• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Benim gibi olan var mı?

Bu sekilde yazdigim icin afedersiniz ama size mal-mulk kalma durumu oldu mu, aileniz miras birakacak durumda miydi? Bu sekilde yazmak istemezdim ama o zamana kadar ses etmeyip tam o zamanda ses ediyorlarsa paranin kokusunu almis olabilirler.
Evet o durum vardı, mal mülk durumu yüzünden rahmetli babamın tarafı da bana düşman oldu, ama o da ayrı bir konu.
Biyolojik Anne-babam yine çıkarlarını düşünmüşler midir?, belki düşünmüşlerdir bilemiyorum. Eğer öyleyse benle aralarını iyi tutmaları gerekiyordu, onlarsa tam tersi ne kadar yanlış yapılabilecek varsa yaptılar.
 
Kurumdan almak tabi daha doğru olurdu.
ama işte sonrası insanı düşündürüyor.çeşitli dert sıkıntı,ebeveynler içinde çocuk içinde değişik bir döngü bu ,,benim eşimim kız kardeşini verdiler evlatlık kız ilk dediği neden diğerleri değilde beni verdin diye konuşmuyor ailesi ile;evlendi ama biyolojik annesinide yanına aldı misler gibi yaşıyor .
 
Merhaba hanımlar,
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henüz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa içimi dökmek istiyorum.

Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kaç gün sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu söylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dördüncü çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Beni büyüten Halam ve eşinin çocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir çocukmuşum. Size anlamanız için halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim için hala Annem ve Babam.
Beni öz evlatlarıymışım gibi nüfuslarına alıp büyüttüler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da çoğunlukla bizimle kaldı. 2 sene önce malesef onu da kaybettim.

Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları düşünüyorum, geçmişte yapılanların sıkıntısını çekiyorum. Hep güçlü durmaya çalışıyorum, dışardan bakanlar beni görenler bunu kendime böylesine dert ettiğimi göremezler. Ama ben her gün aynı şeyleri düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hiç duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek için açıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?

Ben çocukken karşı apartmanımızda altlı üstlü iki elti vardı, birinin çocuğu olmuyordu ve diğerinin 4. çocuğunu ona vermişlerdi. Kendi çocuğu gibi büyüttü. Aradan yıllar geçti hiç görmedim ama aklımdadır hala. Çok da güzel bir kızdı.
 
Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?
1. örnek: böyle aslında çok varmış. en basiti benim teyzemin ve eniştemin de çocukları olmuyormuş (olmadı da) neyse eniştemin erkek kardeşinin yeni doğan çocuğunu vermişler mahmut adı ama mahmut çok ağlamış bebek hiç alışmamış geri almışlar ailesi gil mahmut anlatıp güler sanırım normal böyle şeyler. mahmut misal teyzeme anne der enişteme baba geri gitmesine rağmen.
2. Örnek: üniden çok yakın arkadaşımın ailesinde olmuş amcasını halasına vermişler zamının da o da sizin gibi onla büyümüş etmiş ama amcası da isyan etmemiş hatta kardeşler arasın da en değerlisi halaya verilen amca
bu 2 örnekte iç içe olan aileler mesafe yok çocuk veriliyor ama birlikle büyütüyorlar gibi sizin öyle bir durum var mı biyolojik anne baba arasında mesafe falan
 
Merhaba hanımlar,
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henüz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa içimi dökmek istiyorum.

Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kaç gün sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu söylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dördüncü çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Beni büyüten Halam ve eşinin çocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir çocukmuşum. Size anlamanız için halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim için hala Annem ve Babam.
Beni öz evlatlarıymışım gibi nüfuslarına alıp büyüttüler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da çoğunlukla bizimle kaldı. 2 sene önce malesef onu da kaybettim.

Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları düşünüyorum, geçmişte yapılanların sıkıntısını çekiyorum. Hep güçlü durmaya çalışıyorum, dışardan bakanlar beni görenler bunu kendime böylesine dert ettiğimi göremezler. Ama ben her gün aynı şeyleri düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hiç duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek için açıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?
Ben bunun çok örneğini gördüm. Bi akrabamın eşi ve eşinin kardeşi iki farklı akrabaya verilmiş. İki görümcesinin de çocuğu olmuyor diye Kadının ilk iki çocuğu görümcelere verilmiş. Siz düşünün o kadının da yaşadığı acıyı. Oğlan yıllar sonra öğrenmiş öyle olduğunu
 
Kötü bir şey olduğunu düşündüğümden değil, nasıl anlatırım nasıl ederim düşüncesi beni korkutuyor psikoloğa gitmekten. Ama araştıracağım yazdıklarınızı, İnşAllah giderim, teşekkürler.

Psikoloğa bir kaç kere gittim, ilk düşündüğüm neden daha önce gelmedim :) O da sizin gibi bir insan, hatta benim gittiğim çok matrak bir adamdı sohbet ediyorduk o zaten mesleği gereği sohbetten öğreneceklerini öğreniyor anlıyor.

Bence hemen bir randevu al, daha önce niye gitmedim diyeceksin:) En kötüsü dertleşmiş olursun :) Emin ol o seni anlayacak, mesleği bu çünkü.
 
