Bipolar hastası olan varmı?


Önyargı hafif kalır Sess, damgalanma diyelim şuna.

Ötekileştirme, damgalama, kendi uğraşımızın üstüne bir de baharatı.
Öyle bir hastalık ki, tükenirken bir de dışlanıyorsun, bilmeyen insanlar korkuyor, kaçıyor, saklanmak zorunda hissediyorsun-çekiniyorsun "Yine mi yargılayacaklar?" diye, üzerine tonlarca etiket yapıştırılıyor:
Bipolarlar aldatır, seksomanyaktır.
Bipolarlar patolojik yalancıdır.
Bipolarlar her şeyi abartır, çarpıtır, manipüle eder.
Bipolarlar saldırgandır, şiddet gösterir, sağı solu belli olmaz.
Bipolarlar tembeldir, keyiflerinden ödün vermezler.
Bipolarlar savurgandır, paradan anlamazlar.
Bipolar biriyle ömür mü? Kaç kaç kaç.
Bipolar biri asla evlenmemeli, asla çocuk sahibi olmamalı.
Bipolarlar tedavi edilemez, uyuşturulması gereken hayvan gibidirler.
Bipolarlar zekalarını sadece çıkarları ve ikna için kullanır, kandırırlar.
Bipolar biri mi? Delinin teki, potansiyel tehlike.

Bir de bu etkiletleri sindirip geçmen gerekir bipolar olunca. :)
İşin berbat yanı, bir de "Ben böyle biri miyim? Gerçeğim bu mu?" sorgusundan geçmek durumunda kalmak.
Geçmedik mi henüz çok tecrübesizken, bilmezken cahillerin damgalaması ile?

Buraya yazıyorum ki, böyle söyleyenler-bakanlar her kimse, bir bk bilmiyor ve damgalama cümleleri kurarak hastaları, baş etmekte oldukları şey karşısında daha kötü etkiliyorsunuz, kabulü/tedaviyi zorlaştırıyorsunuz.

Okuyan tecrübesiz bipo arkadaşlara da tavsiyem olsun, bir bok bildikleri yok onların, siz bunlar değilsiniz.
 
Ay bende sizin gibi düşünüyorum.ben hamile kalmak için tedavi görmeye başlamıştım.1.5 ay sonra ilk atağımı geçirdim.3 ay hastane de yattım.2 ayını hatırlamıyorum.sonra düzeldim.1,5 yıl sonra doktor kontrolünden ilaçları bıraktım.4 ay sonra tekrar bebek için tedaviye başladım ve aynı öncekinde kullandığım ilaçları kullandım.ve yine 1,5 sonra atak geçirdim ve 3 ay sürdü atak.bipolar teşhisi konuldu.20 ay oldu ilaçları içiyorum.kendim düşününce bebek için kullandığım o ilaçlar yüzünden atak geçirdim diyorum
 
Yani genetiğimizde var. Kimisinde bir tetikleyiciyle ortaya çıkıyor, kimisinde sebepsiz.

ben de bebek için tedavideydim, aldığım hormon ilaçlarıyla çok kötü oldum. Aylarca kadın Doğum doktorlarına kendimi anlatmaya çalıştım. Unutuyorum, konuşamıyorum, hayatıma devam edemiyorum, yataktan çıkamıyorum. Ruh hali berbat. Yaşadığım olayları zaten hatırlamıyorum, ama kendi ismimi, eşyaların ismini, yemek yapmak gibi becerileri unuttum. Motor fonksiyonlar sıfır, tabağı elime alıyorum, önce onu yıkamayı hatırlıyorum, sonra bununla ne yapılır diye düşünüyorum, elimde tabak karar vermeye çalışıyorum. Bir tabağı yıkamak 1 saatimi alabiliyor. Hiç kalkamadan 8-9 saat aynı yerde oturuyorum. Boşluk hissi, kendime yabancılaşma hissi.. hala kadın doğum hastası olduğumu sanıyorum. Çünkü hayatımın sorunsuz bir dönemindeyim. Üzülecek bir mevzum yok. Hatta çok yoğun olduğum bir zamandan sonra en sonunda ferah olduğum bir zamandayım.Önceden Depresyon denilen şeyin, kaşıkla dondurma yenip ağlayarak geçirilen bir şey olduğunu sanıyordum. Hayatımın bir senesini kaybettim bununla. Allah kimseye yaşatmasın. Hafif değil, şımarıklık değil, zayıflık değil. Nasıl bir boşluk, nasıl bir kuyu..

