19 yaşındaydım ilk mani ataginda 7 gün boyunca hic uyumadigimi fark ettim. Icindeyken acayip bi enerji var zerre yorgun hissetmiosun hala ataga girdigimde cikar gecenin 4unde 5-10 km kosarim insan gerçekten kendini her seyi yaparim saniyor. Ama beynin arka planda calisio sonucta bu iste bi tuhaflik var bunun sonu kotu diosun zor ama bunu demesi. Sacma sapan kararlar aliosun olur olmadik kisilerle cinsel iliskiye giriosun yeri gelio :) sinirlenmek de nornalin ustunde oluo resmen tepenin tasi atma deyimini hissediosun benim oyle oluo ya cidden kafamin ust tarafinda bi yer serbest kalio sanki empati yetenegim gidio zarar vermekte hic bi behis gormuorum aksine hakkimmis gibi geliyor. Zamanla bunlar normallesti tabi. Yani mani varsa bipolardan bahsedilebilir.ya özel değilse nasıl anladınız ya da nasıl şüphelenip doktora gittiniz?
Kardeşim de ilk atağında 19 yaşındaydı çok ilginç19 yaşındaydım ilk mani ataginda 7 gün boyunca hic uyumadigimi fark ettim. Icindeyken acayip bi enerji var zerre yorgun hissetmiosun hala ataga girdigimde cikar gecenin 4unde 5-10 km kosarim insan gerçekten kendini her seyi yaparim saniyor. Ama beynin arka planda calisio sonucta bu iste bi tuhaflik var bunun sonu kotu diosun zor ama bunu demesi. Sacma sapan kararlar aliosun olur olmadik kisilerle cinsel iliskiye giriosun yeri gelio :) sinirlenmek de nornalin ustunde oluo resmen tepenin tasi atma deyimini hissediosun benim oyle oluo ya cidden kafamin ust tarafinda bi yer serbest kalio sanki empati yetenegim gidio zarar vermekte hic bi behis gormuorum aksine hakkimmis gibi geliyor. Zamanla bunlar normallesti tabi. Yani mani varsa bipolardan bahsedilebilir.
Merhaba gangstaWalk..çok güzel yazmışsınız teşekkür ederim.sizler bipolar olarak çok aklibaşındasınız gerçekten mutlu oldum kardeşim adına üzgünüm..tek başına annemden bağımsız yaşayamaz o derece.herhangi bir hobisi yok.19 yasinda teşhisi belli oldu.yalnız psikoz eşlik ediyor şuanda da hastanede yatıyor.annem elektroşok almadan toparlamaz dedi.bilemiyorum durumu ağır ama bu durumada alıştık.cunku atak dönemi uykusuz ve çok yorucu biliyoruz.fakat üç yılda bir böyle ağır ataklar geçirip hastanede yatması bizi çok yıprattı.20 yıldır bu hastalıkla içiçe.hic psikoterapi almadı bir psikologtan.bunun için maddi güçte lazım ama gerçekten değecek bir psikolog yada bu hastalığına bir deva bir şifa arayisindayim.bilgilendirdiginiz için teşekkür ederim.
Ben doktora gidip bende bi hastalik var bence diye sormustum yok demisti. Ben de bi hafta geceleri hic uyumamistim ama gunduzlero sizip kaliyodum yorgunluktan bi seye cok uzulmustum o yuzdem aci cekiyodum bu mani sayilir mi ki acaba. Suan da sanki tepkilerimi kontrol edemiyorum asiri sinirliyim. 1.5 ay once doktor kontrolunde antidepresan biraktim ona yoruyorum. Bi kac ay sonra duzelmezsem tekrar bi gidip sorayim.19 yaşındaydım ilk mani ataginda 7 gün boyunca hic uyumadigimi fark ettim. Icindeyken acayip bi enerji var zerre yorgun hissetmiosun hala ataga girdigimde cikar gecenin 4unde 5-10 km kosarim insan gerçekten kendini her seyi yaparim saniyor. Ama beynin arka planda calisio sonucta bu iste bi tuhaflik var bunun sonu kotu diosun zor ama bunu demesi. Sacma sapan kararlar aliosun olur olmadik kisilerle cinsel iliskiye giriosun yeri gelio :) sinirlenmek de nornalin ustunde oluo resmen tepenin tasi atma deyimini hissediosun benim oyle oluo ya cidden kafamin ust tarafinda bi yer serbest kalio sanki empati yetenegim gidio zarar vermekte hic bi behis gormuorum aksine hakkimmis gibi geliyor. Zamanla bunlar normallesti tabi. Yani mani varsa bipolardan bahsedilebilir.
