- 11 Eylül 2017
- 2.027
- 2.076
- 133
- 35
Şakası bile çok üzücü Rabbim korusun bence bu hastalığı hiç bilmiyorsunuz
Şakası bile çok üzücü Rabbim korusun bence bu hastalığı hiç bilmiyorsunuzböyle anlatınca da güzel bi şeymiş gibi geldi ya yds çalışırken şöyle 1 aycık mani yaşasam ne iyi olur dedim
Evet ama ben psikoz sınırına gelmedim hic öyle hafizamin beni yanilttigi bile olmadi major depresyonlarim da uzun sürmedi. Ben ssri aldigimda bi sıkıntı olmadi ama snri ler hep maniye surukledi beni. O yuzden sadece lityumla devam ettim agir ataklarda hafiflerde antipsikotiklerle. 6-7 yildir hic depresyona girmedim sadece mani yasiyorum hatta hipomani diyebilirim. Bunu da antidepresan kullanmamama, terapilerin etkisine ve yasimin kemale ermesine bagliyorum :) ama tabi dedigin gibi psikoza giren birinde baska çare olmayabilir. Elektrosoka baslanmissa zaten bi cok sey de elenmistir.
Yalniz karamsarliga kapilmayin. Su an bi travma yasiosa o yuzden ekstra tepki gosteriodur. Sizin icin cok zor bi surec asil hasta yakinlari daha cok yipranio biz gene cok anlamioruz harala gurele gecio bi sekilde dönüp enkaza bakinca yikiliyoruz ama siz pur dikkat yasiosunuz bunu kendinize de cok yuklenmeyin.
Şakası bile hoş değil. Yaşayan bilir bence.böyle anlatınca da güzel bi şeymiş gibi geldi ya yds çalışırken şöyle 1 aycık mani yaşasam ne iyi olur dedim
yok valla bilmiyorum ama bende de takıntı var yani bu hastalığın belirtilerini okudum ya bu belirtileri bi şekilde illa bulurum kendmde olmasa bile. bu sıralar aşırı enerjisizlikten doktora falan gittim de biraz enerjiklik özlemim var ona dem vurmak istemiştim hatta enerji veren bi antidepresan varmış ondan istesem doktor verir mi ydsye kadar diye düşündümŞakası bile çok üzücü Rabbim korusun bence bu hastalığı hiç bilmiyorsunuz
Aman Allah'ım ne kadar zorYok ne yıkılmıyoruz, anlamıyoruz Samantha, mani dönemlerinden sonra enkaz oluyordum, ay bulmuşum anlatayım anlarsın sen; vücudumdaki her kas-kemiğin ağrıdığı o mani sonrası akatizili dönem, işte o müthiş enerjinin sonrası... Ölüm ya. Dindirilemeyen iç huzursuzlukları, "Canım sıkıldı"nın ötesi bir sıkılganlık sığamama, içeriden parçalanma hissi, berbat fiziksel ağrılar...
M Minel_ask sen de oku burayı:
Herkes aynı şekilde yaşamıyor, klasik, hastalık değil hasta vardır olayı. Benim sanrı tecrübelerim var ve berbatlar.
O sanrılar, psikoterapi ile çözümlenmezse tik haline geliyor, hepsi birbirine bağlanmaya başlıyor, tetikleyicin artıyor hassaslaşıyor bir filmden bir sahne dahi tetikleyicin olabiliyor.
Sanrıda gördüğün şeylere yüklediğin manalar normal hayatın içinde aklına geliyor, sonra otomatik çamaşır makinesi gibi döndürmeye başlıyor.
Şu an ben de stabilim, stabil gidiyorum uzun süredir ama kendi ritmimi öğrenene kadar canım çıktı.
2 intihar denemesi, takıntılı ölüm düşüncesi-stresi yüzünden saçkıran oluşum, ergenlikte anoreksiya nevroza olarak tezahür edip ölümüne açlıklar, uykuya hasret geceler üni. hayatım boyunca insomniadan beynime ağrılar girmesi, beynimi deşip çıkarasım geldiği düşünceler-çözümlemeler, her şeyin, her mananın yitip yok olduğu hiçlik hissi, defalarca sorgulanan/yıkılan inançlar, kim olduğunu bilememe hali, asla tatmin olmama/hiçbir şeyin yeterli gelmemesi boşluk hissi, çocukluk travmaları... Her seferinde başa sar tekrar tekrar dol patla yine bi delik açılsın o delikten ne varsa içeri aksın, yine dol patla, yiine delik açılsın yine içeri aksın dolsun... Öğk. Sanırım aktif 6 sene böyleydi benim.
