offff, totosuna göre psikiyatrik hastalık uydurup ,saçmalıklarına bahane olarak kullanan insanlardan yıldım vallahiMerhabalar Kadınlar Kulübü'nün değerli hanımları.. Uzun zamandır siteyi farklı amaçlar, konular için takip edip, oldukça da verim alıyordum. Fakat şu sıralar benim de bir derdim var. Bu konuda tecrübesi olanlar veya fikir vermek isteyenler olursa çok sevineceğim.
Sevgilimle yaklaşık 5 yıldır tanışıyoruz, son 4 aydır sevgiliyiz. Şöyle ki öncesinde arkadaştık yani, sohbetimiz iyi, kafaları saran, beraber eğlenebilen iki arkadaş. Neyse uzun zamandır hiç konuşmamışken haziran ayı gibi bana ulaştı, askerdeymiş, artık vaktinin geldiğini uzun zamandır söylemeyi planladığını, sevgili olarak deneyebilir miyiz dedi.. Son 1 yıl içinde birkaç kez sinyal vermişti zaten. Ben de aşırı şaşırdım, çünkü yakışıklı, zeki biri ve etrafında hep kızlar vardı, hep sevgilisi vardı yani... Aylarca hiç konuşmayıp birden böyle bir teklifle gelmesine şaşırdım. Ama kabul ettim, çünkü ne bileyim deneyelim dedim, ne kaybedeceğiz zaten iyi anlaşıyoruz. Bu arada benden 3 yaş küçük. İyiki de başlamışız, çok güzel çok ilgili ve beraber eğlenebildiğim, kanımın deli gibi aktığı biri oluverdi 3 ayda. Taa ki geçtiğimiz aya kadar. Son 1 aydır aşırı ilgisizleşti, o hassas duyarlı adam gidip günlerce telefonda tek bir mesaja haber vermeyen, saatlerce günlerce beni gözü yaşlı merakta bırakan, ilgisiz, seni seviyorumlu mesaja uykum var diyen, sonra konuşalım deyip 10 gün boyunca ben yazmasam yazmayacak bir adam oldu. Hep ben geri döndüm, halini hatırını sordum, onu çok özlediğimi söyledim, dedim askerde olduğu için böyle normaldir, sonra Başak burcu çok sorumluluk sahibi ondan ilgilenemiyor, çok sıkmayım çok üstüne gitmeyin, geçer.. Fakat öyle bir durum ki bu, günlerce bir şey yazmıyor mesela geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi aşırı neşeli, hiç beni kırdığını aklına getirmiyor, özür dilemiyor, canım cicim.. Sanki ben mecburmuşum, bunlar normalmiş gibi hep bir gelgitler.. Ben fark ettim bir anormallik olduğunu, bipolar mısın diye sordum. Evet ama bu konuyu kapatalım dedi. Çok üstelemedim, askerliği dün bitti şu an evinde, memleketinde. Dün gece seni o kadar çok özledim ki, iyi geceler diye yazdım. Verdiği cevap gülerek şu an hiç müsait değilim.. Yani cidden o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi bazen, kendi kendime gelin güvey oluyormuş gibi hissediyorum. Çok seviyorum ama sanki onun için çok değersiz, öyle sıradan biriymiş gibi hissediyorum. Birkaç gündür bipolarla ilgili yazılar okuyorum. Benim ne yapmam nasıl davranmam lazım, kendisi ilaç kullanmıyor, raporu da yok muhtemelen işinde sıkıntı çıkmasın diye istemiyor. Ama onu çok seviyorum, farklı şehirlerdeyiz üstelik, bu ilişki yürür mü, o çok sevgi dolu, güvenilir, aşık olduğum adam bana kendini ne zaman tam olarak açar, ne yapmalıyım.. Uzak mı durmalıyım yoksa sürekli ilgimi, sevgimi hissettirmeli Miyim? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.. Ama yaşadığımız güzel şeyler aklıma gelince, hepsini bastırıyor bi yandan. Napmalıyım sizce?
Bipolar değil hahah sen sorunca evet diyip gülmüştürMerhabalar Kadınlar Kulübü'nün değerli hanımları.. Uzun zamandır siteyi farklı amaçlar, konular için takip edip, oldukça da verim alıyordum. Fakat şu sıralar benim de bir derdim var. Bu konuda tecrübesi olanlar veya fikir vermek isteyenler olursa çok sevineceğim.
