hah i$te aynisini iki kiz karde$imede yaptim, gel görki 17 ya$indaki her ne kadar i$ten nefret etsede senin dedigin gibi yapinca yapiyor ama bu laftan sözden anlamiyor bamba$ka bir$ey bu hiç görmedim ben böyle birini bu ya$ima kadar
Canım benim kardeşim daha 15 yaşında (ben 23) ama asla ve asla taviz vermiyorum kendisine.
Aramız çok iyidir, birbirimizi çok severiz ama yapması gereken bir şey olunca öyle "yapar mısın"
ya da "yap" falan demiyorum,, "xxx bu hemen yapılacak" diyorum ben önce biraz mırın kırın etse
de paşa paşa kalkıp yapıyor. Başta pis tarafımı görmediğinden yapmıyordu,, o an elinde ne varsa
el koyuyordum (laptop, kumanda vs) kalkıp mecburen yapıyordu,, artık ikiletmeden yapıyor. Kötü
bir niyetim olmadığını, haklı olduğumu bildiği için küsse de 5dakika sonra hemen yılışmaya başlıyor
Bence sen de abartmamak koşuluyla biraz sertçe uyar kadeşini, hatta yaşına bakmadan ceza yöntemi
uygula. ileride vurdumduymaz, rahat, tembel olmalarından çok daha iyidir
Benimle saç başa giremezdi işte.
En fazla bi kez.
Kardeşime uyguladığım politikayı dış ülkelere uygulamıyoruz valla.
Herkes üzerine düşeni yaparsa çok mes'ud ve tatlı bi abla oluveriyorum.
İş sadece ev işi yapmamayı aşmış bana kalırsa pek normal değil sanki davranışları.
Bir doktora götürseniz:44:
off ne olacak bunlarin hali, bizimkide sabahki bula$iklari makinaya atiyor ama öglen bula$igi beni bekliyor, tabi o gün bagirirsam sinir krizi geçirirsem yapiyor
kusura bakmam zaten biliyorum ama bu evlenemez kim bunu çekerki, daha anlatmadigim birçok $ey var
Sen elinden geleni yapiyorsun canım.
Eger onun da bir seyler yapmasını istiyorsan blgisayarda veya tv.başında bulunmadığı bir zamanda karşına oturttur ve onunla sakin.bir ses tonuyla hafif öğüt havasında ama sinirlendirmeyecek şekilde konuşabilirsin.
Iletişim adına çok şey okudum. 3 ovgu 1 nasihat yöntemini uygula.
Önce ona beceriklî olduğunu ve istese bir çok seyin ustesinden gelebilecegini söyleyin.
2. olarak evin onun gibi birine ihtiyacı olduğunu tek başınıza bu evin üstesinden gelemeuek kadar güçsüz olduğunuzu soyleyin. (Biraz acindirarak biraz da överek)
Son olarak da ondan yardım etmesini sabah o işleri yapmasını bunun sizi mutlu ve memnun edeceğini ve daha az yorulmaniza neden olacagindan belki bos gününde onunla abla kardeş yemeğe veya kafeye gidebileceğinizi anlatın. ve bu süreç icerisinde kavga etmeyin.
Bazen okudugum kitaplar iseyariyor umarım anlatabilmisimdir canım. :)
bence çok baski yapin, biz baski yaptik ama yetmedi demekki
hakikaten ergenliğine yeni girmiş bir kız gibi davranıyor...en azından ben oyle sanmıştım..ama 22 yaşındaymış yahu..işte evde birden fazla kız olunca biri birinden bekliyor hep işleri.kardeşiniz de bu duzende gidiyor anladıgım kadarıyla..nasıl olsa ablam var diye dusunuyor..ben sorunları oldugunu dusunuyorum..yani ergenliğini gecmiş artık..o yasta insanlar cocuk sahibi oluyor..kardeşinizle oturup adam akıllı konusmayı deneyin..ya da anneniz babanız konussun..bu kadar sinirlenmeyin..aklı basında bir insanla konustugunda bazı seyleri halledebilirsiniz..aklı basında degilse bilemeyecegim...
benımde erkek kardesım aynen böyle, gercı o 19 yasında ama pek degısıcenı sanmam.. öyle kabul edeceksın napabılrsın kı
tatlım baskı yapmakla düzelse keşke, daha beter oluyor, baskı yaptıkça inatlaşıyor,
bence sende çok yıpratma kendini, elbet birgün evlenicek ozaman aklı başına gelir,
yumurta pişirmeyi bilmeyenler bile zora gelince senden benden daha hamarat evhanımı oluyor:)
leyya, siz üzerinize düşeni yapıyorsunuz, hatta fedakar davranıyorsunuz.
Bırakın o da kendi üzerine düşeni kendi yapsın, yapmıyorsa yapmasın.