Bunlar sadece ilaçlarla aşılacak işler değil elbette.
Takım olmak gerek ailece, gerektiğinde.
Psikoterapi desteği de gerek, sanrıların ayıklanması, korku ve acının teskin edilmesi için.
Tek derdiniz enejisizlik yorgunluk olsun.Donem dönem hepimizde olan şeyler bunun icin antidepresan istemeniz enteresan.Hastalik aramayın kendinizde çünkü bipolar çok enerjigim yada enerjim hiç yok bipolar miyim die tanısı konulan bı hastalık değil.Doktorlar bile uzun bı donem dediğim akrabamda tam tanısını koyamadı ta ki uzun süre takip ve kan tahlillerinden sonra bilinebildi hastalığı.yok valla bilmiyorum ama bende de takıntı var yani bu hastalığın belirtilerini okudum ya bu belirtileri bi şekilde illa bulurum kendmde olmasa bile. bu sıralar aşırı enerjisizlikten doktora falan gittim de biraz enerjiklik özlemim var ona dem vurmak istemiştim hatta enerji veren bi antidepresan varmış ondan istesem doktor verir mi ydsye kadar diye düşündüm
benim doktora gidiş sebeplerimden biri kendimde sürekli hastalık aramamdı. şimdi vücudum antidepresansızlıga uyum sağlayana kadar yine böyle olcağım galibaTek derdiniz enejisizlik yorgunluk olsun.Donem dönem hepimizde olan şeyler bunun icin antidepresan istemeniz enteresan.Hastalik aramayın kendinizde çünkü bipolar çok enerjigim yada enerjim hiç yok bipolar miyim die tanısı konulan bı hastalık değil.Doktorlar bile uzun bı donem dediğim akrabamda tam tanısını koyamadı ta ki uzun süre takip ve kan tahlillerinden sonra bilinebildi hastalığı.
Bipolardaki enerji hali normal bir enerjik hal değil.düşünün bipolar mani atagindaki bir bayanı odasına götüreceksiniz,üç erkek tutuyor zor götürüyor.aşırı güç hali.sabahlara kadar susmayan,bağıran bir insan.cokzor Allah kimseyi bu hastalıkla imtihan etmesin.yaninda refakat eden annem neler çekiyor bir bilseniz.benim doktora gidiş sebeplerimden biri kendimde sürekli hastalık aramamdı. şimdi vücudum antidepresansızlıga uyum sağlayana kadar yine böyle olcağım galibaAllah kimseye vermesin böyle hastalıkları olanlara şifa versin ne diyebilirim ki
Sizede geçmiş olsun sizinki güzel bir terapi ile iyi olur inşallah.benim doktora gidiş sebeplerimden biri kendimde sürekli hastalık aramamdı. şimdi vücudum antidepresansızlıga uyum sağlayana kadar yine böyle olcağım galibaAllah kimseye vermesin böyle hastalıkları olanlara şifa versin ne diyebilirim ki
Anlatılmaz yaşanır derler ya, nasıl anlatırsan anlat, eksik kalır, öyle bir şey.Aman Allah'ım ne kadar zor
Genetik geçişli olduğu söyleniyor ama bizim ailede kimsede bipolar yok bilemiyorum.çocuklarinda görülme ihtimali var diye biliyorumMerhaba öcelikle geçmiş olsun diyorum ...eşimin yengesi bipolar hastası ,size birşey sormak istiyorum bu rahatsızlık onun çocuklarında da görülebilir mi acaba..
Sanırım şüphe var ama kimse konduramıyor ,eşim kuzenin tavırlarını normal bulmuyor ,annesiyle arasıda kötü bu aralar..
Çok üzgünüm geçmiş olsun anlatman bile ağır geldi bana ve bunu sen yaşıyorsun.senin için duacıyım. Kardeşim de hep mani sonrası yıkılmış ve utanmış bı şekilde oluyor.ben suçluluk duygusunu yaptıklarını hatırladığına bağlıyorum ama öyle değil belkide.maniden sonra çok depresif oluyor.nasıl bu enkazdan kalkıcakta normal hayatına donucek diye bekliyoruz çok zor.yalniz hasta yakını olarak bir itirafta bulunayım bence manikataktansa,depresyonda olması bizim için daha az yıpratıcıYok ne yıkılmıyoruz, anlamıyoruz Samantha, mani dönemlerinden sonra enkaz oluyordum, ay bulmuşum anlatayım anlarsın sen; vücudumdaki her kas-kemiğin ağrıdığı o mani sonrası akatizili dönem, işte o müthiş enerjinin sonrası... Ölüm ya. Dindirilemeyen iç huzursuzlukları, "Canım sıkıldı"nın ötesi bir sıkılganlık sığamama, içeriden parçalanma hissi, berbat fiziksel ağrılar...