Sevgilimle yaklaşık 5 yıldır tanışıyoruz, son 4 aydır sevgiliyiz. Şöyle ki öncesinde arkadaştık yani, sohbetimiz iyi, kafaları saran, beraber eğlenebilen iki arkadaş. Neyse uzun zamandır hiç konuşmamışken haziran ayı gibi bana ulaştı, askerdeymiş, artık vaktinin geldiğini uzun zamandır söylemeyi planladığını, sevgili olarak deneyebilir miyiz dedi.. Son 1 yıl içinde birkaç kez sinyal vermişti zaten. Ben de aşırı şaşırdım, çünkü yakışıklı, zeki biri ve etrafında hep kızlar vardı, hep sevgilisi vardı yani... Aylarca hiç konuşmayıp birden böyle bir teklifle gelmesine şaşırdım. Ama kabul ettim, çünkü ne bileyim deneyelim dedim, ne kaybedeceğiz zaten iyi anlaşıyoruz. Bu arada benden 3 yaş küçük. İyiki de başlamışız, çok güzel çok ilgili ve beraber eğlenebildiğim, kanımın deli gibi aktığı biri oluverdi 3 ayda. Taa ki geçtiğimiz aya kadar. Son 1 aydır aşırı ilgisizleşti, o hassas duyarlı adam gidip günlerce telefonda tek bir mesaja haber vermeyen, saatlerce günlerce beni gözü yaşlı merakta bırakan, ilgisiz, seni seviyorumlu mesaja uykum var diyen, sonra konuşalım deyip 10 gün boyunca ben yazmasam yazmayacak bir adam oldu. Hep ben geri döndüm, halini hatırını sordum, onu çok özlediğimi söyledim, dedim askerde olduğu için böyle normaldir, sonra Başak burcu çok sorumluluk sahibi ondan ilgilenemiyor, çok sıkmayım çok üstüne gitmeyin, geçer.. Fakat öyle bir durum ki bu, günlerce bir şey yazmıyor mesela geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi aşırı neşeli, hiç beni kırdığını aklına getirmiyor, özür dilemiyor, canım cicim.. Sanki ben mecburmuşum, bunlar normalmiş gibi hep bir gelgitler.. Ben fark ettim bir anormallik olduğunu, bipolar mısın diye sordum. Evet ama bu konuyu kapatalım dedi. Çok üstelemedim, askerliği dün bitti şu an evinde, memleketinde. Dün gece seni o kadar çok özledim ki, iyi geceler diye yazdım. Verdiği cevap gülerek şu an hiç müsait değilim.. Yani cidden o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi bazen, kendi kendime gelin güvey oluyormuş gibi hissediyorum. Çok seviyorum ama sanki onun için çok değersiz, öyle sıradan biriymiş gibi hissediyorum. Birkaç gündür bipolarla ilgili yazılar okuyorum. Benim ne yapmam nasıl davranmam lazım, kendisi ilaç kullanmıyor, raporu da yok muhtemelen işinde sıkıntı çıkmasın diye istemiyor. Ama onu çok seviyorum, farklı şehirlerdeyiz üstelik, bu ilişki yürür mü, o çok sevgi dolu, güvenilir, aşık olduğum adam bana kendini ne zaman tam olarak açar, ne yapmalıyım.. Uzak mı durmalıyım yoksa sürekli ilgimi, sevgimi hissettirmeli Miyim? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.. Ama yaşadığımız güzel şeyler aklıma gelince, hepsini bastırıyor bi yandan. Napmalıyım sizce?
Bilmiyorum canım benim nasıl davranılır ama sen çok yıpranır üzülürsün gibi çünkü bi zaman sonra o istediği gibi davranacak ve sen sürekli bu duruma ayak uydurabilecek misinMerhabalar Kadınlar Kulübü'nün değerli hanımları.. Uzun zamandır siteyi farklı amaçlar, konular için takip edip, oldukça da verim alıyordum. Fakat şu sıralar benim de bir derdim var. Bu konuda tecrübesi olanlar veya fikir vermek isteyenler olursa çok sevineceğim.
