sizi tebrik ediyorum :124:
özellikle burayı takip edip umutsuzluğu tavan yapmış 18-35 yaş aralığındakilere örnek olacaksınız
bu çok güzel bir şey
Arkadaşım, gerçekten seni tebrik ediyorum. Ben üniversite mezunuyum; fakat bir mesleğim olmadığı için ben de hep üzüntü duyanlardanım. 36 yaşındayım. Şu anda Tarih bölümünde doktora yapıyorum; fakat bölümümle ilgili iş bulamıyorum. Eşim özel sektörde, iyi bir pozisyonda çalışıyor; fakat özel sektörün durumu belli olmaz. Her olasılığa karşı bende çalışmak istiyorum. Hem de çalışmanın herkese iyi geleceği ve her insanın çalışması, üretmesi gerektiğini düşünüyorum. Belki, önüme gelen her işte çalışmak istemediğim için, iş bulamıyorum. umarım, iş konusunda birgün benim de kısmetim açılır....
Maalesef formasyonum yok. Aslında dergide,gazetede yazı yazabilirim. İngilizcem ve osmanlıcam çok iyi. Çeviri yapabilirm. Özel ders verebilirm; fakat nerden ve nasıl başlayacağımı bilemiyorum. internet üzerinden birçok başvuru yaptım. Hiçbirinden geri dönüş olmadı. Br işin ucundan tutabilsem, belki devamı gelecek ama başlangıç yapamıyorum.
Çok teşekkür ederim.Sonunu okurken duygulandım.. Canı gönülden tebrik ediyorum sizi. Çocuğunuza da ne güzel bir örnek olmuşsunuz.
Gerçekten tebrik ederim.Evet bana göre bir başarı hikayesi.35 yaşındayım liseden mezun oldum ve hemen evlendim çok şükürde hiç pişman olmadım.Fakat başarılı bir öğrenciydim ve okuyup bir mesleğim olmadığına hep pişman oldum.Hayallerimde hep öğretmen olmak vardı,Allahıma çok şükür bir oğlum oldu şu an 13 yaşında ve ben ona öğretmenlik yaptım derslerinde.Herşey yolunda giderken eşim işinden ayrılmak zorunda kaldı çok zor günler geçirdik.Sonra eşim düşük bir maaşla bir işe başladı bende daha önce elişi kurslarına falan gitmiştim sabah oğlumu okula gönderince elişinin başına geçip saatlerce elişi yapıp onları satıyordum ailemize destek olmak için,çok fazla olmasada elimin harçlığını çıkarıyordum.Bir işe girip eşime destek olmak çok istedim fakat bir mesleğim yoktu ve nereye başvuracağımıda bilmiyordum.Eşim üniversite mezunları işsiz geziyor sen ne yapabilirsinki diyordu evliliğimizde maddi sıkıntılar yüzünden çalkantılı süreçler geçirdi oğluma okula giderken harçlık veremediğim günler çok oldu.Maddi açıdan oldukça iyi bir ailem var fakat ben durumumu mümkün olduğunca yansıtmamaya çalıştım kredi kartlarına falan çok borçlanmıştık biraz ailelere duyuralım dedik iki tarafta demediğini bırakmadı ayağınızı yorganınıza göre uzatsaydınız falan filan sonra biraz onlar yardım ettiler biraz eşimin maaşı arttı falan derken biraz toparlandık.Ama ben o çaresizliğimi hiç unutmadım eğer bir mesleğim olsaydı az maaşlada olsa bir işe girerdim kendi yağımızla kavrulurduk kimsede laf söyleme hakkını bulamazdı bize.Sonunda üniversite sınavına girmeye karar verdim gizlice kayıt oldum sabahları oğlumu okula gönderdikten sonra satmak için yaptığım elişimi elime aldım bilgisyardan ders konularını açtım hem elişi yapıp para kazandım hemde saatlerce ders dinledim.oğlum okuldan gelince o ders yaparken ben test çözdüm ve çok dua ettim.Uzun oldu kusura bakmayın ama bir kişiye bile umut olursam ne mutlu bana.Ve ben bu sene öğretmenliği kazandım çok şükür yaşadığım yere bir saat uzaklıkta ama olsun hayallerim gerçekleşti sonunda artık 4 sene sonra inş.benimde bir mesleğim olacak rabbim o zor günleri bidaha yaşatmasın.Bu arada eşimde çalıştığı yere müdür oldu geçen sene çok şükürki her sıkıntının sonunda bir ferahlık var yeterki sabretmesini bilelim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?