M Minel_ask sen de oku burayı:
Herkes aynı şekilde yaşamıyor, klasik, hastalık değil hasta vardır olayı. Benim sanrı tecrübelerim var ve berbatlar.
O sanrılar, psikoterapi ile çözümlenmezse tik haline geliyor, hepsi birbirine bağlanmaya başlıyor, tetikleyicin artıyor hassaslaşıyor bir filmden bir sahne dahi tetikleyicin olabiliyor.
Sanrıda gördüğün şeylere yüklediğin manalar normal hayatın içinde aklına geliyor, sonra otomatik çamaşır makinesi gibi döndürmeye başlıyor.
Şu an ben de stabilim, stabil gidiyorum uzun süredir ama kendi ritmimi öğrenene kadar canım çıktı.
2 intihar denemesi, takıntılı ölüm düşüncesi-stresi yüzünden saçkıran oluşum, ergenlikte anoreksiya nevroza olarak tezahür edip ölümüne açlıklar, uykuya hasret geceler üni. hayatım boyunca insomniadan beynime ağrılar girmesi, beynimi deşip çıkarasım geldiği düşünceler-çözümlemeler, her şeyin, her mananın yitip yok olduğu hiçlik hissi, defalarca sorgulanan/yıkılan inançlar, kim olduğunu bilememe hali, asla tatmin olmama/hiçbir şeyin yeterli gelmemesi boşluk hissi, çocukluk travmaları... Her seferinde başa sar tekrar tekrar dol patla yine bi delik açılsın o delikten ne varsa içeri aksın, yine dol patla, yiine delik açılsın yine içeri aksın dolsun... Öğk. Sanırım aktif 6 sene böyleydi benim.
Bunlar sadece ilaçlarla aşılacak işler değil elbette.
Takım olmak gerek ailece, gerektiğinde.
Psikoterapi desteği de gerek, sanrıların ayıklanması, korku ve acının teskin edilmesi için.
Çok teşekkür ederim.ne güzel hastalığınızı biliyor ve bununla başetmek için caba gösteriyorsunuz.ilginiz için teşekkür ederim.bipolar yakınları yazar diye düşündüm ama direk bir bipolarin bukadar aklıbaşında olması çok mutlu etti beni.kardeşim hayatta yanlış karar ve seçimler yaptığı için ve bedelini ailece ödediğimiz için annemle bağımlı yaşıyor malesef.kim ne derse onun aklına gidiyor.atiyorum bir güzellik merkezinde bak senin kilo vermen için şu uygulamayı yapicaz 1500lira dendiğinde hemen inanıp bunu yaptirabiliyor ve parasını annemden alıyor,annemde hasta diye sesini çıkaramıyor.sonuc ne oluyor aman atakları olmasın diye bebek muamelesi gören ve her dediği yapılan yapilmayinca ağlayan bir bebek.annemse mağdur kişi.parası sürekli kardeşimin gerekli gereksiz ihtiyaclarina giden kişi oluyor ve bu bir kısır döngü.yani eve kapanmasın sosyalleşsin hobisi olsun ama sürekli yanlış arkadaş ediniyor ve sonrasında bizlerden yardım istiyor ağlıyor.okadar zorki.o yüzden ne çalışmasını istiyoruz ve ne de kurslara gitmesini.her gittiği yerde patolojik olaylar oluyor.cok üzülüyorum.Anlatılmaz yaşanır derler ya, nasıl anlatırsan anlat, eksik kalır, öyle bir şey.
M Minel_ask ablanız şu kitabı da okusun:
Eki Görüntüle 2759859
Ne ile baş etmekte olduğunu daha güzel anlar.
Burada tedavi için nasıl bir yöntem izlendiği, nelerin iyi geldiği de yazıyor, yazarı Bipolar bir psikiyatri prof.u.
Aklınıza takılan şeyler olursa, özelden sorabilirsiniz.
Hiçbir şey için geç değil, ablanız ekpss de deneyebilir, kendini eve kapatmasın mümkün mertebe.