Sizde yapmayın. Anneniz gelene kadar biraz az iş yapın hepsi bu.
Haklısınız ama kardeşinizin boğazına bu kadar sarılamayın.
Gözlerinizi kapatın, Allah korusun kardeşinizin artık evde olmadığını, nefes almadığını düşünün.
Değmez bu saydığınız nedenlerden dolayı kardeşinizi üzmeye.
Siz anne değilsiniz. Bu kadar yüklenmeye hakkınız yok.
Bu kadar kavga olursa evde yanlış yapmaya iter onu.
Evet size göre yaşı küçük değil ama kişiliğe bağlı bu, belki hala ergen hissediyordur kendisini belkide sizle inatlaştığı için yapmıyordur.
Hayatta herşeyi kontrol edemeyiz ki.. Buna hakkımızda yok zaten.
22 yaşında olduğuna göre kardeşiniz bence artık maalesef ki bu ergenlik afra tafrası değil karakteri böyle oturmuş. Hem çalışıp hem de evin tüm işini siz yapamazsınız ki
o yaştaki insana da bilgisayarını alın desem olmayacak bende bir çözüm bulamadım. Anneniz evde olduğunda da mı böyle?
yaaa genelde ilk çocuğa her şey yaptırılır,ikinciye kıyılamaz.
nasılsa ilk çocuk öğrenmiştir işleri bide ikinciye uğraşılmaz,öğretmek ve yaptırmak için
benim annem öyle yaptı yani ve ben hiç memnun değilim bu durumdan,şuan ben ne iş olsa yaparım,yemek bulaşık,perde,halı,koltuk silme.. her şeyi kısaca
bakkala bile ben gidicem nerdeyse 25 yaşındayım yaaa bakkala ufak çocuklar gidiyo,bizimki mıymıy yaaa cnm istemiyo..
ne istiyo ki senin canın
ama şimdi annem de dert yanıyo niye böyle oldu bu diye.sen yaptın diyince de alınıyo ama herkes söylüyo sen yaptın böyle diye ama işte.
Allahtan çok düşüncelidir yani yapmaya meyilli genel olarak da bide ben evde olmayıp geç filan gelsem baya bi yardım etmeye çalışır yani hakkını yemiyim sıpacığımın
hem daha 14 yaşında daha büyiycek ama yatağını filan bile çoğu zaman toplamıyo ki bunları çoook önceden yapmalıydı
yani yetiştirilme tarzı ve sorumluluk diyorum ben
Konuyu okuyunca güldüm bir an
Bence de kardeşinin karakteri bu.
Ne kadar sorumluluk da versen degişmeyecek.
Çünkü insanın içinden gelmesi gerek.
Biz de 3 kız kardeşiz.
Bir ablam var ve ben ikiz tekiyim.
Ergenlik öncesinde de, sonrasında da annemle babam bizlere hep sorumluluk vermiştir.
Biraz daha büyüyüp aklımız erince ikizimle, aslında ablamın her işini bize yaptırdıgını farkettik.
Konuştuk bundan sonra iş bölümü yapacagız ve herkes kendi işini yapacak dedik.
Anlaştık güya :)
Ama ne oldu,
İkizimle ben üzerimize düşen her görevi saati saatine yerine getirirdik,
ablam tam tersi son dakikaya bırakırdı.
Mesela atıyorum ögle yemegi bulaşıgını o gün o yıkacak diyelim,
akşama kadar yıkamazdı.
Annem yapacak olurdu yaptırmazdıkk,
hayır o yapacak derdik,
annem de kendi aranızda çözün derdi.
Sonra akşam yemegi yenir, bütün bulaşıklar topluca ya ben ya da ikizim tarafından yıkanırdı.
Bizde de vardı biraz sanırım, ikizimle birbirimize kıyamazdık, ben yapıyorsam , ikizim yardıma gelirdi,
o yapıyorsa ben yardıma giderdim.
Bu durum yıllarca devam etti...
Şimdi hepimiz de evli barklı çoluk çocuk sahibiyiz.
İkizimle benim evim düzenli tertipli,
çocuklarımız disiplinli,
ama ablamın evi yine o bekarlıgımızdaki günlerdeki gibi.
Bulaşıklar taaaa gece yatarken yıkanır, hatta uyur ertesi gün kahvaltı bulaşıgıyla yıkanır.
dolapların içleri hep üst üste atılmış kıyafetlerle doludur vs vs...
Hiç evde durmaz akşama kadar gezer...
Dogru düzgün yemek bile yapmaz
Çocuklar desen öylesine büyüyorlar işte(
Üstelik ikizimle ben çalışıyoruz, ablam ev hanımı....
Demem o ki; karakteri bu, degişmez....
İlerde yapsa bile hep baştan sagma yapar...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?