Benim kadar şanssızı var mı?

T

trustno_1

Tarot bakmıyorum.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
28 Nisan 2014
2.261
4.923
333
Uzun zamandır hastalık illeti ile sınanıyorum. Öncesi de varda neyi nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Ailem hiç bir zaman normal bir aile olmadı. Kendimi bildim bileli hep toplumdan dışladık kendimizi. Aile içi kavgalar tartışmalar cahillikle büyüdük.
Çocukluğum ergenliğim yaşıtlarıma göre hep içime kapanık geçti bu sebeple. Üniversite hayatım pasif ama işe yarardı. İş hayatına atılıp ailemden uzaklaşınca özgüvenli olmaya başladım. Artık belki de bişeyler değişiyor dedim.
Evlendim 7ay sonra felaketler zinciri başladı. Annem kanser oldu babam inme geçirdi parkinson oldu kardeşim şizofren oldu. Diğer kardeşimin zaten kendine faydası yok bana olsun.. Hamile kaldım son aylarım anneme üzülmekle geçti. Çocuğu doğurdum 40ında annem öldü. Etrafa baktım herkesin anası gelir yardıma ben annemin cenazesine gittim.

Aradan bir kaç ay geçti babam yatalak oldu. Kardeşin şizofrenliği devam. Psikiyatrist e gidiyor ama düzeleceğine dair hiç umudum yok.
Babam da ölür yakında zaten. Kardeşlerim de hiç iş bulup çalışalım kendi hayatımıza bakalım demezler. Napacaklar bilmiyorum.
Ne bileyim aslında alt metinde çok şey var da sığdıramam buraya. Zaten anlatmaya mecalim bile yok. İçim sıkılıyor da sıkılıyor.
Zaten artık ölüpte anneme kavuşmaktan başka bişey istemez oldum
 
Hastalarınıza şifalar, annenize nurlar yağsın inşallah.
Bildiğim kadarıyla şizofren geçici bir hastalık değil, aksine kalıtımsal bir durum ve belirli yaştan sonra çıkıyor.
Tedavi edilmezse ilerler ama tedaviyle stabil durumu var.

Herkes bir şeyle sınanıyor, şanssızlık demeyelim buna.
Siz annenizi kaybetmişsiniz, burada annesini ömründe görmeyen nice kadın vardır, şimdi kim şanssız?
Ayrıca evladınız var, onun için canla başla daha da hayata tutunmanız lazım, bu yaşta çektiğiniz acıyı düşünün ve sonra bebeğinizi.
 
Allah yardımcınız olsun şizofren kardeşinizi bir bakim evine verin bence çünkü bakanı yoksa cok teklikeli olabilir bakan varsa bakan icinde teklikeli aslında annenize rahmet diliyorum babanız icin de en hayırlısı olsun inşallah birgün hersey düzelir
 
Bir evladınız var anladığım kadarıyla ondan güç alıp onun için sabredin. Yaşadıklarınız kolay değil kesinlikle bir pisklogdan yardım almanız bu süreci daha kolay atlatmanızı sağlayacaktır. Allah yardımcınız olsun çok üzüldüm yaşadıklarınıza.
 
Demetelif .!.:
Ben de böyle bir konu açmayı düşünüyordum 😊 herkes birseylerle sinaniyor. Hayatimi anlatsam şok olursunuz tek duam beterini verme Allahm
Genişletmek için tıkla...
Bana mı ağır geliyor ben mi hassasım bilmiyorum ki eşime göre her şey olacağına varır bana göre dünya yıkık
 
Allah yardımcınız olsun inşallah.. ölüm de kurtuluş degil ki neler bekliyor bizi bilmiyoruz.. :kızgın:
 
Sakarsaka .!.:
Allah yardımcınız olsun şizofren kardeşinizi bir bakim evine verin bence çünkü bakanı yoksa cok teklikeli olabilir bakan varsa bakan icinde teklikeli aslında annenize rahmet diliyorum babanız icin de en hayırlısı olsun inşallah birgün hersey düzelir
Genişletmek için tıkla...
Şizofreni tehlikeli değildir.
 