Şanslısınız, size sahip çıkabilen bir anneniz varmış.
Biyolojik anne ve Babam, annem vefat ettiğinde gerçeği öğrenmemi istediler zaten. Biyolojik Anne babamı ben hep dayı-yenge olarak biliyordum hep. İlk başlarda onlara bir şans vermek istedim ama olmadı, neredeyse 2 senedir görüşmüyorum onlarla.
Size sahip cikmadilarmi anna baba ölunce gercek babangil?en azindan buyuten anne baba ölünce keske sahip ciksalarmisti biyolojik ailen.normalde yaklasimlari nasildi size bunca zamandr biyolojik ailenin?
 
komsumun babasi oyleydi amcasina ve esine vermisler. sonra komsumun annesi komsumu dogurunca bukez de 6 yasina kadar yine ayni kisilere vermisler. yani hem oglunu hem torununu vermisler. kizin psikolojisi cok iyi degildi. yalan soylerdi surekli bir de esiyle de akrabaydi. hem babasi hem esi bibolar ve manik hastasiydi vs vs... ayni sekilde arkadasimin amcasinibda amcasina vermisler.
beni bekar olan halamlar ostemisler biz evlenmiycez olunce maasimiz ona kalsin nufusumuza alalim diye annem vermemis. cok var yani.
 
Sizi uzen ne ? Tercıh edılmemek mı? Vazgecılmek mı?
Nedır yanı sızı bu kadar uzen ?
 
Merhaba hanımlar,
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henüz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa içimi dökmek istiyorum.

Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kaç gün sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu söylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dördüncü çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Beni büyüten Halam ve eşinin çocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir çocukmuşum. Size anlamanız için halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim için hala Annem ve Babam.
Beni öz evlatlarıymışım gibi nüfuslarına alıp büyüttüler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da çoğunlukla bizimle kaldı. 2 sene önce malesef onu da kaybettim.

Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları düşünüyorum, geçmişte yapılanların sıkıntısını çekiyorum. Hep güçlü durmaya çalışıyorum, dışardan bakanlar beni görenler bunu kendime böylesine dert ettiğimi göremezler. Ama ben her gün aynı şeyleri düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hiç duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek için açıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?
Tv de gündüz kuşaklarında sık sık rastlanılan şeyler bunlar.. özellikle esra erol da çok vardı böyle durumlar. Bence doğuran değil sahip çıkan büyütendir ebeveyn olan.
 
1. örnek: böyle aslında çok varmış. en basiti benim teyzemin ve eniştemin de çocukları olmuyormuş (olmadı da) neyse eniştemin erkek kardeşinin yeni doğan çocuğunu vermişler mahmut adı ama mahmut çok ağlamış bebek hiç alışmamış geri almışlar ailesi gil mahmut anlatıp güler sanırım normal böyle şeyler. mahmut misal teyzeme anne der enişteme baba geri gitmesine rağmen.
2. Örnek: üniden çok yakın arkadaşımın ailesinde olmuş amcasını halasına vermişler zamının da o da sizin gibi onla büyümüş etmiş ama amcası da isyan etmemiş hatta kardeşler arasın da en değerlisi halaya verilen amca
bu 2 örnekte iç içe olan aileler mesafe yok çocuk veriliyor ama birlikle büyütüyorlar gibi sizin öyle bir durum var mı biyolojik anne baba arasında mesafe falan
Biz yakın değildik, senede bir ya görür ya görmezdim.
 
Psikoloğa bir kaç kere gittim, ilk düşündüğüm neden daha önce gelmedim :) O da sizin gibi bir insan, hatta benim gittiğim çok matrak bir adamdı sohbet ediyorduk o zaten mesleği gereği sohbetten öğreneceklerini öğreniyor anlıyor.

Bence hemen bir randevu al, daha önce niye gitmedim diyeceksin:) En kötüsü dertleşmiş olursun :) Emin ol o seni anlayacak, mesleği bu çünkü.
İnşAllah giderim, bir gün mutlaka gideceğim eminim, yoksa atamıyorum bu dertleri kafamdan.
 
İnşAllah giderim, bir gün mutlaka gideceğim eminim, yoksa atamıyorum bu dertleri kafamdan.

Bence erteleme, çünkü kendimden biliyorum erteleyince sonsuza kadar erteliyorum. Karar verdiğin an uygula. Yani biriyle sohbet ediyorsun aslında işin özü bu:) Ki söylediklerin onda kalacak, sırlarını kimse bilmeyecek rahat rahat konuşabilirsin:)

Pazartesiye randevu al bence , hadi uzatma :)
 
Merhaba.
Oncelikle anne babaniza Rabbim rahmet eylesin. Mekanlari cennet olsun.
Genlerinizin kimden geldigi cok onemli degil. Evlatlik verildiginiz ailede mutlu buyuduyseniz ne mutlu size.
En kisa zamanda psikolojik destek alin. Biriyle dertlesmek gibi degil bu. Karsinizdaki profesyonel kisi sorunun kokenine inip dusuncelerinizi yeniden yapilandirmanizi ve dolayisiyla iyi hissetmenizi sagliyor. Bizim goremedigimiz seyleri goruyor. Ben cok yararini gordum. Daha once gitmedigime yaniyorum.
 
Size sahip cikmadilarmi anna baba ölunce gercek babangil?en azindan buyuten anne baba ölünce keske sahip ciksalarmisti biyolojik ailen.normalde yaklasimlari nasildi size bunca zamandr biyolojik ailenin?
Sahiplenmeyi ben doğduğumda yapacaklardı. Ben büyümüşüm kendimi kurtarmışım, benim için ne yapabilirlerki bu saatten sonra. Hoş bir şey de yapmazlar zaten. Babama "hiç değerim yokmuş önemli olan benden kurtulmakmış" dedim, adam çok rahat bir şekilde "Öyle düşünmek istiyorsan düşünebilirsin " dedi. Sahiplenmesin s si yok.
 
Back
X