- 23 Ağustos 2012
- 51.860
- En iyi cevaplar
- 1
- 241.535
- 898
bir ay kadar internetim yoktu.o yüzden biraz geç cevap veriyorum.gülüyorsun ama dediğim doğru.süslenmek hem sana moral olacak hemde toparlandığını göstereceksin.hemde seni kaçırdığını gösterirsin.okuldayken kızlarla kantinde oturuyorduk.benimki arkadaşlarıyla oturuyordu.ilgilenmiyormuş gibi davranıyordum daa gel birde bana sor halimi.bir ara lavaboya gitmiştim.sonra bi baktım kızlar dışarda.tam yaa niye kalktınız diyecektim ki bana çok bozuldu dediler.çünkü gözünün önünde çıkma teklifi almıştım.
hem erkek gözüyle sever derler.boşu boşuna makyaj malzemelerine savaş boyaları demiyor.
Aynı olay benimde başıma geldi lise 1de 4 sene öncee . Bende hicc tanımadığım için birisini tersledim reddettim sonra gidip aşık oldum..Oda bana en yakın arkadasım senden hoşlanıyor cart curt dedi ağladım sürekli konuşmaya çalıştım falan filan.. Ama sonunda kazanan sen olcaksın merak etme..Bu olaydan 1 sene geçtikten sonra deli gibi koşmaya başladı peşimden unutmuştum ama gidip bi görüşeyim dedim ve buluştuğumda ben böyle bir insandan nasıl hoşlanmışım dedim ve 10dakikada soğudumçıkma teklifi etti reddettim geçmiş ola yani o kadar zaman geçmiş bir süre dinlen unutmaya çalış ilkbahar1982 dediği gibi giyin süslen makyaj yap dikkatini çek.. Gerçekten arkadaşın olan insanlarla konuş gez eğlen.. başka aktiviteler bul:)
Yaşadığının biraz benzeri benim basıma da gelmişti lise yıllarında,lise 1de nerdeyse bir sene peşimden koştu,bı sekilde ikna etti ve birkaç ay çıktık,sonra sebepsiz yere ayrıldık ve ben sonrasında aylarca pesinden kostum,en cahil zamanlarımdi ahh ahh..:)sonra okul bitti,üstünden 5 sene gecti ve ben evlendim,evlendikten sonra birgun face ten eklemiş beni ve yıllar sonra bana cok pişman olduğunu söylemişti saka gibi..ama tabi son pişmanlık fayda etmedi,sonrasında bı daha görüşmedim onunla,face adresimi bile dondurdum...
Ben de benden azıcık olsun hoşlanmayan birine seni seviyorum dedim şekerim maalesef, üstüne üstlük kazık kadar 25 yaşımdaki halimle
Ben de pişmanım tabi ki , bana hiçbir ilgi duymayan birine aşık olduğum için kadere kızgınım.
Yaşadığının biraz benzeri benim basıma da gelmişti lise yıllarında,lise 1de nerdeyse bir sene peşimden koştu,bı sekilde ikna etti ve birkaç ay çıktık,sonra sebepsiz yere ayrıldık ve ben sonrasında aylarca pesinden kostum,en cahil zamanlarımdi ahh ahh..:)sonra okul bitti,üstünden 5 sene gecti ve ben evlendim,evlendikten sonra birgun face ten eklemiş beni ve yıllar sonra bana cok pişman olduğunu söylemişti saka gibi..ama tabi son pişmanlık fayda etmedi,sonrasında bı daha görüşmedim onunla,face adresimi bile dondurdum...
Ben de benden azıcık olsun hoşlanmayan birine seni seviyorum dedim şekerim maalesef, üstüne üstlük kazık kadar 25 yaşımdaki halimle
Ben de pişmanım tabi ki , bana hiçbir ilgi duymayan birine aşık olduğum için kadere kızgınım.
Evet, süslenmek gerçekten moral oluyo diyebilirim. Ama benim süsüm pek bi işe yaramıyo galiba ya, dikkatini çekemiyorum :))
Aynen. Onlar için güzellik kadar önemli ki. Ne demişler erkeğin aşkı; daha güzelini bulana kadar ...
Senin olayın sonu pek bi komikmiş , 10 dakikada soğumak heUmarım bende de böyle bi son olur..
Çok sağol canım elimden geldiğince yapmaya çalışacağım :) Kendimi toparlamalıyım artık zaten, 45 kiloya düştüm üzülüp düşünmekten
Aynı olay pek çok kişinin başına gelmiş anlaşılan.