Gerçekten çok zor bir hikayeniz var. Annenize Allah rahmet eylesin. Hastalarınıza şifa versin inşallah.
Ama şöyle düşünün. Sizde annesiniz ve size muhtaç bir yavrunuz var. Herkes birşeylerle sınanıyor. Eşinizle çocuğunuzla mutlu olmaya bakın, psikolojik destek alın mutlaka. Allah sabır versin.
 
Canim iyi gelecekse anlatayım, annemin cenazesine gittim dedin ya, ben doğurdum annem hastanede bile kalmadı, aramızda da zerre bir şey yoktu, olmadı da.
Bebeğim küçükken yine ev taşıdım, tabi ki yoktu.
Ha bu arada benim ablam da şizofren.

Annem yıllardır ona bakmaktan da kafayı sıyırdı zaten, dengesiz davranışlarını ona bağlıyorum.
Ve evet, Allah evladınla sinamasin, tek duam, hiçbirimizi..
Gerisi çok da tin.
Ayrıca senin kadar, hatta eminim çok daha sanssizi da vardır.
 
Psikiyatrik destek alıyorum ki zaten kaygı bozukluğum var. Emzirdiğim için en hafif ilacı verdi o da yeterli gelmiyor.
 
Herkesin sınavı.
Ben yazsam, bı başkası yazsa dertler derya.
Sizin sınavınız ağır bunu asla kimse göz arda edemez...
Sorumsuz onun bunun sırtına yapışmış kardeşler benim de acayip sinirimi bozuyor.
İçine biraz su serpilir mı bilmem de, ölümler döndüm hamileligimde ağrılar sızılar rahatsızlıklar vs vs.
Annem baktı bana.
Allah bin kere razı olsun.
Ama annem evlat ayırıyor.
Anne olunca içime daha da işledi.
Bugün öyle bı ağlayasım geldi ki.
Artık benim sinirlerim bu durumu kaldırmaz oldu.
Evime geldim. Biraz annemde biraz bizim evimizde kaliyorduk bebeğe bakmak için.
Herşeyi göze aldım evime döndüm.
Hafiften anneme dokundurdum, bana dediği bizim hayatımız böyle... Yani dediki abine kurban oluyorum...
Ben şok geçirdim.
Ve ben artık aralıklarla gitmeyi düşünüyorum anneme.
Gidiyorum sinirlerim bozuluyor, evlat ayrımını gördükçe... Kaldıramıyorum.
Bak bu da çok ağır bı sınav.
3 kardeşiz ama 1 tane evladı için annem ölüyor bitiyor deli oluyor.
Çok iyi bı kadın ama bu ayrıma ben biraz daha dayanirsam hasta olucam....
 
Size ağır gelmiyor gerçekten çok ağır yaşadıklarınız. Allah annenize rahmet eylesin. Babanıza da hayırlı kapılar açsın.

Kardeşinizin en azından bir müddet hastanede yatma ihtimali yok mu? İlaçlarımı düzenli kullanıp doktora gidiyor mu kim yapıyor takibini?

Ölüp annenizin yanına gitme isteğini çıkarın kafanızdan. İnsan anne olunca dünya üzerine de yıkılsa "ayakta kalmalıyım" demek zorunda kalıyor. Sizi anlıyorum bir dönem "inşallah kıyamet kopar da evladımşa beraber yok oluruz" dediğimi bilirim ardımda kalmasın diye. Ancak bir şekilde ayağa kalkmak zorundasınız. Doğan her canlı ölecek zaten. Hayatta kalma gayeniz düzgün ve mutlu bir insan yetiştirmek olursa, güçlü olmak daha kolay oluyor. Allah yardımcınız olsun.
 
idrakyollariiltihabi .!.:
Size ağır gelmiyor gerçekten çok ağır yaşadıklarınız. Allah annenize rahmet eylesin. Babanıza da hayırlı kapılar açsın.

Kardeşinizin en azından bir müddet hastanede yatma ihtimali yok mu? İlaçlarımı düzenli kullanıp doktora gidiyor mu kim yapıyor takibini?

