdim arkadaşlarla nebilim kitap okurdum tv izlerdim ama bu bi süreç ömür boyu sürmeyecek inan buna zmanla sende kabuğunu kıracaksın biraz daha olgunlaştığında annen daha rahat olacak diye düşünüyorum zamanla herşey rayını oturur merak etme
 
canım ya hiç öyle hep negatif düşünme benim annemde panik ataktı ahh neler atlattımm bende bi bilsen bi yere göndermezdi benide arkadaşlarım kalmaya giderlerdi topluca birbirine bana ne hacet kalmaya gitmek kesinlikle yasaktı oturmaya giderdim anca akşam ezanında eve ama bir çok genç kız bu durumlarla karşılaşıyor benimde çok canım sıkılırdı ne yapim diye akşamlarıda öyle çarşıya falan çıkamazdım ama gündüzlerimi değerlendirirdim arkadaşlarla nebilim kitap okurdum tv izlerdim ama bu bi süreç ömür boyu sürmeyecek inan buna zmanla sende kabuğunu kıracaksın biraz daha olgunlaştığında annen daha rahat olacak diye düşünüyorum zamanla herşey rayını oturur merak etme
Aynen bende o durumdayım. Öyle bunaldim ki anlatamam.. Hep evdeyim dört duvar arasında insan yüzü göremiyorum. Sevgilimde bu olaya alıştı artik Allahtan anlayışla karşılıyor. Umarim dediğin gibi olur,düşüncelerin için cok teşekkürler..
 
merhaba seni anlıyorum ama annelerin bırakın hastalıgı panik atagı büyük çogunlugu kız evlatlarına karsı böyle..bende her istedigimde çıkamazdım bazen iyikide çıkmamışım dedim.
evde oyalanacagın şeyler olarak hoşlandıgın şeyler yap kitap müzik vs..diyecem ama lütfen pozitif düşün herşeyi başı bu....
 
dün bir konu açmıştım,ama kimse ilgilenmedi. Sanırım önemsiz veya yeni olduğum için. Tekrar sorunumu yazmak istiyorum,ama bu sefer sevgili olayimi karıştırmadan.
Uzun zamandır ne yaparsam yapayim,ne olursa olsun kendimi mutlu hissedemiyorum.
Anlık mutluluklar oluyor. Hiç olumlu düşünemiyorum,hep en kötüsünü dusunmekten hayatımı yasayamiyorum. Aklınıza ne gelirse onun en kötüsünü dusunuyorum,mutlu olmanın tadını çıkaramıyorum. Bu cok kötü bi durum. 21 yaşındayım,okuyorum. Ama evden okula sürekli,sevgilimlefe haftanın 2 günü görüşüyoruz. Evden genelde çıkamıyorum,annem sinir hastası ve panik atak. Bu yaşıma gelmeme rağmen hala korkuları var. Dışarda bana bir şey olur gibisinden. Annem sonuçta,dinlemek zorundayım. Ama ben cok bunaldim. Evde yapabilecek bir şeylerde bulamıyorum. Kendimi nelerle oyalayabilirim? Kendimi artik rahatlatmak istiyorum. Mutlu olayım ve uzun sursun istiyorum. Aile problemlerimiz kucuklukren beri devam ediyor. Ann intihar mektubunu 9 yaşımda bulmuştum. Ama cesaret edemedi. Rabbime bin şükürler olsun,hala hayatta. Biliyorum cok karnakarisik yazdım,cok özür diliyorum. Demek istediğim evde nelerle oyalanabilirim? Kafama cok takiyorum her şeyi. ölmek bile istediğim oluyor aslında o kadar sacma bir düşünce ki. Ama pskolojim altüst. Yardımcı olursanız öyle sevinirim ki.. Cogunuzdan kucugum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Hepinize şimdiden cok tesekkir edip,busbuyuk öpüyorum:*

dipnot: Telefondan yazdığım için yazım hatalarım cok oldu ve duzeltemiyorum kusuruma bakmayın..

canımm birşeye nasıl bakarsan devamı öyle gelirmiş.sende elinden geldiği kadar güzel yanlarını görmeye çalış.tabiki bize söylemesi kolay buradan ama hayattasın en basitinden ve üniversitede okuyorsun ki bazı insnaların gitmek için can attıkları bir yer.ve şuda var kuran okumasını biliyorsan yüzündende oku cuma süresi vardır.çok uzun değil elinden geldiği kadar onu oku yada tesbih çek''la havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim''de bol bol içinin ferahladğını göreceksin ve birde şu tesbihi çek''hasbinallah ve nimel vekil''bende işe yarıyor bu tesbihatlar belki sendede yarar.canım allahım tyar ve yardımcın olsun inşaallah.
 
Allah annene huzur versin...İnşallah atlatır sıkıntılarını...

Senin çıkmana kızıyor ya peki arkadaşlarının gelmesinede mi kızıyor.Eğer ona kızmıyorsa onları çağır.Arkadaşlarına durumu anlat seni anlayışla karşılarlar...Evde pc varsa onla vakit geçirebilirsin.Yemek tarifleri öğrenip deneyebilirsin hem belki annenin de hoşuna gider....
 
Cok teşekkür ederim,fikirleriniz düşünceleriniz için. Hepinizden Allah razı olsun..
Annem arkadaslarimin bize gelmesine tabi ki kızmıyor. ama arkadaşlarım hep dışarda olmak istiyorlar,evde bunaliyorlarmis. bu durumada üzülüyorum. Evet,Kuran okumayı biliyorum,sıkıntılı zamanlarimda okuyup rahatliyorum. Ama tabi ki sıkıntım devam ediyor şartlar gereği. Yemek tariflerine göz gezdirecegim dediğiniz gibi:) Sürekli kitap okuyorum,bir sürü romanda bitirdim odam doldu:) Umarım hakkımda hayırlısı olur,sizin dualariniza da ihtiyacım var.
Evet annem tedavi oluyor,hemde yıllardır. ama faydası yok. Ani sinir krizleri oluyor ve artik kendimi zor tutuyorum aglamamak için. 8-9 yaşımdan beri o anları görerek yaşadım. Annemi uzmekte istemiyorum ama beni hiç anlamıyor sürekli kızıyor. oysa ki ben yapma denilen şeyi yapmam,sakin birisiyim..
 
Benim annem de böyle.Evde de sorunlar çok oluyor hatta bitmek bilmiyor.Benim annemin durumu daha kötü ya hadi neyse.Annenin huyuna gitmeye çalışabilirsin.Ben evde canım sıkılınca süslenir püslenir yeni makyaj stilleri falan denerim.Youtubeı açıp yabancıların saçı makyajı alışverişini izlerim.Para biriktirip ihtiyacım olan şeyleri almak en büyük zevkim nedense.Birşeyler almak beni mutlu eder çok.Kendine bakımlar yap.En önemlisi de sevgilinin değerini bil yoksa benim gibi yalnızlar kervanına katılırsın :23:
 
Back
X