Sevgilimle yaklaşık 5 yıldır tanışıyoruz, son 4 aydır sevgiliyiz. Şöyle ki öncesinde arkadaştık yani, sohbetimiz iyi, kafaları saran, beraber eğlenebilen iki arkadaş. Neyse uzun zamandır hiç konuşmamışken haziran ayı gibi bana ulaştı, askerdeymiş, artık vaktinin geldiğini uzun zamandır söylemeyi planladığını, sevgili olarak deneyebilir miyiz dedi.. Son 1 yıl içinde birkaç kez sinyal vermişti zaten. Ben de aşırı şaşırdım, çünkü yakışıklı, zeki biri ve etrafında hep kızlar vardı, hep sevgilisi vardı yani... Aylarca hiç konuşmayıp birden böyle bir teklifle gelmesine şaşırdım. Ama kabul ettim, çünkü ne bileyim deneyelim dedim, ne kaybedeceğiz zaten iyi anlaşıyoruz. Bu arada benden 3 yaş küçük. İyiki de başlamışız, çok güzel çok ilgili ve beraber eğlenebildiğim, kanımın deli gibi aktığı biri oluverdi 3 ayda. Taa ki geçtiğimiz aya kadar. Son 1 aydır aşırı ilgisizleşti, o hassas duyarlı adam gidip günlerce telefonda tek bir mesaja haber vermeyen, saatlerce günlerce beni gözü yaşlı merakta bırakan, ilgisiz, seni seviyorumlu mesaja uykum var diyen, sonra konuşalım deyip 10 gün boyunca ben yazmasam yazmayacak bir adam oldu. Hep ben geri döndüm, halini hatırını sordum, onu çok özlediğimi söyledim, dedim askerde olduğu için böyle normaldir, sonra Başak burcu çok sorumluluk sahibi ondan ilgilenemiyor, çok sıkmayım çok üstüne gitmeyin, geçer.. Fakat öyle bir durum ki bu, günlerce bir şey yazmıyor mesela geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi aşırı neşeli, hiç beni kırdığını aklına getirmiyor, özür dilemiyor, canım cicim.. Sanki ben mecburmuşum, bunlar normalmiş gibi hep bir gelgitler.. Ben fark ettim bir anormallik olduğunu, bipolar mısın diye sordum. Evet ama bu konuyu kapatalım dedi. Çok üstelemedim, askerliği dün bitti şu an evinde, memleketinde. Dün gece seni o kadar çok özledim ki, iyi geceler diye yazdım. Verdiği cevap gülerek şu an hiç müsait değilim.. Yani cidden o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi bazen, kendi kendime gelin güvey oluyormuş gibi hissediyorum. Çok seviyorum ama sanki onun için çok değersiz, öyle sıradan biriymiş gibi hissediyorum. Birkaç gündür bipolarla ilgili yazılar okuyorum. Benim ne yapmam nasıl davranmam lazım, kendisi ilaç kullanmıyor, raporu da yok muhtemelen işinde sıkıntı çıkmasın diye istemiyor. Ama onu çok seviyorum, farklı şehirlerdeyiz üstelik, bu ilişki yürür mü, o çok sevgi dolu, güvenilir, aşık olduğum adam bana kendini ne zaman tam olarak açar, ne yapmalıyım.. Uzak mı durmalıyım yoksa sürekli ilgimi, sevgimi hissettirmeli Miyim? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.. Ama yaşadığımız güzel şeyler aklıma gelince, hepsini bastırıyor bi yandan. Napmalıyım sizce?
Ben bipolar bilir hasta olarak sana bir kaç tavsiye vermek istiyorum. Evliyim ve eşim bipolar olduğumu bilerek evlendi ve ben bazen elimde olmadan onu çok yipratiyorum daha sonradan farkına varıyorum ancak kırılan kalp zamanla soğuyor bence. Zor çok zor ama eğer ben kabul ediyorum diyorsan mutluluklar.Merhabalar Kadınlar Kulübü'nün değerli hanımları.. Uzun zamandır siteyi farklı amaçlar, konular için takip edip, oldukça da verim alıyordum. Fakat şu sıralar benim de bir derdim var. Bu konuda tecrübesi olanlar veya fikir vermek isteyenler olursa çok sevineceğim.