Sağolsun doktor bir arkadaşım bunlar depresyon belirtisi diyerek beni psikiyatriye yönlendirdi de o zaman öğrendim.

majör depresyon teşhisi kondu hormonal ilaçlardan kaynaklı. Antidepresanları kullanarak iyileşmeye başladım ama Bir kaç ay sonra, ful mani yaşadım psikozlu. Bipolarda antidepresanlar da bir noktadan sonra maniye götürüyor. o zaman bipolar teşhisini aldım.

bipoların teşhisi bu yüzden biraz daha karışık. Depresyonla da karışabiliyor siz mani atağı yaşayana kadar.

Ve bipolar ya da depresyon gayet ilaç kaynaklı olabiliyor. Hatta organik depresyon diyorlar buna. Hormonal dengelerin bozulmasından kaynaklı depresyon.

sizde de böyle olmuş muhtemelen. Hele öncesinde stres yaşamışsanız, hormon ilaçlarıyla tetiklenmiş ve gün yüzüne çıkmış.

Ben daha önce normal gebelik yaşadım, oğlum oldu. O hamileliğimde hiç yaşamadım böyle bir şey. Rahatsızlığım 2. Tüp bebekte ortaya çıktı. İlk tedavimde de gayet normaldi her şey. Yani bir matematiği yok bunun.

bunları detaylı yazdım buraya. Kendimi rahatlatmak değil amacım aslında. İnsanlar o kadar bilinçsiz ve cahilce ve önyargıyla yaklaşıyorlar ki bu durumdaki hastalara, adeta deli yerine koyarak. Kendimden biliyorum, halimi anlayabilmek İçin bir bilgi kırıntısı arıyordum her yerde.

belki ileride aynı şeyleri yaşayan birileri araştırır, okur, en azından çaresiz olmadığını görür. Yaşadıklarını yaşayan, ya da böyle bir yakını olan biri görür de bir faydası dokunur diye bir not düşmek istiyorum.

çok geçmişler olsun size. Umarım ilaçlarla bir düzene oturtmuşsunuzdur hayatınızı.
 
Ben bu yorumu kaç kere alkışlasam yeridir gerçekten önyargının ötesinde bir şey bu. Tam anlamıyla damgalanma.

kk da bile saçma sapan şeyler yazılıyor. Manik depresif zaten, bipolar olduğu İçin berbat biriydi, sizin dengesizliğiniz insanı mahvediyor, bipolarsa rastgele bir cinsel hayatı vardır.

yani insan zaten kendi rahatsızlığıyla uğraşıyor. İnsanın kendisi veya hasta yakını bundan etkileniyor. Bir de bu yargılarla mücadele ediyorsun. Ki benim etrafımda az kişi bilir hastalığımı. Söylemem yani, özellikle eşimin tarafında çok sınırlı. Çünkü hepsine yayılsa, adımı deliye çıkarırlar biliyorum.

halbuki ben aynı benim. Yıllar öncesinde Buraya kaydolduğumda, rahatsızlığım yoktu. O zamanda aynıydım, şu anda hatta ondan çok daha görmüş geçirmiş, bilgili bir insanım.

kimin ne dediği o kadar önemsiz ki. Bazen kızsam da umursamıyorum esasen. Yalnızca bunları yaşayan, ya da yakını olan kişi en azından doğru bir bilgi alsın.
 
Aynı şeyleri yaşamışız.resmen tercüme ettin beni.çok teşekkürler size de çok geçmiş olsun.şimdi çok şükür iyi durumdayım.ilaçlarım hala yüksek dozajda.ve tam 16 kilo aldım.benimde 10 yaşında bir kızım var.ona hamileyken hiç sıkıntı yaşamadım ama şöyle hiç ilaç kullanmamıştım folik asitten başka.kardeş çok istiyor daha dün salya sümük ağladı zor toparladım.şuan cesaret edemiyorum.aslında çok istiyorum ama kapattım o defteri.göze alamam bir daha atak geçirmeyi.çok şükür bir kızım var Allahım onu bana bağışlasın ve uzun ömür versin.
 