İş işten geçtikten sonra gelip ayaklarına kapansa, sevdiğini sölese ne olur ki canım ya.
Biliyo musun ben de onun bi gün pişman olacağını düşünüyorum. Çünkü benim duygularım gerçekti, ona göre çok basit olabilir. Bi gün gerçekleri anlayınca dank edicek gerizekalıya...
Canım yaa kızma kadere, yanlış zamanlar yanlış insanlar işte ne yapalım. Ama kadere kızıp, küsmeyelim.
Sabredelim uff sabredelimmm
Merhaba arkadaşlar...
Ben çok kötü bişe yaptım. Benliğimden koptum, ben ben değilim sanki..
Olayı en başından anlatayım. 4-5 ay önce idi ilk tanıştığımızda. Bana yaklaştığında ben onu reddettim, hiç tanımadığım için istemedim. Tersleyip durdum. Ama sonra ilgimi çekmeye başladı. Bir adım yaklaştım ona. Sonra benle 2-3 gün hiç konuşmadı.
Sorunun ne olduğunu sorduğumda... Arkadaşının bana teklif ettiğini öğrenmiş ve ben böle bişe yapamam dedi. Aramızda bişe yoktu aslında. Biz arkadaş değil miyiz, bu sorun mu dedim. Hayır o zaman sorun yok dedi. Görüştük .. Bu ilk görüşmemizdi. Ve her şey olumluydu. Ayrıldıktan sonra benden telefon numaramı istedi ve konuştuk bi süre. Bu süre zarfında yüz yüze pek görüşmedik. Sadece mesaj işte. 20 gün sonra filan bana benimle bi daha hiç konuşmak istemediğini söyledi. Nedenini sorduğumda arkadaşından dolayı, aşık olmaktan korkuomuş cart curt. 2 gün boyunca uğraştım, o kadar çok çabaladım ki. Bunun engel olamayacağını anlatmaya çalıştım, çırpındım çırpındım. Ama o çok soğuk kanlı davrandı ve niyetinden vazgeçmedi.
Sonra okullar açıldı. Onu yeniden gördüm. Aylarca bi kerecik bile konuşmamamıza rağmen onu hiç unutamamıştım zaten. Gördükçe duygularım yeniden kuvvetlendi(
Oluşturduğu tablo hep şuydu; 'ben doğru, dürüst bi insanım aslında seni istiyorum ama arkadaşımın teklif ettiği kız ile yapamam'..
Bense bunun geçerli bi sebeb olmadığını düşünmüştüm hep. Sonra 1 a önce filan, bi anlık boşluğuma geldi. mesaj attım nasılsın dedim. Sonra yine attım. Hep eskiler karıştırdım, sürekli sorular sordum eskiye dair. Sürekli üsteledim. O ise hep cevapsız bıraktı sorularımı.
Sonra saçma sapan bir sürü olay oldu. Bi gün konuşmak istediğimi söyledim. Görüştük, konuştuk. Karşımdayken ondan yine güven, huzur aldım. Ama sevgi göremedim( Çünkü artık beni sevmiyo ve istemiyodu. Bense umut ettim, peşinden koştumm, didindim... ama karşılığını hiç alamadım. Bi tatlı söz, bir adım. Hiç bişey, sıfır.
Ama onu öyle çok seviyodum ki, gururum umurumda değildi. Bi yerlere davet ettim, her sabah mesaj attım. Ama hep yine konu eski meselelere geldi, ve hep tartıştık kavga ettik. Defalarca hiç konuşmama safhasına geldik. hep benim çabalarım ile yeniden düzeldi. Çok sıkıldığını söylüyodu hep bana.
Dün yine tartıştık mesajla... Gel oturup konuşalım bi sonuca bağlayalım dedim ben. Gelemem dedi. Gel diye ısrar ettim. Gelemem diyorum neden anlamıyosun, neden her şeyi üsteliyosun, sorguluyosun bırak artık bu işleri filan dedi. Sonra ben ona beni kaçıncı kez ağlattın dedim. Çocuk musun sen, boşu boşuna kendini heder ediyosun. Sen nasıl bi şeysin uğraşmak istemiyorum artık seninle dedi. Korkaksın sen dedim. Yanına gelmediğim için mi korkağım, yeter uğraşamicam artık senle dedi. Okurken yüreğimden bişeyler kopup gitti... incindim incindim incindim.