Ölüp annenizin yanına gitme isteğini çıkarın kafanızdan. İnsan anne olunca dünya üzerine de yıkılsa "ayakta kalmalıyım" demek zorunda kalıyor. Sizi anlıyorum bir dönem "inşallah kıyamet kopar da evladımşa beraber yok oluruz" dediğimi bilirim ardımda kalmasın diye. Ancak bir şekilde ayağa kalkmak zorundasınız. Doğan her canlı ölecek zaten. Hayatta kalma gayeniz düzgün ve mutlu bir insan yetiştirmek olursa, güçlü olmak daha kolay oluyor. Allah yardımcınız olsun.
Genişletmek için tıkla...
Ölüm beni yıpratmadı şu yaşananlar kadar. Her şeyin sorumluluğu ben de. Kardeşim takibini ben yapıyorum sayılır. İlaçlarını alıypr. Psikiyatriste gidiyor. Kısa bir dönem hastaneye yattı. Ama bu kadar çaresiz hastalıkta ne bileyim bahtsız bedevi misali. Bir de etrafıma bakıyorum o kadar boş şeyler ki! Tek şükür sebebim evladım. Ama bir şey olduğu zaman trust şunubyap trust bunu yap. Yoruldum.
Bugün mesela babama kardeşlerim bakıyor. Çok beceremiyorlar ya işte olduğu kadar. Akraba arıyor 'e trust sende bunları yanına alsan da sen baksan'
Trust işe mi gitsin 8aylık bebekle mi uğraşsın hasta babasına mı baksın yoksa sorumsuz kardeşlerine mi? Ne yapsın trust!
 
14 yaşında babayı kaybettim sürekli iki abinin ağır şiddetine maruz kalarak büyüdüm 34 yaşına kadarda dayaklarını yedim 34 yaşında annemin doktor hatası yüzünden ölümünü seyrettim kafayı tırlattım 1 sene bekar olan abimle kaldım ama şiddete devam allah nasip etti evlendim sahipsiz herşeyimi kendim yaptım aldım kimseden bir iğne görmedim abimlerin ikisininde durumu ii evlendim eşim hamd olsun mükemmel bi adam ama ablaları birer şeytan onların bana abla olacaklarını zannetim ama onlar yüzünden boşanma raddesine hatta kendimi öldürme raddesine geldim sürekli aşağlama hor görme iğneleme ve benim derdimi anlatacak kimsem yok gidecek bir kapım yok al sana sağlam hayat kazıklarından biri ama yinede şükür. Allaha eşim sonuna kadar destek ve korumaya çalışıyor ha bu arada hayatın bi kazığı daha asla çocuğum olmayacak kısmet ama rabnim güzel şeylerverecek bizlere yeter ki sabır
 
Annenizin eksikliğini derinden hissediyorsunuz , dolayısı ile çocugunuzu annesiz bırakmak istemezsiniz değil mi? Bu düşünceleri lütfen bir kenara bırakın.çocugunuz için kendinizi toparlamanız gerek.evet şanssızlıklar peşinizi bırakmamış ama güçlendiğinizin farkında değilsiniz.sadece kendinize zaman verin..
 
Keşke kimse acı yarıştırmaya kalmasa böyle bir konu da ya

Konu sahibi yaşadıklarınız çok ağır leyler zaten..okurken bile manen Orlandım ben.yaşamak sa hayattaki büyük imtihanlardandır...

İnanç durumunuzu bilemiyorum ama bazen teslimiyetçi olmak gerekiyor, olanında olacağın da önüne kim geçebilmiş bu cihanda..yazılan ne ise vakti saati gelince yaşanıyor engelleyemiyoruz.geriye kalan acılarıyla başedebilmek maharet..bunlar içinde ümit ışığımız verilmiş size “evlat..” evlat varsa dünyada birçok şeyi kaldırmak kabullenmek zorunda kalıyoruz işte..imtihanı çetin olanın mükafatı da elbet büyük olacaktır.tedavinizi bırakmayın sakın.evladınıza sarılın
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
kız kardeşimden nefret ediyorum
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
4K
Manukannn
M
T
Kayınvalide ve yatılı misafirlik konusu
3 4 5
Yorumlar
80
Görüntüleme
5K
Sunshine1
S
G
Son zamanlarda ki özgüvensizliğim
Yorumlar
4
Görüntüleme
429
Berenco
B
C
şeytan akrabalarla ne yapmalı
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
2K
prometheus261
P
Zaren
Bir Gencin Hayatı, İntihar düşüncesi Lütfen okuyun 🙏
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
2K
Zaren
Zaren
Back
X