Ben de söyliyeyim, direk aynı şeyleri yaşamışız Benim oğlum da 11 yaşında. Hiçbir sorunum yoktu onda. Ben de 4 ay içinde 20 kilo aldım ilaçlara başladığım ilk iki ay yalnızca uyudum zaten. Tekrar bir bırakma, başlama sürecini göze alamıyorum. Ama Bir kardeşi olsun çok istiyorum. Cesaret edebilir miyim bilmiyorum. Doktorum 2. Yi çok istemeseydin, asla tavsiye etmezdim diyor. Benim oğlum da çok çok istiyor. Daha şimdi gelip konusunu açtı, keşke olsa diye. En son, en yakın bir arkadaşıyla küsmüşlerdi, çok ağladı. Onların hepsinin kardeşi var, benim kimsem yok, arkadaşımı da kaybettim diye. Daha bir sürü masum sorular. İçim cız ediyor ama hayat ne gösterir bilmiyorum. Ben de şükrediyorum, elhamdülillah sağlıklı bir çocuğum var. Onu en iyi şekilde yetiştirmeye çalışıyorum şu anda.
 
Kardeşiniz adına çok üzüldüm. Ben de 2013 yılından beri tedavi görüyorum aynı zamanda terapiye gidiyorum. Rahatsızlığımı ilk geçirdiğimde manik haldeydim tahmin edersiniz çok zor bir süre. Sakin bir yapım var bende daha çok neşelenme, flört, istediğim yapılmayınca agresifleşme, küçük dağları ben yarattım havası ve düşman belirleme oluyor. Sonra doktorumu bulduk ben manideyken ilaç verdi bir hafta düzeldim gibi oldu. Tabi ben o ara bipolar bozukluk nedir bilmiyorum. Sonra doktora gittik doktor rahatsızlığımı açıkladı ve ben o an yıkıldım. Ömür boyu geçmeyecek demesi beni yıktı. Öğrendim ki halamda da varmış. (onunki de sizin kardeşinizinkine benziyor.) Çok güzel bir çocukluk geçirdim hiçbir travmam olmadı. Ailem, arkadaşlarım beni hep sevdi. Ama bu hastalık bende oldu. İlacı kullandığım ilk günü hatırlıyorum bu defa depresyon başlamıştı. Almak istemedim ve hastalığı araştırdım internetten. Gerçekten rahatsızlığım kabul ettim ama halen tam sindirebilmiş değilim.

Sıkılırsınız diye uzun yazmak istemiyorum. Herkesten sakladım. Çok güzel bir işim vardı, maalesef 2017de manik oldum, iş yerinde sorun çıktı. Benim ilk atağım toparlanmam 6 ay oldu, ikincisi 3-4 ay. Depresyon da çok sıkıntı oluyor. Parmağımı kıpırdatamıyorum. Ve beyin nasıl desem kafanızın içinde bir şey yok. Boşluk. Düşünemiyorsunuz. Hep olumsuz şeyler. Bir de saçma sapan.

Başta terapiyi çok saçma buldum. Bence psikiyatrlar çok acımasız bazen. Kendimi eleştirmeye başladım, mızmız olmamaya. Tabi bu bir süreç. Eskiden kahkaha atarken bile çekinirdim, manik mi olcam diye. Şimdi yakın arkadaşlarıma durumumu paylaşıyorum. Korkuyorum bazen. Terapi benim olumlu bakmamı sağladı. Doktor bana söyleyince daha bir etkili oluyor. Bence kardeşiniz mutlaka denemeli, olumlu olcacaktır.
 