Peki bana deneyimlerinizi yazabilirmisiniz beni çok iyi anladığınızı tahmin ediyorum.%40 engelli raporu var ve ne gibi hakları var bilgimiz yok.aslinda büyük şehirde Ankara'da yaşıyor ve onun için arayiştayim.ankarada mutlaka toplum ruh sağlığı merkezi vardır.buda aklımda kalsın.dediginiz gibi devlette psikoterapi bile iyi gelir hiç gitmemekten iyidir ama direkmi randevu alınır yoksa psikiyatri yönlendirilmesi ilemi oluyor bilmiyorum.arastiracagim.aslinda 20yildir hep aynı hekime gider gelir ve ilaçları ayarlanır ama ben bazen başka doktorami gitse derim ama başka doktora birkz gitmişler ve hiç memnun olmamış bırakamıyor.o yüzden psikoterapi yani psikolog düşündüm.yoksa psikiyatristini çok seviyor ama neden atakları bukadar çok oluyor anlamıyorum.mesela evladı var onun kişisel bakımında hep yanında olamadı,onun sorumlulugunu üstlenmedi.cocuk büyüdü ve bunu sorguladı ve kardeşim bu durumu kaldiramayip üzüldü atak başladı hemde ağır ataklar ve biz bukadar ağır atak olarak cevap vereceğini beklemiyorduk.anlatmak istediğim şu üzücü olaylara karşı çok zayıf.bunun için psikolojik destek ve farkındalık sartEkt benim ilk yatışımda da konuşulmuş ve fakat ailem onay vermemiş.
Bazen aklıma gelir, düşünürüm "O şoku alsaydım da hatırlamasa mıydım hiçbir şey acaba?" diye.
O zaman da annemle konuşan doktor "Ümidi kesin" demiş. Zannedersem 1 ay kadar yatış almıştım ve yarısını hayal meyal hatırlıyorum, bulanık. Senin insanların canını sıkmamak için yazmaktan imtina ettiğin pek çok şeyi tahmin edebiliyorum. Hangi sorulardan sonra yatışımın gerçekleştiğini ve o soruları o an anlayamadığımı da hatırlıyorum şaka gibi. :)
Moralinizi bozmayın yani; 21 yaşında sıfırdım. Yeniden inşa ettim her şeyi.
İnsanın kendi aklına güvenemediği-aklının ona düşman kesildiği anları tecrübe etmesi ağır bir imtihandır ancak aşılamaz değil.
Ablanızın iyileşmesi, kendini-hastalığını tanımasından geçiyor. Bunun için psikoterapi bir yoldur. Devletteki bir psikolog ile düzenli görüşmesi dahi, hiçbir psikolog desteği almamasından iyidir. Yaşadığınız yerde Toplum Ruh Sağlığı Merkezi var mı? Araştırın, soruşturun, başvurun buraya, artı engelli haklarından da faydalanabilir bunu da araştırın.
(İşlevselliği kısmen düzelen %40 almak üzere engelli sayılabilir ve haklardan da faydalanabilir)
Ben doktora gidip bende bi hastalik var bence diye sormustum yok demisti. Ben de bi hafta geceleri hic uyumamistim ama gunduzlero sizip kaliyodum yorgunluktan bi seye cok uzulmustum o yuzdem aci cekiyodum bu mani sayilir mi ki acaba. Suan da sanki tepkilerimi kontrol edemiyorum asiri sinirliyim. 1.5 ay once doktor kontrolunde antidepresan biraktim ona yoruyorum. Bi kac ay sonra duzelmezsem tekrar bi gidip sorayim.
