- 17 Şubat 2016
- 182
- 124
- 23
Sizin de konunuzu okumustum iki cocugunuzu tek yetistiriyorsunuz daha güçlü gururlu olmalısınız en azindan agladiginizi çocuklar görmemeli. Kendilerini eksik hissederler.Var, ben
Taş gibi katı, hiç bir şeye ağlamayan bir kadınken ilk önce yeğenimin anaokulundaki gösterisi ile başladı. Herkes gülerek seyrediyor, benim gözlerden aşağı yaşlar boşalıyor resmen.
Sonra büyük kızım rota virüsü kaptı, hastaneye yattı, damaryolu takılırken ben ağladım. Ki ben normalde herkese enjeksiyon yapabiliyorum.
Şimdi de mütemadiyen, her gösteri, mezuniyet, 23 Nisan bilumum etkinlikte ağlarım. Elimde değil, tutamıyorum...
Bazen çocuklarımdan bahsederken bile gözlerim yaşarıyor.
Benim oğlumun babası varYa benim annem de böyle her bi b.ka ağlar. Ben ona çok kızarım. Niye mi ? Çünkü ona babasızlıgını hatırlatıyorsunuz ! Ben de babasız büyüdüm ve hicbir zaman eksik bir yasam sürdüğümü kabul etmedim. Hani herseyi dört dörtlük ailesiniz ağlarsınız çocuk duygusalliktan der. Ama bir eksiklik bir aciziyet içinde çocuk yetistiren annelerin koca çınarlar gibi dimdik gururlu olması gerektigini düşünüyorum. Böyle bir durumunuz varsa herkesten daha gururlu orada oturmalısınız. Ben anneme çok kızardım babasızlıgımı hatırlatırdı hep bana.......
Çocuklarımın en az elli tane gösterisine katıldım..
Karneleri saymıyorm bile..
Hepsinde de gözlerim yumruk gibi olana kadar ağladım..
Benimkilere sıra geldiğinde hıçkırarak ağlamaya başlıyorum üstelik..
Ama ben istiklal marşı duyduğumda da ağlarım, çok uzaktan tanıdığımın nikahında da..
Ağlanmaz mi cutemom hemde ne tatlı ağlanir. Düşünsene hayata bizim karnimizda başlıyor. Her anına şahitlik edebiliyoruz. Veee çok tatlılar. Bende aglayanlardanim. Hep yapmayım diyorum ama yine yapıyorum. Okuma bayramında bende ağladım mesela.Kızlar normalde öyle kolay kolay ağlayamam , ağlamam
Ama öyle müge anlı izleyebilecek kadar da güçlü kuvvetli değilim.Haber izlersem ağlayabilirim
Geçen hafta cuma oğlumun okuma bayramı vardı , okuldan sadece bizim sınıf yaptı ilk çıkan oğlum oldu Atatürkle ilgili bir şiir okudu . Ben doğru düzgün bakamadım ağladım çünkü sesini filan duydum sadece.
Yarında karne alacaklar yine ufak bi gösteri yapacaklar , yine ağlamadan duracağımı sanmıyorum .
Neden böyle olduğumu anlamıyorum mesela tatile gittiğimizde aqua parktan kayarken onu bekliyorsam asağıda gözlerim doluyor gülüyorum ama illa bi damla yaş akıyor e mutsuzda değilim .
Sadece bunlarda değilim ama kolunu kırdı yakın zamanda o ne kadar çok agladıysa bende o kadar çok agladım bi türlü böyle ona güç veremiyorum o ay ay diyorsa ben ayyy ayyy diye gidiyorum . Aşı veya iğne olurkende ona destek olucam derken verdiğim tek destek beraber ağlarız madem. Bazen çoğu zaman evde televızyon acıksa müzik kanalı açık oluyor ketun biride değilim onu oynatmaya kaldırıyorsam yine aynı hemen gözlerim doluyor.
Sabahları onu kaldırırkende içim çoşuyor sevişiriz yatakta kalkmadan oy benim canım oy benim bebeğim yine gözlerim dolu dolu oluyor.
Yukarıda normalde kolay aglayamam kısmını tamamen bıtırmıs oluyorum , yakınlarımı kaybettim ağlayamadım donup kalıyorum ama işte anlattığım gibi durumlardada hemen ağlıyorum.
Okula ilk başladığında, ilk beslenmesini yediğini gösteren resimde , tenefüste onu beklerken çıktığını gördüğümde , okumayı ilk söktüğünde , hala iğne vurulurken , düştüğünde , okulda bi arkadaşı tarafından hırplandıgında , anaokulunda keza öyle yok mu benim gibi bu durumlara ağlayan ?
Gecen hafta okuma bayramı demiştim ya biz gösteride cıkan cocukların aileleri en öne oturduk gördüğüm kadarıyla bi ağlayan bendim mesela
Gercekten 6. Sınıf bi kızın yani 12-13 yaşinda bir ergenin karne alımını izlemeye gitmek istediniz de almadılar mı
Bu kadar bağımlılık normal değil bence, çocuğa zarar verebilirsin. Duygusallığını-ağlamalarını azaltmalısın.Kızlar normalde öyle kolay kolay ağlayamam , ağlamam
Ama öyle müge anlı izleyebilecek kadar da güçlü kuvvetli değilim.Haber izlersem ağlayabilirim
Geçen hafta cuma oğlumun okuma bayramı vardı , okuldan sadece bizim sınıf yaptı ilk çıkan oğlum oldu Atatürkle ilgili bir şiir okudu . Ben doğru düzgün bakamadım ağladım çünkü sesini filan duydum sadece.
Yarında karne alacaklar yine ufak bi gösteri yapacaklar , yine ağlamadan duracağımı sanmıyorum .
Neden böyle olduğumu anlamıyorum mesela tatile gittiğimizde aqua parktan kayarken onu bekliyorsam asağıda gözlerim doluyor gülüyorum ama illa bi damla yaş akıyor e mutsuzda değilim .
Sadece bunlarda değilim ama kolunu kırdı yakın zamanda o ne kadar çok agladıysa bende o kadar çok agladım bi türlü böyle ona güç veremiyorum o ay ay diyorsa ben ayyy ayyy diye gidiyorum . Aşı veya iğne olurkende ona destek olucam derken verdiğim tek destek beraber ağlarız madem. Bazen çoğu zaman evde televızyon acıksa müzik kanalı açık oluyor ketun biride değilim onu oynatmaya kaldırıyorsam yine aynı hemen gözlerim doluyor.
Sabahları onu kaldırırkende içim çoşuyor sevişiriz yatakta kalkmadan oy benim canım oy benim bebeğim yine gözlerim dolu dolu oluyor.
Yukarıda normalde kolay aglayamam kısmını tamamen bıtırmıs oluyorum , yakınlarımı kaybettim ağlayamadım donup kalıyorum ama işte anlattığım gibi durumlardada hemen ağlıyorum.
Okula ilk başladığında, ilk beslenmesini yediğini gösteren resimde , tenefüste onu beklerken çıktığını gördüğümde , okumayı ilk söktüğünde , hala iğne vurulurken , düştüğünde , okulda bi arkadaşı tarafından hırplandıgında , anaokulunda keza öyle yok mu benim gibi bu durumlara ağlayan ?
Gecen hafta okuma bayramı demiştim ya biz gösteride cıkan cocukların aileleri en öne oturduk gördüğüm kadarıyla bi ağlayan bendim mesela
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?