Ben de 6 ay önce mani gecirdim.mani sonrasında ise bu dönemde yaptıklarımi sorguladığım depresif donemi yaşadim.Allah kimseye yaşatmasın.ben niye yaşıyorum sorusu kafanızda, kalbinizde hançer saplanmış gibi bir sızı, hiç bir şey yapamiyorsunuz ve hayatınızın hep bu yetersizlikle geçeceğini düşünüyorsunuz. İçinden çıkılması zor bir durumdu, hiç uyanmamak hep uyumak istiyorsunuz. Mani dönemi güzeldi . çok yaratıcı, çok enerjiktim .bir de yapmamam gereken şeyleri yapmasaydim iyiydi ama o dönem normal geliyor herşey sana..
 
Merhabalar arkadaşlar
Bende seroqual kullanıyorum
Xplionda kullanıyordum 2 ay oldu kestim tüp bebek tedavisi gördüm düşük yaptım
Çok sarsıldım
İlaçlar prolaktin yüksekliği yaptığı için adet düzenim yoktu
Ondan tüp bebeğe yöneldim
Ama o kadar hormon ve düşük beni çok sarstı
Şimdi normal olarak adet görürmüyüm ve gebe kalırmıyım diye takip etmek istiyorum
Sizler nasıl gebe kaldınız?
Desteğinize yorumunuza çok ihtiyacım var
İlaçları kestim yeniden hasta olurum diye korkuyorum
Ama çocuk sahibi olmayıda çok istiyorum
 
Merhaba starlight..çok geçmiş olsun..ilaçlarını doktor kontrolünde mi bıraktın? Birde hangi şehirdesin eğer Ankara da isen psikiyatrist onerecegim
 
Merhaba , devamlı kaygı bozukluğu, 15 senedir çekiyorumdur ama atagim olmadi çok şükür , fulsac vermişti doktor en az mg olan 20 mi ne ama o zamanlar bi tık etki etti , artık o da yok, benim ki ataksiz ama uzun süreli huzursuzluk, tavsiyeniz var mı ? Yok olur mu ki ilaçla
 
M Minel_ask siz de bakar mısınız
 
Minel_ask .!.:
Merhaba starlight..çok geçmiş olsun..ilaçlarını doktor kontrolünde mi bıraktın? Birde hangi şehirdesin eğer Ankara da isen psikiyatrist onerecegim
Genişletmek için tıkla...
İstanbuldayım Merhabalar evet dr umun bilgisi var ama o tabiki kesmemi istemiyor Ama ben bu ilaçlarla ne adet olabiliyorum ne de gebe kalsam bebeğime zararını kesin olarak biliyorum her halukarda ilacı alınca çok daha kötüye gidiyor herşey
 
Merhaba çok geçmiş olsun.teşhis konduktan sonra hiç gebe kalmadım.1 defa denedim ilaçları bırakıp ama atak geçirdim tekrar.ilaçlara geri başladım.2,5 yıldır kullanıyorum.tekrar cesaret edemiyorum ilaçları bırakmaya.ilk atağım da ben de Serequel xr kullanıyordum.karşılanmayınca değiştirdi doktorum.seninki de xr mi ?
 

Sizi çok Kıskandım. Annenize bravo. Olay tamamen evdeki sağlıklı yetişkinlerde bitiyor sanırım. Hastalara gerekli desteği vermek ve çocukları korumak çok önemli.
Babam bipolar. Dedem bipolar. Babam ve dedemle aynı evde büyüdüm. Mani ataklarının hep benim yüzümden olduğuna inandırdı annem beni. Yaramazlık yaparsam babam öyle olurdu. Dedem ilaçlarını kullanırdı. Ama babam doktora bile gitmiyor. Babam 65 yaşına geldi. Son 1-2 yıldır anneme şiddet uyguluyor.
Annem bizim kahramanımız değil tam aksine yaşadıklarım yüzünden hep onu suçluyorum beni babama maruz bıraktığı için. Sanırım bana uyguladığı psikolojik şiddet şimdi ona döndü.
O yüzden üzülemiyorum bile şu an.
 
