Merhaba arkadaşlar...
Ben çok kötü bişe yaptım. Benliğimden koptum, ben ben değilim sanki..
Olayı en başından anlatayım. 4-5 ay önce idi ilk tanıştığımızda. Bana yaklaştığında ben onu reddettim, hiç tanımadığım için istemedim. Tersleyip durdum. Ama sonra ilgimi çekmeye başladı. Bir adım yaklaştım ona. Sonra benle 2-3 gün hiç konuşmadı.
Sorunun ne olduğunu sorduğumda... Arkadaşının bana teklif ettiğini öğrenmiş ve ben böle bişe yapamam dedi. Aramızda bişe yoktu aslında. Biz arkadaş değil miyiz, bu sorun mu dedim. Hayır o zaman sorun yok dedi. Görüştük .. Bu ilk görüşmemizdi. Ve her şey olumluydu. Ayrıldıktan sonra benden telefon numaramı istedi ve konuştuk bi süre. Bu süre zarfında yüz yüze pek görüşmedik. Sadece mesaj işte. 20 gün sonra filan bana benimle bi daha hiç konuşmak istemediğini söyledi. Nedenini sorduğumda arkadaşından dolayı, aşık olmaktan korkuomuş cart curt. 2 gün boyunca uğraştım, o kadar çok çabaladım ki. Bunun engel olamayacağını anlatmaya çalıştım, çırpındım çırpındım. Ama o çok soğuk kanlı davrandı ve niyetinden vazgeçmedi.
Sonra okullar açıldı. Onu yeniden gördüm. Aylarca bi kerecik bile konuşmamamıza rağmen onu hiç unutamamıştım zaten. Gördükçe duygularım yeniden kuvvetlendi(
Oluşturduğu tablo hep şuydu; 'ben doğru, dürüst bi insanım aslında seni istiyorum ama arkadaşımın teklif ettiği kız ile yapamam'..
Bense bunun geçerli bi sebeb olmadığını düşünmüştüm hep. Sonra 1 a önce filan, bi anlık boşluğuma geldi. mesaj attım nasılsın dedim. Sonra yine attım. Hep eskiler karıştırdım, sürekli sorular sordum eskiye dair. Sürekli üsteledim. O ise hep cevapsız bıraktı sorularımı.
Sonra saçma sapan bir sürü olay oldu. Bi gün konuşmak istediğimi söyledim. Görüştük, konuştuk. Karşımdayken ondan yine güven, huzur aldım. Ama sevgi göremedim( Çünkü artık beni sevmiyo ve istemiyodu. Bense umut ettim, peşinden koştumm, didindim... ama karşılığını hiç alamadım. Bi tatlı söz, bir adım. Hiç bişey, sıfır.
Ama onu öyle çok seviyodum ki, gururum umurumda değildi. Bi yerlere davet ettim, her sabah mesaj attım. Ama hep yine konu eski meselelere geldi, ve hep tartıştık kavga ettik. Defalarca hiç konuşmama safhasına geldik. hep benim çabalarım ile yeniden düzeldi. Çok sıkıldığını söylüyodu hep bana.
Dün yine tartıştık mesajla... Gel oturup konuşalım bi sonuca bağlayalım dedim ben. Gelemem dedi. Gel diye ısrar ettim. Gelemem diyorum neden anlamıyosun, neden her şeyi üsteliyosun, sorguluyosun bırak artık bu işleri filan dedi. Sonra ben ona beni kaçıncı kez ağlattın dedim. Çocuk musun sen, boşu boşuna kendini heder ediyosun. Sen nasıl bi şeysin uğraşmak istemiyorum artık seninle dedi. Korkaksın sen dedim. Yanına gelmediğim için mi korkağım, yeter uğraşamicam artık senle dedi. Okurken yüreğimden bişeyler kopup gitti... incindim incindim incindim.
Çocuk değilim ben dedim. Ağlıyodum o an, bi anlık sinirle ona onu sevdiğimi söledim. Benden yana bi şey yok bil bunu, ya sevdiğinle yetinirsin yada boşvericeksin. Seçim senin dedi. Sen buna karışamazsın dedim , sadece söyledim rahatladım dedim. Söledikten 2 dakika sonra öyle bi pişmanlık çoktü ki üzerime. Hayatımda hiç bu kadar küçülmemiştim... Bi erkeğin yapması gereken her şeyi bi bayan olarak ben yapmıştım. Umut, dua ve emek...
Ama karşılığı yoktu, bile bile vardım üstüne... Şimdi ne yaparım, ne ederim bilmiyorum. En çok zoruma giden ise beni çok yanlş tanıması oldu. Rezil, rüsva, yapışık, yılışık, gurursuz, takıntılı... Bi kerecikk olsun göremedi benim normal hallerimi((
Çünkü aşk dengesizlik işidir. Her ne kadar düzeltmeye çalıştıysam olmadı işte, olmadı.