Çok üzgünüm geçmiş olsun anlatman bile ağır geldi bana ve bunu sen yaşıyorsun.senin için duacıyım. Kardeşim de hep mani sonrası yıkılmış ve utanmış bı şekilde oluyor.ben suçluluk duygusunu yaptıklarını hatırladığına bağlıyorum ama öyle değil belkide.maniden sonra çok depresif oluyor.nasıl bu enkazdan kalkıcakta normal hayatına donucek diye bekliyoruz çok zor.yalniz hasta yakını olarak bir itirafta bulunayım bence manikataktansa,depresyonda olması bizim için daha az yıpratıcı
Çok teşekkür ederim.ne güzel hastalığınızı biliyor ve bununla başetmek için caba gösteriyorsunuz.ilginiz için teşekkür ederim.bipolar yakınları yazar diye düşündüm ama direk bir bipolarin bukadar aklıbaşında olması çok mutlu etti beni.kardeşim hayatta yanlış karar ve seçimler yaptığı için ve bedelini ailece ödediğimiz için annemle bağımlı yaşıyor malesef.kim ne derse onun aklına gidiyor.atiyorum bir güzellik merkezinde bak senin kilo vermen için şu uygulamayı yapicaz 1500lira dendiğinde hemen inanıp bunu yaptirabiliyor ve parasını annemden alıyor,annemde hasta diye sesini çıkaramıyor.sonuc ne oluyor aman atakları olmasın diye bebek muamelesi gören ve her dediği yapılan yapilmayinca ağlayan bir bebek.annemse mağdur kişi.parası sürekli kardeşimin gerekli gereksiz ihtiyaclarina giden kişi oluyor ve bu bir kısır döngü.yani eve kapanmasın sosyalleşsin hobisi olsun ama sürekli yanlış arkadaş ediniyor ve sonrasında bizlerden yardım istiyor ağlıyor.okadar zorki.o yüzden ne çalışmasını istiyoruz ve ne de kurslara gitmesini.her gittiği yerde patolojik olaylar oluyor.cok üzülüyorum.
Mani genelde arkasından depresyonu getirir, o yüzden 2 haftalık maninin ardından, 2 aylık majör depresyon gelir, kolunuzu kaldıramazsınız. O yüzden hiç hoş bir durum değilyok valla bilmiyorum ama bende de takıntı var yani bu hastalığın belirtilerini okudum ya bu belirtileri bi şekilde illa bulurum kendmde olmasa bile. bu sıralar aşırı enerjisizlikten doktora falan gittim de biraz enerjiklik özlemim var ona dem vurmak istemiştim hatta enerji veren bi antidepresan varmış ondan istesem doktor verir mi ydsye kadar diye düşündüm
Evet öyle düşünüyoruz yoksa onunla sonrasında sağlıklı bağ kuramayiz.Teşekkür ederim.
Vardır o suçluluk duygusu, utanma, kendini yargılama, mani dönemi sonrası "yas"ı işte. Bunlar hep konuşuldukça, düşüncelerinin sivriliği törpülendikçe, kendini kalıplara sokup yargılamanın bir işe yaramadığını-çözüm getirmediğini, sadece çökkünlüğe giden taşlar olduğunu anladıkça aşılacak şeyler.
Tabi manik atakta bir de kendine-çevresine zarar vermemesi için zapt etmeye çalışıp ekstra geriliyorsunuz, söylediğiniz şeye bakmıyor bazen sesinizin tonu bile kıyametin kopması için yetiyordur. Mayınlı arazide yürümek gibi değil mi?
Siz söylediklerini, hıncını şahsi almayın yeter ki, ne dediğini bilmez çocuk gibi düşünün o an onu. O zaman sizin işiniz de kolaylaşır.
TRSM den kardeşim kendisine gelince iletişime geçmeyi düşünüyorum çok yardım ettin gangstaWalk bu iyiliğin sana daha büyük iyilik olarak dönsün inşallah.sana ve samantha ya da çok tesekkur ederim.bilgilendim sayenizde.Trsm hiç aklıma gelmemişti.arastiracağim.Kural getirin, bizlerin bir miktar disiplin sorunu olduğu net, inkar edemem.
Hatta Minel, sadece ablanız değil, mümkünse ailecek bir bilgilenme terapisi gibi alın bir-iki seans, iyi gelir diye düşünüyorum. Etkileşim içindesiniz, sizler de etkilenirsiniz ve bazen dışarıdan bir profesyonelin aileniz içindeki iletişimi de yorumlaması gerekebilir.
TRSM olayını hemen hallederseniz, gerisi akar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?