Sevgilimle yaklaşık 5 yıldır tanışıyoruz, son 4 aydır sevgiliyiz. Şöyle ki öncesinde arkadaştık yani, sohbetimiz iyi, kafaları saran, beraber eğlenebilen iki arkadaş. Neyse uzun zamandır hiç konuşmamışken haziran ayı gibi bana ulaştı, askerdeymiş, artık vaktinin geldiğini uzun zamandır söylemeyi planladığını, sevgili olarak deneyebilir miyiz dedi.. Son 1 yıl içinde birkaç kez sinyal vermişti zaten. Ben de aşırı şaşırdım, çünkü yakışıklı, zeki biri ve etrafında hep kızlar vardı, hep sevgilisi vardı yani... Aylarca hiç konuşmayıp birden böyle bir teklifle gelmesine şaşırdım. Ama kabul ettim, çünkü ne bileyim deneyelim dedim, ne kaybedeceğiz zaten iyi anlaşıyoruz. Bu arada benden 3 yaş küçük. İyiki de başlamışız, çok güzel çok ilgili ve beraber eğlenebildiğim, kanımın deli gibi aktığı biri oluverdi 3 ayda. Taa ki geçtiğimiz aya kadar. Son 1 aydır aşırı ilgisizleşti, o hassas duyarlı adam gidip günlerce telefonda tek bir mesaja haber vermeyen, saatlerce günlerce beni gözü yaşlı merakta bırakan, ilgisiz, seni seviyorumlu mesaja uykum var diyen, sonra konuşalım deyip 10 gün boyunca ben yazmasam yazmayacak bir adam oldu. Hep ben geri döndüm, halini hatırını sordum, onu çok özlediğimi söyledim, dedim askerde olduğu için böyle normaldir, sonra Başak burcu çok sorumluluk sahibi ondan ilgilenemiyor, çok sıkmayım çok üstüne gitmeyin, geçer.. Fakat öyle bir durum ki bu, günlerce bir şey yazmıyor mesela geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi aşırı neşeli, hiç beni kırdığını aklına getirmiyor, özür dilemiyor, canım cicim.. Sanki ben mecburmuşum, bunlar normalmiş gibi hep bir gelgitler.. Ben fark ettim bir anormallik olduğunu, bipolar mısın diye sordum. Evet ama bu konuyu kapatalım dedi. Çok üstelemedim, askerliği dün bitti şu an evinde, memleketinde. Dün gece seni o kadar çok özledim ki, iyi geceler diye yazdım. Verdiği cevap gülerek şu an hiç müsait değilim.. Yani cidden o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi bazen, kendi kendime gelin güvey oluyormuş gibi hissediyorum. Çok seviyorum ama sanki onun için çok değersiz, öyle sıradan biriymiş gibi hissediyorum. Birkaç gündür bipolarla ilgili yazılar okuyorum. Benim ne yapmam nasıl davranmam lazım, kendisi ilaç kullanmıyor, raporu da yok muhtemelen işinde sıkıntı çıkmasın diye istemiyor. Ama onu çok seviyorum, farklı şehirlerdeyiz üstelik, bu ilişki yürür mü, o çok sevgi dolu, güvenilir, aşık olduğum adam bana kendini ne zaman tam olarak açar, ne yapmalıyım.. Uzak mı durmalıyım yoksa sürekli ilgimi, sevgimi hissettirmeli Miyim? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.. Ama yaşadığımız güzel şeyler aklıma gelince, hepsini bastırıyor bi yandan. Napmalıyım sizce?
Her bipolar genetik değildir mesela benim soyumda hiç yok benimkisi tramwatik. Ancak evet tedavi edilirse stabil bir hayat yaşayabiliyorBipolar falan değil, hatta bipoların ne olduğundan bile habersiz bence. Bipolar tanısı koyulan hasta istesin istemesin raporu olur. Ve ilaçlarını kullanmadığında psikolojik durumu daha da kötüye giderek kişiyi intihara sürükleyebilir. He diyelim ki bipolar, çok çok yıpratıcı Bi ilişki yürüttükten sonra ilerde evlendiğinizde bu hastalığın genetik olarak çocuklarınıza da geçme ihtimali çok yüksek. Benim sevgim her şeye yeter diyorsanız devam edin