Çok üzüldüm yaşadıklarına. Çünkü yaşayan bilir bu hastalığı... O ataklar ne demek iyi bilirim.. genç yaşta sevdiği insana verilmeyip hastalığı gizlenen babamla evlendirilmis biri olarak çok güçlü durdu. Bahane Edip kaçabilirdi. Zorlu yollar, yıllar geçirdik cuma kontrolü vardı çok şükür kan değerleri falan çok şükür güzel çıkmış. Umarım babanda biraz olsun sonunu düşünerek hareket eder.. annen senden ne istedi bunu o çocuk ruhuna nasıl yükledi.. haklısın bende uzulemezdim böyle bir durumda. Çok ince bir çizgi aslında bakarsan diğer şiddet eğilimi olan hastalıklarda da eğer süreci doğru yöneten biri varsa bizdeki gibi istisnai durumlar oluyor.
 

Kendi ezilmişti beni de ezip bizden kaynaklı bir buhranın önüne geçmeye çalışıyordu sanırım. Hastalığı da anlamamıştı muhtemelen o yıllarda.

Şimdi yüzüne vuruyorum biraz olsun içim soğuyor.
 
Yalnız olmadığımı bilmek acikcasi beni mutlu etti kızlar.Benim de annem a tipi psikoz hastası babamla evlenmiş ve babamın ailesi bunu annemden saklamış.Annem yıllar sonra tesadüfen öğrenmiş.Ama o da bizi hep korudu.Babamin şiddeti,küfürü falan yoktu ama babalığı da hiç yoktu.Ne dogumgunumuzu bilir,ne okulllarimizi,ne yediğimizi,içtiğimizi hicbiseyimizi bilmez herşeyden bihaber.Aklinin zehir gibi çalıştığı konu paradır.Para dedimse öyle büyük paralar düşünmeyin.Mesela 5tl.Yaptiklarinin hangi birini anlatım ki.Oturdugumuz evi 500 tl ye satmasını mi,benim evimin kirasını harçlık olsun diye kendine vermeme rağmen emlakciyla birolup beni dolandirmasini mi,tefecilerle birolup buyukbabami tuzak kurmasını mi,benden küçük birini bulup ona şampuan almasını mi,50 TL vermesini mi bunlari özellikle soluorum düşünün nasıl kadınlar var ki aklı başında olmayan adamdan bile para koparmaya calisiolar,evimize haciz getirip eşyalarımızı kaçırmaması mi hangi birini anlatim artık hasta diyip gecemiorum.Gorusmek bile istemiorum.
 

Bizim evde konuşulan tek konu paradır. O kadar bunaldım ki. Parası da var. Ama yaptığı harcalamalar içler acısı. Kendine sürekli gidip 2-3bin liralık tişörtler alıyor. Aşırı pahalı marka tişört ve gömlekler dolabında etiketleriyle duruyor o kadar çok ki giymeye bile fırsatı yok. Bir ayakkabı dolabı var kadın olarak benim o kadar ayakkabım olması imkansız. Rengarenk çeşit marka. Ama bana 3 lira verse 1 hafta arar ister. Vermeyi unutursam olay çıkarır. Mesela bana gelirken ekmek alır mısın derim hemen yazar bi kenara bana ekmek almıştı. Bana üniversiteyi bitirene kadar harcadığı her kuruş aklında. Onun yüzünden o kadar paranın içinde üniversite hayatım boyunca çalıştım. Başarılı okul hayatım boka döndü üniversitede. Zar zor kalmadan bitirdim ama ideallerim vardı. Para kazancam diye her şeyi es geçtim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

bazı psikolojik rahatsızlıklar genetik
Yorumlar
7
Görüntüleme
1K
matilda1
M
GERİLİM BAŞ AĞRISI / ANKSİYETE / DEPRESYON
9 10 11
Yorumlar
201
Görüntüleme
35K
pinkpurple4
D
  • Kilitli
DİŞ'Lİ YAK'AR'IŞIM İÇİN LÜTFEN BİR'LİK OLALIM
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
9K
Mune
M
Bipolar hayatımın eğitim hayatımı batırması
Yorumlar
2
Görüntüleme
1K
Morbidanqel
M
M
Bipolar bozukluğun eğitim hayatını batırması
Yorumlar
12
Görüntüleme
2K
IncIpek04
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…