Çocuk değilim ben dedim. Ağlıyodum o an, bi anlık sinirle ona onu sevdiğimi söledim. Benden yana bi şey yok bil bunu, ya sevdiğinle yetinirsin yada boşvericeksin. Seçim senin dedi. Sen buna karışamazsın dedim , sadece söyledim rahatladım dedim. Söledikten 2 dakika sonra öyle bi pişmanlık çoktü ki üzerime. Hayatımda hiç bu kadar küçülmemiştim... Bi erkeğin yapması gereken her şeyi bi bayan olarak ben yapmıştım. Umut, dua ve emek...
Ama karşılığı yoktu, bile bile vardım üstüne... Şimdi ne yaparım, ne ederim bilmiyorum. En çok zoruma giden ise beni çok yanlş tanıması oldu. Rezil, rüsva, yapışık, yılışık, gurursuz, takıntılı... Bi kerecikk olsun göremedi benim normal hallerimi((
Çünkü aşk dengesizlik işidir. Her ne kadar düzeltmeye çalıştıysam olmadı işte, olmadı.
En yakınımdaki arkadaşım ile konuşuyolar..ve öyle yakınlar ki. Çok iyi anlaşıyolar. çünkü ben onun gibi olamadım, kendimi hep yanlış yansıttımSevmek böyle bişey işte, aptallaşıyo insan. Şu an geriye bir avuç pişmanlık kaldı... Gece boyunca uyumadım. Düşünüp duruyorum. Toparlanamıyorum, hayatımı normal akışına döndüremiyorum.
Ne olur yardım edin bana( İçimi buraya döktüm ağlaya ağlaya...
şaka gibi face de evli olduğunu görmedi mi?
demişsen demişsin.ona sana ait bir duygudan bahsetmişsin.bunun aptallıkla ilgisi yok.
moral olması hiç mi?
bu birazda senin elinde.ne yaparsa yapsın öğrenmeye çalışma.kendi gündeminde tutuyorsun onu.
Yaptıklarını anlamlandırmayı-çözmeyi bırak, uzaklaş ondan yoksa daha çok yıpranırsın. Kendine zaman ayır herşey olucağına varıyor. En azından yılları geçirmeden gördün yüzünü, yanına kalan boşa harcanmayan zamanın oldu.
Beyazatlı prensini bulman umuduyla.
ben de birine sevdiğimi itiraf etmiştim, aynı sınıfta oldugumuz ama sadece simaen tanıdığımız birine üniversıtede. nasıl bır ruh haliyle yaptım bılemıyorum. şimdiki aklım olsa asla yapmazdım. o zaman 21 yaşında falandım, şimdi 28.
tabi istemedı cocuk. ben mesajlarla ısrar ettım gururumu ayaklar altına alıp, ama nafile. ben de vazgectım. çocugun istememesı işi daha kolay kılıyor bence. tabiki çok üzülüyor gururun kırılıyor aglıyorsun vs. ama çocuk sevmiyor dıye kabullenıyor vazgecıyorsun mecbur. senın o çocuk da kararlı görunuyor. cevapları kati ve biraz incitici. artık gördüğün zaman hiç umursama,sakin davran. kendıne güven.
şimdi o çocuk gelseydı bana, kabul etmezdım, sadece bir boşlukmuş bendekı.
Noldu senin adam? Geri döndü mü ya da tepki verdi mi?Valla ben de nasıl bi ruh haliyle yaptım bilmiyorumm
Aynı benim gibi olmuş canım. Geçmiş olsun, başına gelen herkese geçmiş olsun :)
Evet benim döneceğine dair pek umudum yok zaten, ama bi gün pişmanlık duyacağını biliyorum geri dönüşü olmasa da...
Noldu senin adam? Geri döndü mü ya da tepki verdi mi?
Ben de yaptım sonunda, hayatımda ilk defa bi erkeğe açıldım bi halt olmadı kaçtı gitti ama ben rahatladım en azından=)
Hiç bişey olmadı canım. Sürekli karşılaşıyoruz ama birbirimizin yüzüne bile bakmıyoruzSadece acı ve pişmanlık duyuyorum şu an.
Kızzz sen de miii anacımmmm :)) Hem de ne kaçış haha topuklarını vura vura dört nala anasını satayım.
Aman be tatlım; ben o kadar çok üzülüyorum ki hala... Ama gerçekten değmezmiş
Rabbim hakedenlerle karşılaştırsın umarım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?