En yakınımdaki arkadaşım ile konuşuyolar..ve öyle yakınlar ki. Çok iyi anlaşıyolar. çünkü ben onun gibi olamadım, kendimi hep yanlış yansıttımSevmek böyle bişey işte, aptallaşıyo insan. Şu an geriye bir avuç pişmanlık kaldı... Gece boyunca uyumadım. Düşünüp duruyorum. Toparlanamıyorum, hayatımı normal akışına döndüremiyorum.
Ne olur yardım edin bana( İçimi buraya döktüm ağlaya ağlaya...
Eğer karşındakinden bi Işık bi umut alabiliyorsan söyle.. Ama benim gibi hiç bi duygusu olmayan birine de söyleme üzülürsün diye.ben de beni sevdiğini bildiğim halde bişey diyemiyorum. bu daha saçma bence..
benden hoşlandığına beni sevdiğine eminim. ama heyecanlanıyorum işte. bakalım sonumuz ne olacak :)Eğer karşındakinden bi Işık bi umut alabiliyorsan söyle.. Ama benim gibi hiç bi duygusu olmayan birine de söyleme üzülürsün diye.
ben dayanamıyor sonucuna katlanırım diyorsan söyle. Karşılığı olmayınca üzülüyo insan çünkü
O zaman hiç çekinme söylebenden hoşlandığına beni sevdiğine eminim. ama heyecanlanıyorum işte. bakalım sonumuz ne olacak :)
Vallaha tam 3 hafta önce gecenin bir yarısı dayanamadım bende itiraf ettim. İçimde ne varsa yazdım. Benim ettiğim tüm dualar sensin ,yediğim yemekte içtiğim suda,attığım her adımda sen varsın dedim. Ben seni çok masum sevdim ne malına,ne de başka birşeyine baktım. Sadece akşam geldiğinde kapını açan ben olmak,sana sevdiğin yemekleri yapmak istedim dedim. Ve daha birsürüsü... Upuzun bir whatsapp mesajı düşünün. Benim için bir erkeği sevmesi çok zor birşeydi ve ben ilk aşkımı gittim ona oldum. Söylediğim için pişman mıyım ?" HAYIR. İyiki dedim iyiki bu adamı sevmişim. O kadar nazikti ki bana o gözle bakmadığını söylerken. Beni adam yerine koyduğun için teşekkür ederim. Ne olur bana kızma beni affet. Hakkını helal et ,senin benim için üzülmen bile hak dedi.Dünya üzerinde kaç erkek bu kadar nazik olabilir ki. Belki bir başkası olsa dalga geçerdi,cevap bile vermezdi. Ve bugün hiç beklemediğim bir anda onu gördüm. Ne yapacağımı bilemedim. 3 haftada atlattım diye kendimi avutuyormuşum... Ellerim titredi yüzüne bile bakamadım. İnşallah günün birinde senin gibi bende atlatırım acıyı. Çok zormuş hemde çok...
Amin canım. Duamı eksik etmiyorum ve ekstra en ufak bişi yapmıyorum. Anlayış gösterdim. Ben elmayı sevdim diye elma da beni sevmek zorunda değil öyle değil mi? Şimdi nasılım sorusuna gelecek olursak inan net cevaplar veremiyorum. Daha 2 gün önce gördüm. Hala gözlerine bakamıyorum. Biraz canım yandı aslında. Bizim bir whatsapp grubumuz var ve orda benim canımın yanıp yanmayacağını düşünmeden hayatında birisi olduğunu söyledi. Zor bir durum. Mutlu olmasını istiyorum gerçekten bunu içtenlikle diliyorum. Beni sevecek insan da çıkacak birgün karşıma. Birgün olmadı diye üzüldüğüm duama gün gelecek iyiki olmamış diye şükredeceğim. Elbet acısı geçecek ama bu aralar üzülüyorum ister istemez...Canım hiç üzülme. Çünkü karşındaki insan gayet kibar tepkiler vermiş sana. Sen de hiç üsteleme sakın ekstra bişey yapma.. Zaman'a bırak ve dua et. Allah gönlüne göre versinNasılsın şimdi ?
Vallaha herşeyin hayırlısı diyorum artık. Tam 4 ay olmuş şu an farkettim de. 13 Ağustos sabaha karşı söylemiştim. Dile kolay ama kalbe zor. Şu 4 ayda neler değişti neler.Ömür boyu birlikte yaşamayı dilediğin adam için gün geliyormuş içindeki duyguları ölsün diye dua edecek hale gelebiliyormuşsun. Güzel günler bizi bekliyor canım. Ben inanıyorum. Geçecek hepsi.
Çok sağol canım benim Allah hepimizin gönlüne göre versinNe kadar samimi bi insansın ya
Geçecek hepsi tabi, Allah gönlüne göre versin tatlım. 4 ay yada 44 ay bırak boşver ay saymayı. Güneşli güzel günleri bekle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?