Anladim. Bir gun boyle bi sey yasqrsam hemen giderim doktora. Gecmis olsun size bu arada :)Manide yorgunluk, açlık, uyku hisleri olmaz.
Bunu nasıl tarif edebilirim size; hiç durmadan bir hafta boyunca dans ettiğinizi düşünün, zerre uyumadan, yemeden.
Bayılamazsınız da.
Peki bana deneyimlerinizi yazabilirmisiniz beni çok iyi anladığınızı tahmin ediyorum.%40 engelli raporu var ve ne gibi hakları var bilgimiz yok.aslinda büyük şehirde Ankara'da yaşıyor ve onun için arayiştayim.ankarada mutlaka toplum ruh sağlığı merkezi vardır.buda aklımda kalsın.dediginiz gibi devlette psikoterapi bile iyi gelir hiç gitmemekten iyidir ama direkmi randevu alınır yoksa psikiyatri yönlendirilmesi ilemi oluyor bilmiyorum.arastiracagim.aslinda 20yildir hep aynı hekime gider gelir ve ilaçları ayarlanır ama ben bazen başka doktorami gitse derim ama başka doktora birkz gitmişler ve hiç memnun olmamış bırakamıyor.o yüzden psikoterapi yani psikolog düşündüm.yoksa psikiyatristini çok seviyor ama neden atakları bukadar çok oluyor anlamıyorum.mesela evladı var onun kişisel bakımında hep yanında olamadı,onun sorumlulugunu üstlenmedi.cocuk büyüdü ve bunu sorguladı ve kardeşim bu durumu kaldiramayip üzüldü atak başladı hemde ağır ataklar ve biz bukadar ağır atak olarak cevap vereceğini beklemiyorduk.anlatmak istediğim şu üzücü olaylara karşı çok zayıf.bunun için psikolojik destek ve farkındalık sart
Anladim. Bir gun boyle bi sey yasqrsam hemen giderim doktora. Gecmis olsun size bu arada :)
Yok canim olsan ilk sen anlarsin merak etme sıfır uyku sızıp kalma lüks :) depresyondasindir. Mani bambaşka bisey tükenmek bilmeyen bi enerji asla yorulmuyosun. Bi deri bi kemik kalsan da hala bi güç oluo icinde.Ben doktora gidip bende bi hastalik var bence diye sormustum yok demisti. Ben de bi hafta geceleri hic uyumamistim ama gunduzlero sizip kaliyodum yorgunluktan bi seye cok uzulmustum o yuzdem aci cekiyodum bu mani sayilir mi ki acaba. Suan da sanki tepkilerimi kontrol edemiyorum asiri sinirliyim. 1.5 ay once doktor kontrolunde antidepresan biraktim ona yoruyorum. Bi kac ay sonra duzelmezsem tekrar bi gidip sorayim.
Evet ama ben psikoz sınırına gelmedim hic öyle hafizamin beni yanilttigi bile olmadi major depresyonlarim da uzun sürmedi. Ben ssri aldigimda bi sıkıntı olmadi ama snri ler hep maniye surukledi beni. O yuzden sadece lityumla devam ettim agir ataklarda hafiflerde antipsikotiklerle. 6-7 yildir hic depresyona girmedim sadece mani yasiyorum hatta hipomani diyebilirim. Bunu da antidepresan kullanmamama, terapilerin etkisine ve yasimin kemale ermesine bagliyorum :) ama tabi dedigin gibi psikoza giren birinde baska çare olmayabilir. Elektrosoka baslanmissa zaten bi cok sey de elenmistir.Manik shifti diyorsun, ama depresyon sırasında kullanmak durumunda kalabilir, çünkü psikoza girebiliyormuş, ilerlememesi için düzenleyici ile birlikte antidepresan yazarlar bazen.
Muhtemelen tip 1 bipolar.
Mani riskli dönemleri iyi takip edilmeli ve bu dönemlerde antidepresan alımı bırakılmalı. Antidepresandan tamamen sıyrılacağı zamanlar için, düzenli psikoterapi seanslarına başlanmalı, düşünce yönünü düzenlemek, normali anlamak, içgörü edinip "Bu normal değil" diyebileceği bir farkındalığa kavuşmalı. Koruyucu tedavi için dönem dönem yazarlar antidepresanı mecburi.
