Evet öyle oluyor. En yakın arkadaşlarım lise ve üniversite arkadaşlarım, arkadaş canlısı birisi olsam da daha sonra öyle samimi dostluklar kuramadimCocukluk arkadasinla kopmadiysan bi ihtimal ama belli bi yastan sonra saglam arkadasliklar kurmak nadir olan birsey ve ben de zaten kimseyi o kadar yakinima almak istemiyorum acikcasi belli olmuyor insanlar. Diziler guzel tabi :)
Yazdıklarınız çok güzel içim açıldı. Emek vermek çok önemli, bir o kadar da karşınızda kıymet bilen insanların olması gerekiyor. Aslında bizim ve karşımızdakinin, yani herkesin istediği değer verilmek ve önemsenmek. Düzgün ve sağlıklı bir kişiliğe sahip insana bunları verdiğinizde sağlam bir dostluk kuruluyor doğal olarak.Benim de çok yakın olduğum arkadaşlarım var.
Hatta yirmi yillik birisinin nikah şahidi oldum,bebeğine benim bulduğum ismi koydu.
Biriyle bir zamanlar aynı evi paylaştık, sonra şehirler ayrıldı hala her sene birkaç defa bir araya gelmenin yollarını ararız.
Bir erkek arkadaşım var, ayda bir evine gider kahvaltı hazirlarim,birkaç ayda bir beraber içeriz. Ben kıtanin öteki ucundayken kart borcumu falan öder. Ne 'ne zaman ödersin?' der,ne soru sorar.
Birinin birkaç ayda bir evine gider kahvaltı hazirlarim, sonra dizime yatırır saçlarını okşarim hayatlarimiz hakkında konuşuruz. Sevgi ve şefkat kotami doldurunca da kalkar evime gelirim:)
Bir arkadaş grubumla her sezon en az üç tiyatro oyununa gideriz, bir arkadaşımla pazarlari veli efendiye gider at yarışı oynariz:)
İyi arkadaşlar gerçekten yaşam kalitesini yükselten birsey. Ben sahip olduklarım için çok mutluyum.
Ama şu da var ki iyi bir arkadaşlık için emek harcamak gerekiyor. Karşı tarafa değer vermen,dinlemen, çağırdığı yere gitmen gerekiyor.
Sürdürmek için de gereksiz yere alinmamak gerekiyor. Ben mesela gerçekten sevildigime eminsem 'bulusalim mi?' diye aramaktan hiç cekinmem. O gün müsait değil,sonraki aramada müsait değil,bir sonrakinde yine müsait değil... Hiç alinmam gücenmem:) derim ki, müsait değil demek ki.
Bir de (bu konuda çok sorun yaşadım, hatta aramız bozulunca aileme telefon açıp tüm özel hayatımı anlatan 'dostlara' sahip olsam da) hep şeffaf olurum.
Hayatımin sadece güzel yanlarını değil kötü yanlarından da bahsederim, kendimi kusursuz gibi gostermem. Ben böyle olunca haliyle karşı taraf da sana bazı sırlarını açıyor ve aranızdaki bağ derinleşiyor. Mesela bu bahsettiğim kişilerin hepsinin hayatının bir takım özel sırlarına,korkularına hakimim.
Ayrıca sık sık buluşmaya,araşmaya önem veririm. Hayatımı şöyle hızlıca özetlerim,onlarınkini dinlerim:) ki yarin büyük bir olay olduğunda konuşurken o kim? Hı? Hangisi? Falan demeyim,olaya hakim olayım:))
Onun dışında karşındaki insanın neleri sevdiğine dikkat ederim. Mesela yakın bir arkadaşım başka şehre taşındı. Aktivist bir kadın, emek verilen şeylere önem verir. Hayatına yeni pencereler açmaya çalışır.... Gitti diye onu unutmam, gittiği şehirdeki tiyatroya bilet alırım mesela, bir arkadaşıyla gitsin diye. Mektup atar,kitap postalarım...
Bir başka arkadaşım ilk arabasini alınca is yerine kırmızı arabalı bir tebrik karti göndermiştim:)
Böyle şeyler yani... Emek vermek gerekir güzel şeyler için.
Bugün mesela pazar. Ailem ablama gidiyorlar. Ben de onlarla gidip bebek sevmek istiyorum. Ama geçen sene gittiğim dil kursundan birinin doğum günü için buluşma organize edildi,ona gideceğim :) istiyor muyum? Valla hiç modumda değilim... Ama işte arkadaşlık.
Emek vermek gerekiyor.
Yeri geliyor bin kere 'yapma' diye uyardığın şeyi yapıp bir de gelip omzunda ağliyorlar,saatlerce uyuz ola ola teselli etmen gerekiyor:)
Bence güzel arkadaşlar edinmek istiyorsan gözüne birini kestir, yakın markaja al. Sohbet falan aç, ortak konu bulmaya çalış. Ya da ne bileyim tiyatroya sinemaya falan davet et. En olmadı bir kahve...