Mani harici, psikoza kadar ilerleyen depresif atak tecrübem oldu, koruyucu tedavi görmek durumunda yoksa travmatize oluyor tekrar tekrar.
Epikriz çıkarın, tarihlere bakın, döngü pek sapmaz tekrarlar kendini genelde.
Bi akrabam bi polar hastası, çok detaylı bilmiyorum ama bildiğim şu ilaçlarını çok düzenli kullanıyor doktoruna düzenli kontrole gidiyor. Stresten uzak duruyor, uykusuna çok dikkat ediyor. İlaçları uyku yaptığı için her fırsatta bol bol uyuyor. Bu şekilde ciddi bir sıkıntı yaşamıyor. Uykunun onun için çok önemli olduğunu söyler hep, uykusuz kalmak hastalığımı tetikliyor diyor.Kardeşim ağır bipolar hastası yıllardır.(psikoz eşlik ediyor)ilac tedavisi uygulanıyor ve ilaçları duzene giriyor ama birkaç yıl sonra yine ağır bir manik atak geçiriyor.atakları burada anlatmak istemeyecegim kadar ağır geçiyor,bir ayda ancak kendine geliyor,çok yıpratıcı bir süreç.size sorum şu psikiyatri eşliğinde psikolog desteği ablamın ataklarına engel olabilirmi? Çevrenizde bipolar olup psikoterapi ile toparlayan oldumu? Atakları okadar ağır geçiyor ki gerektiğinde elektoşok tedavisi uygulanıyor.ancak kendisine gelip toparlıyor.bazen diyorum psikolog neyapabilir ki elektroşok bile tam çare olamiyor diye ümitsizliğe düşüyorum.en ufak değerli bilgiye ihtiyacım var.saglikla kalın.
Aynen uykusuzluk (çünkü zaten uyumaya uyumaya uyumamaya alisiosun ordan peydah oluyor), stres, insanların laflarina cok takilmak, kendine gerçekleşmesi zor hedefler koymak. Beni en cok kendi kendimi gazladigim anlar tetiklio mesela. Hah bunu da yaptım mi, şunu da hallettim mi şuraya da gitsem oh süperim benden iyisi yok derken çakma bi wonderwomana dönüşüyorum.Bi akrabam bi polar hastası, çok detaylı bilmiyorum ama bildiğim şu ilaçlarını çok düzenli kullanıyor doktoruna düzenli kontrole gidiyor. Stresten uzak duruyor, uykusuna çok dikkat ediyor. İlaçları uyku yaptığı için her fırsatta bol bol uyuyor. Bu şekilde ciddi bir sıkıntı yaşamıyor. Uykunun onun için çok önemli olduğunu söyler hep, uykusuz kalmak hastalığımı tetikliyor diyor.
Benim tanıdığım bir genç kız (21 yaşında) henüz yeni teşhis kondu. Birkaç ay önce değişiklikleri farkettik gece hiç uyumuyordu herkes hakkında kendi kafasından bir şeyler uyduruyordu. Doktor bu teşhisi koydu üç farklı ilaç verdi maalesef isimlerini hatırlamıyorum. Şuan ilacın birini kesti birinin de dozunu düşürdü. Hergün yüzyüze baktığım birisi, acaba nasıl yardımcı olabilirim? Nasıl davranmam gerekir? Bazen benim yanıma gelip dertleşmek istiyor, ağlıyor açıkçası çok sevdiğim birisi ve yanlış tepki vermekten söylediklerimi yanlış anlamasından korkuyorum. Şimdi "ilaçlarım çok ağır, yan etkilerinde intihara meyil yazıyor" diyerek ilaçları bırakmak istiyorYa bi de şu var hayatini bi sekilde kurabilmissen bu illetle mücadele edebiliosun. Ama gencligin 20li yaslarin hep yıkım hep radikal degisiklikler bi turlu hayatini rayina koyamama uzerineyse 30lara geldiginde aklinda sadece kendini yok etmek oluyor. Biraz da sans. Benim teyzem de bipolar. Ben 7 yasindaydim bana bakiodu annemler yoktu bi baktim mutfak lavabosuna ilac kusmus gittim odada yerde yatio iki seksen aa dedim bu intihar etmis hemen babannemi fln aramıştım o küçücük yasta kafam basiodu intihara. Simdi 55 yasinda hala daha kotu durumda cunku hic okumadi calismadi topluma kazandirmaya ugrasmadi kendini pavyonda tanıştığı adamdan cocuk yapti adam cekti gitti fln dizi gibi bi hayat gel ucundan tut tutabilirsen.