Bol sans
Neredeyse hic Bir en yakin arkadasim ile ayni ideoloji ya da inanci paylasmiyoruz ama Hem en kotu gunlerimde( Abim, oglum vê babami kaybettim) Hem en iyi gunleimde evlilik dogum ya da önemli başarıların günlerinde hep yanımdaydılar gece gündüz farketmeden. Aynı şekilde onlar da beni kendi kardeşlerinden önce arar sorar kollarlar. Ama hiç plan yapmadım bir baktım hayatımın yarısından çoğunda varlar (iyi ki varlar)Dert olarak mi adlandirirsiniz bilemem ama benim için artık ciddi can sıkıcı hal almaya başlayan bi şey oldu. Sokaklarda koşup neden benim puskevitim yok diye ağlayasım var. Gerek dizilerde gerek sosyal medyada karşıma çıkan kalabalık arkadaş gruplarına özenirim hep. Sorunlu olan ben miyim yoksa onlar farklı dünyalardan mı diye bir de size sorayım dedim. O kadar hesapsız içten insanları bulmak hepsini bir araya getirmek imkansız da ekrandan bize mi kakalıyorlar? Bilip ona göre kendimi sorgulayacağım çünkü. Ya bende bi sorun var ya da evren benle fena dalga geçiyor otur oturduğun yerde yalnızlığına boğul diye. Yalnızlık dediysem öyle arkadaş edinememe değil yanlış anlamayın. Sadece asla hesap yapmayan hem eğlenip hem sonsuz güvenebileceğim kardeşim gibi diyebileceğim kişiler yokmuş gibi geliyor. Birileriyle tanışıyorum sonra içimden gelmiyor yalnızken daha çok eğlendiğimi fark edip uzaklaşıyorum. Genel özet bu çok da uzatmak istemiyorum sizce kendimi zorlayıp istemesem de insanlarla görüşüp bunalım seviyemi mi yükselteyim yalnız kalmamak için yoksa sonsuza kadar seçilmiş kişilerimi bekleyip kendimi mi yiyeyim?
Dediklerine harfiyen katiliyorum ben senin doyasiya eglendigin hemde kardesmiscesine hissettiğin arkadasin olabilirim... :)Dert olarak mi adlandirirsiniz bilemem ama benim için artık ciddi can sıkıcı hal almaya başlayan bi şey oldu. Sokaklarda koşup neden benim puskevitim yok diye ağlayasım var. Gerek dizilerde gerek sosyal medyada karşıma çıkan kalabalık arkadaş gruplarına özenirim hep. Sorunlu olan ben miyim yoksa onlar farklı dünyalardan mı diye bir de size sorayım dedim. O kadar hesapsız içten insanları bulmak hepsini bir araya getirmek imkansız da ekrandan bize mi kakalıyorlar? Bilip ona göre kendimi sorgulayacağım çünkü. Ya bende bi sorun var ya da evren benle fena dalga geçiyor otur oturduğun yerde yalnızlığına boğul diye. Yalnızlık dediysem öyle arkadaş edinememe değil yanlış anlamayın. Sadece asla hesap yapmayan hem eğlenip hem sonsuz güvenebileceğim kardeşim gibi diyebileceğim kişiler yokmuş gibi geliyor. Birileriyle tanışıyorum sonra içimden gelmiyor yalnızken daha çok eğlendiğimi fark edip uzaklaşıyorum. Genel özet bu çok da uzatmak istemiyorum sizce kendimi zorlayıp istemesem de insanlarla görüşüp bunalım seviyemi mi yükselteyim yalnız kalmamak için yoksa sonsuza kadar seçilmiş kişilerimi bekleyip kendimi mi yiyeyim?
Bire bir diziye özenmek degil aslinda kronik bir süreç daha çokörnek vermek gerekirse friends vb diyeyim
Hayat dizilerden ve sosyal medyadan ibaret değil hatta hiç değil desem yeridir.Başkalarının hayatı sizden farklı değil ama, yöntemleri, bakış açıları,yaklaşımları farklı.Uzun dönemde yalnız takılırsanız sosyal hayattan, insanlardan, yaşamdan kopmaya başlarsınız.Çalışıyorsanız ne ala! Çalışmıyorsanız bir iş edinin. İşiniz var ama, ortam sıkıcı ,kafa denginiz yok diye de kendinizi izole etmeyin.Bu söylediklerinizin toplamı (her şeyinizi paylaşabileceğiniz)maalesef tek bir kişide bulunmuyor.Ayrıca sizi rahatlatacak, nefes aldıracak bir hobi edinin;Resim, dans,müzik, tiyatro , spor ne bileyim mutlaka gizil bir yeteneğiniz vardır.Ben de çoğunlukla tek takılıyorum ama,mutluyum:)arada yalnızlıkta iyi geliyorDert olarak mi adlandirirsiniz bilemem ama benim için artık ciddi can sıkıcı hal almaya başlayan bi şey oldu. Sokaklarda koşup neden benim puskevitim yok diye ağlayasım var. Gerek dizilerde gerek sosyal medyada karşıma çıkan kalabalık arkadaş gruplarına özenirim hep. Sorunlu olan ben miyim yoksa onlar farklı dünyalardan mı diye bir de size sorayım dedim. O kadar hesapsız içten insanları bulmak hepsini bir araya getirmek imkansız da ekrandan bize mi kakalıyorlar? Bilip ona göre kendimi sorgulayacağım çünkü. Ya bende bi sorun var ya da evren benle fena dalga geçiyor otur oturduğun yerde yalnızlığına boğul diye. Yalnızlık dediysem öyle arkadaş edinememe değil yanlış anlamayın. Sadece asla hesap yapmayan hem eğlenip hem sonsuz güvenebileceğim kardeşim gibi diyebileceğim kişiler yokmuş gibi geliyor. Birileriyle tanışıyorum sonra içimden gelmiyor yalnızken daha çok eğlendiğimi fark edip uzaklaşıyorum. Genel özet bu çok da uzatmak istemiyorum sizce kendimi zorlayıp istemesem de insanlarla görüşüp bunalım seviyemi mi yükselteyim yalnız kalmamak için yoksa sonsuza kadar seçilmiş kişilerimi bekleyip kendimi mi yiyeyim?
adi ustunde dizi kurgudan ibaret sende senarist olsan mukkemel arkadasliklar kaddeslikler. yazar cizerdin bence sizin en iyi dostunuz yanlizlik:)Dert olarak mi adlandirirsiniz bilemem ama benim için artık ciddi can sıkıcı hal almaya başlayan bi şey oldu. Sokaklarda koşup neden benim puskevitim yok diye ağlayasım var. Gerek dizilerde gerek sosyal medyada karşıma çıkan kalabalık arkadaş gruplarına özenirim hep. Sorunlu olan ben miyim yoksa onlar farklı dünyalardan mı diye bir de size sorayım dedim. O kadar hesapsız içten insanları bulmak hepsini bir araya getirmek imkansız da ekrandan bize mi kakalıyorlar? Bilip ona göre kendimi sorgulayacağım çünkü. Ya bende bi sorun var ya da evren benle fena dalga geçiyor otur oturduğun yerde yalnızlığına boğul diye. Yalnızlık dediysem öyle arkadaş edinememe değil yanlış anlamayın. Sadece asla hesap yapmayan hem eğlenip hem sonsuz güvenebileceğim kardeşim gibi diyebileceğim kişiler yokmuş gibi geliyor. Birileriyle tanışıyorum sonra içimden gelmiyor yalnızken daha çok eğlendiğimi fark edip uzaklaşıyorum. Genel özet bu çok da uzatmak istemiyorum sizce kendimi zorlayıp istemesem de insanlarla görüşüp bunalım seviyemi mi yükselteyim yalnız kalmamak için yoksa sonsuza kadar seçilmiş kişilerimi bekleyip kendimi mi yiyeyim?
Sizin bahsettikleriniz yerli dizilerde oluyor. Biz onları birakali çok olduDiziler insanin beyninj yikayan algisini degistiren gerceklerden uzaklastiran yapimlar bana gore.
Yataktan kalkan kizlar full makyajli. Dost arkadaslik Iliskileri kendilerini feda edebilcek kadar bir insanin cevresinde birikmis bazilarinda. Sanki kendi isleri gucleri sorunlari yok surekli bu ana roldeki uzerine kurulan ilgiler.
Bitmeyen ve ne olursa olsun sonuna kadar askla bagli olan coftler.
Evlenince sosyal muhabbetli arkadas cevreli harika evlilikleri olan evliler.
Konaklar yalilar .. ya da mutlaka zengin bir kurtaricisi olan gecekonduda yasayanlar..
Bana hic gercekci gelmiyor. Oldukca sikiliyorum bunaliyorum. Kizim haricinde hic bir diziye bakmiyorum. Kizima da muptela deglim.
Siz de asla birakin kendi hayatinizi herhangi bir gercek hayati bile su dizilerle kiyaslamayin.
Bakin cevrenize gercekler cok farkli...
Konu sahibi yerli yabanci.diye belirtmemis. Dolayisi ile ben de yerli dizilerden bahsettim. Zaten yabanci dizilere de eger yurtdisinda cok uzun sure yasamisliginiz yoksa yorum yapamazsiniz gercekle bagdasmasi konusunda.Sizin bahsettikleriniz yerli dizilerde oluyor. Biz onları birakali çok oldu
Netflixe gelmesini bekliyordum ben de gelmiş bu ayın basında. Çok öneren olmuştu hatırlattığınız iyi oldu başlayam da yine kendimi sorgulayam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?