O yuzden bi sekilde topluma kazandirilmasi lazim. Zor ama bu hallolursa gerisi geliyor.
Rabbim yardımcınız olsun şifa versin hastanızaKardeşim ağır bipolar hastası yıllardır.(psikoz eşlik ediyor)ilac tedavisi uygulanıyor ve ilaçları duzene giriyor ama birkaç yıl sonra yine ağır bir manik atak geçiriyor.atakları burada anlatmak istemeyecegim kadar ağır geçiyor,bir ayda ancak kendine geliyor,çok yıpratıcı bir süreç.size sorum şu psikiyatri eşliğinde psikolog desteği ablamın ataklarına engel olabilirmi? Çevrenizde bipolar olup psikoterapi ile toparlayan oldumu? Atakları okadar ağır geçiyor ki gerektiğinde elektoşok tedavisi uygulanıyor.ancak kendisine gelip toparlıyor.bazen diyorum psikolog neyapabilir ki elektroşok bile tam çare olamiyor diye ümitsizliğe düşüyorum.en ufak değerli bilgiye ihtiyacım var.saglikla kalın.
Manide yorgunluk, açlık, uyku hisleri olmaz.
Bunu nasıl tarif edebilirim size; hiç durmadan bir hafta boyunca dans ettiğinizi düşünün, zerre uyumadan, yemeden.
Bayılamazsınız da.
Bu anlattıklarınız benim tanıdığım kişide de oldu ve bunlar üzerine doktora götürdü ailesiYok canim olsan ilk sen anlarsin merak etme sıfır uyku sızıp kalma lüks :) depresyondasindir. Mani bambaşka bisey tükenmek bilmeyen bi enerji asla yorulmuyosun. Bi deri bi kemik kalsan da hala bi güç oluo icinde.
Değerli Samantha..işte bu diyorum seni alkışlıyorum..benim kardeşimdeki eksiklikte bu.topluma kazandırılması gerekli ve bunun için cabalamalıyız diye düşünüyorum yoksa sürekli bu hastalığın kısır döngüsü çok yıpratıcı.yazdiklarin için teşekkür ederim.Ya bi de şu var hayatini bi sekilde kurabilmissen bu illetle mücadele edebiliosun. Ama gencligin 20li yaslarin hep yıkım hep radikal degisiklikler bi turlu hayatini rayina koyamama uzerineyse 30lara geldiginde aklinda sadece kendini yok etmek oluyor. Biraz da sans. Benim teyzem de bipolar. Ben 7 yasindaydim bana bakiodu annemler yoktu bi baktim mutfak lavabosuna ilac kusmus gittim odada yerde yatio iki seksen aa dedim bu intihar etmis hemen babannemi fln aramıştım o küçücük yasta kafam basiodu intihara. Simdi 55 yasinda hala daha kotu durumda cunku hic okumadi calismadi topluma kazandirmaya ugrasmadi kendini pavyonda tanıştığı adamdan cocuk yapti adam cekti gitti fln dizi gibi bi hayat gel ucundan tut tutabilirsen.
O yuzden bi sekilde topluma kazandirilmasi lazim. Zor ama bu hallolursa gerisi geliyor.
böyle anlatınca da güzel bi şeymiş gibi geldi ya yds çalışırken şöyle 1 aycık mani yaşasam ne iyi olur dedimYok canim olsan ilk sen anlarsin merak etme sıfır uyku sızıp kalma lüks :) depresyondasindir. Mani bambaşka bisey tükenmek bilmeyen bi enerji asla yorulmuyosun. Bi deri bi kemik kalsan da hala bi güç oluo icinde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?